Fucking Åmål

Filmdetails:
Titel: Fucking Åmål
Alternatieve titel: Show me love
Regisseur: Lukas Moodysson
Jaar: 1998
Verhaal: Lukas Moodysson
Acteurs: Alexandra Dahlström, Rebecka Liljeberg en Erica Carlson
Taal: Zweeds
Duur: 89 minuten
IMDB cijfer: 7,7

Fucking Åmål

Hieronder de trailer van Fucking Åmål:

De film Fucking Åmål gekeken naar aanleiding van de vorige blogpost over Åmål. Wikipedia zegt er het onderstaande over:

Het verhaal gaat over het onooglijke Zweedse provinciestadje Åmål waar nooit iets gebeurt en de jongeren zich vervelen. De zestienjarige Agnes voelt zich eenzaam en slaagt er niet in een stabiele vriendenkring op te bouwen. Agnes is verliefd op de veertienjarige Elin, het bij de jongens populairste meisje van de school. Elin draait de jongens zonder problemen om haar vingers, maar is daar eigenlijk op uitgekeken. Agnes' wereld stort in wanneer uitgerekend Elin haar op haar verjaardagsfeestje vernedert om indruk te kunnen maken op haar oudere zus Jessica. Maar daar heeft Elin, die gefascineerd raakt door Agnes' moed, achteraf spijt van. Er volgt een langzame toenadering tussen de twee. 

De film is niet opgenomen in Åmål maar in Trollhättan.

Het gaat dus over een aantal jongeren die in Åmål wonen. Je ziet erg weinig van Åmål en dat klopt dus ook, want het geheel is opgenomen in Trollhättan. Trollhättan ligt zo'n 100 km onder Åmål. Dit is goed te zien op de onderstaande Google Maps afbeelding.

Trollhättan staat bekend als Trollywood. Hier staat de filmstudio Film i Väst. Ze maken daar nog steeds films. Hier is de website van de filmstudio te vinden. Ondanks dat de film niet echt in Åmål is opgenomen, heeft men nog wel hun best gedaan om het op Åmål te laten lijken :-).

Toch een Välkommen Åmål bord (Elin en Agnes)

Het verhaal gaat dus over Agnes en Elin. Agnes en haar familie wonen al 2 jaar in Åmål en ze zijn verhuisd van Mariefred naar Åmål. Het stadje Mariefred ligt 80 km van Stockholm. Agnes heeft in die 2 jaar geen vriendenkring opgebouwd en dit komt in de film duidelijk naar voren. Ze is verliefd op het populairste meisje die Åmål helemaal niets vindt en tot 2x in de film Fucking Åmål roept. De film laat ontzettend goed zien welke problemen er van beide kanten (eenzaam-populair) zijn. Het verhaal is simpel en bekend, maar wordt ontzettend goed neergezet. Het is zeer geloofwaardig en je zit zo in de film. De muziek geeft ook de juiste sfeer weer. Jaren 90 muziek. De ene keer heftige muziek en dan weer rustige muziek. De muziek geeft de emoties goed weer. Zeer goed gedaan. Het beeld is wel korrelig, maar dat schijnt zo te horen om het realistischer over te laten komen. Een erg goede film en zeer de moeite waard om te bekijken.

De regisseur Lukas Moodysson heeft nog een aantal andere films gemaakt. Hieronder het lijstje van films die hij geregisseerd heeft:

• Det var en mörk och stormig natt (1995)
• Uppgörelse i den undre världen (1996)
• Bara prate lite (1997)
• Fucking Åmål / Show me love (1998)
• Tillsammans / Together (2000)
• Lilja 4-ever (2002)
• Terrorister (2003)
• Ett hål i mitt hjärta / A hole in my heart (2004)
• Container (2006)
• Mammoth (2009)

Hij is naast regisseur ook schrijver en heeft een aantal boeken geschreven. Welke? Dat staat op de Engelse Wikipedia. Daar staat nog veel meer informatie over zijn andere films die zeer interessant zijn.

De film Fucking Åmål was en is in Zweden erg populair. De film doet het nog steeds erg goed getuige het Fucking Åmål forum op internet. De andere films van Lukas Moodysson worden daar ook besproken, dus niet alleen Fucking Åmål.

De hoofdrolspeelsters zijn door deze film beroemd geworden. Rebecka Liljeberg (Agnes) heeft nog tot en met 2002 in films gespeeld. Tegenwoordig woont ze in Stockholm met haar vriend Alexander Skepp, hun zoontje Teodor (2002) en dochter Vera (2005). Ze studeert medicijnen aan het Karolinska Instituut in Stockholm, de grootste medische universiteit ter wereld. Zie Wikipedia.

Rebecka

Alexandra Dahlström heeft tot en met 2004 in films gespeeld. Ze woont tegenwoordig in Rome en heeft daar weer het acteren opgepakt. Zie Wikipedia. In 2007/20098 heeft Alexandra als Zweedse student Skylar Nilsson een aantal afleveringen meegespeeld in "Goede tijden, slechte tijden". Van die periode is nog een interview van. Het interview van maart 2007 is hier te lezen.

Alexandra

Alexandra en Rebecka zijn in 2010 nog een keer samengekomen tijdens het QX Gay festival in Zweden. Hieronder het Youtube filmpje.

De mooiste scene vind ik zelf de onderstaande met de muziek van Foreigner (I want to know what love is).

 Hieronder het volledige nummer van Foreigner - I want to knows what love is.

Ofelaš

Filmdetails:
Titel Engels: Pathfinder
Titel Noors: Veiviseren
Titel Samisch: Ofelaš
Regisseur: Nils Gaup
Jaar: 1987
Verhaal: Nils Gaup
Acteurs: Mikkel Gaup, Inger Utsi, Nils Utsi, Nils-Aslak Valkeapää, Sara Marit Gaup, Helgi Skulason
Muziek: Nils-Aslak Valkeapää, Marius Müller, Kjetil Bjerkestrand
Duur: 86 minuten
Ondertiteling: Engels
IMDB cijfer: 7,3

Ofelaš

 Hieronder de trailer van Ofelaš:

Eindelijk een film van Nils Gaup gezien.Nils Gaup is geboren in Kautokeino te Finnmark in Noorwegen. Na gespeeld te hebben in enkele films heeft hij in 1987 de film Ofelaš gemaakt. Deze film heeft een Oscar nominatie gekregen voor beste anderstalige film. In 2008 heeft Nils Gaup de film Kautokeino-opprøret gemaakt. Die film komt in een toekomstige blogpost aan bod.

Films van Nils Gaup:
Pathfinder (1987)
Shipwrecked (1990)
Hodet over vannet (1993), remake Head Above Water (1996)
Just Do It (1994) (Korte film)
North Star (1996)
Misery Harbour (1999)
Deadline Torp (2005) (TV film)
Kautokeino-opprøret (2008)

Het verhaal speelt zich af rond het jaar 1000 na Christus in Noord-Scandinavië en is gebaseerd op een oude Lapse legende. Barbaarse strijders, 'Chudes', vermoorden een familie in een uitgestrekt leeg gebied. De zoon van die familie, Aigin, weet te vluchten na de moordenaars te hebben gezien. Hij vlucht naar een kamp waar Lappen wonen, maar deze zijn bang dat hij een spoor heeft achtergelaten en vluchten verder. Aigin besluit achter te blijven om zijn familie te wreken, maar hij wordt al snel door de chudes gepakt. Ze dwingen hem de weg naar de andere vluchters te wijzen. Dit doet Aigin, maar hij heeft een plan om onderweg met de barbaren af te rekenen.

Aigin en een chude

Sahve

Ofelaš werd gedraaid onder extreme omstandigheden in Finnmarsvidda. De temperaturen zakten op sommige dagen tot -47 °C. De meeste acteurs waren Lappen en gewend aan de omstandigheden, maar sommige technici en stuntlieden namen halverwege ontslag. De overweldigende landschappen en de vreemde klank van het Sami maken Ofelaš tot een ongewone filmervaring. Er zijn vage gelijkenissen met spaghettiwesterns en een film als Conan the Barbarian, toch voelt het allemaal anders aan. De moeilijke omstandigheden laten zich soms gelden: men kampt duideliijk met personeelstekort (dorpen tellen niet meer dan een tiental inwoners) en omdat de acteurs zo zwaar zijn ingepakt, en vaak door metersdikke sneeuw moeten zien te ploegen, ogen sommige scènes wat moeizaam. De actie heeft wel de juiste grimmigheid en bloederigheid. (Bron: Filmrecensies.net).

Aigin

Chude

Recensies Ofelaš:
- Rolling Stone
- The Baltimore Sun
- Film4

In 2007 is een remake gemaakt van Ofelaš. Deze remake is gebaseerd op hetzelfde verhaal als in Ofelaš. Verder zijn er weinig overeenkomsten. De 2007 versie gaat over Vikingen die de Chudes moeten voorstellen. Het geheel speelt zich af in Noord Amerika. Hieronder de trailer van die film. Ik heb de film nog niet gezien. Staat op het lijstje om te kijken.

De film geeft goed een beeld van hoe de Lappen vroeger leefden. De rendieren die de sledes trekken, gevecht met een beer, de magie van de shaman oftewel Pathfinder, de trommel van de shaman, de hutten met rendierhuiden, de bergen, het skiën, de kleding van de Lappen met hun Lapse schoenen met punt die zo in de ski's kunnen. De film is erg herkenbaar als je de boeken van Bernard Nordh over het geslacht Pålsson hebt gelezen. Zeer leuke film met mooie muziek van Nils-Aslak Valkeapää. Hieronder nog een Youtube filmpje van 6 minuten over Ofelaš voorzien van mooie muziek.

Update: De film PAthfinder uit 2007 ondertussen ook bekeken en er een blogpost over geschreven.

Åmål

Åmål is de hoofdstad van Dalsland. Het is gelegen aan Åmålviken (baai van Åmål), een randmeer van Dalbosjön, dat weer een randmeer is van het Vänermeer. Åmål is eigenlijk de enige redelijk grote stad in Dalsland. Het zou ook een havenstad zijn. Volgens folders zou Åmål enige bekendheid hebben gekregen door de film Fucking Åmål. Deze film staat zelfs in de Internet Movie Database (IMDB) met een 7,7. Ik heb de film niet gezien en had er tot nu toe nog nooit van gehoord. Net even gekeken en de film is wel te downloaden. Ik denk dat ik die wel een keer ga kijken. In Åmål zijn we op een zaterdagmiddag geweest, niet wetende dat op lördag alle winkels om 14:00 uur gesloten zijn. Toen we 's middags aankwamen, was het stadje redelijk uitgestorven. We zijn naar de haven gegaan.

Haven van Åmål

Haven van Åmål

Vanuit de haven zijn we richting de andere haven gegaan. Daar was een drukte van belang. De brug over en een eindje lopen.

Åmål

Åmål

Er bleek een soort voorstelling plaats te vinden in het witte gebouw op de onderstaande foto. Nader onderzoek op internet bleek de voorstelling het Bokdagar i Dalsland evenement te zijn. Er waren ook wat marktkraampjes. Hier natuurlijk even gelopen en gekeken.

Marktkraampjes

Leuke kleedjes

Er was ook nog een boekenkraam aanwezig met een groot aantal boeken. Die hoorde bij de Bokdagar voorstelling. Voor 45 SEK 3 Zweedse boeken gehaald. Ik ken wel geen Zweeds, maar gelukkig staan er genoeg foto's in. De onderstaande boeken gekocht:

• Svenska Turistföreningen (STF) 100 år
• Nordisk Sommar - Björn Arvidsson
• Vägen till kulturen på Gotland

Abellis Magiska Teater bus

Er stond ook een bus. Het leek een soort circusbus van Abellis Magiska Teater. Het bleek dat Abellis ook op internet is vertegenwoordigd met hun eigen website. Hier staat een mooie afbeelding van de theaterbus. De bus is gelijk het podium en tribune.

Theaterbus

Op zaterdag 4 augustus heeft Abellis de voorstelling Syster Benrangel gegeven. Ze hadden op het moment dat we er waren alles al opgeruimd en even later was de bus al weg. Hieronder de trailer van de voorstelling op Youtube:

Dit alles vond plaats vlakbij het meer. Hier even gezeten en een aantal foto's gemaakt.

Strand

Meer

Toch nog even naar het centrum van Åmål gelopen ondanks dat er vrijwel niets te doen was en kwamen een aantal leuke gebouwen tegen, bv Salladsboden Lilliestiernska Galleriet.

Lilliestiernska Galleriet

Lilliestiernska Galeriet is een galerie en onderdeel van Lilliestiernska Gården. In de galerie vinden exposities plaats zoals Fotofest en Lars-Erik Ohlsson.Over de galerie zelf is weinig te vinden behalve deze link. Over Lilliestiernska Gården is meer te vinden.

• KMB website 
• Kringla website 
• Åmåls kommun website

Lilliestiernska Gården is gebouwd in de jaren 1780-1789 door ijzerfabrikant John Atkins. In de jaren 1800 werd een gedeelte gebruikt als school. Tegenwoordig zijn het woningen in privé bezit.

Lilliestiernska Gården

Salong Fernilius (kapper)

Åmål centrum

De onderstaande foto gemaakt in een etalage. Het leek wel wat op "So you think you can dance". Kon er weinig van maken, dus even foto maken en thuis uitzoeken. Het bleek dat de groep op de foto Discolicious was en dat de groep Zweeds jeugdkampioen 2012 was tijdens de discowedstrijd in het Dance Center Sofia Westlund te Åmål. Dit is na te lezen op deze website.

Discolicious

Discolicious begon iets meer dan een jaar geleden en de deelnemers werden bij elkaar gezocht door Sophia Westlund Englund die het potentieel zag van een toekomstige groep. Dansdocent en danseres (in 2010 wereldkampioen disco) Sofie Ericsson werd benoemd tot coach. Ze zijn geselecteerd voor het Europees Kampioenschap, dat plaatsvond in Denemarken begin juli 2012. (bron: Website van DCSW uit 2012. De website bestaat niet meer). Volgens mij zijn ze daar ook in de prijzen gevallen als ik de foto's van de website van DCSW mag geloven.

Sofie Ericsson

Een interview met Sofie Ericsson en Discolicious is hier te vinden. Wat heeft Åmål nog meer te bieden? Een kerk natuurlijk. Deze is te zien op de onderstaande foto.

Kerk van Åmål

Åmåls kerk werd gebouwd in 1806 als vervanging van de 1600-eeuwse oude kerk, deze lag iets verder naar het zuidoosten. In de kerk hangen schilderijen van kunstenaar Olle Hjortzberg.

Olle Hjortzberg

We zijn er niet binnen geweest. Op internet toch een foto van binnen gevonden.

Åmåls kyrka van binnen

Meer info over de kerk is hier te vinden. Uiteindelijk weer terug gegaan naar de haven en daar even gegeten en wat foto's gemaakt.

Onderweg naar Håverud kwamen we nog een meer tegen met een vreemd bouwsel. Het leek een soort overblijfsel van een fort. Er was een touw waarmee je naar boven kon klimmen. Geen idee welk meer het was, maar het lag wel in de gemeente Åmål.

Kinderen van de grote fjeld - Laura Fitinghoff

Boek details:
Auteur: Laura Fitinghoff
Titel: De kinderen van de grote fjeld
Tekeningen: Svend Otto S.
Vertaling: N. Basenau-Goemans
Bewerking: An Rutgers van der Loeff
Jaartal: 2002
Bladzijden: 153
Uitgeverij: Wolters-Noordhoff, Groningen
ISBN: 9001555543

Naar aanleiding van de reactie van Anna-Marie op het blog van Gonny over het boek "In de schaduw van het Marsgebergte" het boek van de schrijfster Laura Fitinghoff  "De kinderen van de grote fjeld" gelezen.

Laura Fitinghoff

Onderstaande tekst heb ik van de website van Ploegsma en vertelt de biografie van Laura Fitinghoff. Deze tekst staat trouwens ook achterin het boek.

Op 14 maart 1848 werd Laura Fitinghoff-Rusten geboren in de pastorie van Solleftea, in de Zweedse provincie Angermanland. Toen ze drieëntwintig was, trouwde ze met de vierenveertig jaar oudere fabrikant K.S. Fitinghoff. Samen kregen ze drie dochters. Het gezin woonde op een kasteel en leefde in grote luxe. Maar de zaken van meneer Fitinghoff gingen steeds slechter, en uiteindelijk moest het gezin verhuizen naar een kleinere woning in Stockholm. Toen ze opnieuw moesten verhuizen, besloot Laura zelfstandig te gaan wonen. Om aan geld te komen, verhuurde ze woonruimte en schreef ze artikelen, romans en kinderboeken.
In 1907 schreef ze haar bekendste kinderboek De kinderen van de Grote Fjeld, naar aanleiding van een artikel in de krant over de zwerftocht van zeven kinderen. Het verhaal speelt zich af in de hongerwinter van 1868. Tijdens deze winter hadden veel mensen niet voldoende te eten als gevolg van de mislukte oogst. Laura had het toen zelf redelijk goed, maar ze zag wel hoe slecht andere mensen het hadden: dagelijks klopten er uitgehongerde mensen aan bij de pastorie waar ze toen woonde.
Het boek werd een groot succes. Laura wilde met dit boek laten zien dat kinderen uit arbeidersgezinnen net zo veel waard zijn als kinderen uit rijke families. Ze schreef het boek in de hoop dat arbeiderskinderen het zouden gaan lezen.
Laura had plannen om een vervolg op De kinderen van de Grote Fjeld te schrijven, maar overleed een jaar na het verschijnen van het boek, in 1908. Ze was toen zestig jaar. In 1930 vond mevrouw N. Basenau-Goemans, de moeder van schrijfster An Rutgers van der Loeff, het boek in een Zweedse bibliotheek. Ze werd zo door het verhaal getroffen dat ze besloot het boek in het Nederlands te vertalen. Nu, honderd jaar later, is het verhaal van de zeven kinderen nog steeds even mooi en spannend!

Een goede samenvatting is hier te lezen. Het verhaal gaat over 7 kinderen en een geit die nadat hun ouders zijn overleden naar het zuiden vertrekken. Ze verlaten hun hut op de Grote Fjeld. De oudste zoon Anders (13 jaar en ook wel Ante genoemd) neemt de kinderen, Anna Lisa (bijna 11), Malena (9), Magnus (7), Erik (6), Kajsa (3), Greta (1,5) en hun geit Goudsik mee naar het zuiden. De avonturen die ze onderweg meemaken worden beschreven in het boek. Verdriet, angst, hoop, boosheid en blijdschap wisselen elkaar af in het boek. Het boek bevat tekeningen van Svend Otto Sørensen. Deze tekeningen geven een extra dimensie aan het verhaal. Meer informatie over Svend Otto Sørensen is hier te vinden.

Tekeningen van Svend Otto Sørensen.

In het boek komen diverse dingen aan bod die bekend in de oren klinken als je bv "In de schaduw van het Marsgebergte" hebt gelezen van de schrijver Bernard Nordh. Terwijl je het boek leest ga je het vergelijken met het Marsgebergte boek waarin de familie van Lars Pålsson ook een hongerwinter hebben gehad. Het verhaal van Pålsson is net als dit boek ook gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Het verhaal van de "Kinderen van de grote fjeld" speelt zich af in het jaar 1868. Pålsson maakte ook een  hongerwinter mee. Waarschijnlijk heeft die niet in 1867/1868 plaatsgevonden. Het boek van Pålsson begint namelijk in 1852. Enkele jaren erna vestigt Pålsson zich in Marsliden. De hongerwinter was volgens mij 2 jaar later. Dan kom je nog niet aan 1867. Ze hadden het in ieder geval ook erg moeilijk. Op zoek naar informatie over het "Kinderen van de grote fjeld" boek, kwam ik deze blogpost van Baas-Braal tegen. 1867 zou het Satansjaar zijn geweest en het is nog steeds de ergste hongerwinter ooit in de geschiedenis.Om een goede indruk te krijgen van de ellende, lees de blogpost van Baas-Braal. Meer informatie over die hongerwinter is te vinden op de Zweedse Wikipedia. Hieronder de afbeelding die ook in de blogpost van Baas-Braal is opgenomen. 

Hongerwinter 1867. Afbeelding van Wikipedia.

De Zweedse titel van het boek is Barnen från Frostmofjället. De link naar Wikipedia geeft aan dat het boek verfilmd is en dat klopt. In 1945 is het verhaal verfilmd. De film is opgenomen in de Internet Movie Database (IMDB) en heeft een 6,3 als cijfer. Dit is best wel een goed cijfer voor IMDB begrippen.

Voorkant DVD hoesje Barnen från Frostmofjället

Achterkant DVD hoesje Barnen från Frostmofjället

De DVD is vast wel ergens te bestellen. De film is in ieder geval te downloaden via torrents. De film bekeken. Het verhaal wordt in het begin redelijk gevolgd. Op het laatst wordt het boek niet echt meer gevolgd en worden veel stukken uit het boek overgeslagen. De mishandeling van Goudsik is bv niet te zien. Ook is het bezoek aan de Lappen compleet weggelaten. Het einde is anders dan het in het boek. Jammer dat de Lappen zijn weggelaten. Dat was een leuk gedeelte in het boek. Onderstaande foto's uit de film geven wat bekends weer. De jassen en het bekende Zweedse hekwerk.

Dikke jassen

Zweeds hekwerk

Een zeer uitgebreide samenvatting en verslag is te lezen op de website van Scholieren.com.

Nabreluokta kapel

Bij de poolcirkel zijn we door het werelderfgoed Laponia gereden. Dit erfgoed bestaat uit een viertal natuurreservaten en Stora Sjöfallet is er één van. In dit uitgestrekte gebied viel ons oog op de Nabreluokta kapel. Nabreluokta is een baai in het meer Stora Lulevatten. De cirkel met de R in de afbeelding hieronder is de Nabrueluokta kapel. De kapel ligt in de gemeente Gällivare.

Er is niet veel te vinden over de Nabreluokta kapel op internet. Op deze website is de meeste informatie te vinden. Hieronder de beschrijving afkomstig van Ernst Manker.

1) Plats för kapell. På angiven plats skall enligt uppgift (Fornminnesinventeringen 1965) Gällivare sockens äldsta kyrka hauppförts 1650 för att kort efter ha brännts ner. Utgrävd på 1940-talet. Vid besök på platsen vid inventeringstillfället 1992 iakttogsen stenhög-spismursrest?
2) Minnessten, 1,7m h, 0.8m br och 0.2m tj av röd granit. Stenenrestes av Gellivare Församling 1953. På stenen är inskriptionen: NABRELUOKTA KAPELL BYGDENS FÖRSTA UPPFÖRDES HÄR 1650 BRANN KORT DÄREFTER ÅRROS ÅUTEP PUOLAJ PARKOH MUIHTON MANGED AIKIITAH (Må gångna släktleds gärningar bevaras i minne av eftervärlden) 11m N om stenen är en ansamling stenar, kan vara rester efter enpräststuga som enl. uppgift ska ha legat på platsen.

Ernst Manker is een Zweedse Saami onderzoeker. Van hem heb ik eerder het boek Lappland i färg gelezen. Het verslag van dit boek is hier te lezen. De bron van de beschrijving komt uit zijn boek "Lapparnas heliga ställen". Dit boek van Ernst Manker is best wel bekend op internet en levert veel informatie op over geschiedenis van de Saami.

Välkommen till Nábbreluokta

In 1607 werd de eerste kerk van Lapland in Jokkmokk ingehuldigd. De Nabreluokta kapel werd voltooid in 1646. Het was de eerste kerk in de parochie van Gällivare. Probleem was namelijk dat de Saami een nomadenbestaan hadden en men niet wist waar een kerk of kapel het beste gebouwd kon worden. Uiteindelijk besloot men de kapel bij Nabreluokta te bouwen. Deze locatie werd gekozen omdat het een voor- en najaar verzamelplaats voor Sirges (Sirkas) Saami dorp was. Naast de kapel werd ook een klein huis en een schuur gebouwd voor de priesters die ergens moesten overnachten. De priesters van Jokkmokk predikten namelijk ook in Nabreluokta. De kapel brandde na een paar jaar al af, maar het huis en de schuur stonden nog tot de jaren 1800, waarna ze vervolgens ook afbranden. Volgens traditie hebben de Saami de kapel in brand gestoken omdat men hun eigen geloof niet wilden afzweren. De kapel werd niet meer opgebouwd op deze plek. De nieuwe kapel werd gebouwd bij Vassaraträsket. Later zou hier de stad Gällivare komen. 

Pad naar de kapel

Nábrreluokta kapell

Plek waar de kapel heeft gestaan

Monument uit 1953

Loop je wat verder door dan kom je aan de rand van Stora Lulevatten te staan.

Zicht op Stora Lulevatten

Sta je aan de rand van Stora Lulevatten, dan heb je een schitterend uitzicht over het meer. Hieronder een drietal foto's van Stora Lulevatten.

Stora Lulevatten

Stora Lulevatten

Stora Lulevatten

Overige informatie over Nabreluokta:

• Kringla website 
• Europeana website

Leuke plek en schitterend uitzicht. Er stond ook een picknicktafel. Die hadden ze wel weg kunnen laten :-). De muggen waren namelijk zeer agressief op deze plek. Ze werden vooral bij het meer helemaal wild. Niet normaal. Tijdens ons verblijf op de poolcirkel waren ze hier het agressiefst.