Deze keer een geheel ander soort Vikingenfilm en wel van Terry Jones. Terry Jones was 1 van de 6 leden van Monty Python. De verwachting is dan een absurde Vikingenfilm en de verwachting is redelijk uitgekomen. Het is geen echte Monty Python film geworden. Dat kan ook niet anders want alleen Terry Jones en John Cleese spelen mee. De rol van John Cleese was trouwens een vriendendienst. De rol zou eerst gespeeld worden door Jack Lemmon.
Samenvatting van Wikipedia: Na een poging tot het verkrachten van een meisje (Bond) op een van de strooptochten van de Vikingen komt Erik (Tim Robbins) tot de conclusie dat al dat vechten en geweld niet de manier is. Het is echter het tijdperk van Ragnarok, een tijdperk van Zwaard en Bijl, waarin Fenrir de wolf de Zon heeft opgeslokt en de Goden slapen. Erik stelt een bemanning samen en zeilt uit om voorbij de rand van de Wereld, over de Regenboogbrug, de goden van Asgaard
te wekken, en zo Ragnarok te beëindigen. De dorpssmid (Cady) en zijn
assistent (Sher) profiteren echter van de wapenverkoop die aangejaagd
wordt door de voortdurende staat van oorlog. Ze roepen de hulp in van
krijgsheer Halfdan de Zwarte (Cleese), en proberen de missie van Erik te saboteren. Na het vinden en aanblazen van de Klinkende Hoorn
worden ze getransporteerd naar Asgaard. In het paleis van de goden
ontmoet de bemanning hun dode kennissen en verwanten. De goden proberen
de bemanning te beletten terug te keren naar Midgaard,
maar het opnieuw aanblazen van de hoorn brengt ze terug. Tegelijk wordt
Halfdan de Zwarte gedood, verschijnt de Zon, en is het tijdperk van
Ragnarok voorbij.
Het verhaal is gebaseerd op het kinderboek The Saga of Erik the Viking van Terry Jones. De film bevat een aantal erg grappige momenten. De mooiste momenten waren voor mij de ontmoeting met de goden en het schip dat over de rand van de wereld ging. De rol van Tim Robbins als Erik wordt over het algemeen niet erg gewaardeerd. Ik moet zeggen dat Tim Robbins Erik goed neerzet. Hij blijft de hele film bloedserieus en dat komt de film ten goede. Erg goed gespeeld. Aan het begin van de film zie je een scene die zo in de Vikings film zou kunnen. Dat is de scene met de vlechten. Leuke film.
Afgelopen weekend was er in Schokland weer een Scandinavische markt. Het was de 3e keer. Vorig jaar zijn we er voor het eerst heen geweest. Deze blogpost is hier te vinden. Dit jaar waren er meer deelnemers dan vorig jaar. Het weer was wel beter dan vorig jaar en dat betekent meestal meer bezoekers. We waren er vandaag om 11 uur 's morgens en het was al erg druk.
Gerrit Jan Zwier was net als vorig jaar weer van de partij. Ik heb nog niet veel boeken van Gerrit Jan Zwier gelezen. Alleen het boek "Een vlek op de toendra". Hij had vandaag een mooie aanbieding. Zijn nieuwste boek Altijd Noorwegen was te koop voor €15,00 en dan een 2e boek voor €5,00. Helaas had hij het boek Altijd Lapland niet bij zich. Het boek "Het Noordelijk gevoel" erbij gekocht. Ik las in het laatste Placement boek "Thuis in Scandinavië" dat in 2015 de reisverhalen van Gerrit Jan Zwier over Zweden uitkomen.
Bij de expositieruimte zat een vrouw. Het bleek een Finse vrouw (geboren in 1945 in Tohmajärvi), Marjatta Ranta-Iso te zijn die al 34 jaar in Nederland woont en kunstenares is. Hieronder is een kunstwerk van haar te zien.
Marjatta Ranta-Iso
Naast de kunstwerken heeft ze runenkaarten gemaakt. Zie informatie hieronder.
Runen kaarten informatie
Nog meer informatie over de runenkaarten is te vinden op de Galerie Ranta-Iso website. Er hingen een aantal van haar blockprints in de expositiehal. De twee mooiste heb ik in deze blogpost opgenomen.
Op de weg nar Porjus lag een interessant winkeltje. Een souvenirs winkeltje. Ergens op het winkeltje was een naam te ontdekken en wel Björn Thunborg - Viltaffär.
De interessante geschiedenis van Björn Thunborg is hier te lezen. Ik heb de Engelstalige versie van de website hieronder opgenomen.
The founder of Viltaffär, Björn Thunborg, his career in trading at an
early age. As a 10-year-old, he cobbled together a vendor's tray from
which he peddled shoelaces, shaving soap, razor blades, combs and all
sorts of other necessities. Earning his own keep, and not having to rely
on the support of others, was an accomplishment that made him even
then very proud. Another source of income that Björn tapped into was the
delivery of telegrams and telephone messages to the workers' village of
the Harsprånget power station which now has been abandoned and
reclaimed by the forest. No matter how inclement the weather, Björn
would always make the deliveries on time. Blizzards nor summer storms
could stop him. After a short interlude in both Stockholm and at sea
as a cabin boy, Björn established a trucking company in Soderhamn.
However, the far north kept calling and before long Björn returned to
Jokkmokk where he founded his Viltaffär. In 1959 Björn bought and sold
his first reindeer hides on the winter market in Jokkmokk. Trade unbound
in anything and everything was not only Björn's profession but also his
passion throughout life. So much so that Björn used to work, eat and
sleep in his shop-on-wheels as he moved from one settlement to the next
in the greater Jokkmokk area. Over time, the business focused on the
products of Lapland's abundant nature. The trade in wildlife products drove the continuous growth of Björn's trading business. The Lapland Shop In the 1970s Björn opened a small shop at his home in Porjus where he fishing nets, hooks, rope, spades and a great many
other utilities for local and visiting outdoors enthusiasts as well as
locally crafted Sami souvenirs for the discerning tourist. At around the
same time, the trade in lake fish, reindeer and moose meat took on ever
greater proportions. In the early eighties, Björn obtained his wings by
becoming a licensed pilot. From then on he'd fly out to get the much
sought-after mountain trout in person. He didn't stick to flying around
fish either and soon enough was ferrying people - both local Sami and tourists - to and from the summer camps in the rugged mountains on the Norwegian border. An all-purpose hand-made billboard At the close of the 1980s, an unsuspecting German
tourist, while on her very first trip to faraway Lapland way above the
Arctic Circle, discovered Björn's quaint shop in Porjus. It was the
rather haphazardly hand-painted sign on the wall that first caught her
attention. It provided a wealth of details in both German and English
about the many exotic goods for sale inside: reindeer skins, smoked fish
and locally crafted mementos. It would prove to be something entirely
different, and unexpected, that this tourist found: Great Love. For the
historical record however it must be mentioned that it took a while
until both realized the extend of their feelings. A Wedding in Saltoluokta In any case, to Björn's it was a classic case of love at first sight, as he confessed to much later. The German lady from
Mönchengladbach and the Laplander stayed in close touch and, after
countless trips and visits, became a pair in 1990. The following year,
on Midsummer Day, Birgit and Björn celebrated their wedding in
Saltoluokta. The ceremony took place in a Kirchenkåta (a chapel in the style of a root cellar). Asbjörn In 1994 Asbjörn was born. It soon transpired that
young Asbjörn had inherited his father's business acumen. At the tender
age of six, he already wanted to operate his own shop and to this end he
bought an old caravan from his father for the princely sum of five
crowns. Now properly equipped, Asbjörn opened his very own souvenir shop
in order to cater to the increasing number of tourists. Asbjörn soon
discovered that he could cash in particularly handsomely on the German
tourists who of course never failed to be surprised to find the
small-boy-turned-shopkeeper in full and flawless command of their own
language. After his first successful summer season as a trader there was
no doubt left in Asbjörn's mind: he would remain a businessman. His old
caravan is still sitting on the premises, but Asbjörn may now be found
behind the counter of the Viltaffär shop.
Björns Viltaffär – A trip lasting half a century Over the years, conditions have changed quite
dramatically for the communities along the Lule River which has in turn
affected the Viltaffär. Commercial fishing has all but vanished and the
fish trade has moved from wholesale to retail. Over the years, the
shop's many patrons secured the establishment of a firm customer base
centered in, but by no means exclusive to, Germany. After Sweden's
accession to the European Union, the delivery of the delicacies across
borders gained in importance. Although the Viltaffär's business model
has changed over time, the little shop in Porjus remained largely
unaltered. Visitors from far and near keep coming back and continue to
be awed by the seemingly endless variety of goods on offer in such an
exceedingly small space.In September 2010, Björn Thunborg passed away. Since
then Asbjörn and Birgit have kept the Viltaffär going just as its
founder had wished. Birgit and Asbjörn now want to realize their vision
of a Viltaffär on the web: The Laponiashop. They are opening the doors
of the small Viltaffär to the world in order to make the delicacies and
the unique arts and crafts of Laponia available to all. The Laponia web
shop is still under construction, but will soon be online.
We hebbeneen kijkje genomen in de winkel. Het zag er erg leuk uit van een afstand.
Björn Thunborg -Viltaffär
Als je binnenkomt is het een verassing hoe volgepropt het winkeltje is. Overal hangt en staat wat.
Erg handig :-)
Meer foto's kon ik niet maken, want Asbjörn, die achter de balie stond begon aardig te praten. Hij was wel in Nederland geweest. Achteraf gezien logisch, want zijn moeder is een Duitse.We wouden niet weggaan zonder wat te halen. Een mes was wel erg interessant, maar die dingen zijn toch echt te duur. We zagen toen een aantal kaarten liggen. Die leken wel erg veel op een kaart die we in Mittådalen hadden gehaald. Het klopt inderdaad. Het waren kaarten van dezelfde persoon, namelijk Lars Pirak. Lars Pirak (27 juli 1932 – 2 oktober 2008) was een Noord Samische artiest, joiker en kunstenaar uit Jokkmokk. Pirak kwam uit een familie van de Tuorpon sida. Wel grappig, wamt de Tuorpon sida komt weer terug in het verhaal van Hugh Beach (a Year in Lapland). Hij groeide op in Luovaluokta vlakbij het meer Karats.Op zijn 18e was hij al bekend met zijn vaardigheden in Saami duodji. Hij schilderde ook zowel aquarellen als olieverfschilderijen. (Bronnen: Wikipedia en Árran). De kaarten die we gekocht hebben, zijn hieronder te zien.
Höstlandskap - Lars Pirak
Färd mot Jokkmokk - Lars Pirak
Een lijst van een aantal van zijn werken die geveild zijn, kun je hier vinden.
De website van Björn Thunborg -Viltaffär wordt in de nabije toekomst voorzien van een webshop. De webshop is nu nog niet online.De winkel is echt een bezoek waard als je in de buurt bent.
In de geschiedenis van Björn heeft men het erover dat Björn piloot was. Op de Seabee website staat zijn naam nog genoemd.
Iets buiten Järvsö lag Karlsgården. We waren er op een zondag en toen zat alles helaas dicht. Leuk plekje en als het open is, is het er denk ik best wel gezellig. De foto's op de website van Karlsgården laten dat in ieder geval wel zien. Als eerste de historie van Karlsgården. De historie van Karlsgården is Engelstalig. Deze heb ik van de Karlsgården website gehaald. De website is kort geleden geheel aangepast en er is geen Engelstalige versie meer aanwezig.
HISTORY Before the 1100 century Karl´s and the village of Bondarv have a very long history beginning over a thousand years ago. Some of it can be sensed upon entering the courtyard amongst the sun burnt buildings. A buried altar stone with burnt animal bones testify to this. Hidden and almost forgotten graves in the near vicinity tells us about the first settlers and how they made it possible to make a living in this place for ages to come.
In the 1350´s: The Black Death raged across the country and also swept over Järvsö parish. Legend speaks of a young girl as the only survivor of Bondarv village. She supposedly lived at the site where Karl´s is situated today. She started a new family with a wanderer, hence securing the family´s future. The first known farmer at the site was born in the end of the 1400´s. In the 1600´s: The farm bears the name Karl after Carl Carlsson that farmed the grounds during the later part of the 1600´s. He married the daughter in the family that had resided in the farm for centuries. Her name was Marit and she took Carl to be her husband against her father’s will. Carl was a very controversial man and Marit came to be accused and convicted for witchcraft. In the 1700´s: The farm has stood on this site for over a thousand years, but what you see today are buildings erected from mid 1700´s until the turn of the century. When the farm was completed and properly cared for, it is said that the wife Gölin with pride and joy over her husband’s work said: Now we live in a farm fit for a king!” In the 1800´s: The last wedding at the farm took place in 1833. The beautifully decorated bed in the main house is a token from this wedding. Nine years later the only son in the marriage was born; Jonas. He came to be the last farmer to live here at Karl´s. He never married and was childless. He let everything stay “as it was in the olden days”. At Karl´s, time came to a stop.
Karl´s or Karl´s Farm: Jonas died in 1922. The buildings were then in quite poor shape, and they deteriorated even more before the Local Committee bought the farm a few years later. The farm had already been studied, measured and reported about, by the Nordic Museum ethnologist Sigurd Erixon. By the beginning of the 1900´s old Swedish folk culture was studied by architects like Ivar Tengbom and Johan Åkerlund, and Karl´s farm in Bondarv was exemplified in the book “Old Swedish Folk homes” When the Local Committee by the end of the 1920´s became owners of the farm, they made it into a local museum and show farm, and it started to be called Karl´s Farm. Activities now soared on the farm. The houses were given new roofs. Windows and doors were repaired, and items sold on auctions were bought back. Donations came pouring in. Never before had the shelves been filled with so much porcelain, as now. The locals of Järvsö were glad for Karl´s, the repairs and the decorating. They donated their own inherited furniture, pots, tools and textiles. And that´s how it came to be that the old hayforks, tools, and ironclad pitchforks bear the marks of several different names and trademarks. It is also why the grain barn is full of the finest carriages and wagons. Butter cups, cheese tins, sausage bags and other food related items in the chamber remind us of how the self maintained household was run for centuries. So recently and yet so long ago. Karl´s logo is designed by Åsa Jägergård. The buildings with their different functions have been placed around the courtyard in the slope facing the river Ljusnan´s valley. The courtyard shapes a room where the past and the present melt together and you can easily imagine how life was lived for over 200 years ago. The story about Karl´s and it´s people comes to life every summer in a light- and sound play- the Karl´s Farm play. The farm is owned by Hälsinglands joint local committee and operated by Karl´s committee within Järvsö Local committee.
Vanaf Karlsgården heb je een mooi uitzicht over de omgeving.
Uitzicht vanuit Karlsgården
Dit jaar komen we weer in Järvsö. Wie weet komen we er weer als het open is. We zien wel. Wat volgt zijn een tweetal foto's van de omgeving van Karlsgården.
Meer informatie over de Guldrutan koffie is te vinden op hun website.
Op naar de Sommarbutik en Silversmedja. Hier waren 2 winkeltjes naast elkaar en een soort expositieruimte (Undersammatak).
Undersammatak
Achter de Undersammatak zijn de 2 winkeltjes
Sommarbutik
Sommarbutik
Sommarbutik
Sommarbutik
Op deze blogpost zijn nog wat meer foto's te zien van Undersammatak. Undersammatak heeft een eigen website. Op deze site staat de Sommarbutik met een eigen gedeelte. Dit gedeelte is hier te zien. Volgens de website wordt Undersammatak gerund door dezelfde familie. Naast de butik is de Silversmedja van Madelene Lodin. Ze heeft een erg beperkte website. Op de Denim Demon website staan een aantal artikelen van haar. Hieronder een afbeelding van de Denim Demon site:
In de ruimte van Undersammatak was een expositie van Liselott Toresdotter Lindberg. Op haar website zijn een aantal van haar werken te zien. Eén van haar werken heb ik hier opgenomen.
