Røros deel 1

Røros was een plaats in Noorwegen waar we al een tijdje heen wilden. Vorig jaar zijn we er eindelijk geweest en natuurlijk gingen we er op een zondag heen. Wat blijkt? Op zondag is er weinig te doen in Røros, er hoeft zelfs geen parkeergeld betaald te worden. De meeste winkels zijn dicht, een aantal zijn er open. Het voordeel van de zondag is dat het niet vol is met mensen, denk ik maar. Al met al hebben we ons er toch een aantal uren vermaakt. De blogpost is daarom ook opgesplitst in meerdere delen.

Røros is een gemeente in de Noorse provincie Sør-Trøndelag. De gemeente telde 5636 inwoners in januari 2005, waarvan 49,3% mannelijk. Het aandeel ouderen (67 jaar of ouder) is 17,1%. Røros is het hoogstgelegen stadje van Noorwegen, het ligt op 628 meter hoogte. Het heeft een station van de Rørosbanen naar Trondheim.

Røros Stasjon

Røros is een oude mijnstad die in 1980 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO is geplaatst. In het beschermde stadscentrum zijn twee straten met houten huizen en de kerk Bergstadens Ziir uit 1784, met het mijnwerkersembleem op de toren. Binnen in de kerk staat een barokorgel en een portret van Hans Aasen, de eerste persoon die koper uit de grond haalde.

Omstreeks 1665 werd in Røros een kopermijn geopend. Sindsdien kwamen uit alle windstreken mijnwerkers naar Røros om zeer zwaar werk te verrichten in de mijnen en smelterijen. Al voor de Tweede Wereldoorlog kwam na drie eeuwen een einde aan de koperindustrie. Later is met efficiëntere wijze van koperwinning nog koper gewonnen (en ook zink), totdat er in 1977 definitief een einde aan de mijnen kwam. Voor het station staat een standbeeld van Johan Falkberget (1879-1967), een socialistische schrijver die in zijn boeken veel over de mijnbouw en de mijnwerkers schreef. In de stad staat ook een standbeeld van een mijnwerker met zijn vrouw. (Bron: Wikipedia). Een foto van het standbeeld is hieronder te zien.

De geschiedenis van het standbeeld is te lezen op de Bergstaden.org website.

Deze winkel zat dicht, al zou je het niet zeggen.

De onderstaande galerie Galleri OK was als een van de weinigen wel open. Hier even een kijkje genomen. Erg mooie schilderijen.

Weer verder slenteren door de lege straten.

En jawel, een bekend pand, namelijk Galleri K44

Galleri K44 kwam ik tegen op het blog Emigreren naar Noorwegen van Colinda van Liere-Riemens. De blogposten over Galleri K44 zijn te lezen op: Blogposten over Galeri K44. Deze galerie was gesloten.

We kwamen ook langs de kerk van Røros, zoals aan het begin is verteld, ook wel bekend als Bergstadens Ziir. De kerk heeft ongeveer 1600 zitplaatsen. De kerk werd ingewijd op 15 augustus 1784 door bisschop Marcus Fredrik Bang. Røros Kobberverk heeft betaald voor de bouw van de stenen kerk en het symbool van Røros Kobberverk is aan alle zijden van de toren gezet. Bergstaden betekent de mijnstad en dit is de reden waarom de kerk soms wordt aangeduid als Bergstadens Ziir. (Bron: Wikipedia).

Hoewel we op een zondag in Røros waren, zat de kerk dicht. Balen natuurlijk. Op internet gelukkig wel een mooie foto gevonden.

Røros kerk van binnen

Meer foto's van de kerk zijn hier te vinden. Dit was het eerste deel over Røros.