Sinds 2011 blog ik op Blogzweden. Op het blog zijn tot nu toe 471 blogposten verschenen. Ze gaan over Zweden, Scandinavië, markten, films, boeken, muziek enzovoorts.
Ik ben heel erg benieuwd wat iedereen nu eigenlijk van Blogzweden vindt. Voegt het blog iets toe of is het een verspilling van de digitale wereld? Zijn de blogs te uitgebreid? Ik weet dat de blogs over boeken te uitgebreid zijn. Er wordt eigenlijk teveel van het verhaal vertelt en dat verpest het voor anderen. Dus misschien is het verstandig om dit onderdeel te schrappen of kan er misschien een ander onderdeel uit zoals films of kerken of wat anders? Of is het tijd om helemaal te stoppen?
Veel vragen. Daarom ben ik ontzettend benieuwd wat de lezers van dit blog er van vinden? Lukt het reageren op deze blogpost niet, mail dan naar j.h.hegeman@gmail.com.
Alvast bedankt.
zaterdag 28 februari 2015
De zwemmer - Joakim Zander
Boek details:
Auteur: Joakim Zander
Titel: De zwemmer
Originele titel: Simmaren
Vertaling: Angelique de Kroon
Verschijningsdatum: oktober 2014
Bladzijde:395
Uitgeverij: Cargo
ISBN: 9789023487807
Samenvatting:
De Zweedse Klara Walldéen is Europarlementariër in Brussel wanneer ze via haar ex-vriend inlichtingen krijgt over de marteling van krijgsgevangenen in Amerika. Vanaf dat moment worden ze beiden gezocht door CIA-agenten die een internationaal schandaal proberen te voorkomen en ze moeten vluchten voor hun leven. Maar ze worden ook opgemerkt door een Amerikaanse spion, die het stel om zijn eigen redenen gaat volgen.
Mahmoud ontmoet ex-collega Lindman in een park in Brussel en komt vervolgens terecht in een internationaal schandaal. Mahmoud krijgt informatie in handen die niet openbaar gemaakt mag worden. Dit wil men voorkomen. Het heeft te maken met martelingen van krijgsgevangenen. In het boek wordt de Abu Ghraib gevangenis aangehaald. Mahmoud betrekt Klara erbij. Op dat moment zijn de twee verhaallijnen van Mahmoud en Klara met elkaar verbonden. De overige drie verhaallijnen worden uiteindelijk ook met Mahmoud en Klara verbonden. De manier waarop Joakim Zander de vijf verhaallijnen bij elkaar brengt is erg goed gedaan. Tijdens de verhaallijnen kom je in Damascus, Brussel, Parijs, Stockholm, Noord-Virginia, Koerdistan, Afghanistan, Arkösund, Karlsborg en Amsterdam en krijg je tevens een kijkje in de wereld van de politiek, advocatuur, de CIA en Säpo (Säkerhetspolisen, de Zweedse nationale veiligheidsdienst).
Tijdens het lezen moest ik bij George Lööw elke keer denken aan Roger Brown uit de film Hodejegerne. Ik vind beide personen erg op elkaar lijken.
Dit boek is een aanrader, de spanning is aanwezig tot het einde. Een geweldig debuut van Joakim Zander. Nog complimenten voor degene die de cover, zowel de voorkant als de achterkant, heeft gemaakt. Ze geven een goed beeld van het verhaal. Dit had natuurlijk weer tot gevolg dat ik laatst bij de film Snowpiercer elke keer de zwemmer weer voor me had als Curtis in beeld kwam.
Interessante stukken uit het boek:
Een leesfragment van het boek is hier te vinden.
Recensies:
- Het Colofon
- Nordic Vibes
- Hebban
- Dizzie
- Book-aholic
- Thrillerlovers
- De Thriller
- Marleens boek van de week
- Fokforum
- Het colofon
Auteur: Joakim Zander
Titel: De zwemmer
Originele titel: Simmaren
Vertaling: Angelique de Kroon
Verschijningsdatum: oktober 2014
Bladzijde:395
Uitgeverij: Cargo
ISBN: 9789023487807
De Zweedse Klara Walldéen is Europarlementariër in Brussel wanneer ze via haar ex-vriend inlichtingen krijgt over de marteling van krijgsgevangenen in Amerika. Vanaf dat moment worden ze beiden gezocht door CIA-agenten die een internationaal schandaal proberen te voorkomen en ze moeten vluchten voor hun leven. Maar ze worden ook opgemerkt door een Amerikaanse spion, die het stel om zijn eigen redenen gaat volgen.
Joakim Zander:
Joakim Zander (1975), schrijver en advocaat, is geboren in Stockholm. Hij groeide op in Zweden, het Midden-Oosten en de Verenigde Staten, studeerde rechten in Zweden en Nederland en promoveerde uiteindelijk in Maastricht, waar hij in 2012 met zijn dissertatie 'The Application of the Precautionary Principle in Practice' de Rabobank-prijs won. Zander werkte tien jaar voor het Europees Parlement en de Europese Commissie in Brussel. Van zijn debuut De zwemmer, waar hij al zijn internationale ervaringen in verwerkte, zijn de rechten inmiddels aan 26 landen verkocht. (Bron: Hebban).
Meer informatie over Joakim Zander is te vinden op de onderstaande websites:
De vertaalster van De zwemmer is Angélique Kroon. Meer informatie over haar is te vinden op:
Het boek:
Het boek begint met de onderstaande quote van Jane Hirshfield:
De zin komt uit het gedicht Washing Doorknobs.
Het verhaal begint vervolgens in juli 1980 te Damascus, Syrië. In deze verhaallijn krijg je te maken met een man die van zwemmen houdt oftewel De Zwemmer. In Damascus ontploft een autobom en een vrouw komt daarbij om.
Na de gebeurtenis in 1980 wordt er naar het heden gegaan en wel naar 8 december 2013 in Uppsala en maak je kennis met Mahmoud Shammosh, een promovendus uit Zweden en bezig met het schrijven van een boek. Mahmoud heeft een relatie gehad met Klara Walldéen. Ze zijn drie jaar geleden uit elkaar gegaan en hun wegen zijn sindsdien gescheiden. De reden van hun scheiding vond ik zeer verrassend. Ze hebben beide hun eigen verhaallijn. Klara Waldéen is de dochter van de diplomate uit Zweden die is omgekomen door een autobom in het begin van het verhaal. Klara is toen bij haar grootouders komen te wonen, aan de scherenkust (St. Anna-archipel) van Östergötland op het eilandje Aspöja. De vader van Klara is onbekend. Hij zou een Amerikaan zijn. Haar moeder heeft hem ontmoet in Damascus. Waarschijnlijk was hij ook een diplomaat of een zakenman. Tegenwoordig werkt Klara als Zweedse adviseur in het Europees Parlement in Brussel voor Eva-Karin Boman. Eva-Karin is een sociaaldemocratische dinosaurus en lid van het Europees Parlement. Klara heeft een geheime relatie met Cyril Cuvelliez, een Franse parlementariër in het Europees Parlement.
De overige twee verhaallijnen zijn die van George Lööws en Gabriella Seichelman. George werkt voor PR-bureau Merchant & Taylor op Square de Meeûs in Brussel. Klara heeft Gabriella Seichelman in het verleden ontmoet en ze zijn toen vriendinnen geworden. Mahmoud is ook een vriend van Gabriella. Gabriella werkt bij het advocatenkantoor Lindblad en Wiman te Stockholm.
 |
| Joakim Zander |
Meer informatie over Joakim Zander is te vinden op de onderstaande websites:
- Soraya schrijft: Meet & Greet Joakim Zander
- Twitter Joakim Zander
- Metronieuws
- Upcoming4me
- New Signed Books interview
- Facebook Joakim Zander
- Ink361 - Instagram Joakim Zander
- Ahlander Agency
- Wikipedia
- Boekenkrant interview
- Hebban
- Choice Hotel Travelblog interview
De vertaalster van De zwemmer is Angélique Kroon. Meer informatie over haar is te vinden op:
Het boek:
Het boek begint met de onderstaande quote van Jane Hirshfield:
Around us, the madness of empires continues.
De zin komt uit het gedicht Washing Doorknobs.
Het verhaal begint vervolgens in juli 1980 te Damascus, Syrië. In deze verhaallijn krijg je te maken met een man die van zwemmen houdt oftewel De Zwemmer. In Damascus ontploft een autobom en een vrouw komt daarbij om.
Na de gebeurtenis in 1980 wordt er naar het heden gegaan en wel naar 8 december 2013 in Uppsala en maak je kennis met Mahmoud Shammosh, een promovendus uit Zweden en bezig met het schrijven van een boek. Mahmoud heeft een relatie gehad met Klara Walldéen. Ze zijn drie jaar geleden uit elkaar gegaan en hun wegen zijn sindsdien gescheiden. De reden van hun scheiding vond ik zeer verrassend. Ze hebben beide hun eigen verhaallijn. Klara Waldéen is de dochter van de diplomate uit Zweden die is omgekomen door een autobom in het begin van het verhaal. Klara is toen bij haar grootouders komen te wonen, aan de scherenkust (St. Anna-archipel) van Östergötland op het eilandje Aspöja. De vader van Klara is onbekend. Hij zou een Amerikaan zijn. Haar moeder heeft hem ontmoet in Damascus. Waarschijnlijk was hij ook een diplomaat of een zakenman. Tegenwoordig werkt Klara als Zweedse adviseur in het Europees Parlement in Brussel voor Eva-Karin Boman. Eva-Karin is een sociaaldemocratische dinosaurus en lid van het Europees Parlement. Klara heeft een geheime relatie met Cyril Cuvelliez, een Franse parlementariër in het Europees Parlement.
De overige twee verhaallijnen zijn die van George Lööws en Gabriella Seichelman. George werkt voor PR-bureau Merchant & Taylor op Square de Meeûs in Brussel. Klara heeft Gabriella Seichelman in het verleden ontmoet en ze zijn toen vriendinnen geworden. Mahmoud is ook een vriend van Gabriella. Gabriella werkt bij het advocatenkantoor Lindblad en Wiman te Stockholm.
Mahmoud ontmoet ex-collega Lindman in een park in Brussel en komt vervolgens terecht in een internationaal schandaal. Mahmoud krijgt informatie in handen die niet openbaar gemaakt mag worden. Dit wil men voorkomen. Het heeft te maken met martelingen van krijgsgevangenen. In het boek wordt de Abu Ghraib gevangenis aangehaald. Mahmoud betrekt Klara erbij. Op dat moment zijn de twee verhaallijnen van Mahmoud en Klara met elkaar verbonden. De overige drie verhaallijnen worden uiteindelijk ook met Mahmoud en Klara verbonden. De manier waarop Joakim Zander de vijf verhaallijnen bij elkaar brengt is erg goed gedaan. Tijdens de verhaallijnen kom je in Damascus, Brussel, Parijs, Stockholm, Noord-Virginia, Koerdistan, Afghanistan, Arkösund, Karlsborg en Amsterdam en krijg je tevens een kijkje in de wereld van de politiek, advocatuur, de CIA en Säpo (Säkerhetspolisen, de Zweedse nationale veiligheidsdienst).
Tijdens het lezen moest ik bij George Lööw elke keer denken aan Roger Brown uit de film Hodejegerne. Ik vind beide personen erg op elkaar lijken.
Dit boek is een aanrader, de spanning is aanwezig tot het einde. Een geweldig debuut van Joakim Zander. Nog complimenten voor degene die de cover, zowel de voorkant als de achterkant, heeft gemaakt. Ze geven een goed beeld van het verhaal. Dit had natuurlijk weer tot gevolg dat ik laatst bij de film Snowpiercer elke keer de zwemmer weer voor me had als Curtis in beeld kwam.
Interessante stukken uit het boek:
- Het huis Akademikvarnen. Ingrid Bergman had die gebruikt in de film Fanny en Alexander.
- In dit boek ontbreekt de muziek niet. Prince Phillip Mitchell met het nummer I'm so happy.
- George luistert naar Swedish House Mafia in zijn Audi.
- Karla heeft een Agent Provocateur-broekje. Bekend merk want Amanda uit het boek Nefilim draagt dit merk ook :-).
- De zwemmer heeft een liedje in zijn hoofd zitten met de tekst These mist covered mountains are a home now for me. Dit is het nummer Brothers in Arms van Dire Straits.
- Mahmoud heeft de pocketuitgave van Philippe Sands' Torture Team in zijn rugzak.
- Ferkens Gränd in Stockholm.
- Klara leek volgens Mahmoud op Lisbeth Salander.
- Östra Husby.
- K.d. Lang.
- Östgötska dialect.
- Nitty Gritty Stockholm.
- Het nummer Baby, it's cold outside.
- Arvo Pärt - Spiegel im Spiegel.
Een leesfragment van het boek is hier te vinden.
Recensies:
- Het Colofon
- Nordic Vibes
- Hebban
- Dizzie
- Book-aholic
- Thrillerlovers
- De Thriller
- Marleens boek van de week
- Fokforum
- Het colofon
vrijdag 27 februari 2015
Stenhuggaren
Filmdetails:
Titel: Stenhuggaren
Regisseur: Emiliano Goessens
Jaar: 2009
Verhaal: Camilla Läckberg (novel), Alexander Söderberg (adaptation)
Acteurs: Niklas Hjulström, Elisabeth Carlsson, Sven-Åke Gustavsson
Duur: 116 minuten
IMDB cijfer: 5,4
Samenvatting:
In een kreeftennet komt het lijk van een jong meisje boven water. Aanvankelijk lijkt er sprake te zijn geweest van een ongeluk, maar al gauw wijst het onderzoek op moord. Iemand heeft het meisje binnenshuis om het leven gebracht en vervolgens haar lijk aangekleed en in zee gegooid. Maar waarom zou iemand een kind vermoorden? Hedström wordt geconfronteerd met een complexe zaak.
Deze film, die uit twee delen bestaat, is afkomstig uit de eerste serie verfilmingen van de boeken van Camilla Läckberg. Meer info over de verfilmingen van de boeken van Camilla Läckberg is te lezen in deze blogpost van Stralend Schrijven. De tweede serie met Claudia Galli als Erika en Richard Ulfsäter als Patrik hebben we al gezien en de blogposten zijn hieronder terug te vinden:
- Oorlogskind
- De zee geeft, de zee neemt
- De kustrijder
- De koningin van het licht
- Vrienden voor het leven
- Kunst, kitsch en kenners
Stenhuggaren is gebaseerd op het boek Steenhouwer. Het is de derde verfilming. Ik heb het boek zelf nog niet gelezen. Mijn vrouw heeft het boek Steenhouwer wel recent gelezen en daarom hebben we deze film bekeken. Het is even wennen na het bekijken van de tweede serie verfilmingen. Een andere Erika Falck (Elisabeth Carlsson) en Patrik Hedström (Niklas Hjulström). De nadruk in de film ligt op Patrik. Erika komt in de film nauwelijks voor.
De film begint direct met dood kind in een kreeftennet. Patrik leidt het onderzoek naar de dood en algauw blijkt het meisje vermoord te zijn. De politie van Fjällbacka, bestaande uit commissaris Bertil Mellberg, Martin Molin, Ernst Lundgren en Patrik zelf onderzoekt de moord. Patrik leidt het onderzoek en moet samen met Ernst werken terwijl hij eigenlijk liever met Martin Molin samenwerkt. Commissaris Mellberg bemoeit zich niet zo met de zaak. Hij is drukker met zijn zoon die na zoveel jaar bij hem komt inwonen. Samen vormen ze een eigen verhaallijn.
Het heden wordt afgewisseld met het verleden. Het verhaal in het verleden heeft zoals gewoonlijk te maken met de moord in het heden. Het verleden gaat over de steenhouwer Anders Andersson en zijn 'geliefde' Agnes. De gebeurtenissen in het verleden worden razendsnel verteld en je mist eigenlijk essentiële informatie. Hetzelfde geldt voor het onderzoek in het heden. Er gebeuren dingen die niet te verklaren zijn zonder het boek gelezen te hebben. Het kind van Erika en Patrik is bijvoorbeeld opeens verdwenen en even later is het kind weer terug. Ik had geen idee waarom het plaatsgevonden heeft. Mijn vrouw wel. Ik heb na de film alle vragen beantwoord gekregen. Volgens mij was het het beste om meer afleveringen te maken om een duidelijker verhaal te krijgen. Voor de rest wel een leuke film met natuurlijk weer mooie beelden van Fjällbacka. De tweede serie met Claudia Galli als Erika en Richard Ulfsäter als Patrik vonden we leuker.
Tijdens het kijken viel de acteur die Niklas Klinga speelde op. Zijn stem kwam me erg bekend voor. Het leek op de stem van Lasse Waldemar (Björn Bengtsson) uit de serie Tjockare än vatten. Na de film opgezocht en Niklas Klinga was inderdaad Björn Bengtsson.
Recensies:
- Moviemeter
- Werners Film Blog
- Mijnserie.nl
- Ezzulia
Titel: Stenhuggaren
Regisseur: Emiliano Goessens
Jaar: 2009
Verhaal: Camilla Läckberg (novel), Alexander Söderberg (adaptation)
Acteurs: Niklas Hjulström, Elisabeth Carlsson, Sven-Åke Gustavsson
Duur: 116 minuten
IMDB cijfer: 5,4
Samenvatting:
In een kreeftennet komt het lijk van een jong meisje boven water. Aanvankelijk lijkt er sprake te zijn geweest van een ongeluk, maar al gauw wijst het onderzoek op moord. Iemand heeft het meisje binnenshuis om het leven gebracht en vervolgens haar lijk aangekleed en in zee gegooid. Maar waarom zou iemand een kind vermoorden? Hedström wordt geconfronteerd met een complexe zaak.
Deze film, die uit twee delen bestaat, is afkomstig uit de eerste serie verfilmingen van de boeken van Camilla Läckberg. Meer info over de verfilmingen van de boeken van Camilla Läckberg is te lezen in deze blogpost van Stralend Schrijven. De tweede serie met Claudia Galli als Erika en Richard Ulfsäter als Patrik hebben we al gezien en de blogposten zijn hieronder terug te vinden:
- Oorlogskind
- De zee geeft, de zee neemt
- De kustrijder
- De koningin van het licht
- Vrienden voor het leven
- Kunst, kitsch en kenners
De film begint direct met dood kind in een kreeftennet. Patrik leidt het onderzoek naar de dood en algauw blijkt het meisje vermoord te zijn. De politie van Fjällbacka, bestaande uit commissaris Bertil Mellberg, Martin Molin, Ernst Lundgren en Patrik zelf onderzoekt de moord. Patrik leidt het onderzoek en moet samen met Ernst werken terwijl hij eigenlijk liever met Martin Molin samenwerkt. Commissaris Mellberg bemoeit zich niet zo met de zaak. Hij is drukker met zijn zoon die na zoveel jaar bij hem komt inwonen. Samen vormen ze een eigen verhaallijn.
Het heden wordt afgewisseld met het verleden. Het verhaal in het verleden heeft zoals gewoonlijk te maken met de moord in het heden. Het verleden gaat over de steenhouwer Anders Andersson en zijn 'geliefde' Agnes. De gebeurtenissen in het verleden worden razendsnel verteld en je mist eigenlijk essentiële informatie. Hetzelfde geldt voor het onderzoek in het heden. Er gebeuren dingen die niet te verklaren zijn zonder het boek gelezen te hebben. Het kind van Erika en Patrik is bijvoorbeeld opeens verdwenen en even later is het kind weer terug. Ik had geen idee waarom het plaatsgevonden heeft. Mijn vrouw wel. Ik heb na de film alle vragen beantwoord gekregen. Volgens mij was het het beste om meer afleveringen te maken om een duidelijker verhaal te krijgen. Voor de rest wel een leuke film met natuurlijk weer mooie beelden van Fjällbacka. De tweede serie met Claudia Galli als Erika en Richard Ulfsäter als Patrik vonden we leuker.
 |
| Fjällbacka |
 |
| Fjällbacka |
Recensies:
- Moviemeter
- Werners Film Blog
- Mijnserie.nl
- Ezzulia
woensdag 25 februari 2015
Det grovmaskiga nätet - Van Veeteren
Filmdetails:
Titel: Det grovmaskiga nätet
Regisseur: Martin Asphaug
Schrijvers: Ulf Ryberg (screenplay), Håkan Nesser (novel)
Acteurs: Sven Wollter, Samuel Fröler, Camilla Strøm-Henriksen
Jaar: 2000
Duur: 176 minuten
IMDB cijfer: 6,6
Een paar weken geleden heb ik het boek Het grofmazige net van Håkan Nesser gelezen. De blogpost over dat boek is hier terug te lezen. Voor het verhaal kan je die blogpost ook lezen. Ik was in die blogpost benieuwd naar de verfilming en alzo geschiedde.
Het verhaal is opgedeeld in twee afleveringen van anderhalf uur. De serie is bijna gelijk aan het boek. Het eerste deel van anderhalf uur gaat volledig over Jan Mille en de moord op zijn vrouw. Dit deel duurt veel te lang. Dat had echt wel korter gemogen. Het tweede deel gaat over het onderzoek en dit deel was gelukkig wel goed. De rol van Van Veeteren is mooi en menselijk neergezet door Sven Wollter. Claes Ljungmark als Münster was geweldig. Opvallend was dat er geen enkele plaats werd genoemd in de film, dus ook geen Maardam. Op zich een goede beslissing want de film is opgenomen in Karlskrona in Blekinge län.
Titel: Det grovmaskiga nätet
Regisseur: Martin Asphaug
Schrijvers: Ulf Ryberg (screenplay), Håkan Nesser (novel)
Acteurs: Sven Wollter, Samuel Fröler, Camilla Strøm-Henriksen
Jaar: 2000
Duur: 176 minuten
IMDB cijfer: 6,6
Een paar weken geleden heb ik het boek Het grofmazige net van Håkan Nesser gelezen. De blogpost over dat boek is hier terug te lezen. Voor het verhaal kan je die blogpost ook lezen. Ik was in die blogpost benieuwd naar de verfilming en alzo geschiedde.
Het verhaal is opgedeeld in twee afleveringen van anderhalf uur. De serie is bijna gelijk aan het boek. Het eerste deel van anderhalf uur gaat volledig over Jan Mille en de moord op zijn vrouw. Dit deel duurt veel te lang. Dat had echt wel korter gemogen. Het tweede deel gaat over het onderzoek en dit deel was gelukkig wel goed. De rol van Van Veeteren is mooi en menselijk neergezet door Sven Wollter. Claes Ljungmark als Münster was geweldig. Opvallend was dat er geen enkele plaats werd genoemd in de film, dus ook geen Maardam. Op zich een goede beslissing want de film is opgenomen in Karlskrona in Blekinge län.
Heerlijke slome film waarvan het eerste deel flink ingekort had mogen worden. Veel van het boek is herkenbaar, maar sommige gedeeltes komen niet bekend voor zoals de scene waar Van Veeteren een politieagent neerslaat. Zo zijn er wel meer dingen die anders waren dan het boek. Gelukkig ontbreekt de tandenstoker niet :-). Ik ga zeker de andere series over Van Veeteren bekijken, maar ga wel eerst de boeken lezen.
Recensies:
maandag 23 februari 2015
Återträffen
Filmdetails:
Titel: Återträffen
Regisseur: Anna Odell
Jaar: 2013
Verhaal: Anna Odell
Acteurs: Anna Odell, Sandra Andreis, Kamila Benhamza, Anders Berg
Duur: 88 minuten
IMDB cijfer: 7,0
Samenvatting:
Twintig jaar nadat ze geslaagd zijn van school, organiseren oud-leerlingen van een school in Stockholm een reünie. De tafel is gedekt, de glazen zijn vol en de sfeer is perfect als de eerste gasten langzaam binnen druppelen. Echter, als Anna Odell opstaat, ontwikkelt de reünie zich in een heel andere richting dan verwacht. Want in tegenstelling tot de andere aanwezigen zijn de herinneringen van Anna aan de schooltijd niet alleen die van leuke schoolreisjes en knisperende kampvuren. Anna werd tijdens hun schooltijd gepest en belachelijk gemaakt. Dat waren negen jaar van haar leven. Dit is zij ook na twintig jaar nog niet vergeten.
Een bijzonder en zeer knap gemaakte film van kunstenares Anna Odell. Ze heeft het verhaal geschreven, de film geregisseerd en speelt zichzelf in de film. De film gaat over een schoolreünie die twintig jaar nadat de leerlingen negen jaar bij elkaar op de Enskede skola hebben gezeten, plaatsgevonden heeft. De film bestaat uit twee delen. Het eerste deel heet De Speech en het tweede deel De Ontmoetingen. De film begint met een scene die de gang in de school laat zien.
De film:
Het eerste deel gaat over de schoolreünie. Het gaat er best wel heftig aan toe. Nadat Anna haar verhaal enigszins kwijt is, kom je in deel twee terecht. In deel twee blijkt dat de klasgenoten uit het eerste deel niet de echte klasgenoten zijn. Het zijn acteurs en ze hebben Anna geholpen om de film, die je in het eerste deel hebt gezien, te maken. Het blijkt dat de schoolreünie daadwerkelijk heeft plaatsgevonden en dat men Anna niet heeft uitgenodigd. De film die ze heeft gemaakt is haar interpretatie van hoe de schoolreünie zou zijn gelopen als ze wel uitgenodigd was. Het blijkt dat Anna in het echte leven ook niet was uitgenodigd op de schoolreünie. Ze had ten tijde van de uitnodiging al wat bekendheid als kunstenares. Ze had als afstudeeropdracht een zelfmoord in scene gezet en zich laten opnemen. Deze actie komt in de film een par keer ter sprake en is ook echt gebeurt. In deel twee zoekt ze contact met haar oud klasgenoten. De oud klasgenoten zijn waarschijnlijk ook acteurs. Kristoffer, degene die negen jaar de leiding had op school, wordt bijvoorbeeld gespeeld door Christopher Wollter.
Meer informatie:
- Artikel Aftonbladet over Anna Odell
- Rikard Svensson (speelt Rikard in de film)
Hieronder de twee nummers uit de film: The war is over van Sister en Let X=X van Laurie Anderson.
- De Filmkrant
Titel: Återträffen
Regisseur: Anna Odell
Jaar: 2013
Verhaal: Anna Odell
Acteurs: Anna Odell, Sandra Andreis, Kamila Benhamza, Anders Berg
Duur: 88 minuten
IMDB cijfer: 7,0
Twintig jaar nadat ze geslaagd zijn van school, organiseren oud-leerlingen van een school in Stockholm een reünie. De tafel is gedekt, de glazen zijn vol en de sfeer is perfect als de eerste gasten langzaam binnen druppelen. Echter, als Anna Odell opstaat, ontwikkelt de reünie zich in een heel andere richting dan verwacht. Want in tegenstelling tot de andere aanwezigen zijn de herinneringen van Anna aan de schooltijd niet alleen die van leuke schoolreisjes en knisperende kampvuren. Anna werd tijdens hun schooltijd gepest en belachelijk gemaakt. Dat waren negen jaar van haar leven. Dit is zij ook na twintig jaar nog niet vergeten.
Een bijzonder en zeer knap gemaakte film van kunstenares Anna Odell. Ze heeft het verhaal geschreven, de film geregisseerd en speelt zichzelf in de film. De film gaat over een schoolreünie die twintig jaar nadat de leerlingen negen jaar bij elkaar op de Enskede skola hebben gezeten, plaatsgevonden heeft. De film bestaat uit twee delen. Het eerste deel heet De Speech en het tweede deel De Ontmoetingen. De film begint met een scene die de gang in de school laat zien.
 |
| De gang in de school. |
Ik heb de film gekeken zonder eerst informatie erover gelezen te hebben en ik was totaal verrast toen het tweede deel begon. Na het zien van de film en het zoeken naar informatie over Anna Odell werd ik nog meer verrast. Ik ga er verder niets over zeggen. Wil je meer weten, bekijk dan de links in deze blogpost of selecteer de tekst hieronder. Ik heb de tekst hieronder bewust in het wit getypt zodat ze niet direct te lezen zijn. Als je de film blanco gaat bekijken komt de boodschap naar mijn mening beter over.
De film:
Het eerste deel gaat over de schoolreünie. Het gaat er best wel heftig aan toe. Nadat Anna haar verhaal enigszins kwijt is, kom je in deel twee terecht. In deel twee blijkt dat de klasgenoten uit het eerste deel niet de echte klasgenoten zijn. Het zijn acteurs en ze hebben Anna geholpen om de film, die je in het eerste deel hebt gezien, te maken. Het blijkt dat de schoolreünie daadwerkelijk heeft plaatsgevonden en dat men Anna niet heeft uitgenodigd. De film die ze heeft gemaakt is haar interpretatie van hoe de schoolreünie zou zijn gelopen als ze wel uitgenodigd was. Het blijkt dat Anna in het echte leven ook niet was uitgenodigd op de schoolreünie. Ze had ten tijde van de uitnodiging al wat bekendheid als kunstenares. Ze had als afstudeeropdracht een zelfmoord in scene gezet en zich laten opnemen. Deze actie komt in de film een par keer ter sprake en is ook echt gebeurt. In deel twee zoekt ze contact met haar oud klasgenoten. De oud klasgenoten zijn waarschijnlijk ook acteurs. Kristoffer, degene die negen jaar de leiding had op school, wordt bijvoorbeeld gespeeld door Christopher Wollter.
Onderwerp:
Het onderwerp is pesten op school. Deze film geeft hier een eigen draai aan. Gepest worden is een onderwerp dat vaak terugkomt in Scandinavische thrillers. Tevens worden er tegenwoordig ook op televisie programma's over pesten gemaakt. Wat opvalt is dat degene die gepest is een compleet ander beeld heeft dan degene die gepest hebben. Die weten vaak niets meer. Niet alleen pesten is een probleem, het negeren is net zo'n groot probleem. Soms gaat dit samen zoals in deze film en soms is het negeren een apart probleem zoals bijvoorbeeld te lezen is in het boek Zonder gezicht van Stefan Ahnhem.
Meer informatie:
- Artikel Aftonbladet over Anna Odell
- Rikard Svensson (speelt Rikard in de film)
Hieronder de twee nummers uit de film: The war is over van Sister en Let X=X van Laurie Anderson.
zaterdag 21 februari 2015
Ängakåsen
Vlakbij (ongeveer 500 meter) Kiviksgraven (zie deze blogpost) kwamen we langs de weg het onderstaande bord tegen:
Het bord zag er niet goed meer uit, zoals te zien is op de foto. Het gaat in ieder geval om Ängakåsen. Ängakåsen bestaat uit ongeveer 130 graven. De meeste zijn klein en niet meer waarneembaar omdat ze onder de vegetatie zitten. De begraafplaats stamt waarschijnlijk uit dezelfde periode als Kiviksgraven. Meer informatie over Ängakåsen is te vinden op de Kiviksgraven website, Megalithic website, Großsteingräber website en de Riksantikvarieämbetet website. De stenen vormen een stenencirkel en liggen in een weiland waarin ook koeien aanwezig zijn.
Een bijzondere plek zo vlak naast de weg. Het informatiebord is duidelijker te zien op deze foto op Flickr.
 |
| Informatiebord |
 |
| De koeien. |
vrijdag 20 februari 2015
Kiviksgraven
In Skåne kwamen we door Kivik en zagen we het onderstaande bord:
Van afstand zag het er indrukwekkend uit.
De entreeprijs was niet veel dus hebben we Kiviksgraven bezocht. Kiviksgraven wordt beschouwd als de grootste grafheuvel en werd in ongeveer 1400 voor Christus gebouwd. Rotstekeningen in de tombe beelden rituelen uit die op deze plek hebben plaatsgevonden. In 1748 werd Kiviksgraven ontdekt door Andreas Sahlberg en Lars Persson. Meer informatie over de grafheuvel is te vinden op de website van Kiviksgraven. Op die website staat veel meer interessante informatie en foto's:
Onderstaande foto is afkomstig van de Kiviksgraven website en is een foto genomen vanuit de lucht.
Bij de grafheuvel is een café aanwezig en wel Café Sågmöllan.
Meer informatie over Kiviksgraven en Café Sågmöllan is te vinden op de onderstaande websites:
- Facebook pagina
- Asmiroca
 |
| Een café en een graf. |
 |
| Informatiebord. |
 |
| De grafheuvel. |
 |
| De diameter is 75 meter en het graf is 3,5 meter hoog. |
 |
| Pad naar de ingang. |
 |
| De ingang. |
 |
| De grafkamer. |
 |
| De grafkamer. |
 |
| De grafkamer. |
 |
| De grafheuvel. |
 |
| Museumshop. |
Meer informatie over Kiviksgraven en Café Sågmöllan is te vinden op de onderstaande websites:
- Facebook pagina
- Asmiroca
donderdag 19 februari 2015
Schijndood - Thomas Enger
Boek details:
Auteur: Thomas Enger
Titel: Schijndood
Originele titel: Skinndød
Vertaling: Kim Snoeijing & Lucy Pijttersen
Verschijningsdatum: juli 2012
Bladzijde: 360
Uitgeverij: Uitgeverij Q
ISBN: 9789021441900
Samenvatting:
Een verminkt slachtoffer
Het lichaam van een vrouw wordt gevonden. Ze is gestenigd.
Een eenzame stem
Henning Juul wordt achtervolgd door zijn verleden. Twee jaar geleden heeft hij zijn zoon verloren, bij een brand in zijn huis. Als hij weer aan het werk gaat, is hij mentaal en fysiek beschadigd. Hij moet opnieuw zijn best doen om serieus genomen te worden als misdaadverslaggever.
De moord
Henning gelooft niet dat de moord zo makkelijk valt op te lossen als de politie denkt. En dan wordt er weer een dode gevonden.
Interviews en informatie over Thomas Enger:
- The Sword
- Misdaadromans
- Website Thomas Enger
- Twitter
- Facebook pagina
- Facebook
- Leestafel
Het boek begint met een quote van Halldis Moren Vesaas, 'Ode aan het leven' uit 1930. Vervolgens wordt de betekenis van het woord schijndood beschreven: Schijndood is de toestand waarbij de levensfuncties zo sterk zijn afgenomen dat de patiënt lijkt te zijn overleden. Deze toestand is zeldzaam en als de patiënt geen adequate behandeling krijgt (kunstmatige ademhaling, opwarming van het lichaam, hartmassage) zal de dood intreden.
De proloog vindt plaats in september 2007 en gaat over Jonas. Na de proloog springt het verhaal twee jaar verder naar juni 2009 te Ekebergsletta. Een moord heeft hier plaatsgevonden in een tent. De beschrijving van het vermoorde lichaam wordt door Thomas Enger als volgt omschreven: Een oog bungelt uit de oogkas. De neus is platgedrukt, alsof die in de schedel is verdwenen. De kaak zit vol deuken, rode plekken en strepen. Dik, zwart bloed is uit een gat in het voorhoofd gestroomd, naar de ogen en de neusrug. Een tand hangt los aan een draad van gestold bloed aan de binnenkant van de onderlip. Verschillende tanden liggen op het gras, vlak voor de vrouw die ooit een gezicht heeft gehad. Nu is het kapot.
Verderop in het verhaal blijkt dat het slachtoffer een 23-jarige vrouw is uit de wijk Slemdal in Oslo en ze heet Henriette Hagerup. Ze is gegeseld, gestenigd en haar hand is afgehakt.
Na de beschrijving van het lichaam wordt de 35-jarige Henning Juul geïntroduceerd bij het clubhuis van sportpark Dælenenga. Henning werkt als misdaadjournalist voor 123nieuws, een internetkrant die zichzelf promoot met de slogan 'Nieuws in 1-2-3'. Henning keert terug op de redactie na lange tijd (twee jaar) van ziekte. Op de redactie van 123nieuws is Kåre Hjeltland de nieuwsredacteur. Hij lijdt aan Gilles de la Tourette. Chef binnenland is Heidi Kjus. Ooit had Henning Heidi onder zijn hoede toen ze op de School voor Journalistiek zat. Nu is ze dus zijn chef. Sture Skipsrud, is hoofdredacteur en oprichter van de internetkrant 123nieuws.
Henning was getrouwd met Nora Klemetsen en samen hadden ze een zoon Jonas. Jonas is twee jaar geleden omgekomen bij een brand in de woning van Henning. Hij heeft littekens met brandwonden op zijn gezicht aan het ongeluk overgehouden.
De politie speelt ook een rol in het verhaal. Het politiebureau staat in de wijk Grønland en het team bestaat uit het hoofd rechercheteam Arild Gjerstad, inspecteur Bjarne Brogeland, inspecteur Ella Sandland, commissaris Pia Nøkleby en de rechercheurs Fredrik Stang en Emil Hagen. Bjarne en Henning hebben vroeger op dezelfde school in Kløfta gezeten.
Henning gaat op onderzoek uit en belandt in allerlei situaties. De vermoorde Henriette Hagerup schreef korte films zoals Een duivel klopt aan (ging over incest) en Sneeuwwitje (ging over meisje verslaafd aan cocaïne). Ze was bezig met een nieuwe korte film Een shariakaste totdat ze werd vermoord. De politie denkt de moordenaar snel te hebben gevonden. Ze had namelijk een vriend uit Pakistan die moslim is, Mahmoud Marhoni en alles wijst erop dat hij het gedaan heeft. Henning zoekt op zijn manier verder en zijn zoektocht brengt je langs onderwerpen zoals eerwraak, sharia, hudud, Pakistanen en de BBB (Bad Boys Burning). Zelfs Theo van Gogh wordt aangehaald als de regisseur die een film over de islam maakte en in 2004 met acht pistoolschoten werd vermoord.
Een journalist heeft altijd een bron en de bron van Henning noemt zichzelf 6tiermes7. Met het softwareprogramma FireCracker 2.0 communiceren ze met elkaar. Henning heeft als schuilnaam TinkyWinky. TinkyWinky is nog bekend van de Teletubbies. Op die manier komt Henning aan belangrijke informatie die hem verder brengen in het onderzoek.
Een goed debuutboek met een interessante hoofdrolspeler die veel meegemaakt heeft. De spanning is constant aanwezig en je komt redelijk wat te weten over het leven van Henning. Het verhaal heeft een aantal verrassingen in petto en de onderwerpen eerwraak, moslims, sharia en hudud zijn actueel. Daar komt nog eens bij dat het boek lekker leest. Dit belooft nog wat voor de volgende boeken die ik zeker een keer ga lezen. De titel schijndood is ook erg goed bedacht. Het heeft in het boek namelijk meerdere betekenissen. Als ik in het noorden ooit een zakje Knott tegenkom, dan zal ik zeker terugdenken aan dit boek.
Wetenswaardigheden in het boek:
Recensies:
- Hebban
- Charlottes Boeken
- Leesfanaten
- Ezzulia
- Connie's boekenblog
- Thrillerlezers
Auteur: Thomas Enger
Titel: Schijndood
Originele titel: Skinndød
Vertaling: Kim Snoeijing & Lucy Pijttersen
Verschijningsdatum: juli 2012
Bladzijde: 360
Uitgeverij: Uitgeverij Q
ISBN: 9789021441900
Samenvatting:
Een verminkt slachtoffer
Het lichaam van een vrouw wordt gevonden. Ze is gestenigd.
Een eenzame stem
Henning Juul wordt achtervolgd door zijn verleden. Twee jaar geleden heeft hij zijn zoon verloren, bij een brand in zijn huis. Als hij weer aan het werk gaat, is hij mentaal en fysiek beschadigd. Hij moet opnieuw zijn best doen om serieus genomen te worden als misdaadverslaggever.
De moord
Henning gelooft niet dat de moord zo makkelijk valt op te lossen als de politie denkt. En dan wordt er weer een dode gevonden.
 |
| Thomas Enger. |
Thomas Enger:
De Noorse schrijver (1973) Thomas Enger woont met zijn gezin in Oslo. Na zijn studie journalistiek en geschiedenis schreef hij een aantal jaar voor een internetkrant. Zijn debuutmisdaadroman Skinndød verscheen in 2010. Naast zijn schrijven componeert Enger ook muziek. In 2013 verscheen het tweede deel met Henning Juul als Fantoompijn. In 2014 verscheen Bloedmist. (Bron: Blue Owl Books).
De Noorse schrijver (1973) Thomas Enger woont met zijn gezin in Oslo. Na zijn studie journalistiek en geschiedenis schreef hij een aantal jaar voor een internetkrant. Zijn debuutmisdaadroman Skinndød verscheen in 2010. Naast zijn schrijven componeert Enger ook muziek. In 2013 verscheen het tweede deel met Henning Juul als Fantoompijn. In 2014 verscheen Bloedmist. (Bron: Blue Owl Books).
Interviews en informatie over Thomas Enger:
- The Sword
- Misdaadromans
- Website Thomas Enger
- Facebook pagina
- Leestafel
 |
| Halldis Moren Vesaas. |
De proloog vindt plaats in september 2007 en gaat over Jonas. Na de proloog springt het verhaal twee jaar verder naar juni 2009 te Ekebergsletta. Een moord heeft hier plaatsgevonden in een tent. De beschrijving van het vermoorde lichaam wordt door Thomas Enger als volgt omschreven: Een oog bungelt uit de oogkas. De neus is platgedrukt, alsof die in de schedel is verdwenen. De kaak zit vol deuken, rode plekken en strepen. Dik, zwart bloed is uit een gat in het voorhoofd gestroomd, naar de ogen en de neusrug. Een tand hangt los aan een draad van gestold bloed aan de binnenkant van de onderlip. Verschillende tanden liggen op het gras, vlak voor de vrouw die ooit een gezicht heeft gehad. Nu is het kapot.
Verderop in het verhaal blijkt dat het slachtoffer een 23-jarige vrouw is uit de wijk Slemdal in Oslo en ze heet Henriette Hagerup. Ze is gegeseld, gestenigd en haar hand is afgehakt.
Na de beschrijving van het lichaam wordt de 35-jarige Henning Juul geïntroduceerd bij het clubhuis van sportpark Dælenenga. Henning werkt als misdaadjournalist voor 123nieuws, een internetkrant die zichzelf promoot met de slogan 'Nieuws in 1-2-3'. Henning keert terug op de redactie na lange tijd (twee jaar) van ziekte. Op de redactie van 123nieuws is Kåre Hjeltland de nieuwsredacteur. Hij lijdt aan Gilles de la Tourette. Chef binnenland is Heidi Kjus. Ooit had Henning Heidi onder zijn hoede toen ze op de School voor Journalistiek zat. Nu is ze dus zijn chef. Sture Skipsrud, is hoofdredacteur en oprichter van de internetkrant 123nieuws.
De politie speelt ook een rol in het verhaal. Het politiebureau staat in de wijk Grønland en het team bestaat uit het hoofd rechercheteam Arild Gjerstad, inspecteur Bjarne Brogeland, inspecteur Ella Sandland, commissaris Pia Nøkleby en de rechercheurs Fredrik Stang en Emil Hagen. Bjarne en Henning hebben vroeger op dezelfde school in Kløfta gezeten.
Henning gaat op onderzoek uit en belandt in allerlei situaties. De vermoorde Henriette Hagerup schreef korte films zoals Een duivel klopt aan (ging over incest) en Sneeuwwitje (ging over meisje verslaafd aan cocaïne). Ze was bezig met een nieuwe korte film Een shariakaste totdat ze werd vermoord. De politie denkt de moordenaar snel te hebben gevonden. Ze had namelijk een vriend uit Pakistan die moslim is, Mahmoud Marhoni en alles wijst erop dat hij het gedaan heeft. Henning zoekt op zijn manier verder en zijn zoektocht brengt je langs onderwerpen zoals eerwraak, sharia, hudud, Pakistanen en de BBB (Bad Boys Burning). Zelfs Theo van Gogh wordt aangehaald als de regisseur die een film over de islam maakte en in 2004 met acht pistoolschoten werd vermoord.
 |
| Theo van Gogh |
Een goed debuutboek met een interessante hoofdrolspeler die veel meegemaakt heeft. De spanning is constant aanwezig en je komt redelijk wat te weten over het leven van Henning. Het verhaal heeft een aantal verrassingen in petto en de onderwerpen eerwraak, moslims, sharia en hudud zijn actueel. Daar komt nog eens bij dat het boek lekker leest. Dit belooft nog wat voor de volgende boeken die ik zeker een keer ga lezen. De titel schijndood is ook erg goed bedacht. Het heeft in het boek namelijk meerdere betekenissen. Als ik in het noorden ooit een zakje Knott tegenkom, dan zal ik zeker terugdenken aan dit boek.
- Arne, de buurman van Henning pleegt op elk uur van de dag gedichten van Halldis Moren Vesaas te declameren.
- Op zijn dertiende (22 jaar geleden) heeft Henning de film Witness gezien, met Harrison Ford en Kelly McGillis in de hoofdrollen en Danny Glover als moordenaar. Die film heb ik ooit gezien.
- Noori, een bekende Pakistaanse rockband.
- In het verhaal wordt een aantal keer Stay healthy gezegd. Stay healthy is een citaat uit de film Heat met Robert de Niro en Al Pacino. Die scene kon ik niet vinden, wel deze:
- Pulp Fiction komt in boekvorm in het verhaal voor.
- Een oude naaktfoto van Nereida Gallardo Alvarez.
- Het Olympen-restaurant, zoals Lompa eigenlijk heet bestaat echt. Volgens Schijndood sloot restaurant in oktober 2006 zijn deuren voor een totale renovatie en ging iets meer dan een jaar later weer open. Ook dit klopt volgens Wikipedia.
- La Linea, figuurtje uit een kinderprogramma op tv.
- Deens eilandje Tunø.
- TV-presentator Hallvard Flatland.
- De Deense band Mew.
- Rockgroep Vamp. Op muziek gezette woorden van dichter Kolbein Falkeid.
Recensies:
- Hebban
- Charlottes Boeken
- Leesfanaten
- Ezzulia
- Connie's boekenblog
- Thrillerlezers
zondag 15 februari 2015
Zonder gezicht - Stefan Ahnhem
Boek details:
Auteur: Stefan Ahnhem
Titel: Zonder gezicht
Originele titel: Offer utan ansikte
Vertaling: Bart Kraamer
Verschijningsdatum: 2014
Bladzijde: 474
Uitgeverij: Ambo|Anthos
ISBN: 9789041425317
Dit boek viel me op toen we in 2014 in Zweden waren. In veel boekenwinkels stond het boek van Stefan Ahnhem. Wat me vooral opviel aan het boek was de cover. Normaal gesproken let ik daar niet zo op, maar in dit geval liet de cover me niet los. Hieronder de Zweedse cover van Offer Utan Ansikte.
Het schrijven van zijn boek duurde vier jaar. De proloog is geschreven nadat het boek af was. Stefan wist niet hoe het verhaal ging aflopen. Grappig was dat hoe zijn vrouw over hem dacht na het schrijven van Zonder gezicht. Ze had het boek gelezen toen ze alleen was en werd zo bang dat ze niet meer verder durfde te lezen. Ze kroop toen in bed bij Stefan en schrok toen. Hij was degene die het boek had geschreven.......
Risk is anders dan andere inspecteurs. Hij is jonger, normaler en drinkt geen whiskey.
Stefan schreef het script voor de Wallander serie. De reden dat Stefan een eigen boek heeft geschreven is dat hij dan niet vastzit aan een bepaald stramien zoals de lengte van de aflevering zoals bij Wallander. Hij hoefde dan ook niet aan het budget te denken bij het schrijven van een bepaalde scene. Kortom, hij mag zelf bepalen hoe hij het verhaal schrijft.
Het boek is geschreven tussen de Wallander scripts door. Eerst geld verdienen met de Wallander scripts en vervolgens drie maanden werken aan zijn boek en daarna weer een Wallander script.
De filmrechten zijn al verkocht. Hij schrijft niet het script voor de film. Hij heeft wel inspraak over het script.
De auteur:
De beschrijving over Stefan Ahnhem is afkomstig van de Ambo|Anthos website:
Stefan Ahnhem woont in Stockholm en heeft zich ruimschoots bewezen als scenarioschrijver o.a. voor de Wallander-reeks. Ahnhem heeft in de televisie- en filmbranche gewerkt en zetelt in het bestuur van de Zweedse schrijversorganisatie. De vertaal- en filmrechten van zijn debuut Zonder gezicht werden razendsnel aan zeven landen verkocht. (bron: Ambo|Anthos).
Meer informatie over Stefan Ahnhem is te vinden op de onderstaande websites:
- Twitter Stefan Ahnhem
- Facebook Stefan Ahnhem
- Instagram Stefan Ahnhem
- Wikipedia
- Stefan Ahnhem i intervju om OFFER UTAN ANSIKTE
Deel twee uit de reeks van Fabian Risk komt in Zweden in juni 2015 uit onder de titel Den nionde graven. Meer info over dit boek is hier te vinden. De cover is in ieder geval in dezelfde stijl als het eerste deel.
Samenvatting:
De eigenzinnige rechercheur Fabian Risk heeft Stockholm verruild voor zijn geboortestad Helsingborg om een nieuwe start met zijn gezin te maken. Ze zijn nog niet gesettled of Risk wordt gevraagd mee te werken aan een nieuwe zaak. Er is een moord gepleegd op een oud-klasgenoot van hem. De man is verminkt aangetroffen, met zijn handen afgezaagd. Niet veel later wordt een tweede klasgenoot vermoord. Risk vermoedt een link met het verleden en voelt zicht persoonlijk bij de zaak betrokken.
Het verhaal speelt zich af in twee delen. Het eerste deel van 30 juni t/m 7 juli 2010 en het tweede deel van 7 juli t/m 10 juli 2010.
Als voorstukje krijg je het onderstaande experiment te lezen:
In de herfst van 2003 voerde de psycholoog Kipling D. Williams een experiment uit waarbij hij zijn proefpersonen blootstelde aan sociale uitsluiting door ze Cyberball te laten spelen - een virtueel balspel waarin drie spelers elkaar de bal onderling toespelen. Na een tijdje gingen twee van hen ertoe over de bal uitsluitend naar elkaar te schieten. De derde, die zich er niet van bewust was dat hij tegen computers speelde, kreeg direct het gevoel buitengesloten en in de steek gelaten te zijn. Dat gevoel was zo krachtig dat ze met behulp van een MRI-scanner een verhoogde activiteit konden meten in exact hetzelfde gebied van de hersenen als bij fysieke pijn.
Proloog: Over drie dagen.
Een man ligt al een aantal dagen buiten op een plaat en vastgebonden als op een tekening van Leonardo da Vinci.
Na de proloog wordt Fabian Risk geïntroduceerd. Hij is van 1966 en is 43 jaar en getrouwd met Sonja. Ze hebben twee kinderen, Theodor en Matilda. Ze woonden in Stockholm in een appartement bij Södra Station en zijn verhuist naar Helsingborg en wel naar Pålsjögatan 17 in Tågaborg. Helsingborg is de geboorteplaats van Fabian. Fabian gaat in Helsingborg voor de politie werken. De verhuizing is nog niet afgerond en het gezin Risk heeft nog vakantie. Astrid Tuvesson (52 jaar) is zijn toekomstige chef op de rechercheafdeling van de politie in Helsingborg.
Muziek speelt een grote rol in het leven van Fabian Risk. In het verhaal komen ook best wel een aantal bands en artiesten ter sprake. Zo luistert Fabian naar:
Bon Iver: 'For Emma forever ago':
Kate Bush met 'Running up that hill' van de CD 'Hounds of Love':
Radiohead met het nummer 'Hail to the Thief'':
Vroeger luisterde hij naar 'After a Fashion' van Midge Ure:
Het album 'Wish' van The Cure komt in het boek ter sprake.
Verder komen zijdelings Soft Cell en The Human League aan bod. Leuk om te lezen. Hun platen heb ik nog steeds.
Ook zoon Theodor heeft een eigen muzieksmaak. Volgens het boek neigt het meer naar Death Metal. Dit is wel sterk overdreven als je de nummers hoort die uit zijn geluidsinstallatie komen. Dit zijn onder andere Metallica en Marilyn Manson. De nummers van Metallica 'Enter Sandman' en Marilyn Manson 'Irresponsible Hate Anthem' worden knap in het verhaal verweven. De teksten van beide nummers en dan vooral 'Irresponsible Hate Anthem' geven het verhaal een extra dimensie. Knap gedaan.
Verder met het verhaal. De vakantie is nog bezig en er vindt een moord plaats en wel de moord op Jörgen Pålsson. Het blijkt dat Fabian vroeger in de klas zat met Jörgen toen hij nog in Helsingborg woonde. Er is een klassenfoto achtergelaten op de plek waar Jörgen vermoord is. Jörgen is op die foto doorgekruist met zwarte inkt. De klassenfoto is gemaakt in 1982. Fabian werd toen Fabbe genoemd. Omdat Fabian in de klas heeft gezeten met Jörgen wordt aan hem gevraagd of hij mee wil doen met het onderzoek naar de moord. Het team van Astrid Tuveson bestaat uit Ingvar Molander, forensisch onderzoeker, Irene Lilja en Sverker 'Rots' Holm.
Als later de tweede moord op Glenn Granqvist plaatsvindt komt het verhaal in een stroomversnelling terecht. Glenn en Jörgen waren al 37 jaar vrienden en hij zat ook in de klas met Fabian. Wat volgt is een spannend verhaal met veel onverwachte wendingen. Via flashbacks in de vorm van een dagboek kom je meer te weten over het verleden. Het verhaal is tot aan het einde spannend. Ik snap waarom de filmrechten direct zijn verkocht, want het is een aaneenschakeling van acties en het lijkt wel een filmscript. Ik ben wel heel erg benieuwd hoe men de gruwelijke moordscenes op film vastlegt. Er zitten een aantal scenes bij die best heftig zijn.
Het verhaal gaat over pesten en dit is geen nieuwe invalshoek. Het buitengesloten zijn is voor mij wel nieuw en dit gebruikt Stefan Ahnhem fantastisch. Het verhaal zit goed in elkaar. Zo goed zelfs dat ik bij het maken van deze blogpost er pas achterkwam hoe de proloog in het verhaal paste. Verder is Fabian Risk iets ouder dan ik ben en hij heeft ook nog eens dezelfde muzieksmaak als ik vroeger had. Erg leuk om te lezen. Daarnaast had ik het hele verhaal het gevoel dat Stefan Ahnhem Fabian Risk was. Waarom weet ik niet, maar sinds het interview op Scandinavië-XL heb ik dit. Een geweldig boek en ik ben ontzettend benieuwd of het volgende deel ook zo goed is.
Nu verder met de interessante stukken uit het boek. Het leuke is dat we dit jaar in de omgeving van Helsingborg komen en een aantal plekken die in het boek voorkomen zijn zeker de moeite waard om te bezoeken.
Recensies:
- Nu.nl
- De Spanningsblog
- Hebban
- Thrillerweb
- Goodreads
- Mijn Boekenblog
- Dizzie
- Natascha leest door
- Boekblad
- Partners in stories
- Kirja
- Krimi-couch
- LeesKees
- Johannes Deckarhörna
- Litteratursiden
- ECI boeken
Auteur: Stefan Ahnhem
Titel: Zonder gezicht
Originele titel: Offer utan ansikte
Vertaling: Bart Kraamer
Verschijningsdatum: 2014
Bladzijde: 474
Uitgeverij: Ambo|Anthos
ISBN: 9789041425317
Dit boek viel me op toen we in 2014 in Zweden waren. In veel boekenwinkels stond het boek van Stefan Ahnhem. Wat me vooral opviel aan het boek was de cover. Normaal gesproken let ik daar niet zo op, maar in dit geval liet de cover me niet los. Hieronder de Zweedse cover van Offer Utan Ansikte.
 |
| Zweedse cover van Zonder gezicht. |
Later in het jaar in november bij Scandinavië-XL werd Stefan Ahnhem geïnterviewd door Stine Jensen en de dag daarop door Tyche van Bommel. We waren er op de zondag en het interview werd door Tyche afgenomen.
 |
| Interview Tyche en Stefan. |
Hieronder gedeeltes van het interview:
Risk is anders dan andere inspecteurs. Hij is jonger, normaler en drinkt geen whiskey.
Stefan schreef het script voor de Wallander serie. De reden dat Stefan een eigen boek heeft geschreven is dat hij dan niet vastzit aan een bepaald stramien zoals de lengte van de aflevering zoals bij Wallander. Hij hoefde dan ook niet aan het budget te denken bij het schrijven van een bepaalde scene. Kortom, hij mag zelf bepalen hoe hij het verhaal schrijft.
Het boek is geschreven tussen de Wallander scripts door. Eerst geld verdienen met de Wallander scripts en vervolgens drie maanden werken aan zijn boek en daarna weer een Wallander script.
De filmrechten zijn al verkocht. Hij schrijft niet het script voor de film. Hij heeft wel inspraak over het script.
De auteur:
De beschrijving over Stefan Ahnhem is afkomstig van de Ambo|Anthos website:
Stefan Ahnhem woont in Stockholm en heeft zich ruimschoots bewezen als scenarioschrijver o.a. voor de Wallander-reeks. Ahnhem heeft in de televisie- en filmbranche gewerkt en zetelt in het bestuur van de Zweedse schrijversorganisatie. De vertaal- en filmrechten van zijn debuut Zonder gezicht werden razendsnel aan zeven landen verkocht. (bron: Ambo|Anthos).
Meer informatie over Stefan Ahnhem is te vinden op de onderstaande websites:
- Twitter Stefan Ahnhem
- Facebook Stefan Ahnhem
- Instagram Stefan Ahnhem
- Wikipedia
- Stefan Ahnhem i intervju om OFFER UTAN ANSIKTE
Deel twee uit de reeks van Fabian Risk komt in Zweden in juni 2015 uit onder de titel Den nionde graven. Meer info over dit boek is hier te vinden. De cover is in ieder geval in dezelfde stijl als het eerste deel.
 |
| Den nionde graven. |
De eigenzinnige rechercheur Fabian Risk heeft Stockholm verruild voor zijn geboortestad Helsingborg om een nieuwe start met zijn gezin te maken. Ze zijn nog niet gesettled of Risk wordt gevraagd mee te werken aan een nieuwe zaak. Er is een moord gepleegd op een oud-klasgenoot van hem. De man is verminkt aangetroffen, met zijn handen afgezaagd. Niet veel later wordt een tweede klasgenoot vermoord. Risk vermoedt een link met het verleden en voelt zicht persoonlijk bij de zaak betrokken.
Het verhaal speelt zich af in twee delen. Het eerste deel van 30 juni t/m 7 juli 2010 en het tweede deel van 7 juli t/m 10 juli 2010.
Als voorstukje krijg je het onderstaande experiment te lezen:
In de herfst van 2003 voerde de psycholoog Kipling D. Williams een experiment uit waarbij hij zijn proefpersonen blootstelde aan sociale uitsluiting door ze Cyberball te laten spelen - een virtueel balspel waarin drie spelers elkaar de bal onderling toespelen. Na een tijdje gingen twee van hen ertoe over de bal uitsluitend naar elkaar te schieten. De derde, die zich er niet van bewust was dat hij tegen computers speelde, kreeg direct het gevoel buitengesloten en in de steek gelaten te zijn. Dat gevoel was zo krachtig dat ze met behulp van een MRI-scanner een verhoogde activiteit konden meten in exact hetzelfde gebied van de hersenen als bij fysieke pijn.
Een man ligt al een aantal dagen buiten op een plaat en vastgebonden als op een tekening van Leonardo da Vinci.
Na de proloog wordt Fabian Risk geïntroduceerd. Hij is van 1966 en is 43 jaar en getrouwd met Sonja. Ze hebben twee kinderen, Theodor en Matilda. Ze woonden in Stockholm in een appartement bij Södra Station en zijn verhuist naar Helsingborg en wel naar Pålsjögatan 17 in Tågaborg. Helsingborg is de geboorteplaats van Fabian. Fabian gaat in Helsingborg voor de politie werken. De verhuizing is nog niet afgerond en het gezin Risk heeft nog vakantie. Astrid Tuvesson (52 jaar) is zijn toekomstige chef op de rechercheafdeling van de politie in Helsingborg.
Muziek speelt een grote rol in het leven van Fabian Risk. In het verhaal komen ook best wel een aantal bands en artiesten ter sprake. Zo luistert Fabian naar:
Bon Iver: 'For Emma forever ago':
Kate Bush met 'Running up that hill' van de CD 'Hounds of Love':
Radiohead met het nummer 'Hail to the Thief'':
Vroeger luisterde hij naar 'After a Fashion' van Midge Ure:
Ook zoon Theodor heeft een eigen muzieksmaak. Volgens het boek neigt het meer naar Death Metal. Dit is wel sterk overdreven als je de nummers hoort die uit zijn geluidsinstallatie komen. Dit zijn onder andere Metallica en Marilyn Manson. De nummers van Metallica 'Enter Sandman' en Marilyn Manson 'Irresponsible Hate Anthem' worden knap in het verhaal verweven. De teksten van beide nummers en dan vooral 'Irresponsible Hate Anthem' geven het verhaal een extra dimensie. Knap gedaan.
Als later de tweede moord op Glenn Granqvist plaatsvindt komt het verhaal in een stroomversnelling terecht. Glenn en Jörgen waren al 37 jaar vrienden en hij zat ook in de klas met Fabian. Wat volgt is een spannend verhaal met veel onverwachte wendingen. Via flashbacks in de vorm van een dagboek kom je meer te weten over het verleden. Het verhaal is tot aan het einde spannend. Ik snap waarom de filmrechten direct zijn verkocht, want het is een aaneenschakeling van acties en het lijkt wel een filmscript. Ik ben wel heel erg benieuwd hoe men de gruwelijke moordscenes op film vastlegt. Er zitten een aantal scenes bij die best heftig zijn.
Het verhaal gaat over pesten en dit is geen nieuwe invalshoek. Het buitengesloten zijn is voor mij wel nieuw en dit gebruikt Stefan Ahnhem fantastisch. Het verhaal zit goed in elkaar. Zo goed zelfs dat ik bij het maken van deze blogpost er pas achterkwam hoe de proloog in het verhaal paste. Verder is Fabian Risk iets ouder dan ik ben en hij heeft ook nog eens dezelfde muzieksmaak als ik vroeger had. Erg leuk om te lezen. Daarnaast had ik het hele verhaal het gevoel dat Stefan Ahnhem Fabian Risk was. Waarom weet ik niet, maar sinds het interview op Scandinavië-XL heb ik dit. Een geweldig boek en ik ben ontzettend benieuwd of het volgende deel ook zo goed is.
Nu verder met de interessante stukken uit het boek. Het leuke is dat we dit jaar in de omgeving van Helsingborg komen en een aantal plekken die in het boek voorkomen zijn zeker de moeite waard om te bezoeken.
- Het IT gehalte in Zonder gezicht was goed. In het Nefilim boek was dit bv zwaar teleurstellend. In dit boek was het goed en geloofwaardig. Technische praat over proxies, firewalls en webadressen zoals http://89.162.38.99:8099 (trouwens een niet bestaand IP nummer) en goed gebruik van Google Maps. Men zoekt in Google Maps naar de coördinaten 56.084298,13.09021. Ik heb ze zelf ook opgezocht en het resultaat is hieronder te zien:
 |
| Coördinaten 56.084298,13.09021 |
- Het onderzoek vindt niet alleen in Zweden plaats, maar ook in Denemarken. In Denemarken maken we kennis met de Deense rechercheur Dunja Hougaard (34 jaar), werkzaam bij de politie van Kopenhagen en haar chef Kim Sleizner. In het verhaal is de relatie tussen Zweden en Denemarken niet best.
- Tågaborgs Pizzeria.
- Boten op het traject Helsingborg en Helsingør.
- Kronborg Slot.
- De Sontbrug.
 |
| De Sontbrug. |
- In het verhaal is een verwijzing naar Kurt Wallander. 'Ben je er net zo een als Kurt Wallander?'
- De Deense plaats Køge. Hier zijn we op de trein gestapt toen we naar Kopenhagen gingen.
- Grand Hôtel van Mölle. Dit hotel kwam ook voor in het boek 'Je bent nu van mij' van Hans Koppel.
- Louisiana Museum in Denemarken.
- Sophie Calle.
- Café Pålsjö.
- Kasteel van Sofiero met optredens van o.a. The Ark,
- Berlioz - Symphonie Fantastique: Witches' Sabbath.
- Kvarnen, oude kroeg in het hart van Stockholm.
- Gemini Residence.
- Het eiland Ven.
- Ramlösa Brunnspark.
- Colombiaanse necktie.
- Columbine Highschool bloedbad. De Finse band Nightwish heeft hierover een nummer gemaakt, 'The Kinslayer'. Dit nummer is hieronder te horen.
- The Log Lady Twin Peaks feest.
- Kärnantoren.
- Väla Centrum. Dit winkelcentrum kwam ook voor in de boeken van Hans Koppel, 'Ze komt nooit meer terug' en 'Je bent nu van mij'. Het was de bedoeling om dit winkelcentrum in 2014 te bezoeken. Dat is niet gelukt en we gaan dit weer proberen in 2015.
- Nog meer muziek: Kraftwerk, Depeche Mode, Heaven 17 en de band Of Montreal met het nummer 'Disconnect the dots'.
- Het boek Zwart water van Kerstin Ekman. Even gekeken en dit boek heb ik nog niet. Ga ik zeker een keer aanschaffen.
- Fria Bad.
Recensies:
- Nu.nl
- De Spanningsblog
- Hebban
- Thrillerweb
- Goodreads
- Mijn Boekenblog
- Dizzie
- Natascha leest door
- Boekblad
- Partners in stories
- Kirja
- Krimi-couch
- LeesKees
- Johannes Deckarhörna
- Litteratursiden
- ECI boeken