Pagina's

donderdag 13 juli 2017

Kätilö - The Midwife

Filmdetails:
Titel: Kätilö
Engelse titel: The Midwife
Jaar: 2015
Regisseur: Antti Jokinen
Verhaal: Antti Jokinen (screenplay), Katja Kettu (screenplay)
Acteurs: Krista Kosonen, Lauri Tilkanen, Pirkka-Pekka Petelius
Duur: 119 minuten
IMDB cijfer: 6,0



Samenvatting:
De film speelt zich af tegen de achtergrond van de Lapland-oorlog in 1944 -1945, een conflict tussen Duitsland en Finland in de nasleep van de Tweede Wereldoorlog. Helena is een verloskundige met als bijnaam 'Wildeye'. Ze wordt verliefd op de Fins-Duitse SS-officier Johannes Angelhurst. Terwijl iedereen te kampen heeft met zijn of haar verleden laat brandende liefde het verleden niet verdwijnen.

De film:
De film is gebaseerd op het boek Vroedvrouw van de Finse schrijfster Katja Kettu. Het boek heb ik nog niet gelezen, maar al wel vast opgescharreld na het zien van deze film en net begonnen met lezen. Ik ben namelijk heel erg benieuwd naar het boek na het zien van de film. Het verhaal draait om de vroedvrouw Helena Alatalo ten tijde van de Lapland-oorlog in 1944-1945. Lapland is bezet met ongeveer 200.000 Duitse soldaten en op een van deze soldaten (de Fins-Duitse SS-officier Johannes Angelhurst) wordt Helena verliefd. De liefde is zelfs zo sterk dat ze hem volgt naar het Nazi kamp Titovka. In het echt heeft dit kamp waarschijnlijk niet bestaan. Het enige wat ik erover kon vinden was een cap van de Joegoslavische partizanen tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Titovka cap
Over de gevangenkampen in Finland is wel informatie te vinden.
- PoW deaths and people handed over to Germany and the Soviet Union in 1939-55
German-run Prisoner-of-War camps in Finnish Lapland 1941-1944
Forgotten in the Wilderness: WWII German PoW Camps in Finnish Lapland (2011)

Wat er allemaal in het kamp is gebeurd kan bijna niet beschreven worden, laat staan verfilmen. Vooral de Koestal is iets wat het daglicht niet kan verdragen. In de film is het niet helemaal duidelijk wat ze daar nu precies doen, maar in het boek wel getuige het onderstaande fragment uit een recensie van Trouw over het boek:

Hetzelfde geldt voor 'Operatie koestal' in het kamp, waarover de schrijfster pas helemaal aan het einde klaarheid schept. Vrouwelijke gevangenen worden in die koestal gebruikt als seksslaven voor de kampleiders. Na het Fins-Russische verdrag belandt de vroedvrouw er zelf. Ze is dan van 'vrijwillige medewerkster' zelf een gevangene geworden. Haar taak om de verkrachte vrouwelijke gevangenen te aborteren, is weerzinwekkend en gruwelijk. (Bron: Trouw).

Het aborteren van de verkrachtte vrouwelijke gevangenen komt in de film niet voor. Het maakt me wel benieuwd naar het boek. Van wat ik nu gelezen heb komt veel uit het boek weer terug in de film, maar lang niet zo gedetailleerd. Wat wel voorkomt in de film is Babi Jar. Babi Jar is de naam van een ravijn in Kiev. In 1941 werden er door de nazi's meer dan 100.000 mensen (de meeste Joden) vermoord (sommige bronnen vermelden 250.000 slachtoffers). Op de website van Go2War2 is een uitgebreid verslag van de massaslachting van Babi Jar te lezen. Onvoorstelbaar!!

In de film zie je ook dat de massagraven weer geopend worden om het bewijs van de slachtingen te vernietigen. Dat was operatie Sonderaktion 1005. Dit is niet helemaal duidelijk in de film. In het boek volgens de eerder genoemde recensie van Trouw wel.

Conclusie:
Een verfilming van een volgens mij indrukwekkend boek. Ik vond de film in ieder geval al wel indrukwekkend. Rauw, puur en echt. Het geeft weer eens aan hoe de nazi's te werk gingen. Het heeft mij in ieder geval wel inzicht gegeven van de situatie in Fins Lapland ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Het geeft ook aan hoe de situatie van de Finnen toen was. Duitsers en Finnen leefden eerst zonder problemen naast elkaar en later werden ze vijanden. Dit dilemma is uitstekend vertaald in de liefde tussen Helena en Johannes.

Wat me opviel waren een aantal reacties onder de trailer op Youtube. Onvoorstelbaar dat er nog zulke gedachten zijn. Een reactie, die genoeg zegt, heb ik hieronder opgenomen:

The Nazis were very kind, caring and gentle. I also can't stand how Hitler is often portrayed as a bad guy. He never hurt so much as a fly!

Recensies:
- Hollywood Reporter

De film is in zijn geheel te zien met Engelstalige ondertiteling op de website van Solarfilms.

Muziek:
In de film hoor je op de achtergrond een paar keer joik muziek. Ik kan helaas niet vinden wie de joiks heeft uitgevoerd. Wel heeft Karoliina Kantelinen wat gedaan. Een willekeurig nummer van haar is hieronder te beluisteren.


Verder nog het nummer Chanson Triste van Johannes Brotherus. Samen met zijn twee broers vormt hij de Brotherus Brothers. Het nummer Chanson Triste  kon ik niet vinden, daarom maar een nummer van de Brotherus Brothers.

7 opmerkingen:

  1. omg...now I understand the last cite of yours conclusive about der Führer...
    but never mind :)
    everyone think the way to each his one...even the history :)...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. It's not my conclusion that nazis were kind and gentle. It was a comment under the trailer of Kätilö. I can't believe people are still denying the holocaust.

      Verwijderen
  2. ...it was a joke... but never mind :-)...the hole world shall remember denying the holocaust indeed...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een onvoorstelbare wreedheid van de nazi's ook in deze film. Als je bedenkt wat er zich nu ook nog aan wreedheid afspeelt in de wereld vraag je je af hoe het kan dat we niet leren van dergelijke waanzin. Ik kan hier niet naar kijken Hans maar ben met mijn man (ook Hans) wel gaan kijken naar Modus op Netflix. Spannend maar (tot nu toe) niet te heftig. De Joikmuziek is even wennen maar de muziek van de Brotherus brothers ligt lekker in het gehoor!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het gaat nooit over. Ik ben nu een boek aan het lezen over de hersenen. Wie weet staat daar een verklaring in waarom de mensheid zo handelt. Benieuwd wat je van Modus vindt.

      Verwijderen
  4. Ik ben ook benieuwd of en zo ja hoe zich dat laat verklaren Hans...
    Modus vinden we de moeite van het kijken zeker waard. We zijn nu ergens in deel drie beland. Wat ongeloofwaardig vond ik wel dat de tv kok gevonden werd door haar eigen vriendin in de kelders van het hotel maar de serie boeit wel, is goed gespeeld en mooi gefilmd.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Vergeleken met de Amerikaanse series die ik gezien heb, valt het erg mee met de ongeloofwaardigheid :-).

      Verwijderen