Auteur: Pieter Mans
Titel: Retourtje Midzomer
Verschijningsdatum: 2016
Bladzijde: 133
Uitgeverij: Uitgeverij Grenzenloos
ISBN: 9789461850003
Flaptekst:
Enkele jaren geleden trok Pieter Mans samen met zijn partner naar Midden-Zweden om daar een hotel-restaurant over te nemen en het leven een hele andere wending te geven. Pieter hield alle nieuwsgierigen op de hoogte via vlotgeschreven columns die exclusief op Emigratieboek.nl gepubliceerd werden.
Retourtje Midzomer is een gebundelde verzameling met ervaringen van de afgelopen vier jaren, doorspekt met zowel humoristische momenten als waardevolle overpeinzingen van een Nederlandse emigrant in Zweden.
Eerder verscheen van Pieter Mans het boek Volgende week, misschien... over zijn allereerste ervaringen met leven, wonen en werken in Zweden.
De auteur:
Retourtje midzomer is het tweede emigratieboek van Pieter Mans. Zijn eerste boek Volgende week misschien is in 2013 verschenen en heb ik gelezen. Helaas heb ik er toen geen blog over geschreven zodat ik niet meer weet wat Pieter in zijn boek heeft geschreven. Het ging in ieder geval over de avonturen van Pieter en zijn Duitse partner Andreas Falke sinds ze in 2005 vanuit Nederland naar Zweden verhuisd zijn. Zij namen het hotel Wärdshuset Spader 2 over in Sysslebäck, een dorpje in Värmland. Retourtje midzomer is net als Volgende week misschien een bundeling van de blogs die verschenen zijn op de website van Emigratieboek. In het laatste blog van Pieter is te lezen dat ze Wärdshuset Spader 2 en hun huis verkocht hebben en Zweden gaan verlaten. Ze willen dichter bij hun familie zijn. Een ding wat duidelijk is geworden voor Pieter is:
Natuurlijk waren er de afgelopen negen jaar ook dieptepunten. Een zeker ongeduld blijkt diep in mijn systeem verankerd. Ik kan er nog steeds niet tegen als mensen hier gewoon massaal tussen twaalf en één alles laten vallen om te lunchen, in vakantieperiodes hele bedrijven, en, nog erger, hele ziekenhuisafdelingen, sluiten, geen telefoon beantwoorden, niet reageren, niet terugbellen, je in mijn ogen nodeloos lang laten wachten. Hahaha. Ik die dacht dat ik me daar in een jaartje of anderhalf wel aan zou hebben aangepast.
Een ding staat vast. Er komt geen derde deel over hun emigratie naar Zweden.
Het boek:
Het boek bestaat uit 41 verhalen die makkelijk te lezen zijn. Interessant is dat het boek Steeds meer Zweeds van Angelien Motzheim wordt aangehaald. Andreas en Pieter voelen dit zelf niet zo na bijna zeven jaar. Dit zal ook de reden zijn dat ze uiteindelijk weer uit Zweden vertrokken zijn. In Retourtje Midzomer verblijven ze ondertussen al vijf jaar in Zweden. Na die vijf jaar is de tijdelijke verblijfsvergunning afgelopen. Ze hebben een aanvraag voor 'permanent uppehållsrätt' ingestuurd.
In de verhalen zijn ze nog steeds eigenaars van hotel-restaurant Wärdshuset Spader 2. Verder haalt Pieter een aantal keren de zin Nästa vecka, kanske (Volgende week, misschien) aan. De titel van zijn eerste boek. Een bekende zin in Zweden :-).
Wetenswaardigheden:
- In het verhaal Cultuurverschillen de verschillen tussen Duitsers en Nederlanders.
- Een verhaal gaat over de autorally in Höljes. Die baan hebben we een keer bezocht, maar toen was er niets te doen.
- Utøya wordt aangehaald in het verhaal Wakker worden!
- De gezondheidszorg wordt aangehaald in het verhaal van Jörgen en Bo.
- De mobiele telefoon in het verhaal Flintstones United.
- Allt för sverige is de favoriete tv-serie van Mans.
- Ingemar, Snöppe, is de meest interessante man van het dorp en wijde omgeving of zelfs van de provincie volgens Mans.
- Teleac cursus in Gediplomeerd.
- Acht jaar geleden zijn ze geëmigreerd. Mans verhuisde in Nederland van Kampen, Coevorden, Amersfoort en Den Haag.
- Het boek Ik vertrek nog niet wordt aangehaald.
- Hun overleden hond Pumuckl (17 oktober 1997 - 12 juli 2013) in het verhaal Toneelspelen, traan versus lach.
- Herkenbaar zijn de Aziatische plukkers in Moderne slavernij?
- Het boek Thuis in Zweden wordt aangehaald. Janke Nobel in het boek: We hebben verschillende (Nederlandse) emigranten hier binnen twee jaar zien vertrekken, en altijd zijn ‘de Zweden’ de oorzaak. Ze willen geen contact, komen hun afspraken niet na, zijn lui en laks maar ik denk dat het vooral komt door kennisgebrek van de Nederlander. Gebrek aan taalkennis, maar zeker ook gebrek aan kennis van cultuur en tradities.
Conclusie:
Ondanks dat ik geen blogpost over Volgende week misschien heb geschreven, kwamen me enkele verhalen erg bekend voor. Alsof ik ze eerder gelezen heb. Ik denk dat ik het eerste boek binnenkort maar weer een keer ga lezen. In ieder geval waren de verhalen weer een genot om te lezen. Niet zo moeilijk omdat ik de Scandinavische emigratieboeken altijd leuk vind om te lezen. Pieter heeft een fijne schrijfstijl die makkelijk leest en hij is serieus. Een van de betere emigratieboeken.
