Stevns Klint

In de een-na-laatste aflevering van Reisgenøten was Maik de Boer met Diewertje Blok in Zuid-Seeland. Ik moet zeggen dat ik best wel teleurgesteld was in deze aflevering. Dit was niet het Zuid-Seeland die ik voor ogen had. Daarom maar weer een plek in Zuid-Seeland die wel interessant is en dat is Stevns Klint. Volgens Wikipedia is Stevns Klint een reeks kliffen van krijtgesteente gelegen in de Deense gemeente Stevns. De krijtrotsen met een lengte van 14,5 km en hoogtes tot 40 meter vormen de kuststrook van het eiland met de Oostzee, grenzend aan de zuidelijke ingang van de Sont. De klif toont secties van het jongste gedeelte van het Maastrichtien en de oudste tijden van het Danien met tussenliggend de Krijt-Paleogeengrens zichtbaar door een sedimentlaag met iridium, vaak aangeduid als de iridiumanomalie. Stevns Klint werd in 2014 opgenomen op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.

We waren er nog niet eerder geweest en hadden eigenlijk de Møns Klint verwachting voor Stevns Klint. Het zijn beide krijtrosten. Bij aankomst zijn er twee mooie kerken te zien. Een nieuwe en een oude. Met beiden gewacht om te bekijken. Op een kaartje waren er wat punten te zien zoals de vuurtoren en het Stevnsfort. We zijn begonnen met lopen naar Stevnsfort. Het was die dag bloedheet en er was niet veel schaduw onderweg. Wel een geweldig uitzicht op de zee en rotsen.

Eindelijk aangekomen bij Stevnsfort. Dit viel erg tegen. Er was niet veel te zien. We zijn maar weer dezelfde weg teruggelopen.

Eenmaal weer terug zijn we bij de Højerup gamle kirke gaan kijken. Volgens de website van South Coast Denmark werd de kerk gebouwd door een schipper in nood die beloofde een kapel te bouwen als hij werd gered. De kerk is gelegen op de 30 meter hoge klif en werd ingewijd in 1357, maar de zee ondermijnde de klif en in 1928 viel het koor in zee. De rest van de kerk is nu beveiligd door onderbouw.

Sinds de kerk rond 1250 werd gebouwd, was de rand van de klif meedogenloos naderbij gekomen. Volgens de plaatselijke legende bewoog de kerk elke kerstnacht een kleine stap richting het land, maar het was niet genoeg om het te redden. De laatste dienst vond plaats in 1910. Je kunt in de kerk staan ​​en door een deur uitkijken over de zee.

In de jaren 1600 begon de klif weg te breken op de begraafplaats met het macabere resultaat dat doodskisten en skeletten uit de klif begonnen te steken. In 1910 gaven ze het op om de kerk te gebruiken, het zou nog 18 jaar duren voordat het lot het gebouw inhaalde.

Op 16 maart 1928 om vijf uur 's ochtends stortte bij Højerup een klif in. De gedeeltelijk verwoeste kerk werd al snel een grote attractie. In drie dagen tijd bezochten ongeveer 40.000 mensen Højerup. Ze waren gefascineerd door de ongewone aanblik van een gescheurde kerk en wat er over was van het koor, altaar, doodskisten en skeletten op het strand. Vrij snel na de crash werd besloten de kerk te versterken tegen verdere instorting. Tegenwoordig staat de torenhoge kerk trots aan de uiterste rand van de klif, en het verdwenen koor is vervangen door een observatiedek dat een geweldig uitzicht op de klif en de zee biedt. De kerk werd gebouwd in Romaanse stijl in het jaar 1250.

Het is een unieke ervaring om in de kerk te lopen. 

De nieuwe kerk, Højerup Ny Kirke, is gebouwd van krijtsteen van Stevns Klint en werd in 1913 ingewijd. De kerk is ontworpen door architect Helge Bojsen Møller. Het ziet eruit als een traditionele Romaanse dorpskerk. Helaas was de kerk gesloten toen we gingen kijken.

Voor de kerk staat een gedenksteen voor de bemanning van het vliegtuig Halifax II HAL DT620, onthuld op zondag 5 september 2010 om 11.30 uur. De steen werd opgericht op initiatief van Niels B. Pedersen en anderen in de omgeving, ondersteund door een aantal donaties.