Het eiland Mandø

In de vorige post had ik het over de kerk van het eilandje Mandø. Deze keer het eiland zelf. Het is mogelijk om het eiland te bezoeken via de Mandøbus. We kwamen bij toeval aan bij de oude weg naar Mandø. In deze post van Stralend Denemarken is te lezen dat de oude weg tot 1978 de enige manier was om op het eiland te komen. Op de onderstaande foto is in de verte de Mandøbus te zien.

De oude weg is gemarkeerd met bomen.

Bij de oude weg staat het beeld van Fru Ingeborg. Daar hoort ook een legende bij. Hieronder de Google Translate vertaling van het Deens:

De legende van Fru Ingeborg

In een boek uit 1932 staat beschreven: Okholm is de naam van de vier boerderijen die ten noordwesten liggen van Vester Vedsted By, aan de beek en is een klein stadje op zichzelf. Vroeger moet hier een piratenkasteel gestaan ​​hebben. Meester Okke of Aage ging met de Vikingexpeditie, terwijl zijn vrouw Fru Ingeborg in haar eentje thuis zat in het kasteel. Dagen en jaren gingen voorbij en ze wachtte tevergeefs op de terugkeer van haar echtgenoot. Elke avond als de zon op het punt stond te verschijnen ging ze naar de zee, waar ze een hele tijd stond en zocht over de golven naar het schip dat hem naar huis zou brengen. Maar tevergeefs: hij keerde nooit meer terug. Uiteindelijk stierf Fru Ingeborg van verlangen en verdriet; maar de dood bracht haar geen vrede. 's Nachts in het maanlicht, wanneer de westenwind met zachte tocht waait werd haar verschijning op het strand gezien, gehuld in witte stof. Haar haren wapperend door de wind, terwijl ze met haar hand haar ogen afschermde starend over de golven.

Vervolgens naar de nieuwe weg gereden en bij het Vadehavscentret nagevraagd wanneer de weg weer onder water kwam te staan en dat bleek nog even te duren. Met de auto over de nieuwe weg gereden naar het eiland. De weg er naar toe is al een belevenis op zich. 

Eenmaal op het eiland is de molen uit 1832 een blikvanger.

Souvenirs huisje

Reddingsstation

Café Mandøpigen

Gedenkteken Koningin Dagmar

Koningin Dagmar was de zeer jonge koningin van Valdemar Sejr van 1205 tot aan haar dood in 1212. Ze arriveerde in 1205 vanuit Tsjechië naar Denemarken. De aankomst vond plaats op Mandø en ter herdenking hiervan is op Mandø een gedenksteen opgericht. Vers nummer 6 van het gedicht "Koningin Dagmar's Hiemferd til Danmarck", geschreven door Anders Sørensen Vedel, is op de gedenksteen gegraveerd.

Stormvloedpilaar

Stormvloedpilaar: In oktober 1634 werd het Deense deel van de Waddenzee getroffen door een storm en daaropvolgende stormvloed die de kust voor altijd veranderde. Het waterpeil lag 6,3 meter boven normaal en naar schatting zijn tussen de 8.000 en 15.000 mensen verdronken tijdens de storm die de hele westkust van Jutland trof.

Meer informatie over Mandø:

- Met de auto op vakantie

- Stralend Denemarken

- Vadehavskysten

- Eilandeninfo

Ook interessant is de documentaire As the Tide Comes In / Før Stormen stream uit 2023:

Synopsis
De 27 bewoners van het Deense Waddeneiland Mandø zijn wel wat gewend als het gaat om noodweer en overstromingen. Maar klimaatverandering en steeds extremere weerbeelden bedreigen het acht vierkante kilometer grote Mandø. Gregers, de laatste boer op het eiland, ziet de onvermijdelijke catastrofe fier tegemoet. Hij weigert elders een leven op te bouwen en hoopt juist een vrouw te vinden om samen met hem de boerderij te bestieren.

Met een storm op komst, inspecteren Gregers en zijn trouwe hond de verouderde dijken die het eiland beschermen. Onderwijl viert Mie haar honderste verjaardag en betreurt Niels, een fanatieke vogelaar, het wegblijven van zeldzame vogels. Toeristen die bij laagwater in bussen arriveren, horen van gids Preben hoe Mandø’s gemeenschap tijdens een stormvloed in 1634 bijna compleet werd weggevaagd. Anno nu houdt de huidige generatie dapper stand, ondanks de nieuwe natuurdreiging.

Het portret van deze microkosmos wordt versneden door magistrale opnamen van het karakteristieke landschap, de veelvormige luchtpartijen en al dan niet door de wind gegeseld water. Het grimmige lot van deze eilanders, soms in verrassend droogkomische situatieschetsen opgedist, treft ons in zekere zin allemaal.

Hieronder is de trailer te zien. Helaas is de documentaire nergens in zijn geheel te bekijken:

Onderstaande foto laat zien hoe groot Mandø vanuit de lucht is:

Mandø kirke

In het zuidwesten van Denemarken zijn een aantal waddeneilanden aanwezig en één ervan is Mandø. Het eiland is het kleinste bewoonde waddeneiland van Denemarken. Het eilandje ligt tussen Rømø en Fanø. Het eiland beslaat 8 km² en er wonen enkele tientallen mensen. Op het kleine eiland staat een kerk die dateert uit 1639 en is het derde bekende kerkgebouw op Mandø. De voormalige kerken zijn door de zee ingenomen.

De Mandø-kerk is een goed voorbeeld van hoe de zee en het weer in het algemeen het leven op het eiland hebben gevormd. De huidige kerk staat op een scheepswerf, om deze bij hoogwater veilig te stellen. Het kerkportaal uit 1792 heeft twee hoofddeuren die afhankelijk van de windrichting worden gebruikt. En last but not least stond er altijd een kist klaar in het plafond van de kerk, voor het geval de verbinding met het vasteland langer dan normaal onder water zou staan. (Bron: Vadehavskysten website). Veel meer infomatie en foto's staan in dit Deenstalig boekje.

Babas Bilar

Filmdetails:
Titel: Babas Bilar
Jaar: 2006
Regisseur: Rafael Edholm

Verhaal: Rafael Edholm en Björn Olofsson
Acteurs: Andreas Wilson, Sara Sommerfeld, Hassan Brijany
Duur: 90 minuten
IMDB cijfer: 4,7

Samenvatting:

Een man steelt in opdracht een auto om een schuld bij zijn minnaar in te lossen. Hij weet echter niet dat de auto aan een Russische gangster toebehoort, die nu wraak wil.

De film:
Op Netflix is de Zweedse film Babas Bilar uit 2006 te zien en speelt zich af in Kiruna. Het is een western comedy ook wel Paltvästern genoemd. Het gaat over Jojo die het spaargeld van hem en zijn vriendin Anso, oorspronkelijk gereserveerd voor een aanbetaling op een huis, heeft uitgegeven aan een versnellingsbak voor zijn Cadillac. Jojo gaat met tegenzin naar de Arabisch-Zweedse Baba, de vader van Anso, om het geld op te halen. Anso heeft haar vader afgewezen vanwege zijn creatieve bedrijfsmethoden als verkoper van gebruikte auto's. Baba stuurt Jojo om een auto op te halen bij de Finse Elena, de vrouw van de gewelddadige Russische maffiosi-drugssmokkelaar Ivan en dat heeft grote gevolgen.

De meesten nemen de film niet serieus. Toch neemt deze recensie op de Nottingham website de film wel serieus en schrijft er een interessant stuk over. Hieronder een vertaald gedeelte uit de recensie:

Edholm heeft bijna alle nationale stereotypen die de regio maar kan bevatten in dit noordelijke punt van Zweden geperst: een Rus die rauwe uien eet; sauna-liefhebbende-rockabilly Finnen; een olierijke Noor; drugskopende Afro-Zweden; een drugsrokende Spanjaard; en een schietgrage Deen. Ik zeg bijna allemaal, aangezien de inheemse bevolking van de regio, het Sami-volk, opvallend afwezig is. Ofwel de kosmopolitische mentaliteit van de scenarioschrijvers (Edholm en Björn Olofsson) omvat niet het Samivolk, ofwel zou het kunnen worden beoordeeld als een stap te ver in de niet-pc-stijl van de film om de inheemse bevolking van de regio te bespotten. Het is vermeldenswaard dat het Sami-volk een geschiedenis heeft waarin het in Zweedse films als stereotypen wordt afgeschilderd, vooral in de decennia voorafgaand aan de jaren zestig.

Conclusie:

Een aparte film waar inderdaad allerlei stereotypen in voorkomen. Er zit humor in waar vooral de drie Finse broers een aandeel in hebben. De leukste scène is hieronder te zien:

En zoals de recensie op de Nottingham website al aanhaalt is de grote afwezige groep de Sami. Dit terwijl het verhaal zich afspeelt in Kiruna. Leuke film met humor waar ik wel van hou. 

De soundtrack wordt onder andere verzorgd door Fatboy. Hieronder is het nummer This tear will never leave in my eye van hun te horen:

Hieronder het nummer Not Depending on the Law van David Flair:

Hieronder het nummer Det vackraste van Cecilia Vennersten:

• Interview Rafael Edholm

Recensies:

- Moviemeter

- A wasted life

- Letterboxd

- Aftonbladet

Riberhus

Riberhus in Ribe hadden we gemist in onze vorige twee bezoeken aan Ribe. Deze keer hadden we een kaart van Ribe en zagen Riberhus iets buiten het centrum van Ribe liggen. Geen idee wat we erbij moesten voorstellen. Eenmaal aangekomen werd het duidelijk. Riberhus is een 8 meter hoge kasteeloever omgeven door grachten bereikbaar via een dam. Op de oever stond een kasteel dat waarschijnlijk in de jaren 1260 door koning Erik Klipping werd gebouwd. Het kasteel heeft zwaar geleden tijdens de Zweedse oorlogen in de 17e eeuw en raakte vervolgens in verval, waarna de stenen in de 18e eeuw werden hergebruikt voor kerkreparaties en wegenaanleg in Ribe. Op de oostelijke hoek van de vestingmuur bevinden zich tegenwoordig de overblijfselen van de kelder van Skriverstuehuset uit de 14e eeuw. Op de zuidelijke hoek staat een indrukwekkend standbeeld van koningin Dagmar, gemaakt door Anne Marie Carl-Nielsen en opgericht op 24 augustus 1913. Een mooie plek met uitzicht op Ribe.