Grafteken - Arnaldur Indriðason

Boek details:
Auteur: Arnaldur Indriðason
Titel: Grafteken
Originele titel: Dauðarósir
Vertaling: Adriaan Faber
Verschijningsdatum: 2011
Bladzijde: 240 blz
Uitgeverij: Querido's Uitgeverij B.V.
ISBN: 9789021440675

Samenvatting:
Op het met bloemen opgemaakte graf van de IJslandse vrijheidsstrijder Jón Sigurðsson wordt het naakte lichaam van een meisje gevonden. Waarom juist hier? Erlendur en zijn collega’s staan voor een raadsel. Het slachtoffer was verslaafd aan heroïne. Dus beginnen Sigurður Óli en Elínborg hun onderzoek in het drugsmilieu. Een spoor leidt naar de Westfjorden van IJsland, waar Jón Sigurðsson vandaan kwam. Bestaat er een verband? Het oplossen van deze zaak wordt pas echt delicaat als blijkt dat ook kopstukken uit de economische wereld tot de verdachten behoren.

Arnaldur Indriðason

Dit is het eerste boek dat ik gelezen heb van de IJslandse schrijver Arnaldur Indriðason (geboren in Reykjavik op 28 januari 1961). Hij woont met zijn vrouw en drie kinderen in Reykjavík. Grafteken is zijn tweede boek. De meeste van zijn boeken gaan over Erlendur Sveinsson, volgens Wikipedia een moeilijke en moeilijk te benaderen man, die als rechercheur echter over een groot invoelingsvermogen beschikt. Arnaldur verweeft graag maatschappelijke problemen in zijn Erlendur thrillers. Zijn vroegere werk als journalist komt daarbij om de hoek kijken. Hij becommentarieert en geeft een richting aan voor gedachtevorming. Hij wil de lezer iets meer geven dan oppervlakkig amusement. Grafteken beschrijft de grote sociale gevolgen van de Europese politiek van vangstquota voor vissers, zoals leegloop dorpen, verstedelijking Reykjavik.

Zijn derde boek Mýrin (Noorderveen) is in 2006 verfilmd. Na het lezen van Grafteken ben ik nieuwsgierig geworden naar deze film.

Handige informatie uit het boek voordat het verhaal begint: De IJslandse þ wordt ongeveer uitgesproken als de Engelse stemloze th (bijvoorbeeld in think). De IJslandse ð, die nooit aan het begin van een woord voorkomt, is de stemhebbende variant: als in het Engelse that. De IJslandse æ wordt uitgesproken als ai.

Het boek begint met een gedeelte uit het gedicht Gemis van Jóhann Jónsson. Vervolgens wordt direct het lichaam van een meisje (Birta) niet veel ouder dan een jaar of twintig op het kerkhof aan de Suðurgata op het graf van vrijheidsstrijder Jón Sigurðsson gevonden. Hier komt gelijk de titel van het boek naar voren. Het graf is een grafteken. Het lijk is gevonden door de vrouw Bergþóra. Ik vermoed dat Bergþóra nog wel vaker zal opduiken in de delen die na Grafteken volgen. Meer informatie over Jón Sigurðsson is te vinden op de onderstaande websites:
- Find a Grave
- Gravematters

Het graf van Jón Sigurðsson (Foto van Find a Grave website)

De dood wordt onderzocht door rechercheur Erlendur Sveinsson, ongeveer vijftig jaar, gescheiden en alleenstaand. Hij woont in een klein appartement in het oudste gedeelte van de wijk Breiðholt. Hij heeft twee kinderen die beiden de twintig zijn gepasseerd. Dochter Eva Lind Erlendsdóttir is verslaafd aan drugs en zoon Sindri Snær is een zware drinker. Eva Lind heeft in een barak van golfplaten aan de Veghúsatígur in de wijk Skuggahverfi gewoond.

Erlendur leidt een eenzaam en eentonig bestaan, heeft al jaren geen vakantie genomen en heeft niet veel vrienden. Hij gaat alleen maar om met zijn collega's bij de politie. Vriendschappen probeert hij ook niet aan te knopen. Hij heeft er geen behoefte aan. Erlendur heeft bijna heel zijn leven in Reykjavík gewoond, maar is in Eskifjörður in de Oostfjorden geboren. Hij draagt meestal een hoed van Battersby. Zijn collega heet Sigurður Óli. Hij is bijna dertig. Andere collega's zijn Þorkell en Elínborg. Elinborg is tussen de veertig en vijftig jaar oud. De politiedienst is ondergebracht in een gebouw op het industrieterrein in Kópavogur.

De zoektocht naar de oorzaak van het dode meisje op het graf van Jón Sigurðsson is boeiend, spannend en interessant. Je wordt meegesleurd over een gedeelte van IJsland. De ontknoping is verrassend. Het maatschappelijk gedeelte ontbreekt inderdaad niet en de migratie van de IJslanders naar Reykjavik komt uitgebreid aan bod. Boeiend verhaal met veel informatie over IJsland.

In het verhaal zijn weer een flink aantal onderdelen die me bij zijn gebleven. Ik zal er een aantal noemen.

De crimineel Herbert Baldursson heeft een huis die hij Dallas heeft noemt. De kamers hebben namen van personages uit de Dallas soap. Herbert is een Amerika fan en dit zien we geregeld terug in het verhaal. Dit levert wel komische situaties op.

De gevangenis in Litla-Hraun.

Litla-Hraun

Uitspraak van een historicus in het boek: Moorden zijn het leukste wat er bestaat. Er wordt haast geen boek geschreven of geen film gemaakt zonder dat er moord of geweld in voorkomt.

Erlendur was somber gestemd over de jongere generatie en als voorbeeld Sigurður Óli: die bleef in de auto zitten; de geschiedenis, de erfenis van vroegere generaties, het zou hem allemaal een zorg zijn. Het liefst wilde hij direct weer wegscheuren. Nooit ergens tijd aan besteden, nooit eens ergens over nadenken.

- Romantische dichter Jónas Hallgrímsson.
- Studie van Sigurður Nordal.
- De top van de Snæfellsjökull.
- Hrafnseyri bij de Arnarfjord, de geboorteplaats van Jón Sigurðsson.
- De berg Kaldbakur.
- Winkelcentrum Kringlan.
- Yrsufellflat, de grootste flat van de wereld.
- Scheepvaartmaatschappij Eimskip.
- Vuurtoren van Garðskagi.

Melodie van een oud nummer van Vilhjálmur Vilhjálmsson. Dit nummer is hieronder te horen.

Een regel uit een gedicht komt een aantal keer voor in de gedachten van Erlendur: Waar hebben de dagen van je leven hun kleur verloren?

Bólu-Hjálmar heeft een gedicht gemaakt over Sölvi Helgason. Hij schreef dat een mens aan alle kanten omringd kan zijn door ongeluk.

Recensies:
- Ranking the books
- Hebban
- Ezzulia
- Mijn Boekenblog
- Dizzie
- Volkskrant
- Mpobooks
- Stéfanie leest

Österviks Kapell

Österviks Kapell is een kerk in Östervik bij Varnumsviken ongeveer 6 km van Kristinehamn. De kapel is gebouwd in 1872 en heeft een gotische stijl. Naast de kapel is er een zuivelgebouw, kelder en park aanwezig. Van 1922-1963 was de beeldhouwer Erik Rafael-Rådberg eigenaar van de kapel. Hij woonde in de kapel en gebruikte het zuivelgebouw als studio. Meer informatie zoals openingstijden en contactinformatie is te vinden op de website van Österviks Kapell. Meer informatie over de geschiedenis is te vinden op de Zweedse Wikipedia.

Het zuivelgebouw.

In het zuivelgebouw zijn we niet geweest. In de kelder trouwens ook niet. We wisten niet dat die bestond, anders hadden we de kelder zeker bezocht. In de kelder leeft namelijk de Meta Menardi spin.

De kelder (foto van de Österviks Kapell website).

De kapel.

En nu naar binnen.

Knopenkast.

Hieronder de foto's van de kapel zelf.

Het park.

In de steigers.

We waren in 2013 in de kapel en toen stond de kapel in de steigers. 

En du elsker - Someone you love

Film details:
Titel: En du elsker - Someone you love
Jaar: 2014
Regisseur: Pernille Fischer Christensen
Verhaal: Kim Fupz Aakeson, Pernille Fischer Christensen
Acteurs: Mikael Persbrandt, Trine Dyrholm, Birgitte Hjort
Duur: 95 minuten
IMDB cijfer: 6,4

Samenvatting:
De wereldberoemde singer-songwriter Thomas Jacob woont in Los Angeles. Hij is een succesvolle man, die veel schepen achter zich heeft verbrand. Thomas keert na jaren afwezigheid terug naar Denemarken om een nieuw album op te nemen. Daar duikt zijn van hem vervreemde dochter Julie op, met zijn 11-jarige kleinzoon Noa. Al spoedig wordt Thomas gedwongen zich over de jongen te ontfermen, zeer tegen zijn zin. Tegen alle verwachtingen in komen ze nader tot elkaar via de muziek. Rampspoed komt op Thomas pad en hij beseft dat hij een keuze moet maken die zijn leven voorgoed zal veranderen.

Deze film gekeken na weer een tip van de We want Nordic TV channels in Belgium and The Netherlands Facebook groep.

De film draait om de Deense zanger Thomas Jacob. De samenvatting geeft het hele verhaal goed weer. Een goede film met goede muziek.

De rol van Thomas Jacob wordt gespeeld door Mikael Persbrandt. Hij neemt samen met Mollie Moe (gespeeld door Trine Dyrholm) een nieuw album op. Dit levert mooie muziekmomenten op zoals het onderstaande duet met Mollie en Thomas:

Trine Dyrholm is duidelijk een zangeres en ze is op de onderstaande twee Youtube filmpjes te horen:

Mikael Persbrandt zingt in de film zelf en hieronder is zijn vertolking van het nummer Now I ask you te horen. Het nummer is geschreven door Marie Fisker. De zang van Mikael Persbrandt lijkt ontzettend veel op die van Leonard Cohen. 

De vergelijking met Leonard  Cohen is niet de enige gelijkenis. De hele film door had ik het idee of ik naar Karl Ove Knausgård zat te kijken. De aflevering van Het uur van de wolf met Karl Ove had dezelfde sfeer als deze film.

De soundtrack is gecomponeerd door de Deense zangeres Tina Dico. Het titelnummer dat in de film gezongen wordt door Thomas Jakob is hieronder te horen in de Tina Dico versie.

Sinds ik de Working Class Hero versie van Tina Deco heb gehoord, ben ik liefhebber van haar nummers. Hieronder is haar versie te horen.

In de film wordt Son House genoemd. Hieronder is het nummer Death Letter Blues van Son House te horen.

Soundtrack

De volledige soundtrack van de film is hier terug te vinden. De film is vanaf 5 februari 2015 in de bioscoop te zien.

Recensie:
- Moviemeter

Yttre Bodane

In de gemeente Åmål ligt het natuurreservaat Yttre Bodane. Yttre Bodane ligt 27 km ten zuiden van Åmål en 7 km ten noord-oosten van Köpmannebro. Het natuurgebied is op de weg E45 (Göteborg - Karlstad) duidelijk aangegeven. Vanaf de doorgaande weg is het nog 3 km naar de parkeerplaats van het natuurgebied.

De folder van Yttre Bodane is hier te lezen. We zijn niet verder gekomen dan de parkeerplaats. Het regende te hard en we hadden niet de juiste kleren en schoenen bij ons om er heen te gaan. Bedoeling was om later nog een keer terug te gaan. Helaas is het er dit jaar niet van gekomen. Omdat ik wel erg benieuwd ben hoe het er daar uit ziet, ben ik maar naar informatie gaan zoeken. De twee onderstaande foto's heb ik zelf genomen:

Op de Lansstyrelsen en de Schwedentipps websites staan de onderstaande foto's. Op de Schwedentipps website staan nog meer mooie foto's van Yttre Bodane.

Foto van de Lansstyrelsen website.

Foto van de Lansstyrelsen website.

Foto van de Lansstyrelsen website.

Foto van de Schwedentipps website.

Yttre Bodane bestaat uit zo'n dertig eilandjes. Dit is goed te zien op de kaart hieronder uit de folder.

Meer informatie is te vinden op de Vastsverige en de Met de auto op vakantie websites.

Als we weer in de buurt van Åmål komen, gaan we zeker een bezoek brengen aan d e archipel Yttre Bodane.

Peperkoekenhuis - Carin Gerhardsen

Boek details:
Auteur: Carin Gerhardsen
Titel: Peperkoekenhuis
Originele titel: Pepparkakshuset
Vertaling: Kim Snoeijing
Verschijningsdatum: 2009
Bladzijde: 257 blz
Uitgeverij: Querido's Uitgeverij BV

Carin Gerhardsen

Carin Gerhardsen is in 1962 geboren in Katrineholm, heeft wiskunde gestudeerd en was lang werkzaam in de IT. Ze debuuteerde in 1992 met een filosofische roman met de titel ‘På flykt från tiden’. Na de geboorte van haar twee kinderen veranderde Gerhardsen van genre en schreef ze een drietal misdaadromans over het politiedistrict Hammarby in Stockholm met in de hoofdrol commissaris Conny Sjöberg en zijn team. In 2007 verscheen het eerste deel Pepparkakshuset, gevolgd door Mamma, pappa, barn in 2009. (Bron: Blue Owls Book).

Carin is op Facebook te volgen op haar persoonlijk account en haar schrijverspagina. Een interview uit 2009 met Carin Gerhardsen is te lezen op Misdaadromans.

Samenvatting:
De vierenveertigjarige Thomas leidt een rustig leven – tot hij op een maandagochtend in de tram bij toeval iemand herkent die hem jaren geleden, op de kleuterschool, het leven zuur gemaakt heeft. Thomas volgt zijn voormalige plaaggeest naar diens huis en blijft, totaal geobsedeerd, urenlang bij de voordeur posten.
De volgende dag worden hoofdinspecteur Conny Sjöberg en zijn team, verbonden aan het politiebureau Hammarby in Stockholm, op een bloedige moordzaak gezet. Een motief lijkt ver te zoeken. Maar dan volgen meer moorden, en blijkt dat de slachtoffers allemaal tegelijkertijd op dezelfde kleuterschool hebben gezeten. Is er iemand na veertig jaar nog uit op wraak? En waarom? Een race tegen de klok begint…

Het verhaal begint in oktober 1968 te Katrineholm. De zesjarige kinderen Katarina en Thomas worden gepest door onder andere Ann-Kristin en 'koning' Hans. Het verhaal wordt 38 jaar later vervolgd in november 2006 te Stockholm. De nu vierenveertig jarige Thomas is een zwijgzame man geworden en werkt als postbezorger bij Järfälla, een groot elektronicabedrijf en komt op een dag in zijn weinig enerverende leven vastgoedmakelaar Hans Vannerberg weer tegen. 'Koning' Hans wel te verstaan. Hans wordt vermoord in het huis van Ingrid Olsson.

Hoofdinspecteur Conny Sjöberg onderzoekt de zaak van de vermoorde Hans Vannerberg. Sjöberg leeft samen met zijn vrouw Åsa en hun vijf kinderen. Ze wonen in een appartement.in de Skånegatan, vlak naast Nytorget. Het team van Sjöberg bestaat uit politie-inspecteur Jens Sandén (48 jaar), de rechercheurs Jamal Hamad, Petra Westman en Einar Eriksson, technisch rechercheur Gabriella Hansson en officier van justitie Hadar Rósen. Het politiebureau ligt aan het eind van de Östgötagata aan de Norra Hammarbyhamnen.

In het verhaal zien we elke keer een gedeelte uit het 'Dagboek van een moordenaar'. We komen te weten hoe de moordenaar zich voelt en wat de gevolgen kunnen zijn van pesterijen. De pesterijen zijn in mijn ogen geen pesterijen meer, maar regelrechte psychische en lichamelijke aanvallen. Onvoorstelbaar, je zou nog sympathie krijgen voor de moordenaar. Ik herken de pesterijen zelf ook wel uit mijn jeugd. De gevallen waar iemand het slachtoffer was en bijna de gehele basisschool als een kring erom heen stond. Dit gebeurde op het schoolplein tijdens de pauzes. Er was geen enkele leraar aanwezig om de meute uit elkaar te halen. Kinderen kunnen erg hard zijn.

Wat ik niet helemaal begrijp in het boek is de verhaallijn van de 28 jarige rechercheur Petra Westman en haar ontmoeting met Peder Frykh. Ik vermoed dat het een verhaallijn is die in de boeken hierna weer terug komt.

Er worden meer moorden gepleegd in de loop van het verhaal en het team Sjöberg komt langzaam maar zeker in de juiste richting. Doordat je stukken uit het dagboek van de moordenaar kunt lezen, weet je als lezer meer dan wat de politie weet. Het levert een tot het einde toe spannend verhaal op. Goed geschreven boek.

Wat nu volgt zijn enkele feiten uit het boek die me bij zijn gebleven.

In het verhaal wordt heel kort de moord op John Hron aangehaald. Ik kende dit verhaal niet en daarom informatie hierover opgezocht. John Hron is op 17 augustus 1995 in het Zweedse plaatsje Kode door vier jongeren gemarteld en uiteindelijk vermoord. De gebeurtenissen zijn hier uitgebreid beschreven. Op deze website staan ook foto's van John Hron na de marteling. In de commentaren kun je lezen dat een van de daders die vrij is gekomen op dit moment een lange celstraf uitzit tot april 2022.

Åsa, de vrouw van Conny Sjöberg, had een moraaltest gehad en vertelt het verhaal aan Conny. Na afloop moest Conny alle personen in het verhaal in rangorde plaatsen naar hoe ze zich volgens Conny gedragen. Het verhaal over Stina, Per, Sven, Ivar en Gustav is erg interessant en de rangorde die Conny bedacht heeft ook en de vergelijking met de rangorde van Åsa maakt duidelijk dat iedereen zijn eigen gedachten heeft bij de gang van zaken.

Leuk feit is dat Conny op een gegeven moment eten haalt bij de McDonalds bij Globen. Deze plek komt bekend voor, want daar hebben we ook wat gehaald toen we bij Globen waren.

Het Sörmländse plaatsje Österåker zorgt nogal voor wat verwarring tijdens het onderzoek naar de moord.

In het verhaal wordt er naar muziek geluisterd. Niet veel, maar wel bekende muziek. Sjöberg luistert bijvoorbeeld een keer naar Brothers in Arms - Dire Straits en er wordt geluisterd naar het nummer Walking on sunshine van Katrina and the Waves. Leuk om te lezen, dit zijn namelijk bekende nummers uit mijn jeugd. Hoe zou het eigenlijk gaan met Katrina na al die tijd? Wel goed dus, ze brengt binnenkort het album Blisland uit en een gedeelte van het nummer Sun coming upper is te horen op haar website. Het klinkt best wel leuk.

De ruimtereis van Christer Fuglesang wordt even genoemd. Christer blijkt de eerste Zweed en Scandinaviër te zijn die de ruimte is ingegaan op 9 december 2006. Hij is op Twitter actief.

Verder kwamen in het verhaal nog aan bod:
- Een Johan Lindeberg riem.

- Skärholmen.

- De Johanneshovbrug.
- Het huis van bewaring Kronoberg. Meer informatie hierover is hier te vinden.
- Metrostation Enskede Gård.
- Gamla Enskede

Recensies:
- Dizzie
- Hebban
- Misdaadromans
- Ezzulia
- Thinking about books

Varg Veum - Din til døden

Film details:
Titel: Varg Veum - Din til døden
Jaar: 2008
Regisseur: Erik Richter Strand
Verhaal: Kjersti Rasmussen (script), Gunnar Staalesen (boek)
Acteurs: Trond Espen Seim, Bjørn Floberg, Kathrine Fagerland
Duur: 86 minuten
IMDB cijfer: 6,3

Samenvatting:
Er is nooit een tekort geweest aan vrouwen in het leven van privé-detective Varg Veum, echter altijd maar voor een korte duur. De zoektocht naar de auto van haar vervreemde man Jonas brengt Wenche Andresen en Varg bij elkaar en hij denkt de ware te hebben gevonden. Maar dan vindt Jonas de dood en beschouwt de politie Wenche als de hoofdverdachte. Varg gelooft niet dat deze mooie vrouw, met haar ouderwetse ideëen over liefde en trouw, schuldig is en gaat op een zoektocht om haar onschuld te bewijzen en de zaak op te lossen.

Varg Veum (Trond_Espen_Seim)

Eindelijk een film van Varg Veum gezien en wel de derde uit de serie  Varg Veum is een privédetective die in Bergen, Noorwegen woont. De schrijver Gunnar Staalesen heeft een hele serie boeken over Varg Veum geschreven. Een aantal van zijn boeken zijn dus verfilmd.

Gunnar Staalesen

Din til døden is de derde verfilming. De Nederlandse titel is Voor eeuwig de jouwe. Zoals gezegd speelt het verhaal zich af in Bergen. Varg is in de film 38 jaar en is privédetective. De film begint direct heftig met een overval en vervolgens komt Varg al vrij snel in beeld op een heel toevallige manier. De samenvatting zegt eigenlijk al genoeg. Trond Espen Seim speelt Varg Veum en is eigenlijk wel heel normaal en daardoor is de film wel leuk. Het verhaal kan er ook nog wel mee door, maar gaat wel alle kanten op. Leuke film maar niet bijzonder goed. Trond Espen Seim heeft in alle twaalf Varg Veum films gespeeld. Ik had nog niet eerder van hem gehoord. Het blijkt dat hij naast Varg Veum tevens in de remake van The Thing (2011) heeft gespeeld. De remake heb ik nog niet gezien. Het origineel uit 1982 in een grijs ver verleden wel. De rol van Trond Espen Seim is een mooi excuus om de remake te gaan bekijken :-).

Een aantal van de Varg Veum films zijn uitgezonden door de KRO en Canvas.

Recensie:
- Moviemeter

Kopenhagen

We waren afgelopen zomer in Denemarken en hebben daarom Kopenhagen, de hoofdstad van Denemarken, bezocht. Omdat ik geen zin had om met de auto naar het centrum van Kopenhagen te rijden en we wat meer met het openbaar vervoer willen doen, ben ik maar eens gaan graven in de mogelijkheden om in Kopenhagen te komen met het openbaar vervoer. Dit bleek eigenlijk best wel simpel te zijn als je een Kopenhagen kaart haalt. Deze kaart werkt hetzelfde als de Stockholm kaart. Je kunt de kaart voor 24 uur, 48 uur of nog langer aanschaffen. We hebben de 24 uur kaart aangeschaft.

Copenhagen card Kids en Adult.

Met de Kopenhagen kaart heb je toegang tot zo'n 72 museums, attracties en gratis openbaar vervoer. Meer informatie over de kaart is hier te vinden. De kaart van het openbaar vervoer is interessant en is hieronder te zien. De originele kaart is hier te vinden.

Openbaar vervoer Kopenhagen kaart.

We zijn naar het station van Køge gereden en zijn hier ingestapt in de S-tog trein naar Kopenhagen. Dit traject is gratis voor Kopenhagen kaart houders.

Station Køge.

De spoorlijn Køge - Kopenhagen is aangelegd tussen 1972 en 1983. Aanvankelijk was de verwachting dat de lijn met name gebruikt zou worden voor recreatieverkeer naar de stranden van Brøndby en Hundige. Na ingebruikname van het eerste gedeelte bleek echter dat de lijn met name voor woon-werkverkeer gebruikt werd. Daarom is station Hundige ongeveer 500 meter verder landinwaarts gebouwd dan oorspronkelijk was voorzien. (Bron: Wikipedia). De treinreis duurt 38 minuten en stopt op een groot aantal stations.

In Kopenhagen zijn we met de bus naar Den Blå Planet gegaan en tevens met de bus weer terug. De bus is leuk, maar het duurde nogal voordat we er waren. Later kwamen we erachter dat de metro hier ook komt en die gaat een stuk sneller. De bus geeft je wel een indruk van Kopenhagen.

Na Den Blå Planet zijn we in het centrum van Kopenhagen gebleven. Hieronder de foto's.

In Kopenhagen waren geen bedelaars te vinden. Natuurlijk wel plastic flessen verzamelaars. De foto hierboven geeft wel een ander soort mensen aan. Mensen die verkleed waren als bv tovenaar zoals in de foto hierboven te zien is. Ik had de foto gemaakt, maar de beste tovenaar zag natuurlijk dat er een foto werd gemaakt en draaide zich snel om. Er begon direct iemand te schreeuwen dat ik moest betalen. Die persoon is ook op de bovenstaande foto te zien. Wat een lastige mensen zeg. Dat was gelijk de laatste foto van dit soort verklede figuren. Erg lastig om ze niet op de foto te krijgen, want ze waren nogal talrijk. Een aantal zeurden nogal om geld.

Abercrombie & Fitch.

Abercrombie & Fitch. De enige winkel waar ik binnen ben geweest.

Binnen bij Abercrombie & Fitch.

Binnen bij Abercrombie & Fitch.

Binnen bij Abercrombie & Fitch.

Salma Rina

Het verhaal over Salma Rina en haar hang instrument is in deze blogpost te lezen.

We hebben de Canal Tours boottocht nog gedaan en zijn heel even naar Tivoli geweest. Deze komen nog een keer aan de beurt in toekomstige blogposten. De eerste indruk van Kopenhagen viel wat tegen. Met de Kopenhagen kaart is nog veel meer te bezoeken. De kaart gaf ook toegang tot enkele musea in Roskilde en die hadden we graag bezocht, maar 24 uur is hiervoor te kort.