Boeman - Lineke Breukel

Boek details:
Auteur: Lineke Breukel
Titel: Boeman (ebook)
Verschijningsdatum: 2019
Bladzijde: 371
Omslagontwerp: Steve Breukel
Uitgeverij: Uitgeverij Village
ISBN: 9789461852496

Flaptekst:
De geboren Amsterdammer Ras Mus is misdaadjournalist en schrijver. Hij stort zich op het mysterie van de verdwenen Vikenmeisjes, ook bekend als de Witte Zwaluwen. Sinds tien jaar verdwijnen er op dezelfde zomerdag jonge vrouwen uit het dorpje Tåtorp in Zuid-Zweden. Wanneer een elfde vrouw zou moeten verdwijnen, gebeurt er echter niets. Is de dader te laat?

Op hetzelfde moment speelt zich een drama af in een geïsoleerd landhuis aan het Vikenmeer, waar de jonge Raven Winter een strijd levert tegen een moorddadige stalker. Wanneer Ras Mus zich daarmee gaat bemoeien, wordt ook hij onverwachts gedwongen om te vechten voor zijn leven.

De auteur:
Boeman is de eerste thriller die ik gelezen heb van Lineke Breukel. Eerdere boeken die ik van haar heb gelezen waren de beide emigratieboeken Zweedse buren en Rare jongens die Zweden. De reden om Boeman te lezen is een simpele, het verhaal speelt zich volledig af in Zweden. Wil je weten wie Lineke is, kijk dan de posten van de emigratieboeken. De boeken vertellen het leven van het gezin Breukel in Zweden. Verder zijn er nog de interviews van Vrouwenthrillers en Grenzenloos.

Het boek:
De flaptekst beschrijft het verhaal goed. Het verhaal draait om de negenentwintigjarige Raven Winter uit Stockholm. Een beschadigde vrouw die in het leven al veel heeft meegemaakt. Wat ze heeft meegemaakt wordt in het verhaal duidelijk. Ze woont in een landhuis aan het Vikenmeer samen met haar acht jaar oudere steenrijke verloofde Jonathan Saldner. Jonathan is naast verloofde ook de therapeut van Raven. Het dichtstbijzijnde dorpje in de buurt van het landhuis is Tåtorp. Daar verblijft de vijfenveertigjarige Amsterdamse/Deense Rasmus Rintje Rasmussen (Ras Mus) in het Café & Logi Tåtorp om de verdwijning van tien vrouwen verder te onderzoeken.

Al tien jaar verdwijnt er op de vijftiende augustus elk jaar een jonge vrouw. Het mysterie is nog nooit opgelost en Ras Mus had de laatste jaren er al vaker onderzoek naar gedaan. Dit jaar zou de volgende vrouw moeten verdwijnen maar het is al vijftien augustus geweest. Wat is er gebeurd? Dat wil Ras Mus graag onderzoeken. Hij wil namelijk een boek schrijven over het mysterie maar schiet nog niet erg op. De verdwijning van de Viken meisjes wordt ook wel de legende van de Witte Zwaluwen genoemd.

Twee verhaallijnen over Raven aan de ene kant en Ras aan de andere kant. De angsten van Raven worden duidelijk als Jonathan een week weg gaat naar Amerika. Ze heeft het gevoel dat ze gestalkt wordt. Ras heeft weer andere problemen. Emma, de vrouw van Ras, is overleden aan kanker. Ras blijft achter met hun nu twintigjarige dochter Annelie. Ras heeft daarnaast ook nog OCD en is eenzaam na de dood van Emma.

Conclusie:
Ik had hoge verwachtingen van het boek. De recensies zijn over het algemeen erg lovend, maar ik kwam niet echt in het verhaal. Het verhaal is traag en de opbouw naar de climax is tergend langzaam. Dat las ik wel meer in de recensies. Wanneer gebeurd er eens wat? Aan het eind komt het verhaal op gang en gebeurd er eindelijk wat. Ook wordt dan de schrijfstijl anders. Het wordt op dat moment namelijk een thriller. Door het hele boek wordt er een schrijfstijl gebruikt die ik nog wel ken van de emigratieboeken van Lineke Breukel. In die boeken stoorde ik mij er niet aan, maar in een thriller wel. Een voorbeeld:

Een ijzige rilling loopt over zijn ruggengraat, zo zijn onderbroek in, waar Ras hem in zijn poepgaatje in voelt kruipen.

Op de een of andere manier komt het niet geloofwaardig over. Verder stoorde ik mij ook erg aan de schuingedrukte zinnen die je overal in het verhaal tegenkomt. Voorbeeld:

Waarschijnlijk is er een grapjas geweest die haar kleren op de boomstam zag hangen, het leuk vond om ze binnen te leggen...en de kaarsjes aan te steken voor haar.

Die zit al lang thuis aan het bier te grijnzen om zijn ziekelijke grap.

Soms is het wel handig om een gedachte van een personage te weten maar in Boeman was het zo vaak dat het mij stoorde.

Als ik het bovenstaande zo lees ben ik best wel negatief. Ik denk dat dat ligt aan het feit dat ik eigenlijk alleen maar Scandinavische boeken lees en de lat hoog leg. Boeman zou een Scandinavische sfeer uitademen. Dat gevoel had ik niet. Er worden wat Zweedse feiten verteld, zoals dat de kerken in Zweden altijd open staan en dat vakantie naar Thailand het Walhalla is voor de Zweden, maar ik mis de Scandinavische sfeer. Voor mij is de Scandinavische sfeer duister, donker en onheilspellend en dat mis ik in Boeman. Ik denk dat de eerder genoemde schrijfstijl en de snelheid van de verhaal de oorzaken zijn dat het niet gelukt is. De ingrediënten zijn er namelijk wel, mysterie, legende, luguber, stalker en vooral de mist.

Wat betreft Raven. Ik had het gehele verhaal door Raven Reyes van de serie The 100 voor mij. Het zal zeker aan de naam gelegen hebben. De cover van zoon Steve is erg mooi gedaan. De poging tot een Zweedse thriller is goed geprobeerd en getuige de goede recensies vinden de lezers dat ook. Door de Zweedse poging heb ik in ieder geval een thriller van haar gelezen. Toch hoop ik dat er nog een derde emigratieboek van haar hand verschijnt.

Wetenswaardigheden:

• De tango van Paco de Lucia.

• Jonathans boezemvriend Gustav woont aan de rand van het dorpje Halna.
• In de tienerkamer van Jonathan hangen verbleekte posters van David Bowie en Mötley Crüe.

• De regionale politie in Småland is jarenlang systematisch uitgedund tot op een bijna niet bestaand niveau. Je krijgt tegenwoordig de politie uit Värmland of Dalarna aan de lijn.
• Het landhuis heeft een mansardedak.
• De Witte wiev'n worden genoemd. 

Recensies:
- Blije boekenwurm
- Vrouwenthrillers
- Boeklovers
- Hebban