Pagina's

▼

vrijdag 21 februari 2020

Familie - Philip Teir

Boek details:
Auteur: Philip Teir
Titel: Familie
Originele titel: Vinterkriget. En äktenskapsroman.
Vertaling: Sophie Kuiper
Verschijningsdatum: 2015
Bladzijde: 384
Uitgeverij: Ambo Anthos
ISBN: 9789026331947


Flaptekst:
Familie van de Scandinavische schrijver Philip Teir leest als een grootse, hedendaagse Amerikaanse roman, maar dan met het onderscheidende scherpe noordelijke randje. Op het eerste gezicht leeft de familie Paul de Scandinavische droom. Max Paul is een gerenommeerd socioloog en zijn vrouw Katriina heeft een goedbetaalde baan in de publieke sector. Ze wonen in een mooi appartement in Helsinki. Maar Max’ leven staat op losse schroeven. Hij is bijna zestig, heeft jarenlang niets gepubliceerd, drijft weg van zijn gezin en zijn volwassen dochters hebben hun eigen problemen. Als een journaliste en oud-studente hem een ander leven voorspiegelt, begint zijn gepolijste leven haarscheurtjes te vertonen. Familie van Philip Teir is voor de lezers van Jonathan Franzen, Richard Yates en John Updike.

De auteur:
Philip Teir, voor mij een volstrekt onbekende auteur. Het boek stond in de bibliotheek en had een opvallende cover met een eland. Dat was voldoende om de flaptekst te lezen en het boek mee te nemen. Philip Teir (geboren op 5 augustus 1980 in Jakobstad) is een Fins-Zweedse journalist en een Zweeds sprekende auteur. Familie is zijn eerste roman.

Het boek:
Het boek begint met de onderstaande tekst van August Strindberg uit Huwelijksverhalen:

En toch zijn deze kleinigheden niet zonder betekenis in het leven, want het leven bestaat uit kleinigheden.

Het boek is onderverdeeld in drie delen met als titels November-december, Januari-maart en Juni. De delen geven al aan in welk tijdsbestek het verhaal zich afspeelt. De delen zijn weer onderverdeeld in hoofdstukken. Het verhaal gaat over het gezin van de zestigjarige Max Paul, zijn vrouw Katriina en hun dochters Helen en Eva. Het verhaal begint met de mededeling dat Max en Katriina in de aanloop naar hun scheiding zitten naar aanleiding van een hamster die in het vriesvak ligt. Het geeft al aan dat Max en Katriina gaan scheiden. Vervolgens wordt er een tijdje teruggegaan in de tijd en wordt er per hoofdstuk het verhaal vanuit een ander gezinslid verteld. Dit maakt het verhaal interessant. Zo kom je in korte tijd veel te weten hoe de relaties tussen de gezinsleden liggen en hoe de een tegen de ander aankijkt.

Socioloog Max Paul was professor in de sociologie aan de universiteit van Helsinki en wordt over drie weken zestig. Max had zijn wortels in het landelijke Kristinestad en heeft zijn jeugd doorgebracht in Oost-Botnië. Het piekmoment in zijn carrière heeft hij een tijd geleden al gehad en bestond uit een onderzoek naar het seksleven van de Finnen, wat hem de bijnaam de seksprofessor heeft opgeleverd. De laatste jaren is hij in vergetelheid geraakt en heeft al die tijd aan een boek gewerkt wat de eerste biografie moet worden van socioloog Edvard Westermarck.

Max en Katriina hebben elkaar dertig jaar geleden ontmoet. Katriina kwam uit Helsinki, uit een familie van Russische afkomst en is vijfenvijftig. Katriina werkt op de afdeling personeelszaken, werving en selectie van het gezondheidszorgdistrict Helsinki en Nyland. Katriina en Paul hebben twee dochters die niet meer thuis wonen. De tweeëndertigjarige Helen en de negenentwintigjarige Eva. Helen en Eva lijken totaal niet op elkaar. Helen is lerares en getrouwd met Christian en samen hebben ze de kinderen Lukas en Amanda. Eva daarentegen woont in een appartement in Bethnal Green en studeert kunstgeschiedenis. Ze krijgt daar les van Malik Martin en krijgt met hem een soort van relatie.

Zoals op de eerste pagina al duidelijk is, gaan Max en Katriina scheiden. Hun huwelijk heeft de beste tijd gehad. Max zit vaak op het online forum Helsingin Sanomat en ze slapen al lange tijd apart. Het onderstaande gedeelte is tekenend voor hun relatie:

Liefde lijkt op een drug in de zin dat de gebruiker een steeds grotere dosis nodig heeft, tot uiteindelijk de behoefte niet meer te stillen is. Op één jaar van vuur volgt dertig jaar in zak en as, zoals iemand het eens uitdrukte.

Max komt dan ook nog eens Laura Lampela tegen. Max heeft haar jaren geleden begeleid bij een werkcollege. Ze is jong en knap en ze heeft interesse in Max. Ze neemt een interview met Max af en later gaat ze ook nog eens aan het boek van Max werken in de periode dat Katriina voor werk twee weken naar de Filipijnen moet.

Conclusie:
Geen spannend verhaal maar een gedeelte uit het leven van een gezin. Doordat er vanuit alle vier de gezinsleden wordt verteld, maakt dit het verhaal best wel interessant. De sleur tussen man en vrouw. De grote verschillen tussen de dochters. Heerlijk om te lezen en ook wel herkenbaar.

Wetenswaardigheden:
  • Schilderij van Heikki Marila hing bij Katriina en Max thuis.
  • Uit interview Laura Lampela met Max Paul: Rousseau was van mening dat het onmogelijk is om bewust gelukkig te zijn. Je kunt je eigen geluk alleen achteraf constateren, als je het kwijt bent. Als je het bezit, zie je het niet, en als je je ervan bewust bent, kun je het niet bezitten. Hannah Arendt zei iets soortgelijks: om boven te komen, moet je de bodem gevoeld hebben. In feite is het leven een kringloop van geluk en ongeluk, waarbij het een de voorwaarde vormt voor het ander.
  • Helen en Eva lazen vroeger het boek The Evolution of Human Sexuality.
  • Helen leest met haar vijfdeklassers De onbekende soldaat van Väinö Linna.
  • Occupybeweging in Londen St. Paul's Cathedral.
  • Max krijgt yogales en wel Ustrasana yoga. Bijzondere yoga :-).
  • De vader van Max was begraven in Lappfjärd.
Recensies:

Geen opmerkingen:

Een reactie posten