Pagina's

zondag 20 juni 2021

Borealis - Jeroen Toirkens en Jelle Brandt Corstius

Boek details:
Titel: Borealis - Trees and people of the northern forest
Auteur: Jelle Brandt Corstius
Foto's: Jeroen Toirkens
Jaartal: 2020
Bladzijde: 256
Uitgeverij: Uitgeverij Lannoo
ISBN: 9789401452373


Flaptekst:
De bomen, de bossen en de bewoners in een intrigerend geschreven en beeldend document

'Je weet nooit wat je tegenkomt. Er zijn slangen en beren. Af en toe sta je met een beer aan dezelfde frambozenstruik te plukken. Maar we laten elkaar met rust. Het bos en de dieren moet je respecteren. Het bos voedt je, geeft zuurstof. Wat heb je nog meer nodig?'
Tonya Tugushin, Rusland

Fotograaf Jeroen Toirkens en schrijver Jelle Brandt Corstius vertellen het verhaal van de boreale bossen, een cirkel van voornamelijk naaldbomen die zich uitstrekt over Europa, Azië en Noord-Amerika, en de mensen die er wonen. In deze tijden waarin de klimaatverandering duidelijk zicht- en voelbaar is, is er een grote nood hun verhalen te delen.

Het boek:
Fotograaf Jeroen Toirkens heeft eerder de boeken Nomad en Solitude uitgebracht. Voor Borealis hebben Jelle Brandt Corstius en Jeroen Toikens van 2015 tot en met 2019 acht reizen naar de noordelijkste bossen, het boreale bos, van de wereld gemaakt. In het boek is de kaart van de aardbol opgenomen waarop goed te zien is wat allemaal bij het bos hoort. 


Het boek is onderverdeeld in de verhalen van Jelle en in het tweede gedeelte de foto's van Jeroen. In de verhalen vertelt Jelle zijn verhaal. In de foto's vertelt Jeroen zijn verhaal. Het verblijf in Vogel LakeKenai Fjords National Park in Alaska is de rode draad. Hier begint Jelle zijn verhaal en Alaska komt elke keer weer terug. De verhalen gaan over de plekken waar Jelle en Jeroen geweest zijn. Daarnaast informatie over het wereldbos. Zo bestaat het wereldbos uit verrassend weinig boomsoorten: de spar, de den en de berk vormen de hoofdmoot, met lariksen in het Hoge Noorden en af en toe een loofboom aan de zuidgrens. Het bos heeft verschillende namen. Amerikanen en Canadezen hebben het over the Great Northern Forest of de boreale bossen. Bekender is het Russische woord taiga.

In Borealis komen de bossen van Schotland, Alaska, Canada, Noorwegen, Japan en Rusland aan bod. In Canada is Don Saganash tallyman aan het hoofd van een van de drie traplines waar het bos nog niet is gekapt. Hij is een Cree en gaat over de Broadback-vallei. Zo is te lezen dat de Cree-kinderen gedwongen op internaten werden geplaatst. Door ze weg te halen bij hun ouders konden ze makkelijker geassimileerd worden in de westerse cultuur. Meer dan zesduizend kinderen kwamen in die internaten om het leven door ziekte of ondervoeding, volgens de Waarheidscommissie die de misstanden onderzocht. Dit gegeven is sinds kort weer actueel. Op 28 mei 2021 verscheen het artikel Lichamen 215 kinderen gevonden bij inheemse school Canada. In mei had ik het ook over de Lapponensis publicatie en dat verhaal lijkt ontzettend veel op de gebeurtenissen in het verleden van Canada. Ik ben hier wat dieper ingedoken en heb wat informatie verzameld. Dankzij deze Instagram post van Nicole Franken ben ik ook gaan zoeken naar informatie over Johnny Johns. Hieronder de links naar websites met informatie over dit duistere verleden van Canada:
Het verhaal van de Cree sprong er duidelijk uit ook vanwege de actualiteit. In de wetenswaardigheden staat informatie uit de overige verhalen.

Conclusie:
Een schitterend maar ook verontrustend boek over het boreale bos. Het bos die aan alle kanten bedreigd wordt door de oplopende temperatuur van de aardbol. Het bos waar in de grond de meeste CO2 opgeslagen zit. Ik had er geen weet van dat het boreale bos zoveel invloed heeft op de wereld. Dankzij dit boek wel. 

Wetenswaardigheden:
Meer informatie:
- Verhalen uit het woud.
- Aflevering 29 van M.
- Virtuele tentoonstelling Fotomuseum Den Haag.

Recensies:




2 opmerkingen:

  1. Lijkt mij mooi en interessant. Ik las net het boek Alleen, van Tim Voors. Over het lopen van een trail van Mexico naar Canada. Ik moest direct aan jou denken toen ik het uit had. Niet voor het lopen, maar voor de belevenissen en beschrijvingen, maar misschien ken je het boek allang.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nee, ik ken het boek en Tim Voors niet. Nu moet ik zeggen dat Mexico en Amerika mij niet zo trekken. Canada wel weer.

      Verwijderen