Gamla linköping deel 2

In het eerste deel over Gamla Linköping waren een aantal gebouwen in het stadswijk gedeelte te zien. In dit deel Vallaskogen en een gedeelte van Valla gård. Vallaskogen is het natuurreservaat. We hebben vrij weinig van Vallaskogen gezien omdat we te weinig tijd hadden om alles te bekijken. Het pad van de stadswijk naar Valla gård was het enige wat we gezien hebben van Vallaskogen. In het natuurreservaat kun je mountainbiken, joggen, paardrijden en natuurlijk wandelen. De folder van het natuurreservaat is hier te vinden. 

Op de vorige post een reactie van Willy van Hej Tjorven gekregen en die gaf aan dat ze er een keer zijn geweest. Dat was in 2016. De post van Hej Tjorven is hier te vinden. Leuk om de foto's van Willy te zien. Veel bekende foto's en ook weer nieuwe dingen te zien. 

Vallaskogen

Onderweg kwamen we Tidstorp tegen. Hier is het leven in een soldatenkazerne in 1814 te zien. In het ruiterkamp van Tidstorp wordt een deel van de militaire geschiedenis van Linköping en Zweden verteld. Hier kun je het leven in een soldatenkazerne zien, zoals het zou kunnen zijn geweest toen een parttime cavaleriesoldaat hier met zijn gezin woonde in het begin van de 19e eeuw. Als parttime soldaat was je net zo goed boer als soldaat. De vrouw en kinderen zorgden voor de boerderij als de soldaat weg was, wachtend tot hij terug zou komen, als hij terug zou komen. Het gezin mocht blijven en op de boerderij werken zolang de aangeworven soldaat als soldaat diende, maar als hij stierf, gewond of ziek was, moest de accommodatie overgaan op zijn vervanger. Veel gezinnen hadden het moeilijk toen ze gedwongen werden hun huizen te verlaten. 

Tidstorp komt oorspronkelijk uit Malmslätt buiten Linköping en is sinds het begin van de 19e eeuw, toen het werd gebouwd, een soldatenkazerne. De gebouwen werden verplaatst naar het garnizoensgebied in Linköping en werden daar in 1923 een museum. In 2018 werden ze verplaatst naar Gamla Linköping en in hun oorspronkelijke staat hersteld.

Tidstorp

Tidstorp

Tidstorp

Tidstorp

Tidstorp

Tidstorp

Hieronder is wat te zien van Valla gård. Meer hierover in een volgende post.

Gamla Linköping deel 1

We hebben onze dochter vorige zomer verhuist naar Linköping. Een bezoek aan Gamla Linköping mocht niet ontbreken. Gamla Linköping is een openluchtmuseum. Het openluchtmuseum bestaat uit drie delen: de stadswijken, boerderij Valla en Vallaskogen. In de stadswijken zijn bijna alle gebouwen verplaatst naar het museum vanuit het centrum van Linköping. Naast de museumactiviteiten die worden uitgevoerd, zijn in de panden circa 30 appartementen verhuurd als privéwoning en zijn er ook ruimtes voor verenigingen, winkels en ambachtslieden. Valla gård is tevens een onderdeel van het openluchtmuseum. Valla gård heeft ook enkele oude gebouwen, evenals verschillende musea, waaronder een spoorwegmuseum, dat in 1991 werd geopend. Vallaskogen is het natuurgebied wat bij Gamla Linköping hoort. 

In het eerste deel de stadswijken. Hier is veel te doen en te zien. Oude gebouwen, tuinen, straatjes, tentoonstellingen, shops, eten en muziek. Hieronder de foto's van de stadswijken. Het is ook mogelijk om een virtuele tour te maken door Gamla Linköping.

Mocht je in de buurt zijn van Linkoping, breng dan een bezoek aan Gamla Linköping. Het is de moeite meer dan waard. 

Stora torget

Stora torget

Östgötha Bank

Östgötha Bank

Östgötha Bank

Oude bankkluis

Östgötha Bank is bekend van de grote bankoverval van 1854. Op vrijdagavond 25 maart 1854 werd de Östgötha Enskilda Bank op Stora Torget in Linköping het slachtoffer van een inbraak die wordt beschouwd als een van de grootste in Zweden aller tijden. De dieven waren Nils Strid, voormalig korporaal en huiseigenaar, smid Lars Ekström en voormalig belastingadviseur Johan Isaksson, die naast de bank woonden. Hoe het is afgelopen met de overval is hier in het Zweeds te lezen.

Tuin

In horto salus - In de tuin ligt gezondheid

Historiska Kompaniet

Solliden

Solliden, het huis, dat voorheen aan de Sandtorpsgatan 14 in Linköping stond, is een voorbeeld van de koopwoningen die destijds aan de rand van Linköping ontstonden. Het huis werd opgeleverd in 1925 en bevatte op elke verdieping een appartement. De familie Andersson was eigenaar van het huis in de jaren 1926-1987. Ze woonden beneden en verhuurden de bovenverdieping. Tegenwoordig wordt hun thuis in het huis bewaard, alsof het gezin slechts tijdelijk is verhuisd. Het huis werd in 1987 volledig verplaatst naar Gamla Linköping.

Solliden

Sprutbod - Brandweer

Sprutbod - Brandweer

Sprutbod - Brandweer

In een huis

In een huis

Loppis: Kvarn loppis (56°30'48.7"N 16°26'21.1"E) - 6 jaar later

Zes jaar geleden waren we in Öland bij de Kvarn Loppis. Dat was op vrijdag 5 augustus 2016. De blogpost over de kvarn loppis is hier terug te lezen. Dinsdag 9 augustus 2022 waren wij weer even op Öland en zou de loppis nog bestaan? Gelukkig stonden de coördinaten bij de blogpost over de kvarn loppis en na het invoeren van de coördinaten er heen gereden. De oude molen zag er nog precies zo uit als zes jaar geleden. Helaas wel gesloten.

Studeren in Zweden 6: Op naar Denemarken

Tjena! (informele variant van Hej)

Het is al een behoorlijke tijd geleden dat ik heb geschreven over mijn leven hier in Zweden, dus het werd wel eens weer tijd. Het bevalt nog steeds super goed hier in Zweden, ik woon hier nu zo’n 9 maanden, en ik vind het eigenlijk best jammer om hier in de zomer weg te gaan. Ik ga namelijk verhuizen naar een ander Scandinavisch land, Denemarken!  

Het studeren gaat echt heel goed, ik ben lekker druk met mijn baan ernaast als Student Ambassador voor de universiteit en ook nog bezig met A2 Zweedse les. Gelukkig is het allemaal super goed te doen en heb ik nog genoeg tijd voor leuke tripjes ;). Ik ben onder andere naar Lapland en Kopenhagen (maar 3,5 uur met de trein vanaf Linköping) geweest, en met Pasen ga ik weer naar Stockholm voor een paar daagjes. Ook ben ik voor het eerst gaan snowboarden!! Ik met m’n slechte balans, maar het ging eigenlijk nog best goed en ik vond het echt superleuk. Gelukkig zijn er (hele) kleine skigebieden die perfect voor beginners zijn rondom Linköping. Ook zijn we dit jaar echt super verwend geweest met het noorderlicht hier in Linköping, ik heb het echt drie keer kunnen zien. 

Natuurlijk had ik al veel rendieren gezien tijdens de zomers in Zweden en Noorwegen, maar om ze in de sneeuw te zien is toch wel heel leuk! Deze foto’s zijn gemaakt in Västansjö, Lapland.

Snowboarden leren met veel vallen en opstaan en blauwe knieën de dag erna ;) & Kopenhagen is toch echt wel mijn favoriete Scandinavische stad!

Maar aan alles komt een eind en zo ook aan het wonen in Zweden (voor nu). Ik begin deze zomer (1 juni al) met mijn scriptie en die ga ik doen bij Aarhus Universiteit in Denemarken, de campus is in Roskilde. Het zegt jullie misschien niet zoveel maar ik ga onderzoek doen naar de impact van antropogene activiteiten (scheepvaart, “whale-watching”, etc.) op akoestisch gedrag van grienden (pilot whales). Ik vind het in ieder geval een super interessant en relevant onderwerp aangezien de scheepvaart alleen maar toeneemt en whale-watching vaak wordt gezien als duurzaam ecotoerisme, terwijl het wel degelijk een (negatief) effect kan hebben op de zeezoogdieren. Heel benieuwd hoe het wonen in Denemarken gaat zijn, ik heb een kamer dichtbij Kopenhagen dus dat wordt vast ook heel leuk. Ik hop van het ene Scandinavische land naar de andere; eerst in Noorwegen gewoond, daarna Zweden en nu Denemarken – misschien volgt Finland hierna en IJsland staat ook zeker nog op m’n bucket list!

Hej då, Milou

Sick of myself - Syk pike

Filmdetails:
Titel: Sick of myself - Syk pike
Regisseur: Kristoffer Borgli
Verhaal: Kristoffer Borgli
Jaar: 2022
Acteurs: Kristine Kujath Thorp, Eirik Sæther, Fanny Vaager
Duur: 95 minuten
IMDB cijfer: 7,2

Samenvatting:
Signe en Thomas hebben een ongezonde, competitieve relatie die een vicieuze wending neemt wanneer Thomas' carrière als hedendaagse kunstenaar een vlucht begint te nemen. Als reactie hierop doet Signe een wanhopige poging om haar status terug te winnen door een nieuwe persoonlijkheid te creëren, geobsedeerd door het trekken van aandacht en sympathie.

De film:

Via deze post van Scandinavisch Leven terecht gekomen bij deze Noorse film. De film gaat over het stel Signe en Thomas. Ze hebben een relatie met elkaar maar echt gezond is die niet. Thomas is een bijzondere kunstenaar. Hij steelt meubels, zet die op zijn kant en heeft daar succes mee. Signe werkt en kan niet tippen aan het succes van Thomas. Ze wil meer aandacht dan Thomas en probeert van alles om die aandacht naar zich toe te trekken. Ze liegt en bedriegt de boel bij elkaar. Helaas zijn het tijdelijke aandachtstrekkers en Thomas blijft de meeste aandacht krijgen. Op het moment dat ze in de koffiezaak waar ze werkt een vrouw helpt die gebeten is door een hond in haar hals en ze de vrouw "alleen gered" heeft en onder het bloed van die vrouw naar huis loopt krijgt ze veel aandacht. Men denkt dat het bloed van haar is en het zaadje is in Signe gepland. Signe grijpt vervolgens naar een paardenmiddel en bestelt via een dealer de Russische drug Lidexol op het dark web. Het is een middel waarvan men ernstige huidziektes kan krijgen. Ze propt zichzelf vol met de gele pillen en het lukt. Door de misvorming krijgt ze aandacht.

Conclusie:

Signe is een narcist en ze heeft waarschijnlijk het syndroom van Münchhausen. Dit levert een bizarre film op waarin Signe er van alles aan doet om aandacht te krijgen. Na het nemen van de Lidexol pillen en de verminking heeft ze zelfs seks met Thomas en komt ze klaar als Thomas haar verteld hoe haar begrafenis eruit ziet. De film heeft wat horrortrekjes en ik las dat het body horror werd genoemd. De fantasieën van Signe geven ontzettend goed weer hoe Signe er zelf in staat. Op het laatst was het wel goed opletten wat nu echt en wat nu een fantasie was.

Het verhaal van de film komt bij mij herkenbaar over. Natuurljk niet de extremen maar wel de aandacht trekken op die manier. Ik denk dat meer kijkers dit zullen hebben. Ik was positief verrast door de film. Bij het zoeken naar recensies over de film werd ik nog meer verrast. Neem de titel van de film. De Noorse titel is Syk Pike en dat betekent 'Ziek meisje' en de Engelse titel is Sick of Myself, Ziek van mijzelf. In dit interview met de bedenker van de film, Kristoffer Borgli, legt hij de titel uit. Syk Pike is de titel van een oud schilderij. Er is veel verwarring over wie het heeft geschilderd. Omdat er tussen 1800 en 1900 zoveel ziektes waren en veel schilders die dit thema in hun schilderijen tot uitdrukking brachten: Edvard Munch, Christian Krohg. Munch had een schilderij genaamd "The Sick Child" en Krohg schilderde "Sick Girl" ("Syk Pike" in het Noors). Veel mensen denken dat Munch's schilderij "Syk Pike" heette, maar dit is een vergissing. Het hele idee van de Noorse titel en wat het betekent voor Noren verwijst naar de kunstgeschiedenis en het onderwerp van een ziek meisje in schilderijen. Signe wil gezien worden door haar vriend, die kunstenaar is. Ze wil het artistieke onderwerp zijn, ze wil het zieke meisje zijn. De titel Sick of Myself is duidelijk. Ze wordt letterlijk ziek van zichzelf.

Wat nog veel meer een verrassing was is Lidexol. Dit middel lijkt echt te bestaan en de makers van dit medicijn zijn niet blij dat hun product in de film gebruikt wordt en hebben zelfs een campagne gemaakt om de mensen te waarschuwen voor de film. Er zijn zelfs gevallen bekend waar men na het kijken van de film ziek is geworden. Erg goed bedacht van de makers van de film om de Lidexol campagne op te tuigen. Het ziet er overtuigend uit. 

Wat mij stoorde was dat Thomas lijkt op Arie Boomsma. Geen idee of anderen dat zo zien maar ik kon Arie niet uit mijn hoofd zetten.

De film is vanaf vandaag in de bioscoop te zien.

Recensies:

- Scandinavisch Leven

- Film Inquiry

- Eye for film

- Paste

- The Crack

- The Film Magazine

- Critic

- Focus
- Filmweb
- 730

Cell 8

Seriedetails:
Titel: Cell 8

Verhaal: Max Barron, Dennis Magnusson, Börge Hellström en Anders Roslund

Regisseur: Johan Brisinger

Jaar: 2022
Acteurs: Mimosa Willamo, Richard Lintern, Victor McGuire
Duur: 6 afleveringen van 44 minuten

IMDB cijfer: 6,7

Samenvatting:
Politieagent Ewert Grens en Mariana Hermansson onderzoeken de ergst mogelijke gevolgen van de doodstraf, met repercussies die reiken van death row in Ohio tot het hoofdbureau van de politie in Stockholm.

De serie:

Cell 8 is de opvolger van de serie Box 21. Box 21 was gebaseerd op het boek Kluis 21 van Roslund en Hellström. Cell 8 is gebaseerd op het volgende boek De Uitlevering. De makers van de serie volgen de boeken van Ewert Grens goed. De serie is te zien op Viaplay  In de post over Box 21 schreef ik dat Mariana Hermansson een interessant personage is waar veel potentie in zit en in Cell 8 heeft Mariana de hoofdrol en wat voor één. Ze heeft een relatie met de Canadees John Schwarz, een zanger op de veerboot. Na een geweldsincident op de veerboot wordt John gezocht door Ewert Grens en zijn teamleden Sven Sundkvist en Mariana Hermansson. Mariana met een andere insteek dan Ewert en Sven. John wordt gepakt en dan blijkt het dat John Schwarz niet John Schwarz is maar John Frey, een zes jaar geleden ter dood veroordeelde verkrachter en moordenaar van zijn geliefde. Zijn geliefde was de dochter van de gouverneur van Ohia, Edward Finnigan, een voorstander voor de doodstraf. Wat volgt is een boeiend verhaal over de uitlevering en de doodstraf.

Conclusie:

Een duister en deprimerend verhaal en gelijk een aanklacht tegen de doodstraf. Het eerste deel is even wennen met de tijdswisselingen maar na het eerste deel zit je er gelijk in. De personages Ewert, Sven en Mariana worden helaas niet verder uitgediept en het thema doodstraf heeft de hoofdrol. Helaas weer het boek niet gelezen en misschien ga ik net als bij Box 21 het boek nu wel lezen. Wat ik van de recensies van het boek gelezen heb klopt het verhaal van de serie redelijk met het verhaal van het boek. Het lijkt er wel op dat Mariana Hermansson niet aanwezig is in het boek. Als dat inderdaad zo is dan hebben de makers hier een mooie draai aan gegeven. 

Deze opzet van het verfilmen van een boekenreeks bevalt mij wel. Elke keer een nieuwe serie. Hopelijk gaan ze door met de verfilmingen van de boeken met Ewert Grens.

Recensies:

- Moviemeter

- Playpilot

- Filmtopp