Pagina's

▼

zaterdag 30 mei 2020

Kwaad licht - Mikaela Bley

Boek details:
Auteur: Mikaela Bley
Titel: Kwaad licht
Oorspronkelijke titel: Louise
Vertaling: Tineke Jorissen-Wedzinga en Sophie Kuiper
Verschijningsdatum: 2018
Bladzijde: 402
Uitgeverij: A.W. Bruna Uitgevers
ISBN: 9789400510111



Flaptekst:
De omstreden minister van Justitie Louise Bohman wordt op een ochtend wakker gebeld met het bericht dat haar persvoorlichter dood is aangetroffen. Is het zelfmoord of toch moord? Al gauw gaat het gerucht dat Bohman zelf bij de zaak betrokken is. De media schilderen haar af als een monster.

Misdaadverslaggever Ellen Tamm krijgt de opdracht om voor TV4 een documentaire over de minister te maken. Als ze Bohman ontmoet, herkent ze niets van het beeld dat geschetst wordt in de media.

Hoe dieper ze in de zaak duikt, hoe meer Ellens eigen traumatische herinneringen naar boven komen…

Dit is de derde Ellen Tamm-thriller van de nieuwe Zweedse thrillerkoningin, Mikaela Bley.

Het boek:
Kwaad licht is het derde deel in de Ellen Tamm reeks. Ondertussen is het vierde deel De meisjes zonder naam pas geleden ook al in de Nederlandse vertaling verschenen. De post over het eerste deel Dochter vermist is hier terug te lezen en de post over het tweede deel Donker water is hier terug te lezen. 

De indeling van het boek is hetzelfde als de eerste twee delen. Het verhaal is onderverdeeld in dagen en de hoofdstukken hebben de titels Louise of Ellen met het tijdstip waar het hoofdstuk mee begint. De hoofdrolspelers zijn dus zoals verwacht Ellen en een nieuw personage Louise. Louise slaat op Louise Bohman en Louise is de Zweedse titel van het boek. Het verhaal begint op dinsdag 2 december 2014 met de dood van Anders Heed, de persvoorlichter van de minister van Justitie, Louise Bohman. Louise Bohman is getrouwd met de vijftien jaar oudere Rolf Bohman. Samen hebben ze een veertienjarige dochter Nora. Voordat Louise minister werd was ze advocaat. De dood van Anders was in eerste instantie zelfmoord maar tijdens het vooronderzoek van de politie veranderd dit in een moord en veel aanwijzingen verwijzen naar Louise. De media heeft er ook lucht van gekregen en veroordeeld Louise en de sappige details uit het leven van Louise worden naar boven gehaald. Het verhaal geeft aan hoe groot de macht van de media kan zijn. 

Conclusie:
Het derde deel uit de Ellen Tamm serie is weer een heerlijk boek geworden. Er zit niet al te veel spanning in, maar het verhaal maakt veel goed. Het leven van Louise wordt uitgebreid behandeld. De media en de mannenwereld worden op de schop genomen en ook het persoonlijke leven van Ellen wordt verder uitgediept zoals de relatie met Didrik Schlaug en een nieuweling William Tord. Het is te merken dat Mikaela Bley in de journalistiek heeft gewerkt. Ze weet er veel van. Ook politiek gezien en dan voornamelijk het leven van de Zweedse regering in Rosenbad, Stockholm. Dit gedeelte is goed beschreven. Daarnaast is het altijd leuk om over de plekken in Stockholm die aan bod komen te lezen. Door Ellen documentaires te laten maken is het verhaal in Kwaad licht best wel realistisch. Het vorige deel had de Nederlandse titel Donker water en in Kwaad licht blijkt dat de documentaire over het vorige verhaal Donker water heet. Het is al duidelijk hoe de documentaire die ze in Kwaad licht over Louise gaat maken zal heten. Ik vind dit erg slim bedacht door de vertaalsters. In Zweden hebben de boeken de titels van de hoofdpersoon naast Ellen. Dit had men in de Nederlandse vertaling aan kunnen houden maar vind deze oplossing erg goed gevonden. Verder is de schrijfstijl van Bley prettig en het was een genot om dit boek te lezen na Het Spel van Lineke Breukel. Het einde was voor mij verrassend en had ik niet zien aankomen. Het vierde deel zal ik ook zeker gaan lezen. 

Wetenwaardigheden:
  • Louise heet eigenlijk Beata. 2 december is de naamdag van Beata.
  • Ellen luistert naar Mistletoe van Justin Bieber.
  • Mantra van Ellen de dood, de dood, de dood heeft ze van Astrid Lindgren. Lindgren was de telefoongesprekken met haar zussen altijd op die manier begonnen.
  • Louise slikt Lergigan.
  • Grill Ruby Gamla Stan.
  • Diner bij Nio Rum.
  • Fitnesscentrum SATS aan de Birger Jarlsgatan.
  • Restaurant Fina Fisken in Trosa.
  • Ghostwalk. 
  • Bloedbad van Stockholm in 1520 op het Stortorget. 
Recensies:

Geen opmerkingen:

zondag 24 mei 2020

Vittra - Wither - Cabin of the Dead

Filmdetails:
Titel: Vittra - Wither - Cabin of the Dead
Jaar: 2012
Verhaal: Sonny Laguna, Tommy Wiklund, David Liljeblad
Regisseurs: Sonny Laguna, Tommy Wiklund
Acteurs: Patrik Berg-Almkvisth, Lisa Henni, Patrick Saxe
Duur: 95 minuten
IMDB cijfer: 5,0



Samenvatting:
Ida en Albin vormen een gelukkig koppel. Ze zijn op reis naar een chalet in de Zweedse bossen, om daar de vakantie door te brengen met hun vrienden. Onder de vloer van de vakantiebestemming wacht hen echter een kwaadaardige verrassing. Het gevaar blijkt te maken te hebben met het duistere verleden van het land.

De film:
Na het bekijken van de serie Fallet met Lisa Henni in de hoofdrol kwam ik deze film uit 2012 tegen waarin ze ook de hoofdrol speelde. Een Zweedse horrorfilm met een klein budget. De titel van de film, Vittra, is een wezen uit de Zweedse folklore waarvan wordt aangenomen dat het ondergronds leeft. Het geloof in Vittror dateert van vóór de introductie van het christendom in Scandinavië. Het woord Vittra is afgeleid van het Noorse woord "Vættr", dat ook wordt gebruikt als een overkoepelende term voor wezens die lijken op de Vittra. In de openingstitels zijn tekeningen te zien van Vittror. Vlak voor de openingstitels is een man te zien die zoekt naar Lisa. Het is direct al duidelijk dat het een horrorfilm is. De man Gunnar heeft trouwens een bekende kop. Vervolgens een vijfentwintig minuten durend intro voordat de daadwerkelijke horror en het bloedfestijn begint in het afgelegen huisje in het Zweedse bos. 

Conclusie:
Voor een horrorfilm is Vittra best wel geslaagd. Ontzettend veel bloed en genoeg gore. De film wordt gezien als de Zweedse Evil Dead. Bij vlagen moest ik inderdaad aan de Evil Dead film denken. De reden van de ellende is wel bij beide films anders. Bij The Evil Dead was dit het boek Necronomicon Ex-Mortis en bij Vittra is dit het gelijknamige Scandinavisch folkore wezen. Hieronder zijn de vittror standbeelden in Åsele te zien. Ze lijken niet op de wezens in de film. 

Vittror standbeelden te Åsele.

Het beeld en de effecten van de film zijn goed. Het geluid zakt op sommige momenten weg. Het verhaal is leuk bedacht. De hut in het bos is typisch Zweeds. De acteurs doen het vrij goed. De ervaren acteur Johannes Brost die Gunnar speelt doet het zeer goed maar ook Jessica Blomkvist die Maria en de vittra speelt doet het erg goed ondanks dat dit haar eerste en tot nu toe laatste film is. Haar transformatie komt het beste uit de verf. Humor zit niet in de film. Alles is bloedserieus en dat was volgens sommige recensies een probleem. Vind ik persoonlijk niet. Wel mocht het verhaal wat beter uitgewerkt worden. De aftiteling wordt afgesloten met het toepasselijk nummer Så Vill Jag Inte Leva van Sara Varga. Het nummer is hieronder te horen en ik ben zwaar onder de indruk van het nummer.


De film is via deze website in zijn geheel te zien (helaas zonder ondertiteling). Meer informatie over de film is te vinden op de website van The Local.

Recensies:


Geen opmerkingen:

vrijdag 22 mei 2020

Kalifat

Seriedetails:
Titel: Kalifat
Jaar: 2020
Verhaal: Wilhelm Behrman
Regisseur: Goran Kapetanovic
Acteurs: Gizem Erdogan, Amed Bozan, Aliette Opheim
Afleveringen: 8 van 50 minuten
IMDB cijfer: 8,2



Samenvatting:
SÄPO-agente Fatima krijgt een tip dat er een terroristische aanslag in Zweden gepland staat door IS. Ze denkt met het verkrijgen van deze informatie dat ze haar carrière een boost kan geven. Tegelijkertijd heeft de tiener Sulle haar ogen geopend voor haar student-assistent die de deuren opent naar een nieuwe fascinerende wereld. Door de dreigende aanslag worden de levens van een aantal vrouwen met elkaar verbonden.

De serie:
Kalifat, een Zweedse Netflix original serie. Het is september 2015 in een periode dat het Islamitische Staat kalifaat op zijn hoogtepunt was. De serie volgt de verhaallijnen van drie vrouwen. Pervin el Kaddouri, een Zweedse die met man, een IS strijder, en kind naar Raqqa, Syrië is vertrokken. Fatima Zukić, de agente bij Säpo en Suleika Wasem (Sulle), een dochter van een gematigd moslim gezin. In acht afleveringen komen de drie verhaallijnen bij elkaar. De verhaalijnen van Pervin en Sulle zijn boeiend. Hierin is te zien wat de invloed van Islamitische Staat is. Pervin van de oude garde en Sulle van de nieuwe aanwas van IS vrouwen. Het thriller gedeelte rondom Fatima en de aanslag van IS in Zweden is van ondergeschikt belang. In de laatste aflevering blijkt dit inderdaad zo te zijn met een verassende draai. 

Conclusie:
Het verhaal wordt verteld in acht afleveringen en dit is veel te weinig voor een complex verhaal als dit. Toch is het de makers goed gelukt om duidelijk te maken hoe het leven in het kalifaat werkt voor voornamelijk vrouwen. Ook laat de serie goed zien hoe de vrouwen geronseld worden om te dienen als vrouw voor de IS strijders. De sfeer in Raqqa wordt in mijn beleving zeer realistisch neergezet en de niqab vrouwen in Raqqa zien er indrukwekkend uit. De ogen van de vrouwen zijn net te zien. Het zijn dus geen boerka's waar helemaal niets te zien is. 

Daarnaast zijn de verhaallijnen van Pervin en Sulle goed op elkaar afgestemd. Sulle en haar vriendin zitten op de Järva gård skola in Stockholm en Pervin heeft vroeger ook op die school gezeten. Fatima heeft ook een link met die school.

Het idee voor het verhaal is gebaseerd op drie tienermeisjes (Bethnal Green trio) uit Engeland die naar Syrië vertrokken en op een bewakingscamera te zien zijn. De onderstaande foto circuleerde op het internet.

Bethnal Green trio

Meer informatie over de drie tienermeisjes is te horen in de onderstaande video met voormalige IS commandant Um Asmah.


Verder is op internet vrij veel informatie te vinden over de drie tienermeisjes bv op de websites van Express en Belfasts childs. In Nederland zijn er de verhalen van Sterlina Petalo en Laura H. die beiden naar het kalifaat gingen en weer terugkwamen. 


Een zeer goede serie en best weer actueel met de eventuele terugkomst van de IS vrouwen. Tevens heeft de serie mij aangezet om wat meer informatie over IS vrouwen op te zoeken. Het slot was, zoals eerder gezegd, verrassend en best wel heftig hoe het afliep. Wat mij betreft hoeft er geen nieuw seizoen meer te komen.

Recensies:
- AD
- DI

4 opmerkingen:

zondag 17 mei 2020

Stavanger deel 3

In het derde en laatste deel over Stavanger nog een paar plekken waar we geweest zijn. We zijn er niet heel lang geweest en zijn na gamle Stavanger een beetje gaan lopen door de stad. 

Phileas Fogg

Valbergtårnet

De Valbergtoren is een voormalige brandtoren op de heuvel Valberget. De toren is gebouwd in de jaren 1850 - 1853 als uitkijktoren voor de stadswachters en is 26,66 meter hoog. De nieuwe toren verving een bijna tweehonderd jaar oude vervallen houten toren. Vanaf de Valbergtoren hadden de wachters een goed overzicht over de stad. Van daaruit konden ze branden detecteren en de bewoners waarschuwen met een bel en kanonvuur. De laatste bewaker was Tobias Sandstøl. Hij was 18 jaar wachtwachter tot het jaar 1922. Tegenwoordig herbergt de toren een museum op de begane grond. Het is ook mogelijk om de stad vanaf de top van de toren te zien. Een van de belangrijkste architecten van die tijd, Christian Grosch, ontwierp de toren.

Vanaf de heuvel heb je al een mooi uitzicht over de stad. We hebben de toren zelf niet bezocht, maar ik neem aan dat je bovenin de toren een geweldig uitzicht hebt.


Valbergtårnet

Valbergtårnet


Valbergtårnet



Ik kon geen informatie vinden over het standbeeld hierboven, Over het standbeeld van de jongen op de pony ook niet veel, maar op de website van Stavanger Daily Photo blijkt dat het beeld een gift uit 1976 is van de Hetland Sparebank. De maker van het beeld is Ottar Espeland.

   
Het standbeeld van Alexander Kielland werd op 6 mei 1928 onthuld. Het beeld is gemaakt door Magnus Vigrestad. Alexander Kielland was een Noorse schrijver die met Henrik Ibsen, Jonas Lie en Bjørnstjerne Bjørnson wordt gerekend tot de "Grote Vier" van de Noorse literatuur van de 19e eeuw. Ik moet eerlijk zeggen dat ik nog niet eerder van hem gehoord heb. Het blijkt dat er ook een olieplatform naar hem genoemd is die op 27 maart 1980 kapseisde. 123 van de 212 mensen overleden tijdens deze ramp. Een documentaire over de ramp heb ik hieronder opgenomen.


Sjøfartsmonumentet.

Het Sjøfartsmonumentet beeld is in 1968 gemaakt door Arnold Haukeland. Het beeld is gemaakt met zeven onderdelen van verschillende schepen en het is ook een symbool om degenen te herinneren die hun leven op zee hebben verloren.


We hebben nog lang niet alles van Stavanger gezien. Toen wij er waren was het erg rustig. Nog wel iets opvallend meegemaakt. Op het plein waar het beeld van Haukeland staat, is een Burger King aanwezig met een terras. Een advies is om geen broodje hamburger te eten op het terras. Dat deed iemand wel en op het moment dat hij een hap wou nemen graaide een redelijk groot uitgevallen meeuw het complete broodje tijdens een duikvlucht uit de handen van de beste man. Dat was best wel spectaculair om te zien.
5 opmerkingen:

dinsdag 12 mei 2020

Saknad - Missing

Seriedetails:
Titel: Saknad - Missing
Jaar: 2017
Verhaal: Truls Andersen, Peter Lindblom en Colin Nutley
Regisseur: Colin Nutley
Acteurs: Helena Bergström, Johan H:son Kjellgren, Mattias Nordkvist
Afleveringen: 4 van 45 minuten
IMDB cijfer: 6,2



Samenvatting:
Bogesund is een afgelegen plaatsje midden in de Zweedse Bijbelgordel. Zoals in de meeste dorpen valt er weinig te beleven… tot er wel iets gebeurt. Het lichaam van een jonge vrouw wordt gevonden en even later verdwijnt een meisje. Bogesund wordt langzaam wakker.

Maja Silver, terug in Bogesund vanwege familieproblemen, krijgt de leiding van het rechercheteam. We volgen het onderzoek stap voor stap. De dorpsbewoners worden steeds onrustiger als lang verborgen geheimen worden onthuld. Kerk en religie blijken daarbij een grote rol te spelen.

De serie:
De serie Saknad op Netflix gekeken. Ik had al eerder iets over de serie gelezen dus wist van het bestaan af maar verder er helemaal blanco in gegaan. Ik had ook geen idee dat er maar vier afleveringen waren en in de laatste aflevering ging het allemaal erg snel. Ik dacht aan het begin van de vierde aflevering dat er nog een verhaal achteraan kwam in de laatste twee afleveringen, maar dat was dus niet het geval. Het bleek de laatste aflevering te zijn. Dat is ook gelijk het grootste minpunt van de serie, het is te snel afgelopen. Jammer, want het verhaal werd best wel goed opgebouwd. Maja Silver, die rechercheur is bij de politie in Stockholm, keert terug naar haar geboorteplaats Bogesund. In het echt heette de plaats Ulricehamn eerder Bogesund en Ulricehamn is dan ook het dorp waar het verhaal zich afspeelt. De serie is namelijk ook opgenomen in Ulricehamn volgens dit artikel. Het zou ook een van de vele dorpjes in Zweden kunnen zijn want elk dorp heeft een kerk. De kerk speelt de hoofdrol in deze serie. In de kerk van Bogesund zwaait pastoor Stein met zijn scepter. Op de een of andere manier kwam hij mij zeer bekend voor en inderdaad, hij speelt ook de rol van Minken in de serie Springvloed. In Saknad is hij een soort sekteleider.

Maja keert terug naar haar geboorteplaats vanwege haar dochter. Maja is lange tijd geleden gescheiden en haar ex-man is ondertussen overleden. Ze probeert om de relatie tussen haar en haar dochter enigzins te herstellen. In het echt zijn Helena Bergström (Maja) en Molly Nutley (Rebecka) ook moeder en dochter. De regisseur is Colin Nutley en de man van Helena en de vader van Molly. Tijdens het kijken wist ik dit niet. Het verklaart wel de sfeer tussen die twee. Helaas wordt er een moord gepleegd tijdens het bezoek van Maja en sterft de oude chef van Maja van de plaatselijke politie ook nog eens. Men vraagt aan Maja of ze de zaak op zich kan nemen. 

Conclusie:
Geweldige beelden van Zweden, het dorp, de kerk en het bos. Het bos in Zweden waar je tijdenlang kunt rondlopen of rijden zonder iemand tegen te komen. De scenés in het bos zijn beklemmend. Het leven in het dorp wordt erg goed weergegeven. Roddel en achterklap in een dorp waar nog nooit eerder een moord is gepleegd. Zoals gezegd was de laatste aflevering nogal een verassing voor mij en ik was eigenlijk wel benieuwd wat het verhaal achter de serie nu was. In dit interview met regisseur Colin Nutley viel het onderstaande mij op:

'Ik was geïnteresseerd in het vertellen van een verhaal over een kleine gemeenschap. Elke keer dat een dergelijke misdaad plaatsvindt, worden mensen geïnterviewd en zeggen ze: 'Zoiets gebeurt hier nooit.' Nee, dat gebeurt natuurlijk maar één keer in je leven! ” zegt Colin Nutley. 'Dus ik zou liever onderzoeken wie de overlevenden zijn en wat een tragisch incident met een kleine gemeenschap doet.'

In een Deense recensie kwam ik het onderstaande tegen:

In een interview op de Zweedse televisie vertelden regisseur Colin Nutley en actrice Helena Bergström dat Saknad was gemaakt op basis van de moord die twaalf jaar geleden in een vrije kerk in Knutby plaatsvond. De zaak Knutby laat zien dat een christelijke gemeente wellicht het broeinest is van een vreselijke moord. 

Neem je het bovenstaande in gedachten tijdens het kijken dan begrijp je meer over de achtergrond van het verhaal. Dat was ook de kracht van de serie, het gemoedelijke, de privéproblemen en hoe reageert het dorp op de gebeurtenissen. In dat kader vond ik de serie erg goed. 

Wetenswaardigheden:
  • In een aantal recensies las ik dat de serie op een boek van Karin Alvtegen gebaseerd was. In dit geval het boek Saknad, vertaald in het Nederlands naar Voortvluchtig. Ik heb alle vijf boeken van Karin Alvtegen in de boekenkast staan, maar helaas nog geen enkele gelezen. Na wat gezocht te hebben, bleek het verhaal van het boek totaal niet overeen te komen met de serie. Via de website van Karin Alvtegen kwam ik erachter dat van het boek wel een serie is gemaakt maar niet deze. Er is een Britse TV-serie gemaakt in 2006 met de titel Missing.
  • Muziek speelt een belangrijke rol in de serier en elke aflevering sluit af met een Engelstalig nummer. De artiest blijkt de Zweedse singer/songwriter Daniel Norgren te zijn. De soundtrack van Saknad met zijn nummers is te beluisteren op Spotify. Een tweetal andere nummers die in een café op de achtergrond zijn te horen zijn van de band BlackJack. Hieronder is het nummer Corinne Corinna van hun te horen.

Recensies:
- XGN

Geen opmerkingen:

zaterdag 9 mei 2020

Eret - Ante Aikio

Ante Aikio, een Sami artiest die al vaker in een post op Blog Zweden aan bod kwam, heeft sinds een aantal dagen zijn debuutalbum uitgebracht met zeven nummers. Het album is opgedragen aan zijn twee jaar geleden overleden zus Maaren Aikio. Meer over zijn zus is te lezen in de post over Shamaani Duo / Shaman / Korpiklaani / Jonne. Daarnaast heeft Ante ook drie boeken geschreven over Aigi. De post over het eerste deel is hier te lezen. Helaas is alleen het eerste deel vertaald naar het Engels.


Nu is dus eindelijk het debuutalbum van Ante te beluisteren en ik moet zeggen dat het best wel goed klinkt. Af en toe had ik het gevoel dat het niet helemaal zuiver was maar na een aantal keer de nummers beluistert te hebben viel het niet meer op. Een aantal nummers waren al eerder live via Youtube te horen. De begeleiding was dan minimaal. Nu zijn er meer instrumenten te horen en zijn verschillende zangstijlen te horen. Het beste is om zelf te luisteren. De zeven nummers zijn hieronder te beluisteren. Zelf vond ik Jurddarávdnji het minste nummer. 


Hieronder zijn nog een tweetal andere nummers te horen. Het eerste nummer is gespeeld op de begrafenis van Maaren Aikio en het tweede nummer staat niet op het album maar had er zo tussen kunnen staan.


1 opmerking:

dinsdag 5 mei 2020

Blodtur - Bloodride

Seriedetails:
Titel: Blodtur - Bloodride
Jaar: 2020
Verhalen: Kjetil Indregard, Atle Knudsen
Afleveringen: 6 van 30 minuten
IMDB cijfer: 6,4



Samenvatting:
In deze serie gaan de gedoemde passagiers aan boord van een spookachtige bus op reis naar een gruwelijke, onbekende bestemming. Een reis naar het onbekende met diverse wendingen, mysteries, absurditeiten en morbide humor. Elke aflevering is een op zichzelf staand verhaal met een eigen reeks aan personages en een onvoorspelbaar universum. Het enige dat ze delen is de proloog waar we ons op een mysterieuze bus bevinden die door een verlaten landschap rijdt.

De serie:
Blodtur is een Noorse Netflix Original en de serie bestaat uit zes verhalen van elk een half uur. De titels van de zes afleveringen:

- Offervilje - Het ultieme offer
- Tre Syke Brødre - Drie zieke broers
- Karakterdrap - Karaktermoord
- Rottefelle - Laboratoriumratten
- Gammelskolen - De oude school
- Elefanten i Rommet - De olifant in de kamer

Ik las in andere recensies dat het een anthologieserie is. Een serie met elke aflevering een eigen verhaal. Ik had nog niet eerder van deze term gehoord. De afleveringen zijn lekker kort en zijn snel te bekijken, In een half uur kun je eigenlijk niet goed een verhaal vertellen. Toch zijn sommige afleveringen wel goed uitgevoerd. Drie zieke broers was alleen al leuk door het nummer Let the monkey out van Hank von Hell. Hij heeft dit nummer speciaal geschreven voor Blodtur.


In de aflevering Karaktermoord een bekende actrice die ook in de Netflix serie Ragnarok speelde, Synnøve Macody Lund. In de aflevering Olifant in de kamer de actrice Cecilie A. Mosli als stinkdier. Die titel is trouwens een leuke verwijzing naar de betekenis van olifant in de kamer. De serie heeft wel meer humoristische momenten zoals de bus waar de titel op gebaseerd is. De hoofdrolspelers uit de zes afleveringen zitten in bus. Leuk bedacht. Wat horror betreft is het wat minder. Er is wat bloed te zien maar het blijft allemaal erg braaf. De afleveringen moeten het meer hebben van de spanning in combinatie met humor. Dit lukt niet in elke aflevering maar een aantal zijn wel geslaagd. Het is allemaal niet origineel maar ik heb mij in ieder geval vermaakt met de afleveringen. 

Recensies:
- TV Meter
- Scriptgirl
- XGN
- Punt
- Dutch Cowboys
- Big Horror Guide
- De Lagarde
- Meaww
- Decider
2 opmerkingen:

zaterdag 2 mei 2020

Brot - The Valhalla Murders

Seriedetails:
Titel: Brot - The Valhalla Murders
Jaar: 2020
Verhaal: Thordur Palsson
Regisseurs: Thordur Palsson, Thora Hilmarsdottir en Davíd Óskar Ólafsson
Acteurs: Aldís Amah Hamilton, Bergur Ebbi Benediktsson, Edda Björgvinsdóttir
Afleveringen: 8 van 50 minuten
IMDB cijfer: 7,1



Samenvatting:
Arnar, een rechercheur uit Oslo met een pijnlijk verleden, gaat tegen zijn zin in van Kopenhagen naar Reykjavik om een zaak van de eerste IJslandse seriemoordenaar te helpen onderzoeken. Het betreft een brute reeks moorden waarbij oudere mannen op een gruwelijke manier zijn misbruikt en afgeslacht. Aangekomen in IJsland, wordt Arnar gekoppeld aan senior inspecteur Kata, die niet blij is met zijn betrokkenheid. De moorden lijken in eerste instantie niet veel gemeen te hebben met elkaar, maar dan ontdekt het duo dat de moorden een verband met elkaar hebben.

De serie:
Een IJslandse Netflix original serie met inpecteur Kata en later Arnar, een rechercheur uit Oslo. Arnar wordt ingeschakeld nadat er een aantal moorden hebben plaatsgevonden in Reykjavik. In het begin lijken het verschillende moorden. Al snel blijken ze toch niet zo willekeurig gepleegd te zijn. Tijdens het onderzoek krijgt Kata te maken met haar privéleven. Ze is gescheiden en heeft een zoon. De relatie tussen beide wordt flink op de proef gesteld. Arnar heeft zijn eigen problemen. Het verleden van Arnar speelt een grote rol in het verhaal.

Conclusie:
Het verhaal is ingewikkeld. Ik moest de aandacht erbij houden anders kreeg ik niet alles mee van het verhaal. Dit was niet moeilijk omdat Kata en Arnar boeiende personen zijn. Kata die net als de Finse Nina Kautsalo in de serie Ivalo / Arctic Circle voortvarend te werk gaat en ondertussen haar privéproblemen probeert op te lossen. Haar tegenspeler Arnar is vol mysterie en onderdrukte woede. Wat een sfeer hangt er om hem heen. Ik was eigenlijk wel benieuwd of hij altijd zo is en kwam zo de serie Fangar / Prisoners tegen waar de acteurs die Kata en Arnar spelen in een compleet andere rol te zien zijn. In die serie herken je niets van de donkere sfeer die Arnar om zich heen heeft.

Wat ook opviel is dat het bij de zesde aflevering lijkt of de serie is afgelopen. Toch komen er nog twee afleveringen. Gelukkig waren het niet zoals bij de serie Grenseland twee verhalen maar werd er voortgeborduurd op het originele verhaal.

Een spannend verhaal die zich afspeelt in de winter en mooie beelden van IJsland laat zien. De moorden zijn gruwelijk en het thema is er één die best wel actueel is maar die je niet zou verwachten in IJsland. Een aanrader.

Recensies:
- AD
- Man Man
- Gewoon voor hem
- TV Meter
7 opmerkingen: