Auteur: Mikaela Bley
Titel: Donker Water
Oorspronkelijke titel: Liv
Vertaling: Elina van der Heijden en Wiveca Jongeneel
Verschijningsdatum: 2017
Bladzijde: 429
Uitgeverij: A.W. Bruna Uitgevers
ISBN: 9789400508309
Flaptekst:
Op een hete zomerdag vertrekt misdaadjournalist Ellen Tamm vanuit Stockholm naar haar ouderlijk huis in Sörmland. Ze kan niet langer vluchten voor haar verleden en voor de traumatische persoonlijke herinneringen die naar boven kwamen toen ze werkte aan de zaak van het verdwenen meisje Lycke. Nu gaat ze terug naar waar het allemaal begon, toen ze acht jaar oud was en haar tweelingzusje stierf.
Als Ellen langs de snelweg stopt om te tanken, hoort ze dat er niet ver daarvandaan het lichaam van een zwaar toegetakelde vrouw is gevonden. Niemand lijkt te weten wie ze was of wat ze in de omgeving deed. De inwoners van het dorp zijn erg aangedaan door de moord.
Ellen besluit zich in de zaak te verdiepen en hoe meer ze in het verhaal van de vrouw duikt, des te meer ontdekt ze dat het idyllische dorpje duistere geheimen herbergt. Zoals zo vaak blijken de dingen niet te zijn wat ze lijken. En dat geldt ook voor haar eigen geschiedenis en de dood van haar zusje…
Het boek:
Donker Water is het tweede boek van Mikaela Bley. Haar debuut Dochter vermist vond ik geweldig. De verwachtingen voor het vervolg waren dus hoog gespannen. Zijn de verwachtingen waargemaakt?
Het boek begint met de quote:
Wij zijn kinderen van onze tijd.
Wij zijn kinderen van onze tijd.
Ben je bang voor je eigen kind, moedertjelief?
Ulf Dageby
Het is maandag 18 augustus 2014. Sinds het einde van de zaak Lycke eind mei zijn er zo'n tweeënhalve maand verstreken. De opzet van de hoofdstukken en paragrafen zijn precies hetzelfde als in het vorige boek en deze keer bestrijkt het verhaal ook weer een aantal dagen. Tien dagen, tot en met donderdag 28 augustus. Natuurlijk speelt Ellen Tamm weer de hoofdrol. In dit deel kom je erachter dat Ellen vijfendertig jaar is. Na de zaak Lycke verbleef ze vierentwintig uur bij de Spoedeisende Psychiatrie van het Sankt Göran-ziekenhuis. Philip had haar thuis in slechte staat gevonden. Ze herstelt bij haar moeder Margareta op slot Örelo. Op weg daar naar toe stopt ze in het dorpje Stentuna om te tanken. Ze komt erachter dat er iemand vermoord is en dit zorgt ervoor dat Ellen spontaan een zaak in haar schoot krijgt geworpen waar ze zich compleet in vastbijt. Stentuna is een niet bestaand dorpje. Vanaf dat moment krijg je een beeld van het leven in Stentuna. Zo maak je kennis met Hanna Andersson en haar dochter Alice en zoon Karl. Hanna is lerares op de school in Stentuna en haar kinderen zitten op de school waar ze werkt. Hanna woont samen met Stoffe. Verder maak je nog kennis met Patrick en Alexander Bosängen. Ze zijn meer dan twintig jaar getrouwd en hebben twee dochters, de vijftienjarige Beatrice (Bea) en de zevenjarige Märtha. Alexandra is met haar ouders vanuit Polen naar Zweden geëmigreerd. Patrick is plastisch chirurg bij de City-kliniek in Stockholm. Patrick en Alexandra wonen in dezelfde buurt als de vader van Ellen, Erik von Platen. Ellen en haar vader hebben elkaar meer dan een jaar niet gezien. Erik was al tien jaar niet bij het huis geweest waar hij had gewoond met Margaret. Hij is strafpleiter in Nyköping en Carro is nieuwe liefde van Erik. Omdat Ellen bij haar moeder verblijft en in therapie gaat bij dokter Hiralgo, wordt het verleden dat Ellens tweelingzus Elsa op achtjarige leeftijd is verdronken weer naar boven gehaald. Hoe gaat Ellen om met die traumatische gebeurtenis uit het verleden? In Donker water kom je hierover verbazingwekkend veel over te weten. Deze verhaallijn heeft me echt verbaasd. Naast de psychische problemen van Ellen verslaat ze ook nog een moord waarvan het slachtoffer de zwangere Liv Lind is. Een eenenveertig jarige, alleenstaande vrouw en woonachtig aan de Folkungatan op Söder in Stockholm.
Conclusie:
Ik had best wel wat moeite in het begin om het verhaal te volgen. Ellen stuit plotseling op een moord en je wordt dan gelijk in het dorpsleven getrokken. Veel nieuwe namen en onduidelijk welke relaties er allemaal zijn. Hoe verder het verhaal vordert, hoe duidelijker de relaties worden en begint het te dagen wat er allemaal aan de hand is. Het verhaal wordt dan naar mijn mening beter en leest dan ook makkelijker. Dit tweede deel geeft daarnaast veel meer inzicht in het leven van Ellen. Zo kom je erachter waarom Ellen in een knalroze auto rijdt en nog veel meer. Het maakt me in ieder geval ontzettend nieuwsgierig naar het derde deel.
Er worden niet alleen nieuwe personen geïntroduceerd maar ook bekenden uit het eerste deel. Wel nieuw is Didrik. Didrik woont aan het aangrenzende landgoed bij Örelo. Didrik was vroeger altijd al gek op Ellen en hij speelt een belangrijke rol in Donker water, waaronder in de scene met Ellen, Didrik en de kinderen op het strand. Die vond ik zelf vrij heftig. Gelukkig is het niet allemaal heftig, maar is er zeker ruimte voor de persoonlijke ontwikkeling van Ellen zelf. Ik was al fan van Mikaela Bley en dat is na het lezen van Donker water alleen nog maar meer geworden. Ik wil A.W. Bruna graag bedanken voor het beschikbaar stellen van een recensie-exemplaar.
Wetenswaardigheden:
- Polyamoreuze relaties.
- Om Elsa en Ellen vroeger uit elkaar te halen, hadden ze verschillende kleuren kleding. Elsa roze en Ellen geel. Op de cover heeft de vrouw gele kleding aan
- Museum voor Moderne Kunst in Stockholm. Het schilderij De stervende dandy.
- Hagapark. Brunnsviken.
- Instagramaccount van Liv was Livet. Het leven.
- Restaurant Industri. Norr Mälarstrand.
- De groep Nationalteatern.
- Programma Heel Zweden bakt. Hela Sverige bakar.
- Citaat van Åsa Linderborg: Twitter is vooral voor narcisten, die daar hun primitiefste kanten moeten laten zien om op te vallen. De woorden devalueren, niets van wat er wordt gezegd, wordt serieus genomen. Wie teveel op Twitter zit, wordt uiteindelijk helemaal knettergek.
- Philip over een maaltijd bij McDonalds: je vreet, boert en hebt weer trek.
- Ellen luistert naar Freedom van George Michael.
- Grappig feit uit het boek is dat Leif GW Persson een column over de moord had geschreven en beweerde dat de dader iemand uit de nabije omgeving was.
- Nadish.
- Cadier Bar.
Recensies:
- Hebban
Geen opmerkingen:
Een reactie posten