De laatste post over Jelling en hier gaat het allemaal om. De grafheuvels en de runenstenen. De kleine runensteen is rond 950 door koning Gorm de Oude opgericht ter nagedachtenis van zijn vrouw Thyre. De steen is ongeveer 140 cm hoog. De runen staan in verticale lijnen. De grote runensteen werd opgericht rond het jaar 965 onder Harald I van Denemarken, nadat hij het christendom in Denemarken had geïntroduceerd en is opgedragen aan Haralds ouders. Het is de grootste runensteen in de wereld. In tegenstelling tot de traditionele verticale schrijfrichting, staat de inscriptie op de grote runensteen horizontaal en leest men de tekst van links naar rechts, zoals in een boek. De inspiratie hiervoor waren de Latijnse manuscripten, die wijdverspreid waren binnen de Kerk en aan de christelijke hoven in Europa. Het wordt mogelijk geacht dat Harald zelf enkele boeken in zijn bezit had en zich daardoor liet inspireren voor de tekst op de runensteen.
In het bezoekerscentrum is alles te lezen over de grafheuvels, de runenstenen en ook over de palissade die te zien is rondom de grafheuvels. De grafheuvels waarvan alleen de Nordhøjen een grafkamer was en de Sydhøjen niet. Op de website van Danmarks Historien is veel informatie te lezen over de opgravingen en de geschiedenis van de heuvels. Een bijzondere plek.
Bovenop één van de heuvels was het onderstaande duo bijpassende muziek aan het maken. Geen idee hoe ze heten maar erg leuk om te horen. Ik heb er een filmpje van gemaakt en toegevoegd.
Samenvatting (Moviemeter): Anna en haar achtjarige zoon Anders zitten in de getuigenbescherming als gevolg van de moeilijke relatie met de vader van Anders. Ze verhuizen naar een groot flatgebouw. Anna overbeschermt haar zoon en koopt zelfs een babyfoon om hem in de gaten te houden. Ze vangt hiermee echter ook geluiden op van andere appartementen en Anna hoort iets wat op de mishandeling van een kind zou kunnen wijzen. Ondertussen komt Anders’ mysterieuze nieuwe vriend op vreemde tijdstippen langs… Weet deze nieuwe vriend iets van de mishandeling? En waarom zit Anders’ tekening onder het bloed? Loopt Anna’s zoon gevaar?
De film:
Babycall, een Noorse film van Pål Sletaune met Noomi Rapace en Kristoffer Joner in de hoofdrollen. In 2014 had ik de film Naboer, de vorige film van Pål Sletaune, gezien. Die vond ik toen wazig en vaag. Zou Babycall beter zijn? Met Noomi Rapace in de hoofdrol had ik er wel hoge verwachtingen van. In Babycall speelt Kristoffer Joner net als in Naboer ook een hoofdrol. Moest wel erg wennen aan zijn kapsel. Noomi Rapace speelt Anna, de moeder van haar achtjarige zoon Anders. Vanwege de mishandeling van Anders door zijn vader worden ze in een flat geplaatst. De flat is een voorbode van wat er gaat komen. Geen gezelligheid en hoe verder de film vordert hoe minder je er als kijker van gaat snappen.
Conclusie:
Net als Naboer is Babycall apart en weet je niet wat waar is. Gelukkig weet Noomi Rapace de film nog enigzins te redden. Ze speelt de rol van Anna best wel goed en geloofwaardig. Ze komt over als een fragiel iemand maar soms komt een andere Anna tevoorschijn die niet zo lief is voor Anders. De andere keren wil ze Anders weer beschermen door hem 's nachts in bed te nemen in plaats van in zijn eigen bed te laten slapen. Erg goed gedaan. Om de jeugdzorg toch hun zin te geven en Anders in zijn eigen bed te laten slapen schaft ze een babyfoon aan. De babyfoon zou voor het horror effect moeten zorgen maar dat gebeurd eigenlijk niet. Het is naar mijn mening ook geen horror maar meer een dramafilm. Helaas heeft Babycall veel overeenkomsten met Naboer en is het bij vlagen net zo wazig en vaag. Wat is nu echt en wat niet? Niet echt mijn soort film.
Volgens Wikipedia dateert de kerk van Jelling van rond 1100 en is de vierde kerk op die plek. De eerste was een houten kerk die in de achtste eeuw door Harald Blauwtand werd gebouwd als een mausoleum voor zijn vader, Gorm de Oude. Harald liet het stoffelijk overschot van zijn vader overbrengen van de grafheuvel waarin hij begraven was naar de kerk. Tussen 1050 en 1100 werd deze vervangen door een kerk van steen.
In 1874-1875 werden op de muren van het koor muurschilderingen ontdekt uit de periode van rond 1100. Dit zouden de oudste muurschilderingen in Denemarken zijn. Tijdens opgravingen aan het eind van de jaren 70 van de twintigste eeuw is onder de kerk een graf gevonden met daarin de overblijfselen van een man. Dit is waarschijnlijk het lichaam van koning Gorm de Oude.
Een bijzondere plek, een kerk tussen twee grafheuvels. Het oude geloof naast het nieuwe geloof.
