Kinderen van de sekte - Mariette Lindstein

Boek details:
Auteur: Mariette Lindstein
Titel: Kinderen van de sekte
Oorspronkelijke titel: Sektens barn
Vertaling: Corry van Bree
Verschijningsdatum: 2018
Bladzijde: 448 

Uitgeverij: A.W. Bruna uitgevers

ISBN: 9789044976144

Flaptekst:
Vijftien jaar zijn verstreken sinds Sofia ontsnapte uit ViaTerra. De notoire sekteleider Franz Oswald is sindsdien niet meer in het openbaar gezien, maar wanneer er een verwoestende storm over de Zweedse westkust raast stapt hij uit de schaduw. Met zijn boodschap over wederopbouw en een nieuwe wereld is hij populairder dan ooit.

Maar achter die openbare façade botviert hij zijn wrede en manipulatieve tirannie op met name de kinderen van de sekte. Ook Oswalds zonen Thor en Vic zijn klaargestoomd om als trouwe soldaten van ViaTerra te dienen. Maar hoe ouder Thor wordt, hoe meer zijn twijfel groeit. Wie is zijn vader eigenlijk? En hoe ver wil hij gaan om zijn macht te behouden?

Sofia runt nu een opvangcentrum voor jonge mensen die willen loskomen van sektes. Maar het pand is door de storm met de grond gelijk gemaakt. Ze heeft zichzelf voorgenomen ver uit Oswalds buurt te blijven. Dat blijkt moeilijker dan ze dacht…

Het boek:

Het derde deel in de boeiende sekte trilogie. Het verslag van het eerste deel is hier terug te lezen en het tweede deel hier. Het derde deel gaat zoals de titel al aangeeft over de kinderen van de sekte. Het is vijftien jaar later. Sofia en Benjamin zijn nog steeds samen, wonen in Assmunderöd en hebben een dochter Julia. Julia is vijftien jaar en ondanks dat ze nog minderjarig is gedraagt ze zich als een volwassene. Zo verkleedt ze zich voor Halloween als Dita Von Teese met een zwart lingeriesetje bestaande uit een bustier, jarretels en kousen in retrolook. Zwarte lange handschoenen en schoenen met tien centimeter hoge hakken. Ze provoceert hiermee haar moeder. Het spanningsveld tussen die twee is het hele verhaal merkbaar. Daarnaast heeft Julia een oudere liefde, Matt Larsen. Matt is de assistent-leraar van Julia. Ook hier scoort ze geen punten bij haar moeder.

Het verhaal wordt dus weer opgepakt na vijftien jaar op het moment dat er een verwoestende storm over Zweden heeft geraast. De storm is een mooie aanleiding voor Oswald om weer van zich te laten horen. En het lukt hem om de mensen weer voor zich te winnen. Hoe dit mogelijk was is te lezen vanuit het perspectief van een van de zonen van Oswald, Thor. Thor is de schlemiel van de twee. Vic, zijn tweelingbroer is een exacte kopie van zijn vader. Thor is in bijna alles de mindere en dat heeft hij in zijn korte leven al vaak ondervonden. 

Het verhaal wordt ook verteld via Sofia en ook via Julia. Vanuit deze drie perspectieven wordt het duidelijk hoe het leven in die vijftien jaar was en hoe de situatie verder gaat in het heden. 

Conclusie:

Veel oude bekenden uit de eerste twee delen, maar ook nieuwe personages door Julia, Vic en Thor. De kinderen zorgen ervoor dat het verhaal een nieuwe dimensie krijgt en dit werkt goed. Oswald is weer eens ouderwets bezig. Ongelooflijk dat hij na al die tijd weer iedereen om zijn vinger kan winden. Zijn charisma moet wel heel speciaal zijn. Zelfs Sofia trapt er voor de zoveelste keer weer in. Dat vind ik wel een minpunt van het verhaal. Het is namelijk bijna niet voor te stellen. De verhaallijn van Thor is het boeiendste. Een en al ellende. 

Een mooie afsluiter van de sekte trilogie met verrassende wendingen in het verhaal geschreven door een ervaringsdeskundige. Ik ben nu wel heel benieuwd naar nieuwe verhalen van Mariette Lindstein. Schrijven kan ze in ieder geval wel. 

Wetenswaardigheden:

• Undergong is een van de favoriete bands van Julia. Interessant is dat de band in 2008 twee EP's heeft uitgebracht en volgens deze website in de categorie Black Metal valt. Helaas kan ik geen muziek van hun vinden. Of dit dezelfde band is als de band in het boek? Ik vraag het mij af.
• Schilderij van Hiëronymus Bosch met gemartelde mensen.

Recensies:

- Hebban

- Connie's boekenblog

- Thrillzone

- Boekenkrant

- Scriptgirl

- Koukleum

- Goodreads

- Chicklit

- Only by me

- Play, Watch, Read

- Vrouwenthrillers

- Thrillers and more

- In de boekenkast

Emil Karlsen

Vrijdag 19 juni 2020 was een interessante dag wat betreft ontdekken van nieuwe muziek. Naast Manin Jeanine ook nog eens voor het eerst Emil Karlsen gehoord met het onderstaande nummer:

Het nummer een aantal keren beluisterd en het werd steeds beter. Hierdoor ben ik wat meer informatie over Emil Karlsen gaan zoeken. Emil Karlsen (geboren in 1997) is een Noorse zanger en gitarist die in Tromsø woont. Hij speelt en zingt in de poprockband Resirkulert. Emil Karlsen is opgegroeid in Oteren in de gemeente Storfjord. (Bron: Wikipedia).

Naast de muziek is Emil ook bezig met filmen en tekenen. Daarnaast is hij begonnen met het leren maken van Gákti, een traditionele kleding gedragen door de Sámi. Hij is een zee Sámi en heeft de afgelopen jaren de kunst van joik geleerd. In 2018 maakte hij een joik met zijn grootvader waarmee hij optrad op het Northern Lights Festival en later opgenomen en uitgebracht werd. Zijn manier van joiken komt uit het Karesuando-gebied. Op de vraag wat het doel van zijn muziek is, antwoordt Emil dat het is om vreugde te verspreiden en mensen gelukkig te maken. (Bron: Riddu Riđđu).

 

Het nummer "Vuoi, Biret-Máret, Vuoi" in het begin van de post is een nummer van Nils Aslak Valkeapää. In het nummer speelt Emil op een fluit. Hij maakte de fluit zelf, tijdens een workshop met een fluitmaker van de Ojibwe-stam in North Dakota. Een zogenaamde "Love Flute". De legende gaat dat wanneer je hun fluit speelt, de uitverkorene de muziek van alleen je fluit zou horen, ongeacht hoeveel mensen tegelijkertijd speelden, en ongeacht hoe ver weg iemand was.

Emil speelt zoals eerder gezegd ook in de band Resirkulert. Het nummer Áddjá is hieronder te horen:

Volgens dit artikel heeft Emil 25000 NOK beurs gekregen om zich verder te ontwikkelen in de muziek. Dat lukt hem aardig zoals te horen is in deze stream waarin hij een uur lang zingt en gitaar en fluit speelt. Hij komt pas in beeld in de twaalfde minuut en ondertussen ken ik alle nummers al want ik heb sinds 22 juni elke werkdag een aantal keren het concert opgezet. Ik werk nog steeds sinds halverwege maart thuis. Moet zeggen dat het wel relaxt werkt met de muziek van Emil op de koptelefoon. Helaas kan ik de video niet in deze post opnemen, dit is uitgeschakeld door de eigenaar van de video en kan alleen maar via Youtube zelf beluistert en bekeken worden. Als je een liefhebber bent van Sami muziek dan zeker even luisteren. Lekker gemoedelijk en rustig. 

Hieronder is het origineel van Vuoi, Biret-Máret, Vuoi! door Nils-Aslak Valkeapää te horen:

More Kastell - Moredalen

Op de Instagram van Liefs uit Zweden zag ik recent foto's van More Kastell voorbij komen en dit deed mij denken aan een aantal jaren geleden toen wij daar ook waren. Het was een hele reis er naar toe en tja wat moet je verwachten van een rots die men More Kastell heeft genoemd. Toen we er waren de bordjes bekeken en vervolgens langs het ravijn gelopen op zoek naar de rotsformatie. Geen enkel idee waar het stond en dus ook niet gevonden. Op een gegeven moment geprobeerd af te dalen naar het dal maar dat leek bijna halverwege toch geen goed idee te zijn. Ondanks dat we More Kastell niet gezien hebben toch informatie over opgezocht. De onderstaande informatie is afkomstig van de Visit Hultsfred website. 

Moredalen is een rotsachtige kloof op de grens tussen de gemeenten Hultsfred en Högsbys. De Moredalen vallei is acht kilometer lang, een scheurformatie die werd verbreed en verdiept door de watermassa's die ontstonden toen het binnenlandse ijs 12000 jaar geleden smolt. Moredalen staat bekend om zijn rijke plantenwereld van mossen en korstmossen. Als je afdaalt in het ravijn, voelt het alsof je in een vochtige kelder komt. De koele omgeving verschilt van het droge dennenbos boven. Op de bodem van de vallei loopt een waterstroom genaamd lille Morån. In het midden van de smalle ravijn heeft een meer dan 25 meter hoge klif, More Kastell, de krachten van erosie getrotseerd en is blijven staan. Een bezoek aan het ravijn is niet geheel ongevaarlijk, het is belangrijk om de kinderen in de heuvels goed in de gaten te houden. Een bezoek hier gaat altijd op eigen risico en dat klopt, voor je het weet lig je in het ravijn. 

Routebeschrijving: Het is het handigst om met de auto vanuit Virserum te reizen en de weg naar Fågelfors te volgen. Vanaf het Virserum is het ongeveer 25 km naar de kloof.

Hieronder de foto's van de wandeling. Het ravijn is in ieder geval indrukwekkend.