Auteur: Bo Svernström
Titel: Wie zint op wraak
Originele titel: Offrens offer
Vertaling: Edith Sybesma
Verschijningsdatum: 2018
Bladzijde: 478
Uitgeverij: HarperCollins
ISBN: 9789402730609
Flaptekst:
In de buurt van Stockholm wordt in een schuur een naakte man gevonden, op brute wijze vermoord. Maar als de politie arriveert, doet die een nog veel macabere ontdekking: de man leeft nog. Politiecommissaris Carl Edson is al lang niet meer de vurige detective die hij ooit was, maar de wreedheid van deze zaak raakt bij hem een gevoelige snaar. Hij bijt zich erin vast, net als de gedreven onderzoeksjournaliste Alexandra Bengtsson, die steeds als eerste over de zaak bericht in de Zweedse krant Aftonbladet. Het slachtoffer blijkt een beruchte crimineel met veel vijanden te zijn. Maar wat aanvankelijk een zaak van de onderwereld lijkt, ontwikkelt zich langzaam tot iets wat veel gecompliceerder blijkt. Edson en Bengtsson raken verstrikt in een web van intriges en komen opeens zelf gevaarlijk dicht in het middelpunt te staan. Wie is nu het echte slachtoffer en wie de dader? Wie zint op wraak is een briljante thriller die onder je huid kruipt en waarin niets is wat het lijkt.
De auteur:
Bo Svernström (1964) is gespecialiseerd in Zweedse literatuur en heeft zelf lang voor Aftonbladet geschreven, een van de belangrijkste kranten van Zweden. Wie zint op wraak is Svernströms debuut. Hij woont in Stockholm en werkt daar aan het tweede boek van de serie. Hij heeft hiervoor verlof opgenomen. (Bron: HarperCollins).
De inspiratie heeft Bo gehaald uit een groot aantal artikelen die hij op zijn computer heeft staan. Tijdens zijn werk voor Aftonbladet zijn er voortdurend misdaden om hem heen geweest. In de loop der jaren zijn er moorden, verkrachtingen en gewelddadige misdaden voorbij gekomen en zijn de meest spectaculaire misdaden bewaard gebleven in de computer van Bo Svernström. Genoeg stof voor meerdere delen dus.
Bij het kiezen van het eerste slachtoffer in het boek, wist Bo precies wie het moest zijn. De man, die een 12-jarig meisje in het centrum van Stockholm aanviel en haar bruut en ruw verkrachtte, moest gestraft worden. Toen Bo in de krant over zijn misdaad las, wist hij dat hij hem op een gegeven moment zou 'doden'. En dat gebeurd in het boek. (Bron: interview Selma Stories).
Een leuk interview is die van Svensk Dam. Zijn vrouw Erika werkt daar en heeft haar man geïnterviewd.
Het boek:
Het boek is verdeeld in drie delen. Het eerste deel speelt zich af in de periode van zondag 4 mei (2008 of 2014, ik denk zelf 2014 omdat Bo Svernström vier jaar heeft gedaan over dit boek) tot en met donderdag 15 mei. Deel twee van donderdag 15 mei tot en met woensdag 4 juni en deel drie van woensdag 4 juni tot en met zaterdag 14 juni. Het verhaal speelt zich af in en rondom Stockholm en het eerste lijk wordt gevonden in een schuur op een boerderij te Rimbo. Het is een schuur zoals die op de cover van het boek te zien is. Het 'lijk' is een man met de naam Marco Holst, alias Robert Jensen. Hij is aan de muur gespijkerd, zijn genitaliën zijn verwijderd, zijn scrotum is verwijderd, zijn tong is afgesneden en alle vingers zijn bij de knokkels afgehakt. Daarnaast had hij ook nog een honkbalknuppel met weerhaakjes in zijn endeldarm zitten. Normaal gesproken zou hij doodgebloed moeten zijn maar de dader heeft een verwarmd mes gebruikt wat het bloeden deels heeft geremd. Hij heeft zo’n zes tot acht uur aan de muur gehangen en had tranexaminezuur in zijn bloed. Een stof die bloeden tegengaat. Dit middel deed het zo goed dat het 'lijk' nog niet overleden was. Het tafereel deed mij direct denken aan het boek Letter voor letter van Mikkel Birkegaard.
De bijna vijftigjarige inspecteur Carl Edson van het politiebureau Kungsholmen onderzoekt de moord samen met zijn collega's Simon Jern en Jodie Söderberg (32 jaar). Carl heeft een zestienjarige dochter en is lange tijd geleden gescheiden. Karin Hofstad (44 jaar) is tegenwoordig de vriendin van Carl en ze wonen samen. Vier jaar geleden hebben ze elkaar ontmoet toen Karin pas was gescheiden.
Alexandra Bengtsson, verslaggever bij Aftonbladet, verslaat de moord vanuit de pers. Alexandra is al dertien jaar verslaggever bij Aftonbladet, maar haar carrière verliep in een dalende lijn. Ze was getrouwd met Erik en hadden samen twee kinderen, David en Johanna. Ze zijn vijf jaar geleden gescheiden.
Het blijft niet bij die ene moord, er volgen er meer en het is onduidelijk voor de politie wat de gemeenschappelijke factor van de moorden is. Ondertussen verschijnt er wel elke keer een stukje over de dader. De dader heeft het over het vroegere leven met zijn zus en over de moorden. Het einde van het eerste deel is een complete verrassing voor mij. Die zag ik niet aankomen. Het tweede deel wordt vanuit een ander personage verteld en je komt meer te weten over deze persoon. Het derde deel sluit het verhaal af en deed mij denken aan Doggerland van Maria Adolfsson.
Conclusie:
Een verhaal met gruwelijke moorden. Het motief achter de moorden is er een die vaker voorkomt in boeken en films, namelijk wraak. Niets nieuws, maar de uitvoering ervan is wel goed gedaan. Spannend, gruwelijk en heftig met verrassende plotwendingen. Het eerste deel leest als een trein en houdt de spanning erin. Je komt wat meer te weten over het team van Carl. Carl zelf komt niet echt uit de verf. Het tweede deel vond ik zelf wat minder. Er had wat meer vaart in mogen zitten. Het derde deel is er een waar je over na kunt denken. Ik snap dat het zo afloopt, maar je weet dat het zo niet kan. Dit deed mij weer denken aan de documentaire Breaking the Cycle. In ieder geval is het Bo Svernström duidelijk gelukt om zijn wraak te nemen op de misdaden en als lezer mag je hier van 'meegenieten'.
Wetenswaardigheden:
Een leuk interview is die van Svensk Dam. Zijn vrouw Erika werkt daar en heeft haar man geïnterviewd.
Het boek:
Het boek is verdeeld in drie delen. Het eerste deel speelt zich af in de periode van zondag 4 mei (2008 of 2014, ik denk zelf 2014 omdat Bo Svernström vier jaar heeft gedaan over dit boek) tot en met donderdag 15 mei. Deel twee van donderdag 15 mei tot en met woensdag 4 juni en deel drie van woensdag 4 juni tot en met zaterdag 14 juni. Het verhaal speelt zich af in en rondom Stockholm en het eerste lijk wordt gevonden in een schuur op een boerderij te Rimbo. Het is een schuur zoals die op de cover van het boek te zien is. Het 'lijk' is een man met de naam Marco Holst, alias Robert Jensen. Hij is aan de muur gespijkerd, zijn genitaliën zijn verwijderd, zijn scrotum is verwijderd, zijn tong is afgesneden en alle vingers zijn bij de knokkels afgehakt. Daarnaast had hij ook nog een honkbalknuppel met weerhaakjes in zijn endeldarm zitten. Normaal gesproken zou hij doodgebloed moeten zijn maar de dader heeft een verwarmd mes gebruikt wat het bloeden deels heeft geremd. Hij heeft zo’n zes tot acht uur aan de muur gehangen en had tranexaminezuur in zijn bloed. Een stof die bloeden tegengaat. Dit middel deed het zo goed dat het 'lijk' nog niet overleden was. Het tafereel deed mij direct denken aan het boek Letter voor letter van Mikkel Birkegaard.
De bijna vijftigjarige inspecteur Carl Edson van het politiebureau Kungsholmen onderzoekt de moord samen met zijn collega's Simon Jern en Jodie Söderberg (32 jaar). Carl heeft een zestienjarige dochter en is lange tijd geleden gescheiden. Karin Hofstad (44 jaar) is tegenwoordig de vriendin van Carl en ze wonen samen. Vier jaar geleden hebben ze elkaar ontmoet toen Karin pas was gescheiden.
Alexandra Bengtsson, verslaggever bij Aftonbladet, verslaat de moord vanuit de pers. Alexandra is al dertien jaar verslaggever bij Aftonbladet, maar haar carrière verliep in een dalende lijn. Ze was getrouwd met Erik en hadden samen twee kinderen, David en Johanna. Ze zijn vijf jaar geleden gescheiden.
Het blijft niet bij die ene moord, er volgen er meer en het is onduidelijk voor de politie wat de gemeenschappelijke factor van de moorden is. Ondertussen verschijnt er wel elke keer een stukje over de dader. De dader heeft het over het vroegere leven met zijn zus en over de moorden. Het einde van het eerste deel is een complete verrassing voor mij. Die zag ik niet aankomen. Het tweede deel wordt vanuit een ander personage verteld en je komt meer te weten over deze persoon. Het derde deel sluit het verhaal af en deed mij denken aan Doggerland van Maria Adolfsson.
Conclusie:
Een verhaal met gruwelijke moorden. Het motief achter de moorden is er een die vaker voorkomt in boeken en films, namelijk wraak. Niets nieuws, maar de uitvoering ervan is wel goed gedaan. Spannend, gruwelijk en heftig met verrassende plotwendingen. Het eerste deel leest als een trein en houdt de spanning erin. Je komt wat meer te weten over het team van Carl. Carl zelf komt niet echt uit de verf. Het tweede deel vond ik zelf wat minder. Er had wat meer vaart in mogen zitten. Het derde deel is er een waar je over na kunt denken. Ik snap dat het zo afloopt, maar je weet dat het zo niet kan. Dit deed mij weer denken aan de documentaire Breaking the Cycle. In ieder geval is het Bo Svernström duidelijk gelukt om zijn wraak te nemen op de misdaden en als lezer mag je hier van 'meegenieten'.
Wetenswaardigheden:
- The Final Countdown van Europe.
- Metrostation Hökarängen.
- Palmyra Kebab in Årsta.
- Alexandra interviewt een getuige van een moord en de getuige wordt met naam en foto in de krant gezet. Dit vond ik een bijzondere actie.
- Simon Jern heeft zijn jeugd in Kiruna doorgebracht en is drie jaar geleden gescheiden van zijn vrouw.
- Münchhausen by proxy.
- Flats in de Pilvingegatan in Skarpnäck.
- Een verwijzing naar ‘Laserman’.
- Villa Källhagen.
- Kalkgroeve in Sörmland.
- Helge Fossmo en de Knutby-moorden.
- Mattias Flink.
- Verwijzing naar de film Der Himmel über Berlin.
- De ouders van Alexandra hebben een woning op Lidingö.
- Carl woont in Skärmarbrink.
