Reisverslag Tromsø museum en Polaria

Hoewel ik de stad heel leuk vind, ben ik blij om ook weer verder te gaan en nieuwe landschappen te ontdekken. Eigenlijk wilde ik vandaag naar Tromsø museum en naar het Prestvannet meer. Het regende helaas de hele dag, dus daarom heb ik het meer maar vervangen door Polaria. Het Tromsø museum is heel uitgebreid en bevat veel informatie. Van buiten lijkt het een saai gebouw, maar als je eenmaal binnen bent is het echt de moeite waard. Op de begane vloer hebben ze een expositie over stenen, fossielen, aardbevingen etc. Boven waren exposities over de Sami en Kven mensen, en ook een kleine informatiehal over het noorderlicht. Er zijn in veel kamers filmpjes te bekijken die je een beter beeld geven, en dit is ook wel leuk voor de afwisseling van al het lezen. Ik vond de exposities over de Sami het meest interessant, deze waren heel mooi opgezet. Er zijn twee exposities over de Sami, de eerste is geopend in 1973. Deze ruimte laat je zien hoe de Sami leefden vroeger, en ook een belangrijk deel ging over de rendieren. De nieuwe expositie heet Sapmi en is geopend in 2000, deze ruimte geeft weer wat er gebeurd is met de Sami cultuur en de taal en de politieke bewegingen. Ik liep nog even de gift shop in en toen zag ik dat er nog een ruimte was, deze had ik bijna gemist. Voor mij was dit ook een van de leukere exposities, aangezien het ging over wildlife in Noorwegen en de interactie met de mens.

Gelukkig gaat er een bus van Tromsø museum naar Polaria, want in dit weer wil je echt niet lekker even een stuk lopen buiten. Polaria is een soort aquarium met als hoogtepunt de zeehonden (las ik online). In Polaria vind je verschillende soorten vissen/zeedieren, een kleine expositie over klimaatverandering en wat informatie over ijsberen. Daarnaast worden er ook twee films gedraaid, één gaat over Spitsbergen en de ander gaat over het noorderlicht. De beelden van deze noorderlicht film kwamen ook weer van Ole C Salomonsen. Deze films waren heel kort, ik denk dat ze samen nog geen kwartier duurden. Daarnaast is Polaria zelf heel klein en ben ik meer van de zeehonden in het wild. Ik was hier dus ook snel uitgekeken. De expositie over de ijsberen is interessant en die over klimaatverandering ook, maar beide heb je gezien na tien minuten. Vandaag, maandag, stond mijn uitje naar de Lyngen Alps gepland. Mijn wekker ging vanmorgen heel vroeg, helaas was het alleen maar aan het stormen en leek het mij daarom niet verstandig om zo’n eind met de bus te reizen. In plaats daarvan heb ik lekker een relaxed dagje gehad en dingen uitgezocht om te doen op Vesterålen en de Lofoten (tips zijn zeker welkom :)). Hopelijk kan ik de Lyngen Alps nog een andere keer bezoeken, want indrukwekkend lijkt het mij zeker!

Reisverslag Polar museum en Northern Norwegian Science Center

De volgende dag stonden het Polar museum en het Northern Norwegian Science Center op de planning. Het Polar museum is heel mooi opgezet, het gebouw zelf is ook heel oud (1830) en heeft een mooie locatie langs het water. Je krijgt een foldertje mee met veel informatie in het Engels, heel leuk om dit door te lezen. Zo krijg je echt een beeld van hoe de mensen hier vroeger hebben geleefd en wat ze allemaal moesten doen om te overleven. Aan het einde van de jaren 1800 tot de jaren 50 overwinterden veel pelsjagers op Spitsbergen. In het Poolmuseum is een pelsjagershut van rond 1900 gebouwd en kun je zien hoe twee mannen een arctische winter konden doorstaan ​​zonder voorraden of contact met de buitenwereld. Ze brachten hun dagen door met het verzorgen van hun vossen- en ijsberenvallen en jagen op rendieren en zeehonden. 

Pas aan het einde van de 18e eeuw toonden de mensen in Noord-Noorwegen enige interesse in het noordpoolgebied. Het eerste arctische schip vertrok in 1794 vanuit Hammerfest naar Spitsbergen. Zeehonden, ijsberen en walrussen waren hun belangrijkste doelwitten. Na de jaren 1850 werd Tromsø de belangrijkste arctische stad. De vanggebieden strekten zich uit van Canada tot West-Siberië, maar het westelijke ijs bij Groenland en het ijs rond Spitsbergen waren de belangrijkste gebieden. De pelsjagers zouden in maart vertrekken en in juni terugkeren, beladen met pelzen, blubber en zeehondenvinnen. Verder is Roald Amundsen vertegenwoordigd in het poolmuseum met een unieke fototentoonstelling gewijd aan de expedities van Roald Amundsen. (Bron: Nord Norge).

Het Northern Norwegian Science Center viel mij wat tegen, ik had er ook niet zulke hoge verwachtingen van. De film over het noorderlicht is heel gaaf om te zien, en ook heel relaxed. Deze film is gemaakt door een lokale fotograaf, Ole CSalomonsen. Na het bekijken van deze prachtige film ben ik nog enthousiaster over het noorderlicht en kan ik het hopelijk in het echt bekijken tijdens deze reis. Het Science Center is heel interactief, je kunt veel verschillende ‘spelletjes’ doen met daarachter een wetenschappelijke betekenis. Echter was ik er in het weekend, dus er waren heel veel kinderen. Misschien als het wat rustiger is, dat het dan leuk is om een aantal van deze spellen te doen. De poster van Lenny de lemming vond ik wel grappig, aangezien we deze altijd zagen lopen in Zweden. Hier ben ik de lemming nog niet tegen gekomen helaas. Het is alweer zondag, na vandaag nog twee dagen in het mooie Tromsø. 

Reisverslag Tromsø pass en Fjellheisen

Een leuke manier om de stad te ontdekken is de Tromsø pass, deze is te koop bij het toeristenbureau van Visit Tromsø. 

Er zijn verschillende soorten passen met verschillende activiteiten en ook varieert de lengte van het busticket. Ik heb gekozen voor de family pass met daarbij de attracties Fjellheisen, Northern Norwegian Science Center, Polar museum, Tromsø museum en Polaria. Fjellheisen is de berglift die begint bij Solliveien in Tromsdalen en duurt vier minuten tot Storsteinen, 421 meter boven zeeniveau. De twee gondels, Selen & Bjørnen, kunnen maximaal 28 passagiers meenemen. Deze brengen je naar Storsteinen om van Tromsø te genieten. Het ritje zelf is niet echt de moeite waard, je staat met enorm veel mensen in het karretje en duurt maar vier minuten. Als je dan eenmaal boven bent kom je eerst in een klein cafeetje en daarna op de prachtige berg. Het uitzicht is overweldigend. Je hebt overzicht over de hele stad en daarnaast sta je tussen de besneeuwde bergtoppen. Op de berg kun je wandelen, alleen is het hier in de winter erg glad. Ik ben naar de top van een berg gelopen voor wat meer uitzicht en vond het tot daar nog prima te doen met sneeuwschoenen. Ik had mij wel vergist in hoe koud het is daar boven, dus na 1,5 uur kon ik het niet langer volhouden en moest ik echt naar beneden om op te warmen. 

De berglift werd in 1961 gebouwd door Brødrene Jakobsens Rederi, een rederij die op grote schaal actief was in de poolvisserij, visserij en expedities in de Arctische en Antarctische wateren. De gondels dragen trots de twee symbolen van de rederij; de ijsbeer en het harnas. De berglift is de populairste toeristische bestemming van Tromsø.