Google Translate

zaterdag 25 juni 2022

Rebild Bakker deel 2

Verder met het tweede deel over Rebild Bakker. Die gaat verder waar het eerste deel is gestopt. We komen het Lars Kjær hus tegen. 



Lars Kjær en zijn vrouw Marie woonden zo'n 100 jaar geleden in dit huis. Lars Kjær was een stroper, maar zijn stroperij werd aanvaard door de lokale boeren en graven, aangezien hij het uit noodzaak deed en hij alleen jaagde op wat hij nodig had. Bovendien was hij een zeer geliefd persoon in de gemeenschap. Hoewel hij erg arm was, stond hun deur altijd open voor iedereen die het nodig had.

Tegenwoordig fungeert het huis als een museum en is het op dezelfde manier ingericht als toen ze in het huis woonden. Hoewel je het huis alleen kunt betreden door een rondleiding te boeken kun je wel door de ramen kijken hoe een familie uit dit gebied zo'n 100 jaar geleden leefde. De foto's van binnen zijn dan ook door het raam gemaakt.





Weer verder met de wandeling.



Even later komen we de bron Ravnkilde tegen. Er liggen stapstenen in de bron en het is dan ook niet de bedoeling dat je door het water loopt. Moet zeggen dat ik hier pas achter kwam toen ik de Reisgenøten aflevering weer terugkeek na het bezoek aan Rebild Bakker.




Na de bron ga je het bijzondere bos in.



In het bos is een buste te zien van de Deens-Amerikaan Max Henius (1859-1935). Hij was een drijvende kracht achter de oprichting van Rebild National Park in 1912. Zijn vader emigreerde van Polen naar Aalborg, waar hij De Danske Spritfabrikker bouwde. In 1881 emigreerde Max Henius naar de VS en vestigde zich in Chicago. Om de buste te bekijken moet je wel even naar beneden gaan.








En dan is het alweer het einde van de wandeling. We hebben de verkorte route gedaan omdat we nog andere gedeeltes van de omgeving wilden bekijken.

Rebild Porten.

Rebild Porten.

Museum Rebild.

zondag 19 juni 2022

Flocken

Filmdetails:
Titel: Flocken
Jaar: 2015
Regisseur: Beata Gårdeler
Verhaal: Emma Broström
Acteurs: Fatime Azemi, John RistoEva Melander
Duur: 110 minuten
IMDB cijfer: 6.3



Samenvatting:
Jennifer beschuldigt een van haar medeleerlingen op school dat hij haar heeft verkracht. Politie en justitie behandelen de zaak op een nuchtere manier, maar de bewoners in het dorp weigeren te geloven dat zoiets kan gebeuren in hun dorp. De moeder van de jongen dwingt Jennifer om zich te verzoenen met haar zoon waarna er zich online een roep van verontwaardiging ontketent. Het duurt niet lang voordat de collectieve woede van het dorp zich op Jennifer richt in plaats van op de verdachte. (BronMoviemeter).

De film:
De film begint direct met een bruiloft in de plaatselijke vleesfabriek in een klein dorpje in het hoge noorden van Zweden. Het is een dorp waar iedereen elkaar kent en het lijkt erop dat alle mannen van het dorp in de vleesfabriek werken. Direct na de bruiloft komt de veertienjarige Jennifer met de beschuldiging dat de vijftienjarige Alexander haar heeft verkracht. Geen beelden van de verkrachting dus de vraag is of het waar is. Het dorp zelf gelooft Jennifer niet en staat volledig achter Alexander. Dit gaat heel ver en de film geeft dit ontzettend goed weer. 

Conclusie:
Een indrukwekkende film. Pessimistisch gefilmd. Bijzonder dat de daadwerkelijke gebeurtenis tussen Jennifer en Alexander niet te zien is en je dus op de beschuldiging en ontkenning af moet gaan. Eigenlijk net als de dorpsbewoners. Wie geloof je dan? Alexander, de jongen die populair is en eigenlijk niets verkeerds doet of Jennifer die niet voldoet aan de normen van het dorp. Welke invloed heeft dit op de levens van de twee tieners en hun familie?  Het einde heeft mij compleet verrast. Aan het eind ook de mededeling dat de film is gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Dat verhaal heeft zich in het plaastje Bjästa afgespeeld. Wat er precies is gebeurd in Bjästa is hier te lezen. De film heeft de gebeurtenissen redelijk goed gevolgd. De hoofdrolspelers Jennifer en Alexander worden gespeeld door Fatime Azemi en John Rusto. Beiden hebben alleen in deze film gespeeld en verder niet. Van Fatime is niet veel te vinden online. Ze is volgens dit document opgegroeid in Harads. Volgens hetzelfde document, die over de achtergrond van de film gaat, is de film vlak in de buurt van Harads opgenomen. Van John Risto is een Facebook en Instagram pagina te vinden. Hij komt uit Boden en dat is weer in de buurt van Harads. De titel van de film interessant. Flocken is Zweeds voor De kudde en dat is een zeer toepasselijke titel. Waar de film is te streamen is te zien op deze website.

Recensies:

donderdag 16 juni 2022

Kärlek & Anarki - Love & Anarchy seizoen 2

Seriedetails:
Titel: Kärlek & Anarki - Love & Anarchy: Seizoen 2
Maker: Lisa Langseth
Jaar: 2022
Acteurs: Ida Engvoll, Björn Mosten, Carla Sehn, Gizem Erdogan
Duur: 8 afleveringen van 35 minuten
IMDB cijfer: 7,4



Samenvatting:
De geheime relatie tussen Sofie en haar collega Max is nog altijd gaande, maar dan lijkt het Sofie toch geen goed idee meer. Ze wil stoppen met hun avontuurtjes. Maar kunnen ze beide zonder elkaar?

De serie:
Eind 2020 het eerste seizoen van Kärlek & Anarki gezien.Vandaag is het tweede seizoen op Netflix uitgebracht. Direct de hele serie bekeken. Niet zo moeilijk want het zijn weer acht afleveringen van iets meer dan dertig minuten. Het tweede seizoen gaat verder waar het eerste seizoen is geëindigd. Sofie is niet meer werkzaam bij uitgeverij Lund & Lagerstedt. Ze gaat nog steeds in het geheim om met Max. Max werkt nog wel bij Lund & Lagerstedt als IT-er. Sofie maakt in de eerste aflevering een gebeurtenis mee die haar leven compleet veranderd. De rest van de afleveringen blijft deze gebeurtenis haar achtervolgen. Sofie gaat in ieder geval weer aan het werk bij Lund & Lagerstedt waar gelukkig alle medewerkers uit het eerste seizoen nog steeds werken. Dus weer leuke avonturen met Ronny, Denise, Max, Caroline en Friedrich. 

Conclusie:
Waar het in het eerste seizoen wel heel erg bont werd gemaakt is het in dit seizoen wat kleiner gehouden. De karakters worden wat meer uitgediept en dan vooral Sofie. Er zitten weer leuke scènes tussen maar ook veel seks. Dat had van mij wel wat minder gemogen. Verder heeft men dezelfde structuur aangehouden. Zelfs een bijeenkomst met schrijvers zit er weer tussen. Deze keer een redelijke rol van Jens Lapidus en in mindere mate Åsa Beckmam. De uitgevers- en schrijverswereld wordt weer flink op hakken genomen. Het is weer leuk om vooral Friedrich te zien en ook Denise maar de nieuwigheid is er af en dat is te merken. Wel erg leuk zijn de scènes van Stockholm waar de uitgeverij zich bevindt. Volgens mij is het vlakbij de Sankt Jacobs kerk. Sofie bezoekt in de serie ook een kerk. De scène voor het bezoek aan de kerk laat de Sankt Johannes kerk zien maar die is het niet als Sofie naar binnen gaat. Misschien een kerk die we nog niet gezien hebben? 

maandag 13 juni 2022

Lachend naar Walhalla - Tom Shippey

Boek details:
Auteur: Tom Shippey
Titel: Lachend naar Walhalla
Oorspronkelijke titel: Laughing Shall I Die: Lives and Deaths of the Great Vikings
Vertaling: Roelof Posthuma
Verschijningsdatum: 2021
Bladzijde: 453
Uitgeverij: Omniboek
ISBN: 9789401918299


Flaptekst:
Tom Shippey beschrijft in ‘Lachend naar Walhalla’ de heldhaftige sterfscènes, doodsliederen en grimmige humor die kenmerkend zijn voor de saga’s van de Noormannen. Het is de doodsverachting van de Vikingen die ons eeuwenlang heeft geïntrigeerd. Tegenwoordig worden de Noormannen gepresenteerd als vreedzame ontdekkingsreizigers en handelaren, maar in de oude saga’s en legendes zagen ze zichzelf als bloeddorstige krijgers en plunderaars. Aan de hand van Oudnoorse literatuur en archeologische vondsten duikt Tom Shippey in de psychologie en denkwereld van de tot de verbeelding sprekende Vikingen.

De auteur:
Tom Shippey (1943) is emeritus hoogleraar aan Saint Louis University (Missouri) en heeft lesgegeven aan zes universiteiten in het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten, waaronder Oxford en Harvard. Shippey was professor Oud- en Middelengelse literatuur en is een groot kenner van de Oudnoordse literatuur. Hij heeft vele publicaties over middeleeuwse literatuur geschreven en staat bekend als kenner van Tolkien, over wie hij ‘J.R.R. Tolkien. Author of the Century’ schreef.

Het boek:
Eind 2021 ben ik begonnen in dit boek. Begin mei 2022 had ik het boek uit. Zelden zo lang gedaan over een boek. De reden dat het zo lang heeft geduurd is de hoeveelheid informatie die verteld wordt. Een gedeelte uit het voorwoord:

In dit boek gaat het over individuele personen, specifieke gedichten en vooral over collectieve psychologie: wat maakte de Vikingen zo anders dan anderen?

In drie delen en twaalf hoofdstukken wordt het tijdperk van de Vikingen uitgebreid beschreven. Veel gedichten, saga's, Vikingen en schrijvers komen aan bod. In het eerste deel, met de titel De moeilijke dood, komt de humor van de Vikingen uitgebreid aan bod. Het is hun geheime wapen en een deel van hun denkwereld. Maar wees gewaarschuwd! Er zit een gemeen trekje in. Er worden een aantal voorbeelden beschreven en die van Ragnar Lodbrok is de bekenste vanwege de serie Vikings.

Vikinghumor: de held en de biggetjes
Ragnar Lodbrok zou een lied hebben gezongen terwijl hij de dood vond in de slangenkuil van koning Ella. Het lied heet ‘Ragnars doodslied’ of ‘Het lied van de kraai’ (Krákumál). De laatste halve regel van zijn doodslied luidt Laejandi skalk deyja. Letterlijk ‘lachend zal ik sterven‘. De humor heeft te maken met biggen en dit staat in het Corpus Poeticum Boreale.

In de volgende hoofdstukken worden de verhalen van Hygelac en Hrolf, Völsungen en nevelingen, Ragnar en de Ragnarssons en lelijke egil en koning Bloedbijl ontleden. 

Het tweede deel, met de titel Naar het grotere plaatje, gaat over Viking Göngu-Hrólf. Hij was de grondlegger van het hertogdom Normandië. Tegenwoordig beter bekend als Rollo uit de Vikings TV-serie. Ook gaat het over de Zweedse Vikingen uit Gotland die naar het oosten zijn gegaan. Ze werden daar Roes genoemd en komen terecht in Byzantium - Miklagard.

Het derde deel heeft als titel Het verhaal van het noorden. Dit deel gaat over de jarls en de Jomsvikingen, trelleborgen waarvan de grootste in Aggersborg stond. Trellborgen, cirkelvormige versterkingen met vier poorten in de richting van de vier windstreken. Twee wegen die de cirkel in kwadranten verdeelden. In elk kwadrant stonden vier of meer identieke langhuizen. De runensteen van Harald Blauwtand in Jelling. De slag bij Hjörungavag en de slag bij Svöld. Het verhaal van twee Olafs, Olaf Tryggvason en Olaf Haraldsson. Het einde van het Vikingtijdperk op 25 september 1066.

In de laatste zestig bladzijdes de voetnoten en bibliografie. Zeer uitgebreid met twee interessante feiten. Het eerste zijn de Nederlandse vertalingen van de saga’s door Marcel Otten en het tweede dat het leven van Snorri Sturluson is beschreven in Nancy M. Browns biografie Song of the Vikings. Dankzij Snorri Sturluson is men veel te weten gekomen over de Noordse mythologie.

Snorri Sturluson

Conclusie:
In Lachend naar Walhalla komt eigenlijk alles wat ik zelf weet over de Vikingen bij elkaar. Op BlogZweden een aantal keren over films, series en boeken geschreven die te maken hadden met Vikingen. Een aantal series en films worden genoemd in het boek en wel de onderstaande:
De Jomsviking serie van Bjørn Andreas Bull-Hansen wordt niet genoemd in het boek maar is wel een geweldige serie over hoe het leven van de Jomsvikingen eruit zag en komt overeen met de Jomsviking saga die aangehaald wordt in Lachend naar Walhalla. Verder wordt er geprobeerd om te achterhalen of de verhalen uit de gedichten en saga's daadwerkelijk hebben plaatsgevonden. Dit wordt gedaan met feiten, runenstenen en vergelijken van meerdere verhalen. De Vikingen waren geen schrijvers en hielden dus niets bij. De verhalen werden verteld via skalds en die verhalen werden elke keer doorverteld. De monikken schreven natuurlijk wel maar dan vanuit hun perspectief en ook in het verre oosten hield men de verhalen van de Vikingen bij. Door alles te vergelijken blijkt bv dat Ragnar Lodbrog niet in de slangenkuil van koning Ella is gestorven.

Ontzettend veel informatie en veel ervan verder bekeken en dit heeft er zeker voor gezorgd dat het zo lang duurde voordat ik het boek uit had. En ook had ik hetzelfde gevoel als bij het boek Saga's van de Westfjorden en omstreken van Marcel Otten. Heel veel namen en ook nog eens dezelfde namen. Moelijk te volgen maar toch gelukt om het boek volledig uit te lezen. Het is een boek geworden die je weer opnieuw gaat bekijken als je weer wat meer wilt weten over een bepaalde persoon of saga. Een compliment voor de auteur en de vertaler.

Wetenswaardigheden:
Ik heb ontzettend veel wetenswaardigheden opgeschreven. De helft daarvan weer verwijderd omdat het anders teveel zou zijn geworden.
Recensies:
- Historiek

vrijdag 10 juni 2022

Rebild Bakker deel 1

Naar aanleiding van het programma Reisgenøten hadden we vorige zomer een huisje geboekt die redelijk in de buurt lag bij Rebild Bakker. In 1912 verwierf een groep Deens-Amerikanen het land en schonk het aan de Deense staat. Daarvoor was het gemeenschappelijke weidegrond. Er waren drie voorwaarden (bron Piet Smulders):
1. het gebied moest in natuurlijke staat blijven,
2. het moest voor iedereen toegankelijk zijn,
3. de Deens-Amerikanen zouden op Amerikaanse feestdagen hier evenementen moeten kunnen houden.

Dit verklaart dat het park nog steeds het decor is voor een van de grootste 4 juli-vieringen, 'Independence Day', buiten de VS.

We waren er op een maandag en dat is geen goed idee. Op de maandagen is het toeristenbureau Rebildporten gesloten. Elke dag geopend behalve op de maandagen. Dat was enorm balen want het was wel handig geweest om informatie op te vragen over de wandelingen. Ook waren er leuke dingen binnen te zien. Dat was wel een tegenvaller. Na eerst wat rondgezocht te hebben de ingang en een folder van het gebied gevonden.


Aan het begin direct al veel kunnen zien. Een aantal bustes en monumenten. Hier is een beschrijving van te vinden. Ik heb ze niet allemaal in deze post opgenomen. Het kan zijn dat ik ze opneem in toekomstige posten. In ieder geval is hieronder het monument Familien te zien. Dit is één van de families die de lange reis over zee naar de Verenigde Staten hebben gemaakt. Op deze manier symboliseert het de vele emigranten. Emigranten hebben sindsdien een grote betekenis gehad voor Rebild Bakker, toen het gebied werd gekocht als verzamelplaats voor de emigranten en hun Deense families en vrienden thuis in Denemarken. 
 


Hieronder het monument Flyverstenen. De vliegende steen staat links van de ingang van Rebild Bakker en is een gedenksteen voor de 69 geallieerde piloten die omkwamen in de Tweede Wereldoorlog tijdens het droppen van wapens en explosieven aan Deense vrijheidsstrijders.




Nu dan eindelijk beginnen met de wandeling. Het begint gelijk goed met een indrukwekkend beeld.


Rebild Bakker betekent Rebild heuvels en dit is goed te zien. Het is een heuvelachtig heidelandschap omgeven door het bosgebied Rold Skov. Het eerste gedeelte is geweldig. Vanaf de heuvels een fantastisch uitzicht.








En dan kom je een wegwijzer paaltje tegen met wat cryptische aanwijzingen. Punt B dat is duidelijk maar wat is B --> G? 


Met de onderstaande kaart kwamen we eruit. Als je naar links gaat dan kom je uit op punt C. Ga je rechts dan kom je op punt G. De punten C, D, E en F worden dan overgeslagen. We hebben voor de verkorte route gekozen.


Ik heb deze aflevering van Reisgenøten vaker aangehaald. Het kan geen kwaad om de aflevering met Twan nog een keer op te nemen. Het is de beste aflevering van de serie.


zaterdag 4 juni 2022

Aabenraa

In de vorige post ging het over de Sint-Nicolaaskerk die in Aabenraa staat. De kerk staat midden in het centrum en konden we mooi meepakken bij het bezoek aan het centrum van Aabenraa. We zijn begonnen aan het Aaberaa strand maar dat viel erg tegen. Weinig te zien en niets te doen. We waren er denk ik te vroeg, negen uur 's morgens.



Daarna even naar het centrum geweest. Ook daar was weinig te doen. Een aantal foto's gemaakt van de winkels en gebouwen. Deze in de onderstaande video opgenomen. Op deze website is te lezen dat Aabenraa een gezellig centrum heeft en er veel historische panden te zien zijn. Dit gevoel had ik niet echt. Misschien wel als er wat te doen is en 's middags in plaats van 's morgens.