Auteur: Rebecka Edgren Aldén
Titel: De laatste zomer
Originele titel: Och blomstren dö
Vertaling: Janny Middelbeek-Oortgiesen
Verschijningsdatum: 2018
Bladzijde: 334
Uitgeverij: Uitgeverij Cargo
ISBN: 9789403120805
Flaptekst:
Als veertienjarig meisje brengt Gloria haar zomers door op een eiland in de Zweedse archipel. Gloria’s moeder heeft daar met vriendinnen een vakantiecommune opgericht die door de dorpsbewoners met argwaan wordt bekeken, maar waardoor ze ook worden aangetrokken. Twintig jaar later keert Gloria terug naar het eiland, naar het luxe zomerhuis van de familie van haar nieuwe vriend Adam. Ze geniet van de heerlijke zomerse weken, maar langzaam keren ook de herinneringen terug aan die laatste zomer, toen een van de jongens uit het dorp zich met zijn scooter doodreed. Wanneer Gloria op een dag rond de leegstaande villa van de commune loopt, vindt ze daar het levenloze lichaam van een vrouw, met een sjaal over haar gezicht en een verwelkt boeket in haar handen. De dood van de vrouw blijkt alles te maken te hebben met die laatste zomer…
Het boek:
De laatste zomer is het tweede naar het Nederlands vertaalde boek van Rebecka Edgren Aldén. Ik mocht het boek lezen voor de 83e Thrillzone leesclub. Altijd leuk om mee te doen. Het verhaal speelt zich af in de periode van vrijdag 22 juli t/m vrijdag 5 augustus van waarschijnlijk het jaar 2016. Hoofdrolspeelster Gloria komt op die vrijdag aan op Ekudden, een plek die voor haar en de anderen van de commune ooit zo legendarisch was geweest. Ze is daar met haar vriend Adam Ekberg. Twintig jaar geleden was Adam er ook bij en hij was toen zeventien jaar. Gloria was die laatste zomer veertien jaar. Tegenwoordig is de net zesendertig jarige Gloria journalist en heeft in het heden drie maanden iets met Adam. Het is de bedoeling om twee weken op Ekudden te verblijven. De naam Ekudden bestaat in het echt ook. Ekudden is een woonwijk langs de Sicklaön, ten westen van het Järla meer bij Nacka. Nacka is de plaats waar schrijfster Rebecka Edgren Aldén woont. Toeval?
Het verhaal kabbelt voort en je komt steeds meer te weten over de familie Ekberg en de bewoners van het eiland. De familie Ekberg bestaat uit Geraldine, de moeder van Adam, Karl, de broer van Adam en Maria, de vrouw van Karl. Maria is in verwachting van hun vierde kind. Ze hebben al Alex van acht, Felicia van tien en Isabella van drie jaar. Het verleden speelt ook een grote rol in het verhaal .Wat is er twintig jaar geleden gebeurd op het eiland dat de commune het maar drie zomers heeft standgehouden en de laatste zomer in 1994 abrupt afgebroken werd? Welke rol heeft Rita, de moeder van Gloria? Het komt allemaal aan bod en op de meeste vragen krijg je antwoord. Helaas blijf je ook met vragen zitten.
Conclusie:
Het boek zou een thriller zijn, maar dat is het niet. Het is een roman met spannende trekjes. De stijl deed mij regelmatig denken aan de boeken van Elly Koster en Sandra Berg. Het boek leest lekker weg. De discussies over het feminisme zijn geweldig om te lezen. De commune bestond uit feministen en Gloria heeft hier zeker wat van meegekregen. Ze is zelfs vernoemd naar haar moeders idool, het Amerikaanse feministische icoon Gloria Steinem. Tijdens het lezen van het boek had ik het gevoel dat het feminisme van de commune eigenlijk in een andere tijd hoorde. Later in het boek komt er gelukkig een verklaring voor. De vrouwen van de commune, Rita, Marie-Louise en Stina waren aan het eind van de jaren zeventig zijdelings betrokken geweest bij Groep 8 en de tweede feministische golf, maar ze hadden beteuterd gerealiseerd dat ze te jong waren geweest en te laat waren ingestapt, want inmiddels waren de jaren tachtig daverend begonnen met een gigantische backlash van yuppies, disco en heel andere waarden. De film Thelma & Louise zorgde voor het idee van een feministisch collectief, de zomercommune.
Heerlijk boek om te lezen dat zich afspeelt in de archipel van Stockholm. Lange en goede opbouw en een voor mij verrassend einde. Het boek zou nog beter zijn geworden als Karl zijn duistere trekken meer had laten zien. De scene waarin Karl en Maria bezig zijn en bekeken worden door Gloria had zeker een vervolg moeten krijgen. Ook zat het mij dwars dat ik niet weet wat er met Gloria twintig jaar geleden in het bos is gebeurd. De verwijzing naar schrijfster Nora Lindqvist is erg goed bedacht. Een goed boek als je de focus niet op het thrillergedeelte legt. Rebecka heeft trouwens een eigen blog op haar website.
Hieronder is de Zweedse cover van het boek te zien. Deze cover vind ik persoonlijk perfect bij het verhaal passen.
Het verhaal kabbelt voort en je komt steeds meer te weten over de familie Ekberg en de bewoners van het eiland. De familie Ekberg bestaat uit Geraldine, de moeder van Adam, Karl, de broer van Adam en Maria, de vrouw van Karl. Maria is in verwachting van hun vierde kind. Ze hebben al Alex van acht, Felicia van tien en Isabella van drie jaar. Het verleden speelt ook een grote rol in het verhaal .Wat is er twintig jaar geleden gebeurd op het eiland dat de commune het maar drie zomers heeft standgehouden en de laatste zomer in 1994 abrupt afgebroken werd? Welke rol heeft Rita, de moeder van Gloria? Het komt allemaal aan bod en op de meeste vragen krijg je antwoord. Helaas blijf je ook met vragen zitten.
Conclusie:
Het boek zou een thriller zijn, maar dat is het niet. Het is een roman met spannende trekjes. De stijl deed mij regelmatig denken aan de boeken van Elly Koster en Sandra Berg. Het boek leest lekker weg. De discussies over het feminisme zijn geweldig om te lezen. De commune bestond uit feministen en Gloria heeft hier zeker wat van meegekregen. Ze is zelfs vernoemd naar haar moeders idool, het Amerikaanse feministische icoon Gloria Steinem. Tijdens het lezen van het boek had ik het gevoel dat het feminisme van de commune eigenlijk in een andere tijd hoorde. Later in het boek komt er gelukkig een verklaring voor. De vrouwen van de commune, Rita, Marie-Louise en Stina waren aan het eind van de jaren zeventig zijdelings betrokken geweest bij Groep 8 en de tweede feministische golf, maar ze hadden beteuterd gerealiseerd dat ze te jong waren geweest en te laat waren ingestapt, want inmiddels waren de jaren tachtig daverend begonnen met een gigantische backlash van yuppies, disco en heel andere waarden. De film Thelma & Louise zorgde voor het idee van een feministisch collectief, de zomercommune.
Heerlijk boek om te lezen dat zich afspeelt in de archipel van Stockholm. Lange en goede opbouw en een voor mij verrassend einde. Het boek zou nog beter zijn geworden als Karl zijn duistere trekken meer had laten zien. De scene waarin Karl en Maria bezig zijn en bekeken worden door Gloria had zeker een vervolg moeten krijgen. Ook zat het mij dwars dat ik niet weet wat er met Gloria twintig jaar geleden in het bos is gebeurd. De verwijzing naar schrijfster Nora Lindqvist is erg goed bedacht. Een goed boek als je de focus niet op het thrillergedeelte legt. Rebecka heeft trouwens een eigen blog op haar website.
Hieronder is de Zweedse cover van het boek te zien. Deze cover vind ik persoonlijk perfect bij het verhaal passen.
Wetenswaardigheden:
- Op 28 september 1994 zonk de Estonia. Adams vader is toen verdronken.
- Het Rävsjön meer.
- Gloria leest een boek van Nora Lindqvist. Nora speelde een rol in het vorige boek, De achtste doodzonde, van Rebecka. Nora had een man en twee kinderen en woonde in een villa in een buitenwijk van Stockholm.
- Ook de vluchtelingenproblematiek komt even aan bod in het boek. Op het eiland is het conferentieoord verhuurd aan de Immigratiedienst.
- Adam luistert naar een oud nummer van Avicii en zong mee.
- Gloria heeft last van het Meeuwenslageffect.
- Gloria leest De glazen stolp van Sylvia Plath
Recensies:
- Hebban
Leuk om mijn naam en die van Sandra hier tegen te komen :-D
BeantwoordenVerwijderen