Utøya 22.juli

Filmdetails:
Titel: Utøya 22.juli
Jaar: 2018
Regisseur: Erik Poppe
Verhaal: Siv Rajendram Eliassen (screenplay), Anna Bache-Wiig (screenplay)
Acteurs: Andrea Berntzen, Aleksander Holmen, Solveig Koløen Birkeland
Duur: 97 minuten
IMDB cijfer: 7,7

Samenvatting:
Op 22 juli 2011 werden vijfhonderd jongeren op een zomerkamp op het eiland Utøya aangevallen door een zwaarbewapende rechtsextremist. De moorddadige aanval eiste het leven van 69 mensen. Het was een trauma dat Noorwegen tot in de kern raakte, en nog steeds doet tot op de dag van vandaag. De 19-jarige Kaja brengt een paar dagen door op het eiland met haar jongere zus Emilie. De twee maken ruzie omdat Emilie niet in de stemming is voor het kamp en absoluut geen zin heeft om naar de barbecue te gaan. En dus eindigt Kaja alleen. Dan wordt plots het eerste schot gehoord.

De film:
Een week na het bekijken van de film 22 july de Noorse film over Utøya gekeken. Deze film is compleet anders dan 22 july. In deze film volgt een camera de negentienjarige Kaja die met haar zusje Emilie op het zomerkamp is. De jongeren hebben het gehoord van de bom in Oslo en discussiëren er volop over. Door de camera zit je er als ware tussen. Op een gegeven moment horen ze geknal. Als kijker weet je wat het betekent. Op het eiland hebben ze totaal geen benul wat er gebeurd. Dit gevoel blijven ze de gehele film houden. De film die vanaf het eerste schot 72 minuten duurt. 72 minuten is de daadwerkelijke duur van de aanslag. De schoten hoor je constant, dan van links, dan van rechts of van achteren. Je hebt eigenlijk geen idee waar ze vandaan komen. In totaal zijn er 410 schoten te horen. Het aantal is precies het aantal wat daadwerkelijk afgevuurd is. Kaja zoekt ondertussen naar haar zusje waarmee ze voordat het eerste schot gelost werd ruzie mee had. Tijdens de zoektocht maakt ze verschillende dingen mee. Kaja is een fictief persoon die de verhalen van meerdere overlevenden verteld en daarom best wel veel meemaakt in die 72 minuten. Ze loopt, rent, kruipt en huilt op het eiland. Je voelt de machteloosheid.

Omdat men niet wist wat er gebeurde op het eiland is Anders Breivik niet te zien. Heel even ziet Kaja een man staan met een geweer. Dat is het enige wat te zien is van Breivik. Dit maakt de film nog realistischer.

Conclusie:
Er is gewerkt met een camera die alles in een shot opgenomen heeft. Dit maakt het allemaal wel heel echt en doordat er overlevenden van Utøya  meegewerkt hebben aan de film is het ook nog eens geloofwaardig. Zo moeten ze het dus beleefd hebben. De film vormt een goede aanvulling op de 22 july film en beide films geven een volledig beeld weer van wat er die dag gebeurd is.

Een reportage van Nieuwsuur geeft wat achtergrondinformatie over Utøya 22.juli  met onder andere overlevende Ingrid Endrerud. Haar verhaal is ook te lezen op de Lindanieuws en Waz websites. Een interview met regisseur Erik Poppe is hier te lezen. Daarnaast krijgt het nummer True Colors een andere betekenis met deze film:

Recensies:
- Volkskrant 1
- Volkskrant 2
- AD
- Observant
- RTL Nieuws
- Moviemeter
- NRC
- The Screen Life
- Filmtotaal
- NOS