Bruggenbouwers - Jan Guillou

Boek details:
Auteur: Jan Guillou
Titel: Bruggenbouwers

Originele titel: Brobyggarna
Vertaling: Bart Kraamer

Verschijningsdatum: 2012
Bladzijde: 520
Uitgeverij: Prometheus
ISBN: 9789044628494

Flaptekst:
Drie broers, twee oorlogen, één eeuw: de meest succesvolle roman uit Scandinavië van de laatste jaren. Een monument van Zweedse vertelkunst.

Hun vader en oom waren door de zee meegenomen. Dergelijke tragedies hoorden bij het ruwe leven aan de Noorse westkust. De drie broers Lauritz, Oscar en Sverre moesten hun toevlucht zoeken in de stad. Ze hadden anoniem kunnen blijven en in de geschiedenis kunnen verdwijnen. Maar het lot beschikte anders. Bij toeval trokken de drie de aandacht van een weldoener en kregen ze de kans om in Duitsland te worden opgeleid tot ingenieur. In 1901 studeerden ze af, met een glanzende carrière in hun geboorteland in het verschiet. En toch had het leven voor hen heel wat anders in petto. Ze verdwaalden in de wereld. Bruggenbouwers volgt de drie broers op hun dwaaltocht, van besneeuwde Noorse vlaktes via Duitse aristocratische salons tot de savannes van Oost-Afrika. Het is een epische roman van zeldzame kwaliteit, die niemand onberoerd zal laten. 

Buddyread:
Ik heb dit boek gelezen voor een buddyread met Villa Nathalie. Het verslag van ons tweeën is hier terug te lezen.

De auteur:
Ik heb nog niet eerder een boek van Jan Guillou gelezen. Wel de twee films over Arn gezien. De films zijn gebaseerd op de boeken van Jan Guillou. Hij verwierf bekendheid na zijn onthullingen rondom een schandaal van de Zweedse inlichtingendienst in 1973 waarvoor hij veroordeeld werd tot 10 maanden gevangenschap. Ik kwam zijn naam tegen tijdens het maken van een blogbericht over Långholmen museum. Naast schrijven is hij ook actief als journalist. Lees zijn indrukwekkende leven op de Zweedse Wikipedia pagina en op de Hebban spot Literatuur uit het hoge noorden. Hoe Jan Guillou zelf op zijn leven en De grote eeuw terugkijkt is te lezen in dit interview.

Het boek:
Bruggenbouwers is het eerste deel uit de serie De grote eeuw. Die serie bestaat ondertussen al uit zeven delen en heeft als motto: drie broers, twee oorlogen, één eeuw. Het verhaal gaat over de drie broers Lauritz, Oscar en Sverre Lauritzen. Ze waren vaderloos geworden. Hun vader was een visser langs de Österfjorden en is omgekomen op het water. De jongens waren twaalf, elf en tien en konden aan het werk als leerlingen in Bergen en wel bij het touwslagerbedrijf Nordnes. De broer van weduwe Maren Kristine (de moeder van de broers) werkte daar als touwslager. De achtentwintigjarige Christian Cambell Andersen, de oudste zoon van touwslagermeester Anders, neemt binnenkort het bedrijf over. Hij komt met de broers in aanraking als ze ontdekt worden tijdens het bouwen van het Vikingschip Gokstadschip. De jongens hadden een model van Gokstadschip op een schaal van 1:5 gebouwd. Tegenwoordig wordt het schip tentoongesteld in het museum Vikingskipshuset in Oslo. Helaas nog niet bezocht, maar het schip heeft al wel indruk gemaakt vanwege het eerste optreden van Wardruna in het museum. Het nummer Bjarkan is hieronder te beluisteren met op de achtergrond het Gokstadschip.

Volgens Christian zouden de jongens geen vissers worden maar spoorwegingenieurs en bruggenbouwers. Er wordt een deal met de broers gesloten dat ze na hun opleiding gaan werken aan de bouw van de spoorlijn tussen Bergen en Voss. Die was al een paar jaar in gebruik. De grote stap moest nog worden gezet, namelijk om de spoorlijn door te trekken van Voss naar Kristiana (tegenwoordig Oslo), dwars door de uitgestrekte Hardangarvidda. Een ongehoorde technische en ingenieurswetenschappelijke uitdaging. De toon is gezet in het eerste deel van het boek. De toekomst van de broers is bepaald.

In het tweede deel worden de laatste dagen in Dresden in 1901 gevolgd. De broers hebben de opleiding op de Technische Hochskule Dresden gehaald en moeten eigenlijk hun verplichtingen nakomen en terugkeren naar de Hardangervidda. Dit gaat niet volgens verwachting vanwege persoonlijke problemen. De drie broers slaan allen een eigen weg in. Sverre gaat vanwege zijn liefde voor een man naar Londen. Oscar wordt in Dresden bedrogen en belandt in Afrika en Lauritz had zijn zinnen ook niet gezet op de terugkeer naar de Hardangervidda maar omdat de andere twee niet gingen, voelde Lauritz zich verplicht om alsnog terug te keren.

Hardangervidda.

Het verhaal gaat dan verder met het leven van Lauritz op de Hardangervidda en Oscar in Duits Oost-Afrika. Sverre komt in het verhaal niet meer voor. Zijn leven wordt verteld in het tweede deel uit de serie Dandy uit het Noorden. Het verhaal wisselt tussen Lauritz en Oscar en je maakt de periode tussen 1901 en 1919 mee door de ogen van Lauritz en Oscar en af en toe Ingeborg. Ingeborg is de Duitse liefde van Lauritz. Oscar bouwt als Duitse ingenieur aan de 236 kilometer lange spoorlijn van Dar es Salaam. Jan Guillou weet de geschiedenis perfect weer te geven vanuit Noorwegen, Duits Oost-Afrika en Duitsland. Hoe ging het er aan toe aan het begin van de twintigste eeuw? De eeuw waarin veel gebeurd is en waarin twee wereldoorlogen hebben plaatsgevonden. Zover is het nog niet in het eerste boek. Voor de aanvang van de Eerste Wereldoorlog kom je veel te weten over de twee broers. Hoe het leven tijdens de Eerste Wereldoorlog verloopt is ook goed beschreven. Allerlei aspecten die toen speelden zijn verwerkt in de twee verhalen.

Conclusie:
Een geweldige start van het begin van de Grote Eeuw serie. Het leven op de Hardangervidda en het leven in Afrika wordt goed beschreven. Het verhaal is spannend en er is op elk moment wel wat te beleven. Je krijgt gelijk een soort van geschiedenisles en het is totaal geen vervelende les. Tijdens het lezen wordt er veel door Jan Guillou aangehaald en daar ben ik op gaan zoeken. Zo wist ik niet dat de Belgen Congo gekoloniseerd hadden. De wreedheden van Koning Leopold II van België zijn schokkend. Lees hier het verhaal. Ook de Eerste Wereldoorlog wordt uitgebreid behandeld. Zelf heb ik hier niet zoveel van meegekregen, maar door Bruggenbouwers heb ik mij daar wat verder in verdiept. Het begin van de oorlog leek wel veel op het scenario in Glad ijs van Knut Nærum. Jan Guillou heeft in het boek duidelijk een voorkeur voor de Duitsers in de Eerste Wereldoorlog. Het verhaal van Lauritz op de Hardangervidda is geweldig. Het bouwen van bruggen en tunnels op de hoogvlakte waar we afgelopen zomer een week verbleven was een genot om te lezen. Zo kreeg ik een beeld hoe men daar te werk ging. Verder komt de stad Bergen uitgebreid aan bod. Ook hier zijn we geweest.

Bryggen, Bergen.

Wetenswaardigheden:

• Lille Lungegårdsvann is een voormalig meertje, nu een vijver, in het centrum van Bergen. De vijver is achthoekig en heeft een omtrek van 700 meter. Lille Lungegårdsvannet wordt ook wel Smålungeren genoemd.

• Fridtjofs sage.
• Haugastøl. Nygaard.
• Op de Hardanger werden stenen boogbruggen gebouwd. We kwamen zelf zo'n brug tegen en wel de Måbø Bru, gebouwd in 1910, maar geen spoorwegbrug.

Måbø Bru

Måbø Bru

• De dokter, die in het team van Oscar zit, ontdekt een variant van kinine. 
• Lauritz kreeg de opdracht om een onmogelijke brug te bouwen bij Kleivevand, over de Kleivefossen. Deze brug wordt niet genoemd op de Wikipedia pagina van de spoorlijn. 

Kleivefossen.

• Finse, Hardangerjökulen, Torbjørnstunnel, Moldaadalen, Myrdal en de Gravenhalstunnel.
• Transportweg Kleivegjelet.
• Realpolitik.
• In 1905 stapt Noorwegen uit de unie met Zweden.
• De boeken van Karl May waren populair op school. Zin uit een boek van Karl May: Elke indianenschedel die aan het licht wordt gebracht door een pioniersploeg is een stille getuige van de bloedschuld van de blanken. Oscar las de onderstreepte zin in Afrika.
• Een reusachtig standbeeld van Fridtjof, meer dan twintig meter hoog, staat bij Vangsnes in Sognefjorden. 

• Hallingskarvet.
• Isadora Duncan.
• Lauritz zou graag een huis willen kopen op Nordnes in Bergen.
• Trein Hardangervidda.
• De aanleg van de Amerikaanse transcontinentale spoorweg ging veel sneller dan op de Hardangervidda. Ze gebruikten nitroglycerine ipv dynamiet. Slavenhandel in Chinezen. Meer dan 30000 Chinezen waren omgekomen tijdens de bouw. Lees hier het verhaal.
• Armoede was een soort van zegening voor degene van wie God het meest hield. ‘Het is gemakkelijker voor een kameel om door het oog van een naald te gaan dan voor een rijke om het koninkrijk van God binnen te gaan.’
• Marie Spångberg, eerste vrouw die in 1893 het artsexamen heeft afgelegd.
• In 1913 voerde Noorwegen het vrouwelijk kiesrecht in.
• Kieler Woche.
• Aanval Engelsen op Dar El Salaam. Lees het verhaal hier. 
• Tweede Boerenoorlog.
• Generaal Jaap van Deventer.
• Generaal Paul von Lettow-Vorbeck. 
• Oscar zat bij het Sonderkommando.

Wil je meer weten over het spoortraject Oslo - Bergen? Kijk dan de Rail Away aflevering of naar het onderstaande filmpje. De volledige film is te downloaden via een torrentlink op deze website.

Ook interessant is de onderstaande afbeelding afkomstig uit het Ingenören som hjälte artikel.

Bergensbanen.

Interessant is ook het Woord van dank gedeelte.

• 1924. Hoofdingenieur Sigvard Heber. Boek Da Bergensbanen blev til - Fem aars ingeniørliv pas høifjeldet. Uitgegeven door Stiftinga Rallarmuseet, Finse. Het boek is hier te downloaden.
• Trilogie Toget over vidda van Björn Rongen.

Recensies:
- De Volkskrant

- Hebban

- Blik op de wereld

- Trouw

- Zweeds lezen

- Anthune

- Boek recensies door Wijnand Leff

- Alles over boeken en schrijvers
- De Vries boeken

- Van der Velde Boeken

Sjöhistoriska museum in Stockholm

Het Sjöhistoriska museum in Stockholm stond op mijn lijstje om te bezoeken. Na het bezoek van het Vasamuseum (nog geen blogbericht van) en de Bataviawerf in Lelystad was ik wel benieuwd naar het Sjöhistoriska museum. Alleen het gebouw al is een plaatje. Het gebouw is ontworpen door de Zweedse architect Ragnar Östberg en heeft de vorm van een anker.

Het museum staat vol met modellen van allerlei soorten schepen en andere voorwerpen. De collectie is te zien op de DigitaltMuseum website met meerdere foto's van de voorwerpen en veel informatie. Hoe is het materiaal gepresenteerd in het museum? Dat is te zien op de onderstaande foto's.

De bibliotheek.

Natuurlijk heeft het museum ook een winkeltje met leuke spullen.

Tjärtvål (teerzeep).

Svenska Sjömans Tatueringar.

Een mooi gebouw van buiten en binnen met heel veel modellen van schepen. De toegang is gratis.

Runensteen in Utrecht

We moesten vandaag naar Utrecht en ik had eigenlijk niet gedacht dat hieruit een blogbericht zou komen, maar het is toch gebeurd. Ik ben wel vaker in Utrecht geweest maar eigenlijk alleen om cursussen te volgen of examens te doen. Eigenlijk nog nooit door de stad gelopen. De Dom van Utrecht ook nog niet eerder gezien en bezocht. Omdat we ons zo'n vier uur moesten vermaken zijn we naar het centrum van Utrecht gegaan en hebben onder andere de Dom bezocht.

En wat kwamen we bij de Dom tegen? Een kopie van een runensteen uit het Deense plaatsje Jelling. Dat had ik totaal niet verwacht. Sinds 22 juni 1936 staat de kopie op het Domplein, een geschenk van Denemarken bij het 300-jarig bestaan van de Universiteit Utrecht. De inscriptie luidt: Koning Harald heeft opdracht gegeven dit monument te maken ter herinnering aan Gorm zijn vader en Thyre zijn moeder, de Harald die heel Denemarken en Noorwegen voor zich gewonnen heeft en van de Denen christenen maakte.

De runenstenen van Jelling staan samen met de grafheuvels en de kerk van Jelling sinds 1994 op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO. Het interessante verhaal over de runensteen is te lezen in het verhaal Een vroegmiddeleeuwse runensteen in Utrecht van Kees Veelenturf.

Nooit geweten dat er in Utrecht een runensteen stond en dat van Jelling wist ik ook niet. Mochten we ooit weer eens in Jutland, Denemarken komen dan staat Jelling zeker op het lijstje om te bezoeken.

We kwamen het onderstaande boek ook nog tegen. Iceland: Nature of the North van Jörgen Wettke.

Het boek was wel heel duur. Een betere keuze was het boek: Geef een boek cadeau voor 2 euro: Ronja de Roversdochter. Dit boek dan ook gehaald.

De val van de Helios - Linda Boström Knausgård

Boek details:
Auteur: Linda Boström Knausgård
Titel: De val van de Helios
Originele titel: Helioskatastrofen
Vertaling: Maydo van Marwijk Kooy
Verschijningsdatum: 2014
Bladzijde: 125
Uitgeverij: World Editions
ISBN: 9789462370494

Flaptekst:
De val van de Helios van Linda Boström Knausgård is een treffend, prachtig geschreven verhaal over de relatie tussen mensen en goden, vaders en dochters, hemel en aarde. Anna wordt kort na haar geboorte in een pleeggezin geplaatst, trekt zich steeds verder terug in haar eigen wereld en wordt uiteindelijk opgenomen in een psychiatrische inrichting. Al die tijd droomt ze ervan haar vader terug te zien. Wanneer ze elkaar uiteindelijk vinden, slaan ze op de vlucht. Wie zijn het meisje en haar vader?

De auteur:
Linda Boström Knausgård was de vrouw van Karl-Ove Knausgård. In de boeken van Karl Ove was te lezen dat Linda aan een bipolaire stoornis leidt. Ik heb zelf alleen nog maar het eerste deel uit de Mijn Strijd serie gelezen. Hier kwam Linda nog niet zo vaak in voor. De val van de Helios is de eerste roman van haar hand.

Het boek:
He dunne boekje bestaat uit twee delen. In het eerste deel is te lezen dat er een geboorte plaatsvindt. Niet zomaar een geboorte, maar een geboorte van een twaalfjarig meisje geboren uit de schedel van haar vader Conrad. Tijdens de geboorte had ze een harnas aan. Dit alles speelt zich af in een dorp in het noorden. Het noorden met de sneeuw, donkere dagen, rendiervlees en de Samen.

Vader Conrad werd na de geboorte van zijn dochter schreeuwend en met acute schizofrenie naar het psychiatrisch ziekenhuis in Skellefteå gebracht, waar ze geen aandacht besteden aan zijn verhaal en zijn hoofdpijn met zulke sterke medicijnen bestrijden dat hij zelf ging twijfelen aan wat werkelijk was gebeurd. Het meisje wordt in een pleeggezin geplaatst en ze krijgt de naam Anna Bergström. Het pleeggezin bestaat uit vader Sven, moeder Birgitta en hun zonen Urban en Ulf.

Het eerste deel laat het leven van Anna in het pleeggezin zien. Er gebeuren vreemde dingen zoals het feit dat Anna in de kerk van de Pinkstergemeente in tongen spreekt. Het tweede deel gaat in zijn geheel over de opname van Anna in een psychiatrische inrichting.

Conclusie:
Ik had al gedacht dat het een vreemd verhaal zou worden en dat is het ook geworden. Literair zal er vast wel een mening over gevormd worden en die zijn dan ook in het kopje Recensies te lezen. Zelf ben ik niet literair aangelegd dus probeer ik op mijn eigen manier een invulling aan het verhaal te geven. De titel De val van Helios en de flaptekst zetten mij op het spoor van de Griekse goden. Het verhaal van Helios is op het einde van het verhaal terug te vinden. Het verhaal van Pallas Athena is duidelijker aanwezig in het verhaal. Dezelfde geboorte en uiteindelijk komt Anna tot de conclusie: Omdat ik Athena was. Tevens bleek het dat ze niet in tongen sprak maar Grieks. Interessant om de mythe in het hedendaagse verhaal terug te lezen. Het tweede deel is compleet anders. Het leven in een psychiatrische inrichting. Anna wordt kalm gehouden door medicijnen. Het zwakt haar suïcidale gevoelens af. Het verhaal van Anna in de inrichting deed me denken aan mijn moeder die sinds kort is opgenomen vanwege dementie. Schrijfster Linda heeft zelf ook in een psychiatrische inrichting geschreven en het is dan ook geloofwaardig geschreven.

Na het lezen van deze recensie op Hebban blijkt dat het verhaal of in ieder geval de titel slaat op het neerstorten van Helios Airways-vlucht 522. De Zweedse titel is daar wat duidelijker over: Helioskatastrofen. Er zal vast een bedoeling hiervoor zijn, ik heb het niet gevonden.

Ondanks het hoog literaire gehalte leest het verhaal goed. Het eerste deel speelt zich af in het noorden van Zweden en dat vind ik persoonlijk meestal wel boeiend. Wat de wetenswaardigheden betreft heb ik er maar één en dat is de verwijzing naar de musical Jesus Christ Superstar.

Recensies:

- Tzum

- Hebban

- Literair Nederland

- Athenaeum

- Literatuurplein

- Meneer Jacques

- Dawn the rabbit hole

- Leeskost
- Swedish Book Review

Systerskap - Katja

Soms kom ik in Zweden een poster of wat anders tegen en ik ben dan altijd benieuwd wat het verhaal erachter is. Deze keer de onderstaande poster die in Stockholm hing.

Systerskap is de naam van een single van Katja. Katja is Katja Gustafsson en ze is een Zweedse DJ uit Stockholm. Haar muziek is op Spotify te beluisteren. Niet echt mijn soort muziek maar ze staat wel ergens voor. Waarvoor? Lees dit interview met haar. Daarnaast houdt ze een soort blog bij. Op Instagram is ze ook aanwezig, Genoeg kanalen om haar te volgen. Nu de muziek. Luister naar het nummer Human Right hieronder en oordeel zelf.

Tot as - Lisa Bjurwald

Boek details:
Auteur: Lisa Bjurwald
Titel: Tot as

Originele titel: Tills bara aska återstår
Vertaling: Neeltje Wiersma

Verschijningsdatum: 2017
Bladzijde: 302
Uitgeverij: Karakter Uitgevers
ISBN: 9789045213637

Flaptekst:
Stockholm, Zweden. Agente Rebecka Born heeft eindelijk de kans gekregen waar ze al jaren op wacht: ze is gevraagd om lid te worden van een elite-eenheid binnen de politie die zich richt op het bestrijden van terrorisme en georganiseerde misdaad.

Haar eerste zaak: het onderzoek naar de mysterieuze moord op twee vrouwen die gruwelijk verminkt en verbrand zijn gevonden bij de Klarälven-rivier. Wanneer ze aankomt in het pittoreske maar zeer geïsoleerde Värmland, wordt ze geconfronteerd met een dreiging die ze nog niet eerder is tegengekomen. Een dreiging die niet met doorsnee-politiemethoden bestreden kan worden en die haar oorsprong vindt in eeuwenoude rituelen, op een ander continent.

Wat is de anonieme slachtoffers overkomen? Zijn ze doelwit geworden van racistisch geweld dat recent opgelaaid is vanwege de plaatsing van vluchtelingen in een oud landhuis? Of zijn er misschien dingen gaande die te maken hebben met schimmige mensensmokkelaars en criminele netwerken die alles en iedereen vanuit de schaduwen in de gaten houden? Naarmate het onderzoek vordert, ontdekt Rebecka een onheilspellende connectie tussen het landhuis en haar eigen verleden.

De auteur:
Lisa Bjurwald (geboren op 24 december 1978) is een Zweedse journalist, columnist en auteur van

onderzoekende non-fictie boeken over het onderwerp van de rechts-extremisme en rechts populisme in Zweden en andere Europese landen. Op haar website zijn een aantal van haar artikelen te lezen. Ze heeft er in ieder geval ontzettend veel kennis van. Ik kwam haar naam al tegen in de documentaire The Antifascist en was erg benieuwd naar haar eerste boek. Het onderwerp was na het lezen van de informatie over Lisa al snel duidelijk.

- Interview met Lisa Bjurwald (Duits).

- Artikel van Lisa Bjurwald.

Het boek:

‘...want degene met de mooiste droom,
en met de zachtste, wreedste en wildste blik,
wordt ter aarde geworpen en bezoedeld met stof. ‘
Het moeten sterren zijn geweest - Gustaf Fröding

Het boek bestaat uit zevenentachtig korte hoofdstukken. Deze indeling zorgt voor snelheid in het verhaal. Het eerste hoofdstuk begint op het platteland in Zuid-Nigeria. In een familiedorp mijlenver van de megastad Lagos met moeder Isohe en dochter Blessing. De oudere zus van Isohe, Joy, was opgehaald door Hen en nu Isohe ook. Niet erg duidelijk maar zeker een goede aanzet voor het verhaal. Het hoofdstuk erna speelt zich af aan de rand van Karlstad. In april wordt er een verkoolde klomp lichaam in de rivier Klarälven gevonden. Er lag een Mjölnir hamer van Thor op zijn borst. Het was een klein lichaam en de borstkas leek opengebroken. Er zaten gapende gaten in de oogkassen.

Na deze twee inleidende hoofdstukken maak je kennis met Rebecka Born, ex-man Henrik en hun zoons Sebbe (Sebastian) en Gabbe (Gabriel), respectievelijk acht en tien jaar oud. Er zijn zes maanden verstreken sinds haar scheiding met Henrik. Het motto van Rebecka is een Springsteen-citaat. Die had ze gezien tijdens een rondje hardlopen toen ze boven op de heuvel met het observatorium stond. Beneden tussen de glijbanen had een graffiti-artiest het dak van een kinderspeelhuis met metershoge letters versierd:

They said sit down

I stood up

Het citaat staat boven haar stuitje. Rebecka werkt voor de elite-eenheid Sektionen för Särskilda Hot (SSH) oftewel de dienst bijzondere dreiging. De elite-eenheid SSH viel onder de voormalige landelijke recherche - tegenwoordig NOA - en hield zich bezig met zware georganiseerde misdaad, terrorisme en wat in de statuten stond beschreven als onconventionele bedreiging van staatsveiligheid. Twee jaar geleden had Rebecka na vele jaren haar baan als rechercheur van misdrijven tegen kinderen opgezegd en was ze overgestapt naar de SSH.

Rebecka woont in Gamla Stan. Haar woning staat in Gåsgränd. Al gauw kom je erachter dat er iets is met Rebecka. Ze heeft een dwangmatige zelfstandigheid wat slechts het symptoom is van haar echte fobie, een pantser dat ze om zich heen had gebouwd om het beest in toom te houden. De angst was ontstaan in dezelfde zomer dat Rebecka zestien zou worden in juni 1995 op midzomerdag. Er is toen blijkbaar iets gebeurd in de stal van het familielandgoed, maar ze werd niet geloofd. De gebeurtenis uit het verleden is een belangrijke verhaallijn. 

Ondertussen wordt er een tweede lichaam in dezelfde staat gevonden als het eerste. Het slachtoffer was niet alleen verminkt, of gemarteld, terwijl hij of zij nog leefde. Het lichaam was ook zo erg verbrand dat het zeer twijfelachtig was of het forensisch lab het ooit zou kunnen identificeren. De lijken liggen in Värmland en Rebecka wordt vanwege haar roots in Värmland op de zaak gezet om te helpen. Het blijkt dat haar moeder Elisabeth Born haar roots in Värmland had, Rebecka had ze al op haar achttiende met wortel en tak afgesneden.

Rebecka gaat toch akkoord om naar Värmland te gaan. Vanaf dat moment wordt het grimmiger. De slachtoffers waren zwart en het blijkt dat de omgeving extreem rechts is. De opa van Rebecka, bisschop Eugen Born, stond bekend als een Nazi-zwijn. Een gevleugelde uitspraak van bisschop Born uit Arvika: ...Je mengt een emmer witte verf niet met een emmer zwarte. Dus waarom zou je mensenrassen mengen? De rechts-extremistische partij Nordisk Gryning en het Rechtse Sverigedemokraterna worden genoemd. In Grimstad zaten stickers op de achterruit van een auto met de tekst: Wermland 4-ever. Jezus was een hippie - Mohammed was een pedofiel. Geef acht! Nordisk Gryning. Journaliste Maria Ekman was een van de weinige journalisten die ondanks doodsbedreigingen verslag bleef doen van criminaliteit in Värmland. Het tijdschrift voor criminologie Expo kocht haar teksten als enige. Maria heeft een Engelstalig blog Sweden Uncut. Politiechef  Frank Richert van de plaatselijke politie blijkt ook een racist te zijn en is bijna een keer opgepakt voor groepsseks met een veertienjarig meisje.

Al snel komt het verhaal terecht op Ulfsby, het verlaten landhuis van de familie Born. Ulfsby is tegenwoordig een asielzoekerscentrum. De immigratiedienst heeft een overeenkomst met de eigenaar Robert Born. Robert Born is de buitenechtelijke neef van Rebecka. Ulfsby is de plek waar Rebecka heeft gewoond en het voorval uit 1995 in de stal op Ulfsby gebeurd.

Conclusie:
Een verhaal met een keiharde boodschap. Het zou in Zweden niet zo'n vaart lopen leek het. Wel, dit verhaal bewijst het tegendeel. De Zweedse bevolking in het zuiden is bij vlagen extreem rechts. Het onderwerp trafficking wordt uitgebreid behandeld. Goede verhaallijnen van Rebecka zelf en Isohe. Kortom, een boek waarvan ik al verwacht had dat het indruk zou maken. Ik ben heel benieuwd naar de vervolgdelen.

Wetenswaardigheden:

• Stockholms Atletklubb, de Atlaswijk.
• De Russische seriemoordenaar Andrej Tjikatilo stak de ogen eruit.
• Naar mijn mening lijkt journaliste Maria Ekman op Lisa Bjurwald. Lisa Bjurwald werkt ook voor Expo net als Maria en ze schrijft ook over de rechtse bewegingen in Zweden.
• Verwijzing naar de titel: Waarom de politie de slachtoffers laten ontdekken in plaats van ze helemaal te laten opbranden, tot er alleen nog as over was?
• In Stockholm de kerken Storkyrkan en de Tyska Kyrkan.
• Rebecka luistert naar klassieke muziek en ook naar The Stooges.

• Rebecka trok een lege stoel naar zich toe en ging zitten. Ze moest de impuls bedwingen om net zo wijdbeens als Frank Richert te gaan zitten. Wat meende hij wel niet tussen zijn benen te hebben, een granaatwerper?
• Rebecka heeft The guns of Brixton van The Clash als ringtone.

• De Hagaman was vader van twee kinderen die onder zijn normale uiterlijk een echte Mister Hyde persoonlijkheid verborg. Hij zaaide angst in Umeå.
• Lucifers, uitlaatgassen, gegrilde worst - en dan Mälaren. De lucht in Stockholm was wel heel wat anders dan de stank van de boerderijen en fabrieken in Värmland. Hier verrezen de gebouwen met onverbloemde ambitie in plaats van zich klein te maken voor de kleinsteedse Jantewet.
• Outcalls, meisjes die bij je thuis komen. Incalls, de klanten worden in een eigen appartement of bordeel ontvangen.
• De website Scandi-escorts.com.
• Human Rights Watch
• NOA Nationella Operativa Enheten.
• Mami Wata, Shango, Ogun.
• Uitverkoren tot trokosi.
• Grote God, Ejila Asebora. Dat betekent: Wees op je hoede.
• Rålambshovsparken Stockholm.
• Nawoord van de auteur: Tot as is een fictief verhaal gebaseerd op diepte-interviews met Nigeriaanse slachtoffers van trafficking en bestaande Europese zaken en politieonderzoeken waar Lisa exclusief toegang tot heeft gehad. 
• Rebecka Born is een verzonnen karakter.
• 10% van de inkomsten van de auteur wordt geschonken aan de katholieke hulporganisatie Caritas, leidend in het werk tegen Nigeriaanse sekstrafficking. 

Recensies:

- Onapona's book of life

- Vrouwenthrillers

- Alles over boeken en schrijvers

- Awesomebookloverblog

- Shyama in Boekenland

- Lekker lezen

- Met de neus in de boeken

Het Armémuseum in Stockholm: Zweedse militaire geschiedenis

Deze blogpost verscheen eerder op 11 oktober 2016 op Nordik Living en gaat over het Armémuseum in Stockholm. 

Het Armémuseum is een museum over de militaire geschiedenis van Zweden en is gevestigd in Artillerigården in de wijk Östermalm in Stockholm. Het museum is vrij toegankelijk en stond op mijn lijstje om te bezoeken. De plek waar het museum staat werd gebruikt voor militaire doeleinden sinds het midden van de zeventiende eeuw. De huidige gebouwen werden gebouwd tijdens de tweede helft van de achttiende eeuw. In 1879 werd het museum geopend. Meer over de geschiedenis van het museum is te vinden op de website van Armémuseum.

Buiten is al veel te zien, maar binnen is het helemaal geweldig. Het gebouw bestaat uit een aantal verdiepingen en op elke verdieping is een gedeelte van de Zweedse geschiedenis te zien. Het begint al in de oertijd en eindigt met wapens uit deze tijd. Onvoorstelbaar dat de mensheid niet zonder oorlog kan.

Agneta Horn.

Het museum heeft in ieder geval een geweldig overzicht gemaakt van de verschillende oorlogen door middel van indrukwekkende displays in een even zo indrukwekkend gebouw. De liefhebbers van geschiedenis en oorlogen kunnen hier wel de gehele dag verblijven. Alle informatie is in het Zweeds en Engels te lezen. Je kunt dingen testen, zoals het dragen van een rugzak uit de Tweede Wereldoorlog, zitten op het houten paard marteltuig en verschillende wapens vasthouden. Het museum heeft ook een mini-tentoonstelling over Raoul Wallenberg, de voor mij onbekende Zweed die duizenden mensen van de nazi’s heeft gered en in de shop kun je genoeg halen, vooral veel boeken.

Raoul Wallenberg

In het museum staan niet alle objecten. De overige objecten zijn te vinden op de DigitaltMuseum website.  Een mooi onderdeel op de begaande grond was Knitting Peace. Ik vermoed dat het een tijdelijke expositie was en nu niet meer aanwezig is in het museum.

Knitting peace.

Ben je er toch, breng dan ook een bezoekje aan de Hedvig Eleonora kerk die links naast het Armémuseum staat. Na al het oorlogsgeweld in het museum zorgt de stilte van de kerk voor wat tegenwicht. Tevens kun je het Armémuseum gebouw vanuit de kerk goed zien.