Babas Bilar

Filmdetails:
Titel: Babas Bilar
Jaar: 2006
Regisseur: Rafael Edholm

Verhaal: Rafael Edholm en Björn Olofsson
Acteurs: Andreas Wilson, Sara Sommerfeld, Hassan Brijany
Duur: 90 minuten
IMDB cijfer: 4,7

Samenvatting:

Een man steelt in opdracht een auto om een schuld bij zijn minnaar in te lossen. Hij weet echter niet dat de auto aan een Russische gangster toebehoort, die nu wraak wil.

De film:
Op Netflix is de Zweedse film Babas Bilar uit 2006 te zien en speelt zich af in Kiruna. Het is een western comedy ook wel Paltvästern genoemd. Het gaat over Jojo die het spaargeld van hem en zijn vriendin Anso, oorspronkelijk gereserveerd voor een aanbetaling op een huis, heeft uitgegeven aan een versnellingsbak voor zijn Cadillac. Jojo gaat met tegenzin naar de Arabisch-Zweedse Baba, de vader van Anso, om het geld op te halen. Anso heeft haar vader afgewezen vanwege zijn creatieve bedrijfsmethoden als verkoper van gebruikte auto's. Baba stuurt Jojo om een auto op te halen bij de Finse Elena, de vrouw van de gewelddadige Russische maffiosi-drugssmokkelaar Ivan en dat heeft grote gevolgen.

De meesten nemen de film niet serieus. Toch neemt deze recensie op de Nottingham website de film wel serieus en schrijft er een interessant stuk over. Hieronder een vertaald gedeelte uit de recensie:

Edholm heeft bijna alle nationale stereotypen die de regio maar kan bevatten in dit noordelijke punt van Zweden geperst: een Rus die rauwe uien eet; sauna-liefhebbende-rockabilly Finnen; een olierijke Noor; drugskopende Afro-Zweden; een drugsrokende Spanjaard; en een schietgrage Deen. Ik zeg bijna allemaal, aangezien de inheemse bevolking van de regio, het Sami-volk, opvallend afwezig is. Ofwel de kosmopolitische mentaliteit van de scenarioschrijvers (Edholm en Björn Olofsson) omvat niet het Samivolk, ofwel zou het kunnen worden beoordeeld als een stap te ver in de niet-pc-stijl van de film om de inheemse bevolking van de regio te bespotten. Het is vermeldenswaard dat het Sami-volk een geschiedenis heeft waarin het in Zweedse films als stereotypen wordt afgeschilderd, vooral in de decennia voorafgaand aan de jaren zestig.

Conclusie:

Een aparte film waar inderdaad allerlei stereotypen in voorkomen. Er zit humor in waar vooral de drie Finse broers een aandeel in hebben. De leukste scène is hieronder te zien:

En zoals de recensie op de Nottingham website al aanhaalt is de grote afwezige groep de Sami. Dit terwijl het verhaal zich afspeelt in Kiruna. Leuke film met humor waar ik wel van hou. 

De soundtrack wordt onder andere verzorgd door Fatboy. Hieronder is het nummer This tear will never leave in my eye van hun te horen:

Hieronder het nummer Not Depending on the Law van David Flair:

Hieronder het nummer Det vackraste van Cecilia Vennersten:

• Interview Rafael Edholm

Recensies:

- Moviemeter

- A wasted life

- Letterboxd

- Aftonbladet