Rendiermeisje - Margaret Ruthin

Boek details:
Auteur: Margaret Ruthin
Titel: Rendiermeisje

Oorspronkelijke titel deel 1: Reindeer Girl (1961)

Oorspronkelijke titel deel 2: Lapland Nurse (1962)

Vertaling: C.A.L. le Poole-Bauer
Tekeningen: Lotte Ruthin
Jaartal: 1981
Bladzijde: 261 blz
Uitgeverij: Uitgeverij Christofoor, Rotterdam
ISBN: 9062381235

Na de vorige fotoboek blogpost over Fins Lapland wat te downloaden is, nu weer een boek over Fins Lapland. Dit maal een kinderboek uit de jaren zestig.

Over de schrijfster Margareth Ruthin is weinig bekend. Het enige dat ik kan vinden is het geboortejaar 1906 en het overlijdensjaar 1980 (bron: DBNL). Ze heeft volgens Worldcat een aantal boeken geschreven. De lijst is op de Worldcat website te zien.

Samenvatting:

Het vijftienjarige rendiermeisje Raili weet niet anders, dan dat ze thuis hoort bij de oude "grootmoeder" Kirsti en de rendieren totdat er twee politiemannen komen...

Als een meisje dat haar hele leven bij de Lappen heeft gewoond, hoort dat zij een vader in de stad heeft , moet zij kiezen: of blijven helpen bij het hoeden van de rendierkudde of naar haar rijke vader in Helsinki gaan.

Het boek bestaat uit twee delen. Het eerste deel gaat over Raili Sara (15), haar broer Johan (16), haar grootmoeder Kirsti Sara en grootvader Jussa. Het verhaal speelt zich waarschijnlijk af net na de Tweede Wereldoorlog bij de rivier Ivalo. Grootvader Jussa gaat naar Muonio om spullen te ruilen, maar komt in het ziekenhuis terecht.Hij had een brief bij zich waarin stond dat Raili andere ouders heeft gehad. De moeder van Raili stierf toen ze bij de Lappen verbleef. Haar vader wist niet van het bestaan van een dochter totdat de brief van Jussa bekend werd. Een spannend verhaal volgt en geeft een goed beeld van Fins Lapland weer.

Enkele leuke feiten uit het eerste verhaal haal ik er even uit. Er worden een aantal Samische woorden aangehaald zoals skaller (schoenen), peski (witte rendierjas), poelka (slee zonder lopers), sose (dooiperiode), Horagelles (dondergod), Bazza derivan (Blijf in vrede), Mana derivan (Ga in vrede) en Staalo (boze geest tussen de rotsen).Meer informatie over Staalo op de Sami museum website. Het zoeken naar Staalo heeft me wel weer een nieuwe boekaanwinst opgeleverd, namelijk Stallo van Stefan Spjut. Lijkt me een mooi boek.

De skaller worden gevuld met sennagras om zweet op te nemen en daarmee koude voeten voorkomen. Sennagras wordt heel even genoemd in het artikel Het gebruik van koffie in Lapland.

Samepike banker sennagrass

Bruidsschoenen (foto van de website Museumkennis.nl.
Website is sinds 3 februari 2014 helaas op zwart gegaan)

In het verhaal maakt men een lemmingentrek mee. Dit gedeelte is levendig geschreven. We kwamen een paar jaar geleden zelf op de Flatruet best wel veel lemmingen tegen, die onder je voeten door schieten. Meer hierover in deze blogpost.

Dode lemming op Flatruet

Bezoekers in Lapland blijven volgens het boek nooit buiten de tent staan. Ze gaan naar binnen en vragen toestemming om hun eigen ketel op het vuur te zetten om koffie te maken of krijgen koffie aangeboden. Dat past weer goed bij het artikel Het gebruik van koffie in Lapland.

Deel 1 leest lekker en is spannend. Het verhaal zit goed in elkaar en de schrijfster heeft kennis van Fins Lapland.

Deel 2 speelt zich een paar jaar later af. Raili is 19 of 20 jaar en werkt samen met Marja Stoor in een ziekenhuis in Helsinki. Ze gaat samen met Marja naar Lapland om kinderen daar te behandelen tegen mazelen. Ze ontmoeten in Lapland onder andere Otto Strinberg en Hans Griber en komen in aanraking met wat goud met mensen kan doen. Raili komt haar grootmoeder nog tegen. Het tweede verhaal is beduidend minder dan het eerste deel. Al met al een leuk boek. Het boek is tweedehands nog te bestellen bij Bol.com of via Marktplaats.