Google Translate

maandag 29 maart 2021

Koldkrigsmuseum Stevnsfort en Boesdal Kalkbrud

Na de wandeling langs de klif van Stevns Klint zijn we ook nog even met de auto naar het koldkrigsmuseum Stevnsfort en Boesdal Kalkrud geweest. Gewoon om even te kijken .Het was al laat en het museum zat al dicht. Toch nog een paar foto's van buiten gemaakt. Ik moet zeggen dat ik wel erg benieuwd ben naar de 18 meter onder de grond liggende 1,7 kilometer lange gang. Vanwege corona zit de tunnel nu nog dicht. Volgens de website van Østsjællands Museum werd Stevnsfort in 1953 ingewijd, maar pas in 1955 volledig voltooid. De achtergrond voor de bouw was de ontwikkeling van de Koude Oorlog na de Tweede Wereldoorlog en niet in de laatste plaats de toetreding van Denemarken tot de NAVO in 1949. De belangrijkste vijand was nu het communistische 'Oostblok', die bestond uit de Sovjet-Unie en een aantal Oost-Europese landen. Denemarken bevond zich in de frontlinie van de Koude Oorlog, omdat ze buren van het Oostblok waren via de Oostzee. Daarom werden Stevnsfort en Langelandsfort gebouwd, die samen de toegang tot de Deense zeestraten (Sont, Storebælt en Lillebælt) vanuit het oosten bedekten. In oorlogstijd moesten de forten deze wateren blokkeren totdat er versterkingen uit het westen kwamen. In vredestijd dienden de forten als maritieme bewaking, waar elke dag, de klok rond, al het passerende scheepvaartverkeer werd gevolgd.

Stevnsfort kenmerkt zich door ondergronds te zijn. Naast de werking van de belangrijkste bewapening van het fort, werden twee grote Duitse kanonnen en de bewaking van het water uitgevoerd vanuit de ondergrondse ruimtes die verbonden waren door karakteristieke lange doorgangen uitgehouwen in de klif.

In 1984 vond een verplaatsing van de Deense raketafweer plaats, waardoor een eenheid (squadron) van het Amerikaanse raketsysteem HAWK bovengronds op het gebied van Stevnsfort werd opgesteld. Op het terrein van Stevnsfort kun je nog steeds het raketsysteem zien. Zowel het HAWK-squadron in Stevnsfort als het fort zelf werden in het jaar 2000 gesloten. Het museum werd geopend in 2008.

Op de website van Rose Frederiksen is een blog te vinden met een rondleiding door het museum. Ook zijn er veel foto's te zien. Nog meer foto's staan op deze pagina van Hjak.








Naast het fort ook even gekeken bij Boesdal Kalkbrud. Sinds 1914 werd in Boesdal Kalkbrud kalk opgegraven. Overblijfselen van de twee oude kalkovens uit 1930 staan ​​er nog en een groot piramidevormig pakhuis uit 1967 is bewaard gebleven. Het gebouw wordt tegenwoordig gebruikt voor culturele doeleinden. De kalksteengroeve werd in 1978 gesloten en is tegenwoordig eigendom van de gemeente Stevns en dient als recreatiegebied voor onder meer picknicks, rollenspellen en concerten. Vanaf de kalksteengroeve kun je helemaal naar beneden lopen naar het strand zonder trappen. Omdat we al een beste wandeling erop hadden zitten alleen even over de groeve gekeken en er niet doorheen gelopen. Volgens de website van Stevns Klint komt er in 2022 een bezoekerscentrum. 






Mochten we ooit weer eens in de buurt zijn van Stevns Klint dan gaan we zeker hier weer naar toe en blijven dan langer.

3 opmerkingen:

  1. Dank je wel voor alle informatie. Zeker een tweede bezoek waard.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik ben zelf niet zo weg van tunnels, maar heb het wel op de kaart genoteerd.

    BeantwoordenVerwijderen