Trollstigen

In Noorwegen hebben we in 2015 veel toeristische plekken bezocht. Een ervan was Trollstigen. De weg bevat elf haarspeldbochten en is geopend op 31 juli 1936 door koning Haakon VII na een bouwtijd van acht jaar. Dat de weg toeristisch is, kwamen we snel achter. Wat een ongelooflijke drukte op de weg en op het uitkijkplatform (Trollstigheim) op de top. Bussen die op en aan reden. We zijn er gelukkig twee keer geweest. De tweede keer vroeg in de morgen en dan is het gelukkig niet druk. Een mooi verslag over Trollstigen is te lezen in deze blogpost van Lost in Norvana.

Lesja kyrkje

De Lesja kerk is een kruiskerk uit 1749 in Oppland, Noorwegen. Het werd ingehuldigd met de naam Bethel Kerk. De kerk is gelegen op een kleine heuvel midden in de bossen in een vallei. Dit is de reden dat de kerk opviel toen we boven langs de vallei reden. Je kon de kerk goed zien en we zijn naar beneden gegaan om de kerk te bekijken. Helaas zat de kerk dicht, dus alleen foto's van de buitenkant gemaakt.

Meer informatie over de kerk is te vinden op de onderstaande websites:
- Kunsthistorie (op deze pagina zijn veel foto's van het interieur te zien).
- Noorse Wikipedia
- Lokalhistoriewiki

De preekstoel is gesneden door Jakob Klukstad. Hij heeft een monument bij de kerk staan en hij ligt ook op het kerkhof begraven.

Jakob Klukstad.

Jakob Klukstad.

Op straffe des doods - Mats Olsson

Boek details:
Auteur: Mats Olsson
Titel: Op straffe des doods
Originele titel: Straffa och låta dö
Vertaling: Ydelet Westra
Verschijningsdatum: 2015
Bladzijde: 544
Uitgeverij: Q
ISBN: 9021400049

Samenvatting:

Als Harry Svensson na een mislukte date teruggaat naar zijn hotelkamer, ziet hij de deur van een tegenoverliggende kamer op een kier staan. In het bed ligt een luid snurkende man, een bekende artiest. Naast hem ligt een dode vrouw. Harry heeft net zijn baan bij de krant opgezegd als hij op dit verhaal stuit. Hij verdiept zich in de zaak. Maar hij loopt het risico zelf in het verhaal terecht te komen: een paar maanden later wordt er namelijk een soortgelijke moord gepleegd. Het slachtoffer is de vrouw met wie Harry de bewuste nacht van de mislukte date heeft doorgebracht. Het was een volkomen normale afspraak, althans, als je buiten beschouwing laat dat het een SM-afspraak was. Harry raakt betrokken bij de zoektocht naar een seriemoordenaar, een zoektocht waarbij liever niet de hele waarheid boven tafel mag komen.

De auteur:
Mats Olsson (1949) is journalist en schrijft al vijf decennia lang over muziek, film, sport, de Verenigde Staten, eten en veel andere dingen in voornamelijk de krant Expressen. Met Op straffe des doods debuteert hij als misdaadschrijver. Hij was begin november 2015 in Nederland en België en heeft enkele interviews gehouden. Op 1 november was hij te gast op Scandinavië-XL en ik was een van de gelukkige winnaars van zijn boek.

Mats Olsson (links) op Scandinavië-XL.

Het interview is niet op internet terug te lezen. Veel van wat er verteld is, is terug te lezen in een aantal andere interviews die rond die tijd gehouden werden.

Uit het interview van Connie Flipse blijkt dat Mats heeft gewerkt als journalist en is gestopt met werken om zijn boek te schrijven. Hij heeft twee jaar geschreven aan zijn boek. Toen het boek eenmaal af was, bleek dat zijn uitgever het boek te dik vond en er zo'n 350 pagina's ingekort moest worden. Het is uiteindelijk gelukt en een deel ervan heeft Mats weer gebruikt in zijn tweede boek.

Uit het interview van Nordic Vibes blijkt dat Mats als muziek- en later als sportjournalist de wereld over reisde om bands te zien en sporters te interviewen. Tevens had hij een sportcolumn in een krant. Dit wilde hij niet zomaar opgeven om een boek te schrijven. Hij heeft in die tijd wel drie detectives vertaald. 

Uit het interview van Serendipitybooks blijkt dat David Crocet zijn favoriete schrijver is omdat deze auteur hem aan het lezen kreeg. Meer over Mats is te vinden op zijn eigen Twitter en Instagram account.

Het boek:
Het boek begint met een zin uit het nummer Lady Day van Rod Stewart:

I get scared when I remember too much (Lady Day) - Rod Stewart (1970)

Het boek bestaat uit drie delen en in het eerste deel wordt direct duidelijk waar het boek over gaat. Het is oktober in Stockholm en Ulrika Palmgren, 46 jaar, gescheiden en woonachtig in Malmö, is een vrouw die slaag wil. Na haar scheiding heeft ze Falsterbo verlaten en woont ze nu in een appartement in Malmö. Harry Svensson was journalist. Hij is ermee gestopt en is een restaurant begonnen. Zo is hij in contact gekomen met Ulrika. Ulrika is namelijk een wijnimporteur. Ze zijn een hapje eten in het restaurant Riche. Ulrika importeert Devil's Peak wijn. De wijn is van een popster. Devil's Peak was een nummer van de band.

If you come into my arms. I'll take you to Devil's Peak. (geen bestaand nummer).

Na hun ontmoeting hebben de twee nog maanden contact voordat ze een SM sessie daadwerkelijk uitvoeren bij Ulrika thuis aan de Gustav Adolfs torg, Malmö. Harry is namelijk niet vies van SM en hij had zich goed voorbereid op de SM sessie met Ulrika. Harry had een mattenklopper meegenomen die hij in een gitaarkoffer vervoerd. Na dit gelezen te hebben, snap ik de cover van het boek. Er staat namelijk een gitaarkoffer op de cover van het boek en een mattenklopper op de achterkant van het boek. De gitaarkoffer is iets wat regelmatig terugkomt in het boek. Ik moet zeggen dat het best wel leuk bedacht is. Het maakt het verhaal humoristisch op een subtiele manier. Helaas voor Harry nam de SM sessie met Ulrika een onverwachte wending voor hem. Teleurgesteld keert Harry terug naar het hotel Mäster Johan en vindt een dode vrouw naast een man in een kamer in het hotel. Harry kent de man vanwege zijn beroep als journalist. Het is Tommy Sandell, een uitgerangeerde blues zanger. Volgens Harry is Tommy geen echte blues zanger. Sven Zetterberg is volgens Harry echte blues.

De 38-jarige Eva Månsson, rechercheur van de politie van Malmö, onderzoekt de zaak. Harry zelf ziet in de moord een verhaal en gaat erover schrijven. Na publicatie van het verhaal krijgt Harry een email van een onbekend Hotmailadres met de zin: Waarom schrijf je niet over de spanking? Het blijkt namelijk dat de dode vrouw klappen heeft gehad voordat ze werd vermoord. Aangezien Harry ook van spanking houdt en dit niet bekend is bij het publiek, wil hij dan ook koste wat het kost zijn voorkeur voor SM geheim houden. Hij wringt zich in allerlei bochten om zijn relatie met Ulrika niet prijs te geven. Men komt erachter wie de dode vrouw is en het onderzoek bij de politie komt op een dood spoor terecht. Gelukkig blijft Harry de moord wel onderzoeken en je wordt als lezer hierin meegesleurd. Van Malmö naar Kopenhagen en dan weer naar Stockholm met zelfs een uitstapje naar New York. Het grootste gedeelte van het verhaal speelt zich af in Skåne.

Het boek bevat meer dan vijfhonderd bladzijden en dit betekent dat alles langzaam maar zeker duidelijk wordt. De ontknoping is spannend. Het boek leest soms als een autobiografisch verhaal van Mats Olsson zelf. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het hele verhaal Mats Olsson voor me had. De leeftijd komt overeen met Harry, allebei journalist, muziek, sport en New York. Zelfs de beschrijving van Harry die personen in het boek geven, komen overeen met Mats. Harry met zulke laarzen en zulk haar leek volgens een oude man op een yankee. Zulke laarzen had Mats ook aan tijdens zijn bezoek aan Scandinavië-XL. Dit zet mij aan het denken. Zou Mats ook aan SM doen? Ik zie het zo voor me :-).

Terug naar het verhaal. De ervaringen van Mats over het leven, zijn terug te lezen in het boek. Ontzettend veel wetenswaardigheden die samen met het SM/spanking thema goed in het verhaal zijn verweven. De schrijfstijl bevalt me en de dikte was absoluut geen probleem voor mij. Ondanks de moorden zat er humor in het verhaal. Deze combinatie zorgde ervoor dat ik ontzettend genoten heb van het boek. Het verraste me wel omdat de kritieken niet al te best waren. De vervolgdelen ga ik zeker lezen.

Wetenswaardigheden:
Het boek zat boordevol wetenswaardigheden en muziek.

• Een zedendelict in de stad waar speedwaycoureur Tomasz Gollob was geboren.
• Op bladzijde 57 en 58 beschrijft Harry hoe Kopenhagen is veranderd. Interessant om dit te lezen.
• Junkies en tippelaarsters in de beruchte Istedgade.
• De serie Weeds met daarin de scène met drugsdealer Nancy Botwin die slaag krijgt van een Mexicaanse burgemeester in diens limousine. Die scene is hier te zien. 
• De film Secretary.
• De Franse film La Fessée. 
• Restaurant Bastard in Malmö.
• Loungemuziek van Sade, Norah Jones, Melody Gardot.
• Mats noemt allerlei artiesten en bands op in het boek zoals Ron Wood, Bruce Springsteen, Deborah Harry, Rod Stewart, The Faces en Keith Richards.
• Café Dan Turèll vernoemt naar de Deense thrillerschrijver Dan Turèll.
• Strisser (politieagent).
• Wurgsexspel Michael Hutchence van INXS.
• Café Bullen.
• Café le Fil du Rasoir.
• The Bishop Arms.
• Tommy Sandell zat in de gevangenis te Ystad en had nu net als Johnny Cash en Robert Johnson in de gevangenis gezeten.
• KB in Malmö.
• Gedeelte uit hoofdstuk 9: Alle Zweden dromen van een witte kerst, maar als we die eenmaal hebben willen we er meteen weer vanaf en beginnen we te bloggen en te twitteren over de verschrikkingen van de sneeuw.
• Toen Eva aankwam in Stockholm zei ze: 'Het is hier goddomme zo koud als een ezelpik in Alaska'.
• Lill-Babs. Zie ook de blogpost over haar.
• Il Caffe Stockholm Bergsgatan. 
• Rockabillyfeest in Göteborg. Mean Devils uit Portugal en Carlos & The Bandidos uit Engeland.

Hungry heart - Bruce Springsteen

• Men zegt dat je je niets moet aantrekken van wat er in de kranten wordt geschreven, want in de krant van vandaag wordt morgen de vis verpakt.
• Koffiebar Mellqvist Stockholm.
• Pub Paddington's, Sankt Pauligatan in Göteborg.
• Knabbelspek Øffer.
• Kødbyens Fiskebar.
• Solviken.
• Een grap die ik nog niet kende: Hoe noem je iemand uit Polen die een rondje draait? Een poolcirkel.
• Restaurant Kin-Long in Malmö met Chien. 
• Het liedje By the light of the Silvery Moon uit de gelijknamige film met Doris Day.

• Harry luistert naar Waylon Jennings op zijn iPod.
• Runaway Boys van de Stray Cats. Eva en Lena luisterden hier naar in de auto.

• De trein Sten Broman. Alle doorgaande treinen in Skåne waren naar bekende Skåningen genoemd. Eentje heette zelfs Bombi Bitt. Dit klopt inderdaad. Zie Wikipedia.
• Banjodeuntje uit Deliverance. 

• Harry is in Anderslöv opgegroeid.
• Optreden van zanger Snoddas in recreatiepark wat vroeger aanwezig was. Het park is in 1949 gesloten. In het park waren een recordaantal bezoekers tijdens speech van Per-Albin Hansson.

• Ronnie Lane van The Faces: I wish that I knew then, what I know now, when I was younger.

• Trelleborgs Allehanda.
• Sjöbo en Sven-Olle Olsson.
• Vaggeryd.
• Slottsträdgårdens Kafé in Slottsparken Malmö.
• Hököpinge, Trelleborg, Svedala.

Living Doll - Cliff Richard

• Kullaberg. Båstad.
• Glenn Hysén Paddington Göteborg.
• Muziek: Anita Lindblom, Connie Francis, Siw Malmkvist, Pat Boone, Perry Como, Gunnar Wiklund.

Leva Livet - Lill-Babs

• Ballads van Dexter Gordon.

I'd rather be an old man's sweetheart than a young man's fool - Candi Staton

• Verwijzing naar het boek Vijftig tinten grijs.

Lille Klumpeduns

In every dream home a heartache - Roxy Music

Interview:
- Serendipity Books
- Connie's boekenblog
- De Thriller

Recensies:
- Hebban
- Thriller leestafel
- Aftonbladet

Sør-Fron kyrkje

In Sør-Fron kwamen we deze kerk tegen in Noorwegen. Het is een achthoekige kerk, gebouwd in de periode 1786-1792. De kerk werd gebouwd als de belangrijkste kerk in Fron parochie. De kerk is de enige parochiekerk in de parochie. Er is nog wel een bergkerk in Espedalen. Die hadden we een aantal jaar eerder al bezocht. Zie deze blogpost.

De kerk van Sør-Fron was gelukkig open.

Zwarte ogen - Thijs Feuth

Boek details:
Auteur: Thijs Feuth
Titel: Zwarte ogen
Verschijningsdatum: 2015
Bladzijde: 208
Uitgeverij: De Arbeiderspers
ISBN: 9789029503037

Samenvatting:
Karel Marsman, een uiterst succesvolle advocaat met uitzicht op een leerstoel aan de universiteit, stopt plotseling met zijn werk en onttrekt zich aan het maatschappelijk bestaan door, zonder zijn vrouw er vooraf van op de hoogte te brengen, naar het noorden te reizen. Hij gaat naar de moerassen van Finland, waar hij mensen en dieren ontmoet, maar niet erg veel. Langzaam komt de lezer erachter dat zich daar een paar jaar eerder in het leven van Karel een persoonlijk drama heeft afgespeeld. Thijs Feuth (Nijmegen, 1981) studeerde geneeskunde in Amsterdam en werkt als arts in Fins Lapland. Hij behoort als hardloper tot de Nederlandse marathontop en schreef als columnist voor o.a. Runner's World. Zwarte ogen is zijn literaire debuut.

De auteur:
Thijs Feuth (Nijmegen, 1981) studeerde geneeskunde in Amsterdam en werkt als arts in Fins Lapland. Hij behoort als hardloper tot de Nederlandse marathontop en schreef als columnist voor onder andere Runner's World.

De naam Thijs Feuth kwam ik tegen toen ik op zoek ging naar informatie over het boek De Weg der vier Winde van Yrjö Kokko. Het boek van Yrjö Kokko werd genoemd in het boek Het noordelijk gevoel van Gerrit Jan Zwier. Leuk om op die manier een nieuwe auteur te vinden. Meer info over Thijs Feuth is te vinden op Twitter en zijn eigen blog. Op zijn blog is een interview met hem te lezen. Op Facebook is een Zwarte Ogen pagina aanwezig.

Het boek:
Het boek begint met een proloog over Alex. Alex deed nooit een vlieg kwaad, was zachtaardig en verzamelde elpees van Chet Baker. Op een zondagochtend om elf uur achttien kneep hij de halsslagaders van Presa zo lang dicht dat zij vanaf die dag in vegetatieve toestand in het ziekenhuis van Enschede moest verblijven. Alex was een telg van een welvarende familie die aan de wieg had gestaan van een Hengeloos bedrijf van wereldfaam dat in signaalapparatuur gespecialiseerd was (waarschijnlijk Holland Signaal). Een droom van Alex deed denken aan een roman van Nabokov. Daarin doodde een persoon zijn vriendin op dezelfde manier als Alex had gedaan, met twee handen om de keel, toen hij droomde dat hij haar redde op het moment dat ze uit het raam van een brandend hotel wilde springen. De proloog eindigt verrassend.

Na de proloog begint het boek met hoofdstuk I in het Sarphatipark te Amsterdam met advocaat Karel Marsman, Samen met zijn compagnon Frans Beton hebben ze het advocatenkantoor Marsman & Beton advocaten: bij het rechte eind opgericht. Karel is getrouwd met Maija. De vader van Maija is Fins. Maija werkte als arts bij een sterfkliniek aan de rand van de stad.

Karel kon per 1 januari zijn opwachting maken bij de Afdeling Metajuridica van de Faculteit der Rechtsgeleerdheid. Voordat Karel op de universiteit aan de slag ging, moest hij zijn innerlijk evenwicht zien te hervinden. Zo niet, dan zou het simpelweg een kwestie van tijd zijn tot hij met een ernstige inzinking thuis zat.

Karel vertrekt naar het noorden en komt via Kopenhagen en Stockholm terecht in Turku. De reis van Stockholm naar Turku verloopt via een veerboot. Op die veerboot heeft Karel interessante gesprekken waarin een aantal schrijvers worden genoemd en ook wat discussies met onder andere de kapitein van de veerboot over bijvoorbeeld de vaarroute en hoe het vroeger er aan toe ging. Leuk is om in dit kader het blog van Captain F.L. Woodleg te noemen. Op dat blog staan ook een groot aantal verhalen over de zeevaart.

Wetenswaardigheden die aan bod komen zijn:

• Karel was overtuigd atheïst.
• Leukippos.
• Een Finse schrijver die over een zelfmoordclub had geschreven. Dat is dus Arto Paasilinna met het boek De Zelfmoordclub.  
• Émile Zola.
• Louis Couperus.
• Jan Jacob Slauerhoff.
• Gerrit Achterberg.
• De scheepsramp van de Estonia in 1994.
• Advocaat Clarence Darrow.
• Driemaster Suomen Joutsen, de Finse Zwaan.
• De nieuwste collectie servies van het Finse designmerk Iittala.
• De vechtende auerhonden van Ferdinand von Wright.
• Klokkenspel van Piirpauke.

• Bridge over troubled water van Simon & Garfunkel.

Vanuit Turku gaat Karel met de fiets naar het noorden van Finland. In dit gedeelte kom je ook meer over Karel te weten. Zo las Maija een boek van D.H. Lawrence toen ze Karel ontmoette. Maija is opgegroeid op het eiland Myrskyluoto. Je komt meer te weten over hun dochter Lotte.

Karel komt tijdens de fietstocht een aantal mensen tegen. Ook in dit stuk weer een aantal wetenswaardigheden:

• Demon van Laplace.
• Het dorp Pentinkulma.
• Tampere.
• Korkeasaari, de oude dierentuin van Helsinki.
• Voces intimae van Jean Sibelius.

• Sampsa Pellervoinen. Sampsa maakte deel uit van de eeuwige kringloop van het bos. 

Alles gaat, alles keert weer terug; eeuwig rolt het rad van het zijn. Alles sterft, alles bloeit weer op; eeuwig loopt het jaar van het zijn.

• Het dorp Kuusikoski.
• Sisu, het vermogen om ontberingen te trotseren. Te veel beschaving verzwakt het gestel van de Finnen.
• Jyväskylä. Het universiteitsgebouw. Het hoofdgebouw is ontworpen door Alvar Aalto. Het schrijvershuis ontworpen door Wivi Lönn.
• Het dorp Poijunkylä.
• De Laplandoorlog.
• Kalevala, het Finse nationale epos. Lemminkäinen.
• Schilderij van Akseli Gallen-Kallela.

Aan het einde van hoofdstuk I zou Karel huiswaarts keren door naar Rovaniemi te gaan en vanuit daar de nachttrein naar Helsinki nemen. Hij ziet vervolgens de eekhoorn, die hij aan het begin van het boek in Amsterdam ook zag en de reden was om te vertrekken, en blijft in het noorden van Finland.

In hoofdstuk II blijkt dat de titel van het boek op de ogen van dochter Lotte slaat. Je komt nog meer te weten over het leven van Karel met Maija en dochter Lotte. Dit deel speelt zich geheel af in Fins Lapland en is heerlijk om te lezen. De ontmoeting met de natuurfotograaf Arttu Nyyrikki die bezig is met een eigentijdse opvolger van Carl Linnaeus' Iter Lapponicum. De kou die vanuit de grond kwam, maar het meest nog vanuit zijn diepste binnenste. De winter was doorgedrongen tot de kern van zijn bewustzijn. Het feit dat Karel, Maija en Lotte eerder in Lapland waren geweest. De sielulintu, een zielenvogeltje. Het verhaal van de pingpongbal en de zwarte ogen van de eekhoorn, Orava. Aan het einde van het hoofdstuk vind een soort rechtszaak plaats, de grote finale. Hier ben ik de draad kwijtgeraakt. Dit ging mij boven de pet. Gelukkig was er genoeg te beleven in het tweede hoofdstuk.

• Oravan Laula, het lied van de eekhoorn, kondigde de stem aan, een gedicht uit De zeven broeders van Aleksis Kivi.

• Aleksis Kivi's Metsämichenlaula, het lied van de bosman.
• Tapio, de Finse bosgod.
• Eino Leino, Jyrki Kiiskinen, Nietzsche.
• Tuinen van Höyhensaaret.

Na de rechtszaak volgt de epiloog, die vertelt wat er na de rechtszaak gebeurd. Als laatste heeft Thijs Feuth een verantwoording gemaakt met daarin de onderstaande titels:

Verantwoording:
Elias Lönnrot: Kalevala.
Anni Blomqvist: Stormskärs Maja.
Arto Paasilinna: Hurmaava Joukkoitemurha.
Väinö Linna: Täällä Pohjantähden Alla.
Eino Leino: Rauha.
Jyrki Kiiskinen: Kun Elan. Runoja.
Aleksis Kivi: Seitsemän Veljestä.

Conclusie:
Bij toeval kwam ik dit boek tegen. Ik had nog nooit van Thijs Feuth gehoord. Zijn eerste boek is een interessant boek die zich in voornamelijk Finland afspeelt. De zinnen die Thijs gebruikt zijn erg mooi om te lezen. Soms te mooi :-). De ontberingen die Karel door moet maken, zijn geloofwaardig neergezet en deed me denken aan Nooit meer slapen. Je voelt de kou die Karel voelt en komt beetje bij beetje meer te weten welk drama zich heeft afgespeeld in het leven van Karel. De rechtszaak aan het einde kon ik niet echt volgen, maar dat zal zeker hebben gelegen aan de toestand waarin Karel zich bevond en aan mijn ondeskundigheid van de literatuur. De gesprekken over astrologie (tussen Karel en Sofia) en de pingpongbal zijn mooi om te lezen. Ook de ontmoetingen met andere personen zijn de moeite waard. Een goed debuut van een Nederlander die in Finland woont.

Een fragment van het boek is hier te lezen en de uitgever bedankt voor het beschikbaar stellen van een recensie exemplaar.

Op het blog van Thijs Feuth zag ik dat hij op 14 oktober 2016 een lezing geeft in Borne bij de Scandinavische vereniging Twente. Hij geeft ook lezingen op andere plaatsen. Welke dat zijn? Check zijn agenda.

Recensies:
- Mappa Libri
- Hardloopnieuws
- Recensieweb

Steden: Arboga

Arboga is de hoofdstad van de gemeente Arboga in de provincie Västmanlands län. Wat we van de stad gezien hebben, stelde niet zo veel voor. Misschien omdat we de stad niet echt goed bekeken hebben. Hieronder een impressie van Arboga.

Den lyckliga Arbogafilosofen van kunstenaar Richard Brixel.

Skandinaviska Banken 1864.

Baptisten kerk.

Op de muur van het Nicolai Kulturhus, hangt de schaduw van Knut Höökenberg. Muntrationsråd volgens hemzelf, beste kindervriend volgens de buitenwereld.  Hij ging in het hele land door en arrangeerde kinderballen met een zeldzaam talent om de kinderen en ouderen te vermaken. .

Arboga Antikt & inredning

Meer over Arboga is te vinden op de website van Arboga en het blog van Hej Tjorven. Willy heeft een geheel andere kant van Arboga laten zien.

Sankt Nicolai kerk - Arboga

In Arboga staat naast de Heliga Trefaldighets kerk ook de Sankt Nicolai kerk. De kerk is een middeleeuwse kerkgebouw en is waarschijnlijk gebouwd in de jaren 1100, kort voor het oprichten van de stad. Omdat de stadsrechten werden uitgegeven in de jaren na 1200 werd de kerk een parochiekerk voor zowel de stad als het omliggende platteland. In de loop der jaren is de kerk uitgebreid en gerenoveerd. Het resultaat is hieronder te zien. Ik heb zelf geen goede foto van de gehele kerk kunnen maken. Gelukkig staat op de website van Svenska Kyrkan een volledige foto van de kerk. (Bron: Wikipedia).