Google Translate

zondag 29 oktober 2017

Retourtje Midzomer - Pieter Mans

Boek details:
Auteur: Pieter Mans
Titel: Retourtje Midzomer
Verschijningsdatum: 2016
Bladzijde: 133
Uitgeverij: Uitgeverij Grenzenloos
ISBN: 9789461850003


Flaptekst:
Enkele jaren geleden trok Pieter Mans samen met zijn partner naar Midden-Zweden om daar een hotel-restaurant over te nemen en het leven een hele andere wending te geven. Pieter hield alle nieuwsgierigen op de hoogte via vlotgeschreven columns die exclusief op Emigratieboek.nl gepubliceerd werden.

Retourtje Midzomer is een gebundelde verzameling met ervaringen van de afgelopen vier jaren, doorspekt met zowel humoristische momenten als waardevolle overpeinzingen van een Nederlandse emigrant in Zweden.

Eerder verscheen van Pieter Mans het boek Volgende week, misschien... over zijn allereerste ervaringen met leven, wonen en werken in Zweden.


De auteur:
Retourtje midzomer is het tweede emigratieboek van Pieter Mans. Zijn eerste boek Volgende week misschien is in 2013 verschenen en heb ik gelezen. Helaas heb ik er toen geen blog over geschreven zodat ik niet meer weet wat Pieter in zijn boek heeft geschreven. Het ging in ieder geval over de avonturen van Pieter en zijn Duitse partner Andreas Falke sinds ze in 2005 vanuit Nederland naar Zweden verhuisd zijn. Zij namen het hotel Wärdshuset Spader 2 over in Sysslebäck, een dorpje in Värmland. Retourtje midzomer is net als Volgende week misschien een bundeling van de blogs die verschenen zijn op de website van Emigratieboek. In het laatste blog van Pieter is te lezen dat ze Wärdshuset Spader 2 en hun huis verkocht hebben en Zweden gaan verlaten. Ze willen dichter bij hun familie zijn. Een ding wat duidelijk is geworden voor Pieter is:

Natuurlijk waren er de afgelopen negen jaar ook dieptepunten. Een zeker ongeduld blijkt diep in mijn systeem verankerd. Ik kan er nog steeds niet tegen als mensen hier gewoon massaal tussen twaalf en één alles laten vallen om te lunchen, in vakantieperiodes hele bedrijven, en, nog erger, hele ziekenhuisafdelingen, sluiten, geen telefoon beantwoorden, niet reageren, niet terugbellen, je in mijn ogen nodeloos lang laten wachten. Hahaha. Ik die dacht dat ik me daar in een jaartje of anderhalf wel aan zou hebben aangepast.


Een ding staat vast. Er komt geen derde deel over hun emigratie naar Zweden.

Het boek:
Het boek bestaat uit 41 verhalen die makkelijk te lezen zijn. Interessant is dat het boek Steeds meer Zweeds van Angelien Motzheim wordt aangehaald. Andreas en Pieter voelen dit zelf niet zo na bijna zeven jaar. Dit zal ook de reden zijn dat ze uiteindelijk weer uit Zweden vertrokken zijn. In Retourtje Midzomer verblijven ze ondertussen al vijf jaar in Zweden. Na die vijf jaar is de tijdelijke verblijfsvergunning afgelopen. Ze hebben een aanvraag voor 'permanent uppehållsrätt' ingestuurd.

In de verhalen zijn ze nog steeds eigenaars van hotel-restaurant Wärdshuset Spader 2. Verder haalt Pieter een aantal keren de zin Nästa vecka, kanske (Volgende week, misschien) aan. De titel van zijn eerste boek. Een bekende zin in Zweden :-).

Wetenswaardigheden:
  • In het verhaal Cultuurverschillen de verschillen tussen Duitsers en Nederlanders.
  • Een verhaal gaat over de autorally in Höljes. Die baan hebben we een keer bezocht, maar toen was er niets te doen.
  • Utøya wordt aangehaald in het verhaal Wakker worden!
  • De gezondheidszorg wordt aangehaald in het verhaal van Jörgen en Bo.
  • De mobiele telefoon in het verhaal Flintstones United
  • Allt för sverige is de favoriete tv-serie van Mans.
  • Ingemar, Snöppe, is de meest interessante man van het dorp en wijde omgeving of zelfs van de provincie volgens Mans.
  • Teleac cursus in Gediplomeerd.
  • Acht jaar geleden zijn ze geëmigreerd. Mans verhuisde in Nederland van Kampen, Coevorden,  Amersfoort en Den Haag.
  • Het boek Ik vertrek nog niet wordt aangehaald.
  • Hun overleden hond Pumuckl (17 oktober 1997 - 12 juli 2013) in het verhaal Toneelspelen, traan versus lach.
  • Herkenbaar zijn de Aziatische plukkers in Moderne slavernij?
  • Het boek Thuis in Zweden wordt aangehaald. Janke Nobel in het boek: We hebben verschillende (Nederlandse) emigranten hier binnen twee jaar zien vertrekken, en altijd zijn ‘de Zweden’ de oorzaak. Ze willen geen contact, komen hun afspraken niet na, zijn lui en laks maar ik denk dat het vooral komt door kennisgebrek van de Nederlander. Gebrek aan taalkennis, maar zeker ook gebrek aan kennis van cultuur en tradities.
Conclusie:
Ondanks dat ik geen blogpost over Volgende week misschien heb geschreven, kwamen me enkele verhalen erg bekend voor. Alsof ik ze eerder gelezen heb. Ik denk dat ik het eerste boek binnenkort maar weer een keer ga lezen. In ieder geval waren de verhalen weer een genot om te lezen. Niet zo moeilijk omdat ik de Scandinavische emigratieboeken altijd leuk vind om te lezen. Pieter heeft een fijne schrijfstijl die makkelijk leest en hij is serieus. Een van de betere emigratieboeken.

vrijdag 27 oktober 2017

Mariakirken, Bergen

Mariakirken is een van de oudste bewaard gebleven gebouwen in Bergen. De kerk ligt achter het noordelijkste deel van Bryggen, dat in 1955 tot op de grond is afgebrand. De bouw van de kerk is naar verwachting in de jaren 1130 of 1140 begonnen en is rond 1180 voltooid. Er zijn 250 zitplaatsen. (Bron: Wikipedia).

We zijn de kerk niet binnen geweest. Je moet entree betalen en fotograferen is verboden en daarom hebben we een bezoek overgeslagen. Veel foto's van de kerk zijn hier te bekijken.







donderdag 26 oktober 2017

Trouwdag

Vandaag is onze trouwdag en dat betekent dat ik meestal door mijn vrouw wordt verrast met iets Zweeds. Deze keer is het wel heel speciaal, namelijk een zelfgemaakt schilderij van een typisch Zweeds meertje. Ben hier heel blij mee en het schilderij krijgt een mooie plek in de kamer.



zondag 22 oktober 2017

Grövelsjön Alpacka

Afgelopen zomer verbleven we in Sågbäcken, Idre en vlak in de buurt (Nybo) ligt een Alpacka boerderij. We zijn hier even geweest en hebben wat foto's gemaakt. De eigenaars zijn de Duitsers Beate en Werner Hertenstein. Beate heeft een eigen blog gehad, maar is daar in november 2014 mee gestopt. In 2010 hebben ze het huis gehuurd en na twee jaar huren hebben ze het gekocht. De eerste eigenaars waren Berit en Martin Jensa. Het verhaal van Berit, Martin, Beate en Werner is hier te lezen.

Meer informatie over de Alpacka boerderij is te vinden op Facebook en op een blogpost van Älvdalens Näringslivskontors blogg.



De hond van Beate en Werner.








donderdag 19 oktober 2017

The Antifascists

In Zweden kwam ik de onderstaande poster tegen.


Dit soort posters vind ik altijd interessant om uit te zoeken welk verhaal erachter zit. Deze was vrij simpel, namelijk de documentaire The Antifascists. Hieronder is de trailer van de documentaire te zien.


De samenvatting van de documentaire volgens de Anti-Fascistische Actie website is als volgt:

Er wordt in de straten van Europa een kleinschalige oorlog gevochten, en het doelwit is het fascisme. Deze documentaire neemt ons mee achter de schermen van de militante groepen die zich antifascist noemen. In 2013 viel een groep gewapende nazi’s een vreedzame demonstratie in Stockholm aan waarbij gewonden vielen. In Griekenland wordt de neonazi partij de Gouden Dageraad de derde grootste partij en in Malmö wordt de activist Showan Shattak en zijn vrienden aangevallen door een groep nazi’s met messen, hij belandt in een coma. In dit portret van de antifascisten in Griekenland en Zweden ontmoeten we sleutel figuren die hun radicale standpunt belichten maar ook reflecteren op hun gewelddadigheid en militante attitude.

Helaas heb ik de film niet kunnen vinden. Wel wat informatie over de film gevonden:
Griekenland en Zweden dus. In Griekenland de neonazi partij De Gouden Dageraad. Deze groepering kwam ik al tegen in het boek Amsterdam - Stockholm van Arne Dahl. Verder komen nog aan bod Showan Shattak, Kajsa Ekis EkmanJoel Bjurströmer Almgren en Lisa Bjurwald.

Lisa Bjurwald komt me bekend voor en wel van het boek Tot as.


Het boek helaas nog niet gelezen, maar staat wel op mijn nog te lezen lijst. Lisa was werkzaam voor Expo magazine tussen 2006 en 2011. Expo is een Zweeds anti-racistisch magazine en het maakt me erg benieuwd naar het boek van Lisa. Ze is hieronder te horen in een speech.


De documentaire lijkt me zeer interessant, vooral om een beeld van de situatie van extreemrechts en extreemlinks in Zweden te krijgen.

maandag 16 oktober 2017

Norsemen

Serie details:
Titel: NorsemenVikingane
Jaar: 2016
Regisseurs: Jon Iver Helgaker en Jonas Torgersen
Verhaal: Jon Iver Helgaker en Jonas Torgersen
Acteurs: Kåre Conradi, Nils Jørgen Kaalstad, Trond Fausa
Duur: Seizoen 1 (6 afleveringen van 30 minuten)
IMDB cijfer: 7,7



Samenvatting:
De inwoners van het Vikingdorpje Norheim in de achtste eeuw kampen met politieke rivaliteit, maatschappelijke veranderingen en vernieuwingen die hun cultuur en levenswijze overhoop halen. Iedere dag krijgen ze te maken met machtsveranderingen en ze trekken geregeld ten strijde. Daarnaast krijgen ze ook te maken met liefdesperikelen en familieproblemen.


De serie:
Vikingane, of Norsemen in het Engels, is een zesdelige serie uit Noorwegen. Ik volgde de Facebook pagina al een tijdje en was blij verrast dat Netflix de serie zou uitzenden. Afgelopen weekend het eerste seizoen op Netflix bekeken. Het zijn maar zes delen en elke deel duurt dertig minuten dus een seizoen is zo lekker snel te bekijken. Netflix zendt de Engelstalige versie uit en niet de Noorse. De makers hebben de serie namelijk in twee talen opgenomen en de Noorse acteurs spreken dan ook zelf Engels. Totaal geen probleem mee, want het klinkt soms wel grappig. Grappig is de serie ook. Ik ben geen van fan van comedy's, maar dit soort humor bevalt me uitstekend. De serie wordt vergeleken met Monty Python meets Game of Thrones. Game of Thrones heb ik niet gezien, maar Monty Python wel. Persoonlijk vind ik de humor niet zo op Monty Python lijken. Gelukkig is de humor in Norsemen bij vlagen geweldig.

Wardruna
Ik kan een heel verhaal gaan ophangen waar de serie over gaat, maar het draait voornamelijk om humor in de Vikingentijd. De samenvatting zegt eigenlijk genoeg over het verhaal. Er zijn veel verwijzingen naar de Vikings serie en de Blood Eagle wordt zeker drie keer genoemd. Daarnaast is de muziek van Wardruna te horen. De nummers zijn wat korter te horen dan in de Vikings serie. Lagertha uit Vikings stond model voor Frøya. Ook nog een aantal nieuwe dingen geleerd en dat zijn: ættestup, holmgang en niding.

ættestup
Biedt de serie alleen maar humor? Nee, de beelden zijn ook heerlijk om te zien. Norsemen is opgenomen in het historisch centrum Avaldnes en je kunt genieten van het Noorse landschap.


Conclusie:
Leuke serie met mooie beelden en verbale en fysieke humor. Soms wel erg bloederig. Gelukkig duren de afleveringen een half uur en geen uur. Een uur was denk ik teveel van het goede geweest. De serie is zo succesvol dat er een tweede seizoen is gemaakt. In november dit jaar wordt denk ik in Noorwegen het eerste deel uitgezonden.


Meer informatie over Norsemen:

Recensies:
- The Pipeline
- Viking Movies
- The Guardian
- The Adelaide Review
- Thornews
- Brandywine Books

zondag 15 oktober 2017

The Art of Zhen, Shan, Ren

In 2016 waren we in Gamla Stan, Stockholm en in Galleri Cupido was de expositie van The Art of Zhen, Shan, Ren (Truthfulness-Compassion-Forbearance) te zien. De expositie bestaat onder andere uit een groot aantal indrukwekkende schilderijen. Een aantal gaan over de vervolging van de Falun Gong aanhangers in China.


Falun Gong, ook bekend als Falun Dafa, is een uit China afkomstige spirituele zelfdiscipline die in 1992 geïntroduceerd werd aan het Chinese publiek door haar grondlegger Li Hongzhi. Doel van het beoefenen van Falun Gong is het verfijnen, of cultiveren, van lichaam en geest. Falun Gong beschouwt daarbij waarachtigheid, mededogen en verdraagzaamheid als hoogste leidinggevende principes. Falun Gong genoot een massale populariteit in China tot de Chinese overheid de praktijk in 1999 verbood en een grootschalige vervolging lanceerde die tot op heden aanhoudt. Falun Gong wordt momenteel vrij beoefend in een 80-tal landen. Volgens de Canadese politicus David Kilgour en David Matas, een advocaat, bestaan er aanwijzingen dat gevangengenomen Falun Gong-beoefenaars worden gebruikt als donor voor organen. In juli 2006 kwamen zij met een rapport, 'Report into Allegations of Organ Harvesting of Falun Gong Practitioners in China', waarin zij beweren dat de Chinese autoriteiten een onbekend aantal gevangenen hebben geëxecuteerd om hun organen te kunnen 'oogsten' (waaronder harten, levers en nieren). De organen worden met hoge winsten verkocht aan zieke, meestal buitenlandse patiënten die in hun eigen land vaak maanden of jaren moeten wachten op een orgaan. Volgens Kilgour en Matas hebben er sinds 1999 40.000 orgaantransplantaties plaatsgevonden waarvan de donor onduidelijk is. Door hun levenswijze zijn Falun Gong-beoefenaars erg gezond.(Bron: Wikipedia).

In China wordt Falun Gong als een sekte neergezet. Het artikel 'Falun Gong is helemaal geen sekte' van Trouw geeft het tegenovergestelde aan. In het artikel wordt aangegeven dat de Chinese overheid dankbaar gebruik maakt van het feit dat de Falun Gong het swastika-symbool gebruikt, naast het yin en yang-teken. Swastika is een Sanskrietwoord voor kruis. Het is een oeroud symbool. Je komt het tegen in yoga, Vedische geschriften, verschillende oude beschavingen en vanzelfsprekend in China. Er is een oosterse en Germaanse versie van het kruis. In het oosterse kruis draaien de armen met de klok mee, en bij de Germaanse versie tegen de klok in. Het swastika-symbool heeft door de nazi's, een negatieve lading gekregen, maar dit symbool heeft niets te maken met het symbool van de Falun Gong. (Bron: Trouw).

Falun Gong embleem.





Binnen mochten er geen foto's worden gemaakt. Een aantal schilderijen zijn te zien op Pinterest. Een aantal laten zien hoe men de organen uit de nog levende mensen halen. Onvoorstelbaar dat dit in deze tijd nog voorkomt.


Blijkbaar deed de expositie het in 2016 erg goed, want toen we in de zomer van 2017 weer in Gamla Stan waren, was de expositie nog steeds aanwezig op dezelfde plek. Weer veel geleerd van het bezoek.

donderdag 12 oktober 2017

De Sekte - Mariette Lindstein

Boek details:
Auteur: Mariette Lindstein
Titel: De Sekte
Originele titel: Sekten på Dimön
Vertaling: Corry van Bree
Verschijningsdatum: 2017
Bladzijde: 400
Uitgeverij: A.W. Bruna
ISBN: 9789400508446


Flaptekst:
Op een klein eiland aan de Zweedse kust heeft zich een newagebeweging gesetteld. De charismatische leider, Franz Oswald, heeft de doctrine ViaTerra ontwikkeld, die een onweerstaanbare aantrekkingskracht uitoefent op beroemdheden en vooraanstaande politici.

Sofia Bauman, net afgestudeerd aan de universiteit, raakt gefascineerd door de leer van ViaTerra en het inspirerende levensverhaal van Oswald. Ze weet nog niet goed wat ze met haar leven wil, maar is gecharmeerd van Oswald en accepteert de baan die hij haar aanbiedt.

Algauw ontdekt ze welke enorme opofferingen er van haar verwacht worden. En wanneer de idyllische zomer ten einde komt en een ondoordringbare mist het eiland opslokt, vraagt ze zich af of ViaTerra wel zo’n nobele beweging is als ze aanvankelijk dacht. Ook ontdekt ze dat er een groot verschil is tussen het publieke imago van Oswald en zijn daadwerkelijke intenties.

Echter, er lijkt geen weg terug naar haar voormalige leven. Want niemand heeft ViaTerra ooit kunnen verlaten...






De auteur:
Mariette Lindstein (1958) groeide op in Halmstad, Zweden. Op 19-jarige leeftijd raakte ze betrokken bij de Scientologybeweging. Ze klom razendsnel op in de gelederen en werkte uiteindelijk meer dan 20 jaar op het hoogste niveau, direct onder leider David Miscavige. In 2004 slaagde ze erin te
Mariette Lindstein
ontsnappen, onder dramatische omstandigheden. Mariette woont tegenwoordig weer in Zweden met haar man Dan Koon, eveneens een schrijver en voormalig Scientologylid.

Na het lezen van het boek was ik nieuwsgierig naar het leven van Lindstein tijdens haar Scientologytijd. In die tijd moest ze scheiden van haar man Billy Lindstein. Ze leerde Dan Koon in de Scientology periode kennen. Dan Koon was eerder getrouwd met Susan Goodban. De ex-vrouw van Dan Koon heeft op 27 april 2016 een brief ingestuurd om commentaar te geven op het boek Ruthless die Dan Koon samen met de vader van David Miscavige heeft geschreven. Dan Koon reageert weer op deze brief in dit artikel. Via interviews met Mariette Lindstein en artikelen over haar kom je meer te weten over haar leven tijdens de Scientology periode.

- Interview Bruna
- Interview Hallandsposten
- Interview Tara
- Website Mariette Lindstein
- Mike Rinder's blog: Swedish Cult Fiction
- Interview Trillerlezers

Over de Scientology kerk is al veel geschreven. De zaak van Karin Spaink en XS4All is me toen nog het meest bijgebleven. Andere interessante artikelen over de Scientology kerk is te lezen op:

- Biografie David Miscavige
- Trouw: Vernietigende docu over Scientology. De documentaire Going Clear is te zien op Netflix.
- GeenStijl: Rambam
- Scam of Scientology

Wil je trouwens weten welke boeken Mariette Lindstein in haar boekenkast heeft staan? Lees dan dit artikel van Thrillerlezers.

Het boek:
Het boek begint met een proloog over een ontsnapping uit een landhuis. Het geeft gelijk aan wat je kunt verwachten in het boek. Daarna volgen er 52 hoofdstukken. Elk hoofdstuk wordt voorafgegaan door een verhaal van elke keer een of twee pagina's in schuingedrukte letters. Dit verhaal is geschreven vanuit een ik persoon. Hij is samen met Lily en Lily is volledig in de macht van de ik persoon (later in het verhaal blijkt hij Fredrik te heten). In dit verhaal kom je meer te weten over het leven van Fredrik. Het daadwerkelijke verhaal gaat over Sofia Bauman, die net een relatie achter de rug heeft met Ellis. Ellis was altijd onstuimig en vurig en ze hadden overal ruzie over gemaakt. De relatie eindigde toen hij haar op internet te schande had gemaakt. Midden in die periode had ze een uitnodiging voor een lezing van Franz Oswald gekregen en op dit moment is ze op weg met een veerboot naar een onbekend eiland ver weg in de scherenkust. De lezing van Franz Oswald ging over ViaTerra. ViaTerra heeft een centrum op West-Dimön voor de kust van Bohuslän. Dimön betekent misteiland en het landhuis, die in handen is van ViaTerra, was in het verleden van graaf von Bärensten. Dimön is trouwens een fictief eiland. Na de lezing van Franz Oswald kregen Sofia en haar vriendin Wilma een uitnodiging van Franz om het landhuis op Dimön te bezoeken. Er vertrekken twee veerboten per dag van het eiland. De ochtendboot om acht uur en de avondboot om vijf uur. Beide dames werden ontvangen door Madeleine, de secretaresse van Oswald. Het motto van ViaTerra is: Wij bewandelen de wegen der aarde.

Na het bezoek wordt Sofia aangeboden om als gast een tijdje te verblijven bij ViaTerra en aan de vijf principes van ViaTerra te werken. Het proces wat ze ondergaat geeft haar een geweldig gevoel en uiteindelijk gaat ze in op het aanbod van Franz Oswald om de bibliotheek op het landhuis in te richten. Ze wordt lid van ViaTerra.

Dit gaat natuurlijk eerst goed met soms wat eigenaardigheden, maar al gauw gaat het van kwaad tot erger en wordt de titel van het boek waarheid. In het verhaal maak je het leven in ViaTerra mee gezien door de ogen van de sekteleden. Dit verhaal is redelijk bekend van andere sektes, maar doordat Lindstein ViaTerra op Dimön heeft geplaatst, is er een extra dimensie aan het sekteverhaal toegevoegd die erg goed uitpakt.

Conclusie:
Een sekteverhaal geschreven door een insider van de Scientology kerk. Je merkt gewoon dat het verhaal geschreven is door iemand met kennis van zaken. Natuurlijk is de tijdsperiode in het verhaal van twee jaar veel te kort. Mariette Lindstein is meer dan twintig jaar lid geweest van Scientology. Ik heb het gevoel dat die twee jaar van Sofia de twintig jaar van Mariette Lindstein zijn. De twee verhaallijnen in het boek zijn erg goed bedacht. Het is al heel snel duidelijk hoe de verhalen elkaar gaan kruisen, maar dat drukt het leesplezier totaal niet. De locatie van het landhuis is geweldig. De eenzaamheid, afgelegenheid en vooral de mist maken het verhaal superspannend. Samen met de legendes over de gravin, een afgelegen vakantiehuisje en een geheime grot is het verhaal perfect.

Bij het lezen had ik wel zoiets van wat er in werkelijkheid is gebeurd. Er zijn veel parallellen met het leven van Lindstein. Het afgelegen eiland Dimön is te vergelijken met het afgelegen hoofdkwartier van de Scientology kerk Gold Base waar Lindstein lange tijd verbleef.


De relatie tussen Sofia en Benjamin Frisk lijkt op de relatie tussen Lindstein en Dan Koon. Franz Oswald lijkt voor een gedeelte gebaseerd op de Scientology leider David Miscavige. Beroemde sterren zoals de popster Alvin Johde (fictieve naam) komen naar het eiland om het ViaTerra programma te volgen. Dit duidt op een verwijzing naar de beroemdste Scientology leden Tom Cruise en John Travolta. De pers die negatief over ViaTerra schrijft en de hoge kosten om aan het gastenprogramma deel te nemen. Daarnaast wil Sofia een boek schrijven en dat is iets wat Lindstein ook graag wou en uiteindelijk goed gelukt is.

Is het boek alleen een waarschuwing voor sektes? In het A.W. Bruna interview met Lindstein blijkt dat ze het breder trekt getuige haar antwoord op de onderstaande vraag:

Beoog je met dit boek ook lezers te waarschuwen voor de gevaren die het aansluiten bij een sekte met zich meebrengen?
Absoluut! Het idee een boek te schrijven kwam voort uit die wens. Maar niet alleen wil ik waarschuwen voor sektes – maar voor de sektarische mentaliteit an sich. Die vind je overal in de maatschappij: in een gewelddadige relatie, in pesten op school, in bedrijven met een overheersende baas of in het bestuur van landen, zoals Noord-Korea.

Na het lezen van het boek, bleef het verhaal nog dagen in mijn hoofd hangen. Ik ben heel erg benieuwd naar de overige twee delen waarvan het laatste deel een heftige is omdat het over de kinderen gaat die in een sekte zijn opgegroeid.

Wetenswaardigheden:
  • Het boek Solange van Marie Darriessecq is door Sofia opgenomen in de bibliotheek.
  • Quote P.T. BarumThere's a sucker born every minute.
  • Gedachte van Fredrik: Haal je geen ideeën in je hoofd, slons, denk ik. Je bent veel te oud. Daarna besef ik echter hoe bruikbaar ze kan zijn. Misschien zelfs de sleutel tot alles. Ik kijk op mijn beurt naar haar en laat mijn blik over haar lichaam glijden. Als een vuurtorenlicht dat tijdens een kille nacht over de zee glijdt.
  • Hans Scheike, de man die kleine meisjes met een berkentak sloeg, wordt genoemd in het verhaal. Meer over hem op zijn eigen website en er is zelfs een documentaire over hem verschenen.
Recensies:
- Thrillers Leestafel
- More Delight
- Blog Susan Sandérus

Hier is nog een leuke plattegrond van ViaTerra te zien en hier een brief van Mariette Lindstein.
Met dank aan A.W. Bruna Uitgevers voor het recensie-exemplaar.

maandag 9 oktober 2017

Same Blod - Sami Blood

Filmdetails:
Titel: Same Blod / Sami Blood
Regisseur: Amanda Kernell
Jaar: 2016
Verhaal: Amanda Kernell
Acteurs: Lene Cecilia Sparrok, Mia Erika Sparrok, Maj-Doris Rimpi
Duur: 110 minuten
IMDB cijfer: 7,5


Samenvatting:
Elle Marja, is een veertienjarig Sami meisje dat rendieren fokt. Terwijl ze in de jaren dertig wordt blootgesteld aan de rassendiscriminatie en rassenonderzoek op haar kostschool, begint ze te dromen over een ander leven. Om dat te bereiken moet ze een andere identiteit aannemen en breken met haar cultuur en familie.


De regisseur:
Amanda Kernell is zelf half-Zweeds en half-Samisch. In dit interview vertelt ze dat de ene helft van haar familie Zweeds is geworden en niets meer met de Sami's te maken willen hebben. De andere kant van haar familie is Samisch en werkt nog steeds met rendieren. Een mooie zin in het interview is: Dus de film is echt een liefdesverklaring aan deze oudere generatie, beide zijden, degenen die alles hebben verlaten en degenen die bij de rendierenkuddes en bij de meer traditionele levensstijl zijn gebleven.

De voorloper van Same Blod was de vijftien minuten durende film Stoerre Vaerie. De korte film is ingezonden naar het Sundance festival en won daar enkele prijzen. Helaas heb ik Stoerre Vaerie nog niet gezien, maar ik begrijp van de Samer website dat de korte film de proloog van Same Blod is geworden. In hetzelfde artikel is te lezen dat acteur Olle Sarri, die de zoon van Elle-Marja speelt, trots is dat hij mee mocht spelen en het erg jammer vond dat hij niet nodig was bij de kalf markering. Hij kwam me erg bekend voor in de film en inderdaad, hij speelde de hoofdrol in de film Apan.

Same Blod is volgens mij een groot succes. De meesten hebben de film wel gezien of wil men de film nog graag zien getuige het groot aantal reacties op de winactie van Stralend Schrijven. De serie Midnight Sun was ook al een succes. Omdat de meesten de film wel gezien hebben, wil ik graag wat meer informatie geven over Amanda Kernell en de film. Hieronder staan een groot aantal artikelen die met de film te maken hebben.


De film:
De film begint dus met een proloog wat dus eigenlijk de korte film Stoerre Vaerie is. Het speelt zich af in de tegenwoordige tijd en laat Christina, een lerares uit Småland zien. Ze is samen met haar zoon en kleindochter op bezoek bij de Sami's vanwege de begrafenis van haar zusje Njenna. Christina ontkent het leven van de Sami's en wil er niets meer mee te maken hebben. Hoe is het zo gekomen? Dat is te zien als er een stap terug in de tijd wordt gedaan en Elle-Marja en haar zusje Njenna in hun tienerjaren zitten. Elle-Marja is veertien en keert zich op dat moment al af tegen haar eigen afkomst. Dat was al bekend vanwege de proloog, maar de manier waarop ze haar afkomst verloochend is geweldig neergezet door Amanda Kernell. Ze laat zien hoe het er vroeger er aan toe ging en hoe Scandinavië een gedeelte van hun eigen volk neerzet als onderontwikkelde mensen. Niet alleen in Zweden speelde dit, maar ook in Noorwegen en Finland. Van Rusland weet ik het niet. Een goede aanvulling op de film is het boek Lapponensis uit 2012 van Michiel Brouwer.

Dat de film zo goed gelukt is, is natuurlijk ook te danken aan de acteurs. De jonge Elle-Marje wordt gespeeld door Lene Cecilia Sparrok en Njenna door haar echte zus Mia Cecilia Sparrok. Ze zijn Samisch en in de film wordt naast Zweeds ook Samisch gesproken. Daarnaast wordt er best wel veel gejoikt en in de kerk zie en hoor je Jörgen Stenberg joiken. In de film wordt er naast de hoofdrolspelers nog een aantal nummers gejoikt. Ze zijn terug te vinden op de soundtrack. Ik licht er een aantal uit zoals Charlotta Kappfjell. Het nummer in de film kan ik niet vinden op Youtube, maar wel Bæ bæ laampetje. Ik had nog niet eerder van haar gehoord. Ze heeft wel een eigen website en heeft een kinder CD uitgebracht.


Charlotte werkt samen met Frode Fjellheim en hij is vooral bekend van de film Frozen. Frode heeft ook een eigen website waar je ook zeer interessante CD's kunt bestellen. Ik heb niet het Frozen nummer van hem in de post opgenomen maar het nummer Jupmelem Heevehtibie samen operazangeres Kristin Rustad Høiseth. Een geweldig nummer.


Het nummer Njoktje wordt gejoikt door Marja Helena Mortensson. Ik kon geen Youtube versie vinden. Het nummer is wel te beluisteren op Spotity. Ik heb het nummer Lelieh åjáldahttieh hieronder opgenomen. Haar website is hier te vinden.


Naast joik natuurlijk het Zweedse Fädernas Kyrka van Gustaf Aulén.


En Stilla Flirt - Sonia Estelle.


En als laatste het nummer Ett litet fattigt barn jag är van Charlotte Lindholm.

Conclusie:
Hopelijk kunnen we nog wat leren van de geschiedenis en wordt herhaling voorkomen. Verder kan ik maar een ding zeggen over de film als je die nog niet gezien hebt.

! ! !  K i j k e n ! ! !

Recensies:
- Filmtotaal
- Stralend Schrijven
- Film Vandaag
- Moviemeter
- De Protagonisten
- In de Bioscoop
- MSN Entertainment
- Volkskrant
- Alles over film
- Telegraaf
- Film Bekeken
- Blik
- Filmmagie
- In de Bioscoop
- NRC
- Girls in Film
- De Morgen
- Roger Ebert
- NY Times
- Slug Magazine
- Cinema Scandinavia
- College Movie Review
- Variety
- IndieWire

donderdag 5 oktober 2017

Forum för Levande Historia

Aan de Stora Nygatan 10 in Gamla Stan te Stockholm is het Forum för Levande Historia gevestigd. Het forum is ons bij eerdere bezoeken aan Gamla Stan niet opgevallen. Afgelopen zomer zijn we er voor het eerst geweest. Het forum is een nationaal forum voor de bevordering van democratie, tolerantie en mensenrechten, gebaseerd op de Holocaust. Het biedt onderzoeken en feitelijk materiaal, toont tentoonstellingen en verricht informatieactiviteiten in het algemeen. De oorsprong van het forum lag in 1997. Het bleek toen dat bij een enquête onder de Zweedse jongeren velen de Holocaust als niet gebeurd beschouwden. Dit heeft uiteindelijk in 2003 tot het Forum för Levande Historia geleid in Gamla Stan. Meer informatie over het forum?

- Stockholm Gamla Stan
- Instagram
- Publication about Living History Forum

Het gebouw.
 De tentoonstelling





Een enorme hoeveelheid boeken

Comic Art Propaganda - Fredrik Strömberg

Srebrenica - Tarik Samarah

Never again, agan, again - Lane Montgomery

The Auschwitz Album

Holocaust - Angea Gluck Wood en Dan Stone

Gulag - Tomasz Kizny
Een interessante website is die van Gulag.org met een fotogalerij van Tomasz Kizny.

De finska romernas historia från svenska tiden till 2000-talet

Posters of World War 2: Allied and Axis Propoganda 1939-1945 - Peter Darman
Hieronder twee posters uit het boek "Posters of World War 2".



Smålands Mörker - Henrik Bromander
De bibliotheek



Jan Karski
Je kunt op je gemak de boeken lezen.



Moomsteatern

Propaganda, Power and Persuasion - David Welch

Film Propaganda - Richard Taylor

Per Anger prize

Per Anger


De foto's zeggen genoeg over dit bijzondere initiatief.