Titel: Noma: My Perfect Storm
Regisseur: Pierre Deschamps
Jaar: 2015
Verhaal: Pierre Deschamps
Duur: 100 minuten
IMDB cijfer: 6,1
Samenvatting:
Een documentaire over het leven en de passie van René Redzepi chef-kok van restaurant Noma in Kopenhagen. Na eerder failliet te zijn gegaan, is hij hard bezig met zijn weg terug naar de top en behaalt hij voor alweer de vierde keer de titel ‘beste restaurant ter wereld’. Redzepi staat bekend om zijn ongewone culinaire aanpak en dan met name op het gebied van ingrediënten. Zo hoef je niet raar op te kijken als je een bord vol mieren, of zelfs levende garnalen krijgt voorgeschoteld. Pierre Deschamps volgde de kok maar liefst drie jaar lang en toont zijn ups en downs.
De film:
Noma, my perfect storm is een documentaire over Noma, een bekend restaurant in Kopenhagen. De naam is een samentrekking van twee woorden: nordisk (‘Scandinavisch’) en mad (‘eten’). Het restaurant werd in 2004 opgericht door twee chefs: Claus Meyer, die vroeger een kookprogramma op televisie had, en René Redzepi, die voorheen onder andere in The French Laundry (Californië), El Bulli (Barcelona), Kong Hans’ Kælder (Kopenhagen) en Jardin des Sens (Montpellier) werkte. In het restaurant zijn twaalf tafels en ongeveer dertig koks aanwezig (bron: Wikipedia).
De documentaire draait voornamelijk om René Redzepi, een zoon van een Macedonische vader en een Deense moeder, en het restaurant Noma. Toen men met Noma in 2004 begon was Scandinavisch eten niet bekend en men maakte hen belachelijk. Er ontstonden onder andere de bijnamen Seal-Fucker en Whale Penis.
In het begin was het inderdaad niets, totdat René een bezoek bracht aan Groenland. Toen kwam de ommekeer. De beelden van Groenland zijn trouwens geweldig. René gaat terug naar de basis en gaat voornamelijk lokale ingrediënten uit het hoge noorden gebruiken.
De documentaire laat een aantal leveranciers aan het woord, zoals Roland Rittman, Tage Rønne, Roderick Sloan en Søren Wiuff. Verder komen andere personen aan het woord, die een beeld geven van René. Tor Nørretranders bijvoorbeeld en de vader en moeder van René. In de film krijg je dan ook een goed beeld van vooral de laatste drie jaren hoe het René is vergaan en ook hoe zijn jeugd verliep, waarin onder meer racisme wordt besproken. René had hier in het verleden last van toen ze naar Denemarken emigreerden. Zijn vader was namelijk een Moslim immigrant uit Macedonië. Het gezin van René komt aan bod en mooi is dat de drie kinderen van René zijn sterren zijn en belangrijker dan drie Michelinsterren.
Tussen de verhalen door krijg je een kijkje in de keuken van Noma, waarvan de ramp en de dip die daarna volgde met het Noravirus het belangrijkste is (in maart 2013 werden 63 klanten ziek na een bezoek aan Noma). Een reconstructie van die periode is hier te vinden.
Ik ben zelf helemaal geen fan van dit soort culinaire bezigheden en ik kende het Noma restaurant dan ook niet voor ik deze film ging bekijken. De film viel me ontzettend mee en was zelfs boeiend. Het gaat om het leven van René waarover verteld wordt door hemzelf en mensen in zijn omgeving. Deze verhalen maken de film gelukkig meer dan een kookfilm.
Verder zijn de beelden van de natuur mooi en laten zien dat de natuur veel te bieden heeft. De beelden van de keuken zijn heerlijk om te zien en met veel zorg samengesteld. Ik vraag me soms wel eens af waar de grens ligt. Het lijkt erop dat men steeds verder gaat met het bedenken van creaties. Het gerecht met de mieren is daar een voorbeeld van. In de keuken viel vooral Lars Williams op en dan voornamelijk vanwege zijn opvallende tattoo op zijn arm.
Muziek ontbreekt niet in de documentaire. Opvallend is het nummer Burning Skull van Schwab en het aftitelingsnummer To build a home van The Cinamatic Orchestra. Het laatste nummer past goed bij de sfeer van de film.
Denemarken is vertegenwoordigd met het nummer Tide van Trentemøller.
Aan het einde van de film wordt Noma vergeleken met de perfecte storm. Een mooie afsluiting van de film. Natuurlijk mogen de gerechten die Noma serveert niet ontbreken. In de aftiteling de namen van alle gerechten die in de film opgediend zijn.
René Redzepi heeft eerder een kookboek uitgebracht, namelijk Noma, een tijd en plaats in de nordic keuken. Op hetzelfde blog van Nordic Vibes verscheen in juli 2017 deze post. In die post is te lezen dat Noma begin dit jaar haar deuren heeft gesloten, maar dat René Redzepi er naar streeft om Noma 2.0 in december te openen.
Deze post is eerder verschenen op het Nordik Living blog op 24 mei 2016.
Recensies:
- The New York Times
- The Feiring Line
- Hollywood Reporter
- Eater
- Moviemeter
- Volkskrant
- Cine.nl
- Cinemagazine
- NRC.nl
- The Cult Corner
- Remko de Lange
Ook wij hebben de documentaire gezien en vroegen ons inderdaad ook af waar de grens ligt van bijzonder voedsel bereiden en de manier waarop het geserveerd wordt. Wat een werkdruk! Bijzonder dat er zo veel uit de natuur gehaald kan worden.
BeantwoordenVerwijderenAl met al een goede en afwisselende documentaire die we graag bekeken hebben.
De grenzen worden steeds verder opgerekt en niet alleen op het gebied van voedsel. Vraag me af wanneer de mensheid een keer tevreden is.
VerwijderenJa, dat is een goede vraag.
Verwijderen