In Eidfjord staan twee kerken. Een oude en een nieuwe kerk. De nieuwe kerk werd op 31 mei 1981 ingewijd en ziet er modern uit. Meer informatie over de nieuwe kerk is hier te vinden. De oude kerk is veel interessanter. Deze stamt uit 1309 en is gewijd aan de apostel Jakob. De kerk heeft 100 zitplaatsen en is niet toegankelijk voor toeristen. Volgens de ANWB-reisgids liet Ragna Åsolvsdotter de kerk bouwen als boetedoening voor de moord op haar man. Ondanks dat de kerk niet toegankelijk is, is het in 2012 Els en Toine wel gelukt om binnen te komen. Lees hun verhaal om wat meer te weten te komen over Ragna Åsolvsdotter. Informatief is ook het verhaal Jacobus verdwaald in Noorwegen (blz 28 in dit document).
Gelukkig was de deur wel open en is de kerk te zien achter de tralies.
Op het bord een poster met de Zweedse sopraan Katharina Frogner Kockum. Hieronder is ze te horen in Ave Maria.
Ze heeft meegedaan met de Noorse versie van The Voice en ze is in de battle verslagen door Elise Nærø. Klinkt super die twee.
Een kerk uit de Middeleeuwen in een bijzondere omgeving. Geweldig.
Samenvatting: De drie Waldemar erfgenamen hebben nu gelijke rechten verworven over het vakantiehuis dat hun moeder hen naliet. Maar hoe sterk zijn de familiebanden nog wanneer onvoorziene omstandigheden de toekomst van het huis en de familie bedreigen? Liefde, haat en verraad zijn de rode draad in het volledige tweede seizoen van Thicker Than Water. De wonden van de Waldemar familie raken moeilijk geheeld. Of ieder familielid grote opofferingen kan maken blijkt de grote vraag.
De serie:
Begin 2015 heb ik het eerste seizoen van Tjockare än vatten gezien. Via een reactie op die post bleek dat seizoen twee ook op Neflix beschikbaar was. Natuurlijk direct gekeken, want Tjockare än vatten vind ik namelijk een geweldige serie. De sfeer, de muziek, de acteurs en de beelden. Geweldig. Het is in seizoen twee maanden later en het is winter. Oskar zit alleen in het pension. De eerste vraag die naar boven komt is: Waar is Liv? Blijkbaar weg, want ze is nergens te bekennen. Oskar is depressief en het gaat niet best met hem. Broer Lasse en zusje Jonna komen weer terug naar het pension. Het pension is in vervallen staat en de vraag is hoe de drie Waldemars het weer klaar krijgen voor de Kerstdagen. Dat doen ze op hun eigen wijze en dat gaat in een Zweeds tempo. Ondanks dat ze zo ontzettend rustig aan doen zit er een enorme vaart in de serie. Er worden veel verhaallijnen opgezet en iedereen wordt er bij betrokken, zelfs de dochter van Lasse krijgt een eigen verhaallijn. Hoe die verhaallijnen gaan aflopen is een raadsel want op een gegeven moment denk je dat het niet erger kan worden en dan wordt het alsnog erger. Het einde vond ik verrassend.
Conclusie:
De serie ademt gewoon Zweeds. Het pension is zoals de huizen in Zweden zijn, simpel en eenvoudig. De muziek past perfect in het plaatje. Je hoort bij vlagen volgens mij het gejoik van Sofia Jannok. De rode draad in het verhaal, het verleden van het gezin Waldemar, krijgt in het tweede seizoen een verdieping waar vooral Oskar onder te lijden heeft. Wat heeft Joel Spira de rol van Oskar goed gespeeld zeg. Aan de ene kant is hij de aardigheid zelf en heb je medelijden met hem, maar er zit ook een duistere kant in hem. Een totaal onvoorspelbaar persoon en ik heb er enorm van genoten. De beelden in de serie zijn weer geweldig. Het speelt zich voornamelijk af op Åland. De opnames vonden volgens deze website voornamelijk plaats op Barnens ö. Hopelijk komt er een derde seizoen.
Met seizoen twee is nu ook de soundtrack beschikbaar. Het opvallendste nummer is natuurlijk de titelsong. In mijn blogpost over het eerste seizoen was ik er zeker van dat Elsa Larsson de titelsong heeft gezongen, maar nu het tweede seizoen uit is blijkt dat Elsa Håkansson het nummer heeft gezongen. Zou Elsa Larsson Elsa Håkansson zijn? Elsa Håkansson heeft samen met het duo My Bubba een album opgenomen. De nummers zijn te beluisteren op Spotify.
Drie andere opvallende nummers zijn The Holy Lead Theme, The Holy Love Theme en The Holy Voice Theme.
Boek details:
Auteur: Heiko Leugs
Titel: Van droom tot emigratie (ebook)
Verschijningsdatum: 2017
Bladzijde: 213
Uitgeverij: Van Dorp Uitgevers
ISBN: 9789461852090
Flaptekst: Reeds jaren geleden was het voor Joke en Heiko Leugs duidelijk: hun toekomst zou in Zweden liggen. Het land waar ze bij iedere vakantie het gevoel kregen dat ze thuis kwamen. Juist als het tweetal er vol voor wil gaan, slaat de economische recessie toe. Hun huis in Groningen blijkt plotseling onverkoopbaar en de emigratieplannen van het enthousiaste stel worden omgevormd. Er wordt besloten eerst een vakantiehuis in Zweden te kopen en de economische crisis af te wachten. In 2017 kunnen ze dan toch de droom gaan waarmaken. Het eigen huis wordt verkocht en de vele jaren van gedegen voorbereiding betalen zich nu uit. Van droom tot emigratie is een rijk gedetailleerd boek over een langgekoesterde wens tot landverhuizen, gecombineerd met een goed doordachte voorbereiding.
Van vakantie tot emigratie: Van vakantie tot emigratie is het eerste boek van Heiko Leugs. Het boek verscheen in 2014. Ze waren ten tijde van dat boek nog niet geëmigreerd. Eind oktober 2017 kreeg ik op de blogpost een reactie van Heiko met de mededeling dat het tweede boek een week later zou verschijnen. Goed nieuws want het eerste boek beviel me goed en ik was benieuwd naar de vervolgverhalen.
Het boek:
In het voorwoord wordt duidelijk dat dit boek “ons Zweden” beschrijft. Volgens het voorwoord zijn ze uiteindelijk geëmigreerd naar Zweden. Lees daarvoor het onderstaande gedeelte uit het voorwoord:
Wij zijn uiteindelijk op 5 mei 2017 op 56 en respectievelijk 53-jarige leeftijd geëmigreerd en hebben tijdelijk in ons vakantiehuis in Hällaryd Rolsberg gewoond in de gemeente Vetlanda, provincie Jönköping. Per 15 september 2017 wonen we in Ödarp, Björkhaga 1 te Anaby, Tranås kommun.
Het tweede boek zit beter in elkaar dan het eerste boek. Het boek is onderverdeeld in verhalen en het zijn deze keer afgesloten verhalen waarin de titel van het verhaal de lading dekt. Het boek leest prettig en ik moet zeggen, het is bij vlagen erg confronterend. We zitten op dit moment zelf in het verkoopproces van ons huis en dan worden de perikelen rondom de verkoop van hun huis in Nederland herkenbaar. We hebben zelf besloten om toch binnen Nederland te verhuizen en te profiteren van de lage rente. Wie weet gaan we in de toekomst starten met een vakantiehuis in Zweden. Kan ook zijn dat dit niet lukt. We zien wel. Om die reden is het interessant om te lezen hoe het Heiko en Joke is vergaan. In het genre emigratieverhalen is dit boek zeker een aanrader en met veel plezier gelezen en hopelijk komt er een derde boek.
In Aneby, Stalpet bevindt zich de hoogste waterval van Zuid-Zweden.
WC bräntoalett of een vakuumtoalett med förbränning. Dat ziet
er ongeveer net zo uit als een gewoon toilet met waterspoeling, echter met dit toilet wordt
‘de kleine én de grote boodschap’ verbrand
tot as. Dat verbranden kan elektrisch of met
behulp van (lpg) gas. De as kan later over de
tuin verstrooid worden en is goede compost.
Joke en Heiko hadden hun vakantiehuis in de verhuur. Van de 52 weken konden ze er zelf maximaal zes weken naar toe. Niet verhuurd via bv Novasol maar alleen aan bekenden.
Hoofdstuk Scandinavische thrillers. Marc Pennartz, Stieg Larsson, Henning Mankell, Lars Kepler, Camilla Läckberg en Hjorth & Rosenfeldt.
Joke en Heiko hadden hun huis in Nederland ruim vier jaar in de verkoop.
Het eerste wat ze gingen doen in Zweden was vakantie houden. Een vriend zei: We zouden eerst moeten ontwortelen, om vervolgens opnieuw te kunnen aarden.
Joke en Heiko waren in april 2017 zes jaar getrouwd. Voor beiden was dit hun tweede huwelijk.
Er is hun vaak gevraagd of ze ook in Ik vertrek zouden komen. Antwoord: Nee. Dat soort programma’s is volgens hun vooral op zoek naar sensatie.
Afscheid nemen bestaat niet - Marco Borsato.
Taalfoutje: We waren zeer onder de inruk van de vele oldtimers.
Na het lezen van een boek van Jo Nesbø kreeg Heiko kriebels. Hij had zin om een tweede boek over emigreren naar Zweden te schrijven. Dat was op 8 mei 2017.
Deze post verscheen eerder op 25 oktober 2015 op Scandinaviëblog.
Cancer
Cancer, een heftige naam voor een Deens duo. Ik kwam het onderstaande nummer Hot Snake Dead Boy eind oktober 2015 tegen en het nummer bleef toen hangen. Een geweldig nummer.
Cancer is een duo bestaande uit When Saints Go Machine zanger en producer Nikolaj Manuel Vonsild en Chorus Grant leadzanger en gitarist Kristian Finne Kristensen. Ze hebben meer dan een jaar gewerkt aan het minialbum Ragazzi. Ragazzi is op 29 september 2014 uitgebracht. De muziek van When Saints Go Machine kan me niet zo boeien. De muziek van Chorus Grant bevalt me beter. De cover Golden Brown is best wel goed. Maar samen als Cancer hebben ze echt een paar goede nummers gemaakt.
Hieronder is het nummer Hunting Large Cats From Helicopters van Cancer te horen.
In dit interview is onder andere te lezen waarom ze hebben gekozen voor de naam Cancer. Eind januari 2017 hebben ze hun nieuwe album Totem uitgebracht. Het blijft een goede band met heerlijke muziek en een aparte zangstijl.
In Stockholm staat het Etnografisch museum in het gedeelte Ladugårdsgärdet. Het gebouw in Ladugårdsgärdet is geopend in 1980. Het museum bestaat al sinds 1900. Aan het museum zijn heel veel voorwerpen gedoneerd en we hebben het museum eigenlijk bezocht omdat we in de buurt waren en gratis toegankelijk was. De verwachtingen waren niet erg hoog, maar ik moet zeggen dat het toch indruk heeft gemaakt. Veel gezien en allerlei bevolkingen komen ruim aan bod. Zeker een aanrader om te gaan bezoeken.
Samenvatting: Het verhaal van twee van elkaar vervreemde broers, die een sombere jeugd kenden. Zij werden op jonge leeftijd van elkaar gescheiden, door een tragedie die hun volledige familie spleet. Tegenwoordig is het gewelddadige leven van Nick doordrenkt met alcohol, terwijl zijn jongere broer, een alleenstaande ouder, als junkie strijdt om zijn zoon een beter leven te geven. Hun wegen kruisen elkaar en maken een confrontatie onvermijdelijk, maar is redding nog mogelijk?
De titel:
De titel van de film verwijst naar een martelmethode waarbij het slachtoffer onder water wordt gehouden en net als hij het gevoel heeft dat hij verdrinkt, boven wordt gehaald. In de film wordt de marteltechniek niet toegepast, maar na het zien van de film heb je wel een idee hoe het voelt.
De film:
De film stond al lange tijd op de recorder en eindelijk besloten om de film te bekijken. Het begin komt direct binnen. Twee jongens in een appartement in Kopenhagen die tussen de flessen drank voor een baby zorgen. Het wordt al snel duidelijk dat het drie broers zijn. Moeder is verslaaft aan drank. De twee broers moeten voor de baby zorgen en dit gaat goed mis als de broers thuis een soort van feestje bouwen met drank. De baby blijkt de volgende dag niet meer te leven.
De film maakt een sprong in de tijd en gaat verder met Nick. Nick is de oudste van de twee broers uit het intro en woont in de wijk Nordvest, Kopenhagen. In het eerste deel is te zien hoe Nick leeft en het is duidelijk dat de gebeurtenissen in zijn jeugd een grote rol hebben gespeeld in zijn verdere leven. In het eerste deel van de film volg je zijn dagelijkse leven. En wat voor een leven. De somberheid en triestheid straalt er van af. Wat een ellende. Hoogtepunt is de scene waar het nummer Riverside van Agnes Obel te horen is. Heftig.
Ondertussen ben je wel benieuwd hoe het met zijn broertje gaat. Nick probeert wel contact te krijgen met zijn broertje. Halverwege de film wordt er plotseling geschakeld naar Nicks broertje. Hij is vader van zoontje Martin. Net als met Nick gaat het met zijn jongere broer ook niet best. Hij is drugsverslaafd en probeert in alle macht zijn zoontje zo goed mogelijk op te voeden wat in zo'n situatie onmogelijk is. Net als zijn moeder vroeger. De situatie is nog schrijnender dan bij Nick. Opvallend is de poster van Nick Cave in de kamer. Kan het nog depressiever?
In het laatste gedeelte van de film komen beide broers elkaar weer tegen en komt het tot een tragische climax. Conclusie:
Een film die de zelfkant van de maatschappij in Kopenhagen laat zien. Bijna twee uur lang pure ellende. Vooral Nick laat dit goed zien. Ontzettend goed gespeeld door Jakob Cedergren. Hij kwam mij bekend voor en inderdaad, hij speelde Thomas in Morden i Sandhamn. De film deed mij bij vlagen denken aan Nordkraft. Een realistische, harde en goede film.
De film is gebaseerd op het gelijknamige boek van Jonas T. Bengtsson. Het boek is helaas niet naar het Nederlands vertaald. De film wijkt op enkele punten af van het boek. De scene met het broodrooster en Ivan bijvoorbeeld. Ook het einde is wat aangepast. Het einde in de film heeft ondanks alle ellende toch nog een lichtpuntje. Meer over de film is te lezen in dit interview met Thomas Vinterberg.
De soundtrack is weer eens interessant. Agnes Obel met Riverside is het hoogtepunt. De twee andere nummers van haar zijn Philharmonics en Brother Sparrow. Andere nummers zijn:
Samenvatting: Fortitude is een (fictief) stadje op Spitsbergen, in het uiterste noorden van Noorwegen. Het is er altijd koud, en er gebeurt nooit iets. Tot de gemeenschap opgeschrikt wordt door een brutale moord. Het is het begin van een reeks mysterieuze gebeurtenissen die onderhuidse spanningen en tegenstrijdige belangen aan het licht brengen in de gesloten gemeenschap van vissers, mijnwerkers, avonturiers en wetenschappers.
Het afgelegen arctische stadje Fortitude krijgt af te rekenen met een aantal moeilijkheden. Sheriff Dan Anderssen schoot op de vrouw van wie hij hield en verdween in de ijswildernis. Is hij dood? Moet Deputy Sheriff Eric hem opvolgen? Groeien de politiezaken Ingrid Witrey en Petra Bergen boven het hoofd? Kunnen Vincent en Natalie hun angsten en trauma’s overwinnen? Zal het huwelijk van Eric en Hildur Odegard standhouden?
In dit tweede seizoen zijn een aantal personages verdwenen, maar maken we kennis met de geniale visser Michael Lennox, vertolkt door Dennis Quaid. Hij is op zoek naar King Crab maar doet in de eerste plaats alles wat binnen zijn bereik ligt om zijn ten dode opgeschreven vrouw Freya te genezen. Wetenschapper Dr. Surinder Khatri komt er het Fortitude Arctic Research Centre leiden. En wie is de vreemde Vladek Klimov?
Het is dan wel de mooiste plek op aarde voor de mensen die er wonen, het blijft er levensgevaarlijk. Wie dacht dat na het eerste seizoen alles goed zou komen in Fortitude heeft het helemaal mis. De hemel kleurt er bloedrood. Een huiveringwekkende ontdekking bewijst dat de horror nog niet voorbij is. Seizoen 2:
Begin 2016 had ik het eerste seizoen van Fortitude gezien. Een serie van extremen. Je houdt ervan of niet. Ik vond het wel een bijzondere serie met geweldige beelden van het landschap. Dankzij een tip van Stralend Schrijven bleek het dat Canvas eind 2017 seizoen twee heeft uitgezonden. Het vervolg op het eerste seizoen waar veel vragen overbleven. Worden deze beantwoord in het tweede seizoen? Sommige wel. Het is in seizoen twee negen weken later en het begint allemaal met een bloed aurora en daarna een moord. Een lijk ontdekt door Lars Ulvinaune. Hij kwam me al bekend voor en de acteur Rune Temte heeft inderdaad Ubba gespeeld in The Last Kingdom. De moord is weer het begin van een reeks vreemde en bizarre taferelen met een aantal nieuwe en oude personages. Er wordt voortgeborduurd op de gebeurtenissen uit het eerste seizoen maar het verhaal draait 180 graden en eigenlijk wordt er een compleet nieuw verhaal vertelt. Zo is gouverneur Hildur Odegard in het tweede seizoen anders dan in het eerste seizoen. De politie, Eric, Petra en Ingrid, heeft weer een grote rol in het verhaal en kunnen ze het allemaal wel aan zonder Dan Anderssen?
Was het eerste seizoen vreemd en bizar, seizoen twee gooit er nog een schepje bovenop. De bloed aurora speelt daarbij net als de Sami cultuur en de sjamaan een belangrijke rol. Interessant hoe men dit in het verhaal heeft verweven. De horror scènes die in het eerste seizoen veelvuldig aanwezig waren ontbreken ook in het tweede seizoen niet. Dus vond je het eerste seizoen al niets, ga dan ook het tweede seizoen niet kijken.
Conclusie:
Een interessant vervolg maar persoonlijk vond ik het eerste seizoen beter. Toch zijn er pluspunten zoals Hildur Odegard en Dan Anderssen. Beide spelen ontzettend goed hun rol. De sjamaan vond ik niet erg overtuigend. Ik was van te voren sceptisch over de rol van Dennis Quaid. Naar mijn mening te Amerikaans voor zo'n serie, maar hij doet het verrassend goed. De beelden van Spitsbergen of eigenlijk opnieuw IJsland zijn wel weer geweldig. Helaas was het laatste deel een tegenvaller. Je verwacht namelijk nog een aflevering, maar dat is dan weer wachten op seizoen drie. Een ander nadeel was dat het verhaal uit het eerste seizoen al uit mijn geheugen was verdwenen. Het is negen weken later in seizoen twee, maar voor mij was het bijna twee jaar geleden en ik was het einde van het eerste seizoen volledig kwijt.
Wetenswaardigheden:
Naast de plaats Fortitude wordt de plaats Vukovejina genoemd.
Muscimol. Interessant verhaal over Muscimol is hier te vinden.
