Google Translate

woensdag 20 november 2019

De zilverweg - Stina Jackson

Boek details:
Auteur: Stina Jackson
Titel: De zilverweg
Originele titel: Silvervägen
Vertaling: Marika Otte
Verschijningsdatum: 2019
Bladzijde:286
Uitgeverij: De Geus
ISBN: 9789044542028




Flaptekst:
Sinds zijn zeventienjarige dochter Lina drie jaar eerder verdween bij een bushalte aan De zilverweg in het noorden van Zweden speurt haar vader Lelle obsessief naar sporen van haar. De desolate streek is een ideaal oord voor zonderlingen die iets te verbergen hebben en met rust gelaten willen worden. De politie heeft de zoektocht allang opgegeven, maar dan wordt er opnieuw een meisje vermist. Het verband met Lina is snel gelegd en Lelle gaat tot het uiterste om de dader en de meisjes te vinden.

Hebbanbuzz:
Ik mocht het boek lezen voor Hebban. Het boek was een buzzboek. Ik vond het wel leuk om te buzzen over het boek omdat ik zo een paar foto's van Arjeplog en Silvervägen weer kon gebruiken in combinatie met het boek. Hieronder de foto's die ik gebruikt heb voor de buzzberichten.




De auteur:
Stina Jackson, geboren Olofsson in 1983 in Skellefteå, is een Zweedse auteur. In 2006 verhuisde ze naar Denver, Colorado, waar ze later haar debuutroman Silvervägen (2018) schreef. Het debuut is een bestseller geworden en in april 2020 komt haar tweede boek uit in Zweden met de titel Ödesmark.

Interview Stina Jackson:
BOG
- Horsens Folkeblad
- Saltenposten

Meer informatie over Stina Jackson is te vinden op haar Facebook pagina en Instagram. Van het boek Zilverweg is een Booktrail gemaakt.

Het boek:
Het boek bestaat uit twee delen. In het eerste deel wordt je direct in het verhaal gezogen door een vader die op zoek is naar zijn vermiste dochter Lina. Lina is al drie jaar vermist en al die tijd is vader Lelle (Lennart) Gustafsson naar haar op zoek in de zomer. Zijn vrouw Anette geeft Lelle de schuld dat Lina is verdwenen. Hij had Lina die ochtend naar de bus gebracht. Lina was op weg naar haar eerste vakantiebaantje, sparren planten in Arjeplog. Het huwelijk heeft geen stand gehouden en Lelle en Anette zijn twee jaar geleden gescheiden. Lina was ten tijde van de verdwijning bijna zeventien jaar.

Zilverweg was een overblijfsel van een verdwenen tijdperk, toen er zilver werd vervoerd van Nasafjäll naar de Botnische Golf. Nu kronkelde hij als een rivier van de bergen naar de kust en verbond Glimmersträsk met de andere plaatsen in het binnenland.

In het eerste deel is het zomer en is te lezen hoe Lelle zijn leven niet heeft opgepakt na de verdwijning van Lina. Hij zoekt elke nacht op de Zilverweg en brengt in kaart welke plekken hij allemaal gehad heeft. Het is duidelijk dat hij niet stopt voordat hij zijn dochter heeft gevonden. Zijn leven is niets meer waard en hij verwaarloosd zichzelf door veel te roken en te drinken. Laphroaig is een van zijn beste vrienden. Drank is altijd al een probleem voor hem geweest. Zijn vader heeft zich doodgedronken toen Lelle acht jaar was. Dat Laphroaig zijn beste vriend is, is niet zo moeilijk. Hij heeft de afgelopen drie jaar al zijn vrienden verloren. Het onderstaande citaat uit het boek geeft dat feilloos aan:

De eerste zomer had hij bij iedere dorpsgek en vrijgezel die hij kende aangeklopt om te vragen of hij een kijkje mocht nemen in de kelder en op zolder. Hij was ontvangen met gevloek en met koffie, maar wat hem het meeste was bijgebleven was de eenzaamheid, dat er overal zo'n eenzaamheid was. De breidde zich uit en vrat de randen van de oergronden aan, verspreidde zich als een ziekte onder degenen die achterbleven terwijl de rest vertrok. En nu was hij een van hen, een van de eenzamen.

Naast de verhaallijn van Lelle is er de verhaallijn van de zeventienjarige Meja Nordlander. Na de zomer wordt Meja achttien. Ze is geboren in Stockholm en heeft al heel veel plaatsen in Zweden gezien. Haar moeder Silje is niet echt een moeder en samen slepen ze zichzelf van plaats naar plaats, van verkeerde man naar verkeerde man. Eigenlijk past Meja op Silje. Nu heeft Silje weer iemand online ontmoet, namelijk Torbjörn Fors en ze zijn naar hem toe gegaan. Hij woont in Glimmersträsk. Torbjörn is niet de man die hij online leek te zijn. Hij woont afgelegen in het bos in een vervallen huis. Silje accepteert Torbjörn en Meja mag opgesloten in het vervallen huis, omringd door het grote bos naar de seksspelletjes van haar moeder Silje op benedenverdieping luisteren. Niet echt een plezierig leven. Een klein detail is dat Torbjörn de dag dat Lina verdween met dezelfde bus moest.

Meja ontmoet Carl-Johan Brandt uit Svartsjö, deze plaats bestaat niet maar dit zou Svartsjön kunnen zijn, en een liefde en daarmee een vlucht van Silje ontstaat. Ze maakt kennis met zijn familie met vader Birger. De ogen van Birger deden Meja aan water denken als hij haar aankeek. Twee ijswakken die niet van wijken wisten.

Zo kabbelt het eerste deel voort in de omgeving van de Zilverweg totdat er bij Camping Kraja vlak buiten Arjeplog een zeventienjarig meisje verdwijnt.

In het tweede deel is het herfst en Lelle moet dan weer aan het werk als Wiskunde leraar. op de middelbare school Tallbacka. Zijn ex Anette blijkt ook op dezelfde school te werken. Het intensief zoeken naar Lina stopt na de zomer om deze reden. Ondanks zijn ellende moet hij toch werken. Het blijkt dat Meja ook op de Tallbacka school zit en leerling van Lelle is.

Conclusie:
Toen ik las over het boek wist ik dat ik het boek moest lezen. Het gaat over de Zilverweg en deze weg hebben wij ooit een keer gereden tussen Slagnäs en Arjeplog. Dit was een bijzondere belevenis en de weg heeft veel indruk achtergelaten. Hieronder de posten die te maken hebben met de weg en Arjeplog:

- Silvervägen
- Arjeplog Silvermuseet
- Arjeplog kyrka

Het boek zelf geeft goed weer welke invloed de Zilverweg kan hebben op mensen. Een donkere en duistere sfeer maar het boek is geen echte thriller. Het is meer een donkere roman met spannende elementen. Het is al snel duidelijk hoe het ongeveer in elkaar zit, maar toch is het verhaal tot aan het einde spannend. De spanning zit meer in het gegeven dat je je bevindt in een eenzame omgeving en de Zilverweg kan inderdaad eenzaam zijn. Dat er iets op de weg gebeurd is dan geen verassing. De sfeer rondom de weg is dus het belangrijkste. Daarna komt de hoop van Lelle en Meja. Hoop die in het verhaal niet echt van de grond komt, maar wel goed terecht komt. Verder zat het verhaal heel vernuftig in elkaar. De meeste acties en personen hebben iets met elkaar te maken. Stina Jackson weet heel subtiel de lijntjes aan elkaar vast te maken en dat is een genot om te lezen.

Deze recensie van Sue Green had het over een A superb, slow-burning slice of Nordic noir en ze heeft helemaal gelijk. Een compliment voor de Nederlandse vertaling van Marika Otte. Ze heeft het gevoel en de sfeer van het origineel perfect vertaald.

Wetenswaardigheden:
Recensies:

Geen opmerkingen:

Een reactie posten