Mocht je ooit Öland gaan bezoeken, dan raad ik het sterk aan om Kapelludden te bezoeken. Kapelludden ligt aan de oostkust van Öland zo'n vier kilometer van het plaatsje Bredsättra. De plek is bijzonder omdat er een aantal dingen te zien zijn zoals de ruïne van een kapel, een groot kruis, een haven en vissershutten. Tijdens de Middeleeuwen werd de plaats Sikavarp of Sikehamn genoemd. De plaats was een nederzetting voor vissers en een handelscentrum met weinig betekenis, hoewel de lokale legendarische verhalen beweren dat de nederzetting zo belangrijk was dat John III van Zweden de handel privileges, na klachten van Borgholm en Kalmar, heeft ingetrokken. Tegenwoordig staan er een paar vissershutten en kun je genieten van de zee.
In 1200 werd de kapel St. Brita gebouwd. De ruïne die er tegenwoordig staat is er van overgebleven. De kapel staat ook bekend als Långöre kapel.
Het stenen kruis met het klaverblad ontwerp is waarschijnlijk uit dezelfde tijd of zelfs ouder dan de kapel. Het kruis brak tijdens de storm Per op 14 januari 2007 in drie of vier delen toen het kruis door puin van een vervallen vissersloods werd geraakt. Het kruis werd gerestaureerd en verstevigd en is nu nog steeds te bezichtigen.
Naast het kruis, de haven en de ruïne staat er ook nog een vuurtoren. Deze hebben we niet bezocht, maar vormt samen met de rest een geweldig uitzicht. De vuurtoren is in 1871 gebouwd en is 32 meter hoog.
De paarden maken het plaatje compleet.
Mocht je Öland voor bijvoorbeeld een dag bezoeken dan is Kappeludden makkelijk te bereiken.
Dit weekend vind het NordikLiving Style Event plaats in Haarlem.
Het was de bedoeling om er aanwezig te zijn, maar het gaat ons niet lukken om er te komen. De afstand naar Haarlem is op dit moment in mijn toestand iets te ver weg, dus helaas deze keer geen foto's van mij, Toch wil ik nog even reclame maken voor het event. Er is genoeg te doen zoals lezingen, stands en eten. Hieronder volgt een overzicht van de deelnemers:
Uit ’t Noorden, Nordic Blends, Mette & Pernille, Northboundstore, Keskusta, Scandicshop, Scandi Design Shop, Nordic Adventure trails, Sapor Sogathi, Boekhandel Blokker, Salmari, Björn Hendall Horloges, Nordic New, Canuit Art, Homestede, Nordic Interior Design, Coos de Wit Wonen, Misty Mountain, Koffie K-tje, Norge Reiser, Norske, Nordic Delikatesser, Portula, Sognefjord Zalmrokerij, Deense Winkel, A piece of Finland, Nordendrops, Kleur op tafel, Norden Design, Atelier Vidda, Sterk Online, Scandinavian Living Magazine by Bo Bedre, September films, Deense Dingen, Svala Volvo, North Sea Design, Hästens, Edblad, Hof aan Zee, Crioll Design, By Pia Ries, ScandicLiving en ScandinaviëXS.
Wat ook leuk is, zijn de twee films die te zien zijn. Op zaterdag de film Noma, my perfect storm en op zondag de film Een man die Ove heet. Beide films gezien en ze zijn erg leuk.
Flaptekst: Sara woont in een Noors dorpje ver boven de poolcirkel. Ze droomt van warmere oorden en een leuke date. Haar dorpsgenote Lisbeth is getrouwd, maar van haar ooit zo spannende huwelijk is weinig meer over. En de Nederlandse Veerle verblijft vanwege onvoorziene omstandigheden noodgedwongen in het dorp. Als de wat excentrieke Grethe de drie vrouwen voorstelt om met haar mee op reis te gaan in een oude verbouwde bus, grijpen ze deze gouden kans met beide handen aan...
De auteur:
Dit is het zevende boek dat ik gelezen heb van Elly Koster. Het vorige boek Vier het leven heb ik niet gelezen. Komt misschien nog wel een keer. Ondanks dat het niet over Scandinavië gaat, lijkt het me wel een interessant boek, Nu dus Volg je hart. Deze keer niet alleen Noorwegen, maar ook Zweden. Eindelijk :-). De rode draad in het boek is de spoorlijn tussen het Zweedse Kiruna en het Noorse Narvik. In het voorwoord legt Elly uit dat de ongeveer 150 kilometer lange spoorlijn is aangelegd in de jaren 1898-1902. Tijdens de bouw ontstonden er tijdelijke dorpjes langs de spoorlijn. Dit was niet alleen het geval bij de aanleg van de spoorlijn maar ook bij de bouw van bijvoorbeeld waterkrachtcentrales. We zijn in Zweeds Lapland ook zo'n dorp tegengekomen waar weinig meer van over was. Zie de blogpost over Harsprångets samhälle. Parallel aan de spoorlijn loopt een onverhard pad, de Rallarvägen, die vroeger werd gebruikt om de materialen bij de spoorlijn te krijgen. In het Zweedse Tornehamn ligt een kleine begraafplaats. Hier liggen niet alleen spoorwegarbeiders begraven maar ook de Noorse Anna, een kokkin tijdens de aanleg van het spoor in Tornehamn. Een wandeling langs de Rallarvägen en de legende over Anna vormden voor Elly de inspiratie tot het schrijven van Volg je hart. Het leuke is dat de inspiratie al op haar blog is verschenen op 10 mei 2014 in de blogpost Een nieuw tijdperk. Geweldig om zo inspiratie voor een verhaal op te doen.
Het boek:
Ergens in mijn gedachten zat een aflevering van het programma Rail Away en inderdaad, er is een aflevering van de spoorlijn Narvik - Kiruna gemaakt. Helaas kan ik deze aflevering niet in de blogpost opnemen, maar via Uitzending Gemist is deze alsnog te bekijken. Als je het boek aan het lezen bent, bekijk dan ook die aflevering. Je krijgt er dan een beeld bij. Het eerste hoofdstuk vindt plaats in Tornehamn op 7 augustus 1900 tijdens de aanleg van de spoorlijn Kiruna - Narvik. Je maakt kennis met arbeider Kristian Julson, zijn vrouw Hannah, Samuel Thorstad en ingenieur Niklas Henriksson. De gebeurtenissen van toen hebben een grote invloed op het verhaal die zich afspeelt in het Noorse plaatsje Berlevåg in juni 2014. In Berlevåg woont de eenendertigjarige Sara. Sara werkt in het visverwerkingsbedrijf en ze is wanhopig op zoek naar een man vol passie die haar in vuur en vlam kan zetten. Verder heb je nog de excentrieke Grethe Julson. Sara en Grethe kennen elkaar. Grethe was buschauffeur en is nu met pensioen. Haar man Mikael was overleden. De derde vrouw uit Berlevåg is Lisbeth. Ze is getrouwd met visser Markus maar hun relatie is niet goed. Ze zitten met zijn drieën in de bus die naast het huis van Grethe staat.
De connectie met Nederland is Veerle. Veerle staat in Berlevåg, ver boven de poolcirkel en krijgt van haar werkgever in Nederland te horen dat ze niet terug hoeft te komen. Ze werkte bij een reisorganisatie die dus failliet is gegaan op het moment dat Veerle onderzoek doet of Berlevåg iets is voor toeristen. Het plaatsje is namelijk niet compleet geïsoleerd, de bekende Hurtigruten meert in het plaatsje aan en het zou zo maar kunnen dat het een toeristische attractie kan worden. Helaas voor Veerle kan dit niet meer en heeft ze gelijk het probleem dat ze op eigen kosten naar huis terug moet. Tel daarbij op dat ze de laatste tijd geen loon heeft gekregen en de vraag is: hoe komt Veerle weer in Nederland terecht? Gelukkig voor Veerle komt ze per toeval de drie dames tegen. Dit is het begin van een verhaal waarin de vier dames allerlei avonturen beleven in de bus van Grethe, die omgebouwd is tot een camper. Voorop de bus geen bestemming maar de tekst Follow your heart. Zullen de dames dat doen of niet?
Conclusie:
Een leuk verhaal dat de spoorlijn Kiruna - Narvik als basis heeft. Vanuit dat gegeven gaan de vier vrouwen op reis om Veerle terug naar huis te brengen. Het is niet alleen gezellig met zijn vieren maar ook de problemen die ze hebben worden besproken. Een lach, een traan en genoeg avonturen. Het boek leest, net als de andere boeken van Elly Koster, erg gemakkelijk en het is mijn eerste boek die ik in een dag heb uitgelezen :-). Mooie sfeerbeschrijvingen en de passie van Scandinavië druipt van de pagina's af. Je voelt dat Elly Koster er zelf is geweest en dit klopt dan ook getuige de blogposten Boeiende couleur locale, flashbacks en fantasie, Een nieuw tijdperkenAnna en het volgen van je hartop het blog van Elly. Wat zou het heerlijk zijn om ook in die bus te zitten en te reizen door Noors en Zweeds Lapland. We zijn er al weer te lang niet geweest. De treinreis is ook nog een droom van ons om een keer te doen. Een beetje van de droom is verwezenlijkt door het bekijken van de Rail Away aflevering en het lezen van Volg je hart.
Wetenswaardigheden:
Uitspraak van Grethe: De weg van het hart is de mooiste route die er is. Het brengt je op plekken die je nergens anders tegenkomt.
Het mannenkoor van Berlevåg. Ze zingen onder andere in de documentaire Heftig og begeistret van Knut Erik Jensen. De Engelstalige titel is Cool and crazy.
In Sundsvall staat de Gustav Adolf kerk. Het is een kerk in neo-gotische stijl. Het is de parochiekerk in Sundsvall parochie in het bisdom van Härnösand. De kerk werd vroeger vernoemd naar Lovisa Ulrika, maar de naam werd in 1955 veranderd naar de huidige naam. De kerk werd gebouwd in 1894 en een verbouwing werd uitgevoerd in 1952. Architect was Gustaf Hermansson (1864-1931). De toren van de kerk is 81 meter hoog. Op 1 oktober 1988 werd de kerk verwoest door een brand die grote schade aan het interieur heeft veroorzaakt. (Bron: Wikipedia).
Flaptekst: 1528: Een monnik bezoekt de Noorse plaats Bergen. Bij zijn vertrek heeft hij vele messen en mensenhuiden bij zich. 2010: Het lijk van een museumconservator wordt gevild en onthoofd gevonden in Richmond, Virginia. Kort daarna wordt er nóg een gevild lijk ontdekt, in Trondheim, Noorwegen. De Amerikaanse Felicia Stone leidt het politieonderzoek. Beide zaken lijken verband te houden met een eeuwenoud manuscript, geschreven op perkament van mensenhuid. De zoektocht naar het Johannesboek is begonnen. De auteur: Jørgen Brekke (geboren 26 april 1968 te Horten) is een Noorse schrijver en journalist, opgegroeid in Horten en later lange tijd inwoner van Trondheim. Brekke is afgestudeerd docent. Hij heeft gewerkt als journalist en persoonlijke assistent. In 2011 debuteerde hij met de misdaadroman Nådens omkrets, in het Nederlands vertaald naar Genadeslag. Helaas is dat ook het enige boek dat vertaald is naar het Nederlands. In Noorwegen heeft hij in totaal vijf boeken uitgebracht en wel de onderstaande:
Twee van zijn boeken zijn naar het Engels vertaald. Natuurlijk zijn debuut en volgens mij Drømmeløs. Zie de website van Pan MacMillan. Meer informatie over Jørgen Brekke is te vinden op zijn Facebook en Twitter pagina.
Het boek:
Het boek bestaat uit vier delen, een proloog en een nawoord. In de proloog vlucht een jongen naar zijn kamer voor een man die zijn moeder heeft neergeslagen met een breekijzer. Wat er gebeurd laat zich raden. Het boek gaat verder met deel één met de titel Edgar Allan Poe-museum. Het deel begint met de onderstaande quote:
'God is een waarneembare sfeer, wiens centrum overal is en wiens omtrek nergens is.' Alain de Lille, ca 1100
Bergen, september 1528. Een bedelmonnik is vanuit Rostock naar Bergen gevaren via de kogge. De kogge was een vrachtschip. Ze gleden de haven in die Vågen werd genoemd. Hij wil naar Trondheim. Veertien zomers geleden was hij voor het laatst in Noorwegen geweest en de taal was het enige uit die tijd wat hij niet volledig was vergeten. De taal en het gezicht van zijn moeder. Hij is een Franciscaan met geld en op zoek naar de barbier. De monnik kende de barbier van vroeger. De barbier was een handlanger geweest van meester Alessandro in Padua.
Het verhaal verplaatst zich vervolgens naar augustus 2010 te Richmond. Efrahim Bond, een man die geen contact meer heeft met zijn kinderen en vrouw. Hij werkt al meer dan twintig jaar in het Edgar Allan Poe-museum. Efrahim had een grote vondst gedaan. Iets met de grootste seriemoordenaar van Noorwegen. Vervolgens staat een man met een breekijzer in zijn kantoortje.
Het verhaal verplaatst zich naar Trondheim. Het is september 2010. In een oud huis in de Kirkegata in Trondheim woont de achtendertigjarige Jon Vatten. Hij was de man van het gezin uit de proloog en werkt in de Gunnerus-bibliotheek. Naar aanleiding van de verdwijning van zijn vrouw Hedda en zoon Edvard kwam hij in aanraking met de politie. Jon werd verdacht van moord maar het werd niets omdat ze nooit gevonden werden. Door deze gebeurtenissen is het leven van Vatten getekend. Vatten was namelijk gepromoveerd maar werkt als bewaker in de Universiteitsbibliotheek. Vatten leest een boek over Edgar Allan Poe. Ondertussen kom je te weten dat er in het Edgar Allan Poe-museum in Richmond een sokkel van Poe een lichaam heeft gekregen. Een bloederig lichaam zonder huid waar pezen, spieren en aderen blootlagen. Dit tafereel kwam rechtstreeks uit een van de boeken van Poe. Rechercheur moordzaken Felicia Stone, die de dertig was gepasseerd, onderzoekt de moord in het museum. Felicia weet veel over Poe. Dat kan van pas komen in het onderzoek. Later blijkt dat in Trondheim een zelfde soort moord is uitgevoerd in de Gunnerus-bibliotheek. Het onderzoek in Trondheim wordt gedaan door inspecteur Odd Singsaker. Singsaker is sinds een dag weer begonnen met zijn werk na een operatie met betrekking tot een hersentumor. Bijkomende complexiteit is dat de hoofdverdachte Jon Vatten zijn buurman is. Een andere buurman van Singsaker is Jens Dahle en laat dat nu net weer de man van Gunn Brita Dahle zijn die in de Gunnerus-bibliotheek werkt en daar vermoord is. Jens Dahle is medewerker bij het Vitenskaps-museum dat naast de Gunnerus-bibliotheek staat. Odd Singsaker is gescheiden en heeft een zoon Lars. Lars woont in Oslo. Hij en zijn vrouw hebben net een kind gekregen. Wat heeft het verhaal van vijfhonderd jaar geleden te maken met de moorden in Richmond en Trondheim? Is er een seriemoordenaar actief? Welke geheimen herbergt het beroemde Johannesboek van dominee Johannes?
Conclusie:
Een moord in Richmond, een moord in Trondheim, Edgar Allan Poe en oude boeken gemaakt van mensenhuid die stammen uit de tijd van de monnik. Drie verhaallijnen die door elkaar lopen. In die drie verhaallijnen wordt regelmatig via flashbacks naar het verleden terug gegaan. Je krijgt zo veel mee hoe de personages gevormd zijn, zoals het verleden van onder andere Odd Singsaker, Jon Vatten en Felicia Stone. Dit zorgt er wel voor dat je de aandacht er goed moet bijhouden bij het lezen. Het kostte me daarom wat meer tijd om door het boek heen te komen. Neem je de tijd voor het verhaal dan krijg je een machtig interessant verhaal voorgeschoteld waarin de schrijver de historie goed verweeft met het heden. Zoals gezegd is het opletten bij het lezen want Jørgen Brekke haalt er veel details bij die allemaal te maken hebben met het verhaal. Bij het maken van deze blogpost heb ik redelijk wat wetenswaardigheden geschrapt. Het waren er gewoonweg teveel. Het leuke is wel dat ik dacht dat we redelijk wat van Trondheim gezien hebben, maar blijkbaar is er nog genoeg te zien daar. Na het boek gelezen te hebben, ben ik zeer benieuwd hoe het verder gaat met de hoofdrolspelers Odd Singsaker en Felicia Stone. Helaas is dit het enige boek dat naar het Nederlands vertaald is. Wil ik iets meer van weten dan zal ik toch de Engelstalige versie van de opvolger moeten lezen. Een geweldig debuut met veel informatie over het het er vroeger aan toe ging in de geneeskunde en hoe men te weten is gekomen hoe het menselijk lichaam in elkaar steekt. Barbier was vroeger een veelzijdig beroep. Als je meer wilt weten hoe het er vroeger aan toe ging is het blog The Chirurgeon's Apprentice van Dr. Lindsey Fitzharris een must have. Op haar blog is een toepasselijk artikel te vinden over boeken gemaakt van mensenhuid.
Wetenswaardigheden:
In de Gunnerus-bibliotheek is een Knudtzon zaal aanwezig, genoemd naar Broder Lysholm Knudtzon uit 1864.
De grootste schatten van de Gunnerus-bibliotheek: Johannesboek van dominee Johannes en het dagboek van Absalon Pederssøn Beyer. In het nawoord blijkt het Johannesboek verzonnen te zijn door de schrijver.
Nieuweling Siri Holm. Ze is net komen werken in de Gunnerus-bibliotheek en ze heeft een manie voor detectives. Ze houdt een soort dagboek bij waarin alle moordenaars staan die ze in de gelezen boeken heeft ontmaskerd. Ze noteert ook op welke pagina ze ontmaskert zijn. Daarnaast leest ze ook Poe.
Siri speelt het nummer van Miles Davis, Kind of blue, op de trompet.
Uitspraak van Siri: 'Je leert niet hoe je werkelijke moordzaken oplost door misdaadromans te lezen. Het oplossen van een fictieve zaak is iets heel anders. Veel mensen denken dat het de bedoeling is om de moordenaar te ontmaskeren, in werkelijkheid is het de bedoeling de schrijver te ontmaskeren.'
Felicia Stone luistert naar het nummer Wicked Game van Chris Isaak.
De Austråttborg is de grootste toeristische attractie van de gemeente Ørland. Hier heeft vrouwe Inger van Austrått gewoond, de laatste autochtone vrouw van hoge adel van Noorwegen. Vrouwe Inger was in een persoonlijke vete verwikkeld met de aartsbisschop van Nidaros, Olav Engelbrektsson.
In het nawoord vertelt Jørgen Brekke meer over het verhaal en waar hij zijn inspiratie vandaan heeft gehaald. Alessandro is voor een groot deel gebaseerd op Vesalius (1514-1564). Vesalius staat er om bekend dat hij veel van de leer over het menselijk lichaam van de Griekse arts Galenos (ca. 130-200 na Chr.) heeft herzien. Galenos ontleedde geen mensen, maar dieren. Het meeste van de kennis was in werkelijkheid gebaseerd op werk van eerdere Griekse anatomen zoals Herofilos (vierde eeuw voor Chr). Alessandro was bekend als schrijver van Historia Corporis Humani. Knudtzon, geboren in Trondheim was een goede vriend van Lord Byron. Priester Johannes is een fantasie van de schrijver. Er bestaat dus geen Johannesboek in de Gunnerus-bibliotheek. Het dagboek van Absalon Pederssøn en de geschiedenis van dezelfde man zijn de interessantste bronnen uit de zestiende eeuw.
In de post over de kerk van Vänersborg had ik het over Axel. Het complete verhaal op de poster niet gelezen en dus geen idee wie die beste man was. We liepen na het bezoek aan de kerk wat verder en botsten tegen het onderstaande schitterende gebouw.
Voor het gebouw een beeld en beelden zet ik graag op de foto.
Nog steeds geen idee wat voor gebouw het is. Nu we er toch dichtbij waren, zijn we maar naar de ingang gegaan en toen bleek dat het gebouw te bezoeken was. We werden binnengehaald door een jongeman en hebben het gebouw bekeken. In het gebouw is dus het museum gevestigd. Het Vänersborg Museum is gebouwd in 1885 volgens de tekeningen van architect August Krüger. De initiatiefnemer van het museum was de koopman Johan Adolf Andersohn (1820-1887). Hij ging de wereld over en scoorde overal voorwerpen die nu te zien zijn in het museum. In het museum is ook de unieke verzameling van vogels en zoogdieren uit Namibië te bekijken. De verzameling is afkomstig van de zoöloog en handelaar Axel W Eriksson (1846-1901). En van die Axel W Eriksson stond een poster in de Vänersborg kyrka. Dat mysterie is ook weer opgelost. In het museum zijn de beelden van beide heren te zien. Links is Axel en rechts Johan. Ik moet zeggen dat de beelden er verrassend echt uitzien. Geweldig.
In het museum is nog veel meer te zien. Kijk even mee.
Verder herbergt het museum ook nog een authentieke kamer van een conciërge en een kamer van de dichter Birger Sjöberg uit Vänersborg met originele meubels uit zijn kantoor in Helsingborg. Er is ook nog een gevangenis tentoonstelling in de kelder van het museum. Het toilet bevindt zich daar ook. Een bezoekje aan het toilet brengt het gevangenisgevoel naar boven :-).
Middenin het centrum van Vänersborg staat de Väneborgs kyrka. We waren al een keer eerder in Vänersborg, maar toen was de kerk gesloten. Deze keer was de kerk wel open dus naar binnen. De kerk is gebouwd in de periode 1783-1784. De architect was Thure Wennberg. De toren werd later toegevoegd in 1799. Natuurlijk is de kerk verschillende keren gerenoveerd, voor het laatst in 2011. (Bron: Wikipedia).
In de entreehal stonden een aantal grote informatieborden. De eerste poster met de man met baard en geweer viel het meest op. Geen idee wat het betekende. Even later kregen we antwoord op wie die Axel nu is. Dit volgt in een latere blogpost. Nu eerst de kerk.
In de kerk stonden overal informatieborden bij de interessante dingen. Zo is hieronder te lezen dat aan de huidige kerk een stenen en twee houten kerken vooraf zijn gegaan.
