Ik zag op een aantal blogs dat men terugblikt op de afgelopen maand. Na wat er over gedacht te hebben, leek mij dit ook een interessant gegeven. Deze keer het eerste maandoverzicht en er is veel gebeurd in mei 2017. Veertien blogposten waarvan drie over boeken, twee over films en een over muziek. Geen kerk deze keer zie ik. Acht posten over Zweden waaronder Könst på hög. Erg leuk is dat Hej Tjorven heeft gereageerd. Uit de reactie blijkt dat ze er zelf ook geweest zijn. Gezocht en inderdaad in maart 2013 is er op Hej Tjorven de blogpost over Könst på hög te vinden. Ik had toen zelfs gereageerd, maar blijkbaar deze tip niet opgeslagen. Het valt me wel vaker op dat Hej Tjorven en wij vaak dezelfde plekken bezoeken. Het is dan ook een blog die ik graag volg en met plezier bekijk.
Wat is er verder in mei gebeurd? Ik ben bezig met het lezen van het nieuwste boek 18 graden onder nul van Stefan Ahnhem voor een leesclub op Hebban. Stefan Ahnhem heeft nog maar drie boeken geschreven, maar hoort eigenlijk vanaf het eerste boek al tot mijn favorieten. Ik ben dan ook erg blij dat ik zijn nieuwste boek mag lezen voor de Hebban leesclub. Het boek heeft me samen met een akkefietje op Facebook ervoor gezorgd dat ik gestopt ben met Facebook. 18 graden onder nul heeft als thema identiteitsfraude en de manier waarop dit gedaan wordt is zo simpel. Met die gedachte, het akkefietje met Facebook en de reden dat ik toch al niet meer zo actief was op Facebook heb ik besloten om al mijn gegevens te verwijderen van Facebook. Het bedrijf is naar mijn mening zo ingewikkeld bezig dat een normaal mens niet meer begrijpt wat er gedeeld wordt en wat de consequenties zijn van het medium. Niet meer zo aanwezig zijn op Facebook bevalt me tot nu toe erg goed.
Eindelijk weer eens een loppis blogpost. Deze keer in het plaatsje Nora. Een loppis met de naam Nora Diversehandel. Diverse handel hadden ze inderdaad. Kijk even mee in de Nora Diversehandel loppis.
De tomtebloss doet me weer denken aan het nummer Tomtebloss van Cornelis Vreeswijk. Het nummer voor het eerst gehoord op het blog Een kijkje in Zweden.
Vlakbij Steneby in de provincie Dalsland is bij Vammen een steenschip te zien. Het schip is ongeveer 20 meter lang en zes meter breed en wordt gevormd door acht steenblokken. Het schip bevindt zich op een berg met zicht op het meer Iväg en de plaats is vroeger gekozen zodat het schip zichtbaar zou zijn voor diegenen die reisden op het meer. Vroeger waren de waterwegen de belangrijkste scheepvaartroutes. Meer informatie over het schip is te vinden op de website van Lansstyrelsen.
In een eerdere blogpost kwam het Järle station aan bod. Een halte van de Nora Bergslags Veteran-Jernväg. Zo kwamen we vorig jaar een aantal keren Hållplats Källarhalsen tegen. Een overblijfsel uit een vroegere tijd. Meer informatie over Hållplats Källarhalsen station is te vinden op de website van Nora Bergslags Veteranjärnväg. Meer specifieke informatie over Hållplats Källarhalsen is te vinden in dit document.
Samenvatting: Er is slechts een jaar verstreken sinds de laatste avonturen van Allan Karlsson. Nu geniet de oude man met zijn vrienden een droomleven op de stranden van Bali. Maar door zijn uitbundige levensstijl houdt hij geen rekening met zijn financiën en naarmate Allans 101ste verjaardag naderbij komt, begint hij krap bij kas te zitten. Om dit te vieren opent Allan de laatste fles 'Folksoda', nog uit zijn oude tijden van spionage en die het Sovjet antwoord was op cola en rockmuziek. De smaak brengt Allan op een nieuw idee: hij begint aan een zoektocht naar het recept van de lekkere drank. Er zijn echter kapers op de kust.. De film:
Vorig jaar de film De 100-jarige man die uit het raam klom gezien. Op het moment van kijken was het al bekend dat er een vervolg zou komen. Het vervolg is niet gebaseerd op een boek zoals bij de 100-jarige. Bij Netflix is het vervolg te zien waarin Allan Karlsson zijn verjaardag viert en is dus 101 geworden. Hij viert zijn verjaardag op Bali waar ze zijn beland na de avonturen in de eerste film. Draaide het in de vorige film om geld, deze keer draait het in zijn geheel om Folksoda. Allan heeft ergens nog een fles Folksoda liggen en deze valt zo in de smaak bij zijn vrienden dat ze met zijn allen op zoek gaan naar de formule.
De zoektocht naar de formule is natuurlijk weer chaotisch, humoristisch, gevaarlijk en je krijgt gelijk een terugblik op de Koude Oorlog. Het leuke is dat Folksoda echt is uitgebracht ten tijde van de film. Of de drank nu nog in de schappen ligt weet ik niet. Meer over Folksoda is hier te vinden.
Conclusie:
Het succes van de eerste film heeft er weer eens voor gezorgd dat er een vervolg komt. Het vervolg haalt het niet bij het origineel. Men probeert op dezelfde voet door te gaan als het eerste deel, maar de verassing is eraf. Er zitten wel wat leuke momenten in de film, maar lang niet zo veel als in de eerste film. Misschien heeft het wel te maken dat de film zich niet volledig in Zweden plaatsvindt maar voornamelijk buiten Zweden en dat niet het levensverhaal van Allan te zien is, maar een heel klein gedeelte uit zijn verleden. De film moet het hebben van de Folksoda en van de Russen. Erg grappig is het Balla Balla Rocking Balalajka nummer van The Rocking Balalajkas. Het nummer is alleen op Spotify te horen. Na de film gezien te hebben, zit ik met één vraag: zou er een 102-jarig vervolg komen?
Het was mijn bedoeling om in het plaatsje Kumla, de geboorteplaats van Håkan Nesser, de wandeling Håkan Nesser litteraturvandringte volgen. Helaas was ik de enige die dit leuk vond, dus toen we in Kumla aankwamen, zijn we direct doorgereden naar Kvarntorp en hebben de wandeling in Kumla overgeslagen. In Kvarntorp zou er een berg met kunst bestaan oftewel Konst på hög. Geen idee wat ik me erbij moest voorstellen, maar eenmaal op de top aanwezig werd het al vrij snel duidelijk. Overal op de top was kunst te zien. Wat een geweldig initiatief zeg. Ik heb er met verbazing rondgelopen en natuurlijk volop genoten van de kunstwerken die in een schitterende omgeving staan. Ik heb niet alle kunstwerken in deze post opgenomen. Een volledig overzicht van alle kunstwerken is te vinden op de website van Konst på hög. Het waren voor mij allemaal onbekende kunstenaars behalve Lars Vilks. Hij heeft het bekende Nimis kunstwerk gemaakt en een kleine uitvoering van Nimis was te vinden op de berg.
Leuk is dat Hej Tjorven er ook is geweest. Na de reactie van Willy de blogpost opgezocht en wat blijkt? Ook Hej Tjorven dacht dat de mensen (kunstwerk van Marc Broos) die op de uitkijk stonden echt waren. Ik had precies hetzelfde.
De Besegrattrappan is ook een kunstwerk. Gemaakt door Olle Medin. De trap is 167 meter lang en bestaat uit 427 stappen. Je kunt de top bereiken met de auto, maar ook via deze trap. Via de weg kun je dan weer naar beneden. Er waren dan ook constant mensen de trap aan het oplopen en die vervolgens weer naar beneden renden via de weg en weer omhoog met de trap enzovoorts.
Olle Medin, 2005, "Trappan",
427 trappsteg till högens topp
Flaptekst: Voorafgaand aan zijn succesvolle roman Buzz Aldrin, waar ben je gebleven? publiceerde de Noorse schrijver Johan Harstad de verhalenbundel Ambulance. Voor het eerst verschijnen deze verhalen nu in een Nederlandse vertaling.
In elf intrigerende vertellingen neemt Harstad zijn lezers mee naar de levens van individuele stedelingen. Hij schrijft over een vrouw die zich voor de tv in huishoudfolie wikkelt, over een vader die maar niet sterft, over buspassagiers die in gezang uitbarsten en over een weduwnaar die vanuit een luchtballon zijn trouwfoto’s over de stad uitstrooit.
De verhalen staan op zichzelf, en tegelijk vormen ze een eenheid doordat de personages elkaar op onverwachte momenten passeren. Terwijl de stedelingen ieder op eigen wijze het hoofd bieden aan de eenzaamheid, weerklinken in de stad nachtelijke tv-geluiden en sirenes van rondrijdende ambulances.
Deze verhalenbundel is voor Johan Harstad een dierbaar boek in zijn oeuvre: ‘Ik denk dat veel schrijvers het ten minste een keer hebben meegemaakt,’ schrijft hij in zijn nawoord, ‘de ervaring dat een boek zich bijna zelf schreef, met loeiende sirenes in hun leven kwam. Het enige wat je kunt doen is meerijden en je uit lijfsbehoud stevig vasthouden. Voor mij is Ambulance zo’n boek.’
De auteur:
De Noorse schrijver Johan Harstad, geboren op 10 februari 1979 te Stavanger, is vooral bekend geworden van het boek Buzz Aldrin, waar ben je gebleven?. Van het boek is ook een TV-serie gemaakt. Beiden waren niet bekend bij mij. Natuurlijk wel iets gehoord over Buzz Aldrin, maar het werd me duidelijk toen ik informatie over het Ambulance boek zocht. Het boek Ambulance is zijn tweede boek. Hij heeft de verhalen geschreven in de late zomer van 2001. Hij woonde op dat moment in Trondheim en het viel hem ineens het geluid van de voorbijrijdende ambulances op. Om de paar minuten verdwenen ze of kwamen weer terug. Het leek bijna of iemand de hele stad in één keer probeerde te redden. Dit viel ons ook al op toen we in Trondheim waren. We hoorden overdag de hele tijd sirenes en zagen zelfs een actie met een helikopter.
Helikopter in Trondheim.
Een interview met Johan Harstad is hier te vinden.
Het boek:
Het boek begint met een gedeelte uit het nummer People in the City van de band Air. Moving watching working sleeping Driving walking talking smiling
Het boek bestaat uit elf verhalen en een nawoord.
112
Plexi
Vietnam. Donderdag
Nokia. Connecting people
We blijven rock-'n-roll spelen, maar we gaan wel dood
Airbag
Overzicht
Chloor
Ambulance
Ik ga naar huis
Op weg
Nawoord: spoedeisend schrijven
Elf verhalen die soms aan elkaar gelinkt zijn doordat er personages of gebeurtenissen weer terugkomen in de andere verhalen. Volgens het nawoord zijn de verhalen snel geschreven in een bijna paniekerige gemoedstoestand en zijn nauwelijks geredigeerd. Erg lange zinnen, onderverdeeld door vele komma's, aparte stijl, die in ieder geval mij af en toe uitput, maar toch bij vlagen interessante verhalen opleveren, en ook verhalen die niet door te komen zijn, de lange zinnen helpen dan niet mee, daarom hoop ik dat de lange zinnen stijl niet zo aanwezig is in zijn andere boeken, de toekomst zal dit uitwijzen, in ieder geval heb ik nu kennis gemaakt met Johan Harstad, en zijn fobie met ambulances :-).
Wetenswaardigheden:
Elf verschillende verhalen die vanuit de ik-persoon verteld worden. Ik heb de wetenswaardigheden uit een aantal verhalen gehaald.
112
Het eerste verhaal 112 is gebaseerd op een krantenbericht over een vrouw in Oslo die drie maanden dood in haar huis heeft gelegen toen ze door ambulancepersoneel was gevonden. Ze had zichzelf in plastic gewikkeld. Dit is ook de basis van het verhaal. Op MTV is de Björk-clip met de tekst So broken-empty-destined to crash te horen en te zien.
Plexi
De ik-persoon heeft Tokio gekozen voor vakantie omdat twee dagen geleden dat het antwoord op de laatste vraag in Who wants to be a millionaire was.
Tweeënhalf jaar lang elke donderdag komt een Vietnamese vrouw, die probeert de gebeurtenissen in een oorlog die meer dan 25 jaar geleden is beëindigd te verwerken, bij de therapeut.
Vietnam zou verdriet, bodemloos treurig moeten betekenen. Maar Vietnam als woord is verwoest, versleten. Het is Chuck Norris gaan betekenen. Oliver Stone-trilogieën. Het staat voor low-budget-films waarbij je halverwege in slaap valt en oude stripverhalen van Marvel Comics.
De therapeut zelf heeft elke avond een sessie met de online-psychologe Eliza. Ik heb het na het lezen van het boek zelf ook even gedaan, maar was er al snel klaar mee.
Nokia. Connecting people.
Wakker van de klanken van een INXS-album dat ergens in de buurt wordt gedraaid.
De nep airbag: Airmergency. Er bestaat in het echt ook een bedrijf met die naam, maar die doen in airco's.
Dochter Sarah, weegt nog maar 35 kilo en eet nauwelijks meer. Ze gaat elke vrijdag naar de psycholoog. Al bijna een jaar lang. Sarah is de persoon die het vaakst in een ander verhaal terugkomt.
Het verhaal over de nep airbag is sterk. De airbag komt in andere verhalen ook weer terug.
Overzicht
Het jackpot spel met Las Vegas. Het spel en Las Vegas komt in een aantal andere weer terug.
