Bij een bezoek aan Bergen mag Bryggen natuurlijk niet ontbreken. Bryggen staat sinds 1979 op de UNESCO-Werelderfgoedlijst. Ik moet zeggen dat het mij erg meegevallen is. Het lopen door de smalle doorgangen is een belevenis op zich.
Druk was het ook. Bussen kwamen en mensen stormden eruit. Ze werden door één doorgang geleid en het resultaat is hieronder te zien. Apart om te zien. Wel leuk om mensen te bekijken. Heb je wat meer tijd, dan is er een periode dat er weinig mensen in Bryggen aanwezig zijn.
Sommige gebouwen werden gerenoveerd. Men heeft dat handig opgelost met doeken die hieronder goed te zien zijn.
Er is een museum te bezoeken die je meer laat zien over de geschiedenis van Bryggen, het Hanseatic museum. Wij hebben het museum niet bezocht. Misschien iets voor een volgende keer.
Boek details:
Auteur: Elly Koster
Titel: Een man naar mijn hart (ebook)
Verschijningsdatum: 2018
Bladzijde: 190
Uitgeverij: Cupido
ISBN: 9789462042346
Flaptekst:
De verwende Katia verruilt noodgedwongen haar luxueuze leven in Nederland voor een glamourloos en afgelegen bestaan in Noorwegen. Vaarwel zonvakanties en uitbundig shoppen. Had ze maar wat meer geld. Haar buurman, Andor, is eigenaar van een eeuwenoud Noors boerenbedrijfje en een kudde geiten. Hij vindt zijn eenvoudige leven juist perfect. Dat is voor Katia onvoorstelbaar! Daarom bedenkt ze stiekem een plan waarmee ze samen iets extra's kunnen verdienen...
De auteur: Een man naar mijn hart is het tiende boek van Elly Koster en het achtste boek voor mij. Sinds ik Julie's liefde heb gelezen ben ik groot fan van haar boeken en ben natuurlijk bevooroordeeld :-). In het tiende boek speelt Noorwegen weer een belangrijke rol.
Het boek:
Het verhaal begint in Nederland met de zevenentwintigjarige Katia Zaalberg en haar partner Sverre Varland. Sverre is negentien jaar ouder dan Katia en een succesvolle zakenman. Sverre heeft twee kinderen uit een vorig huwelijk, een jongen, Tijn, van zeventien en een meisje, Marlie, van vijftien. Het is al snel duidelijk dat Katia een bloedhekel heeft aan kinderen en alleen een relatie met Sverre heeft vanwege zijn geld. Katia is een echte golddigger en een verwend nest. In het eerste hoofdstuk wordt dit goed duidelijk. Social media is haar ding en ze gaat puur voor de likes. Ze blogt over de nieuwste trends op het gebied van mode, beautyproducten, lifestyle, interieur etc. Voor Sverre heeft ze ook nog gewerkt als visagist en haarstylist achter de schermen bij tv-programma’s en theaterproducties. Daarnaast is ze ook nog eens jaloers aangelegd en haar laatste eigenschap zorgt ervoor dat de relatie met Sverre met een climax wordt beëindigd door Sverre. Vanaf dat moment is Katia huisloos en ze mag van Sverre tijdelijk in zijn huis van zijn grootvader verblijven. Sverre is van Noorse afkomst en het hutje staat daarom in Noorwegen en wel in Vågå ergens aan de voet van de Valdresflya. Vågå is een gemeente in de Noorse provincie Oppland. We zijn een paar keer in Oppland geweest maar nog nooit in Vågå. Elly is zelf wel in de omgeving van Valdresflya geweest. Wil je een indruk hebben van die omgeving, bekijk dan deze schitterende blogposten van haar.
In de hut in Vågå veranderd het leven van Katia 180 graden. Van een verwend nest moet ze in Noorwegen terug naar de basis en op een gegeven moment vergelijkt ze zichzelf met Bear Grylls. Er zijn niet veel inwoners en haar enige buurman is de vierendertigjarige geitenhoeder Andor. Het blijkt dat hij Nederlands praat. De ouders van Andor zijn grote Noorwegenfans en besloten om Andor een Noorse naam te geven. Hij heeft een zomerboerderij overgenomen en verblijft daar van half juni tot half september. Op de zomerboerderij houdt hij geiten en maakt kaas. Daarnaast speelt hij accordeon want Katia hoorde hem My Bonnie lies over the ocean spelen.
Het contact tussen Katia en Andor verloopt zeer stroef, maar dan ook echt stroef. Ze zijn twee tegenpolen en dit blijkt wel uit wat Andor tegen Katia vertelt over onder andere social media
Andor tegen Katia: Je hoeft hier niet mee te doen aan de race die hier buiten plaatsvindt. Je hoeft hier niet de leukste, grappigste, populairste of creatiefste te zijn op Facebook, Twitter, Instagram of waar dan ook. Al die mensen die altijd een veel fijner leven lijken te leiden dan jij of doen alsof ze het heel erg naar hun zin hebben, maar iedereen heeft heus wel zijn eigen problemen. Of ze zijn jaloers op jou. En dat het aantal likes dat je krijgt bijna bepalend is of je je gelukkig voelt of niet.
En dat stukje is heel treffend gezegd door Andor. Ben ik ook volledig mee eens. Ik blog nu bijna zeven jaar en ik heb periodes gehad dat ik heel druk was met social media en bezoekers trekken naar mijn blog. Tegenwoordig heb ik eigenlijk geen Facebook meer zo weinig doe ik er mee. Bloggen vind ik nog steeds erg leuk en de posten deel ik wel via Pinterest, Twitter, Facebook en Instagram. Voor de rest staat het social media leven op een laag pitje dus ik herken het wel wat Andor zegt. Ook heb ik soms het idee dat het gras op Facebook ergens anders vele malen groener is.
Het verhaal kabbelt zo verder en het is alsof je zelf de belevenissen in Noorwegen meemaakt. De sfeerbeschrijvingen van de omgeving en de boerderij zijn geweldig. Knutshø, Besshø, Besseggen en het meer Nedre Leirungen en muziek van Ed Sheeran.
And darling I will be loving you ‘til we’re 70. ...Kiss me under the light of a thousand stars.
Olaf de sneeuwpop uit Frozen, Huldra en een blok karamelkleurige kaas van de kaasboerderij van Andor maakt het plaatje compleet. Heerlijk om zo te leven. In die omgeving vraagt Katia zich af wat geluk is. Ben ik helemaal mee eens.
Conclusie:
Het boek leest weer als een trein. Het verhaal is klein gehouden en speelt zich voornamelijk af in Vågå. Het veranderen van Katia is erg leuk om te volgen. Sverre en Andor zijn leuke mannen en de vraag is wat Katia gaat doen. Het mooiste zijn de natuurbeschrijvingen van de omgeving van Vågå. Je zou er direct gaan wonen. De boerderij van Andor deed mij denken aan de bergboerderij Kjeåsen. Vorig jaar zijn wij op die bijzondere plek geweest.
Bergen, de stad waar veel over gezegd wordt en waar velen al zijn geweest. Wij nog nooit. Vorig jaar zaten we een week op de Hardangervidda en zo'n 170 km van Bergen af. Een dagje Bergen behoorde dus tot de mogelijkheden.
De reis heen naar Bergen en weer terug naar Vøringsfossen was een belevenis op zich. Op de heenweg gingen we tunnel in en er weer uit. Op de terugweg het aantal tunnels bijgehouden en het waren er iets meer dan vijftig. Het waren niet alleen tunnels maar ook een hangbrug en wel de Hardangerbrug. Geweldige brug maar ook duur. 150 NOK heen en 150 NOK terug. Zo'n 30 EUR. Daar moesten we wel wat foto's van nemen.
Als we niet in een tunnel zaten was het onderweg genieten van de mooie plaatjes. We konden niet te vaak stoppen omdat we anders niet in Bergen zouden komen.
Het parkeren was goed geregeld in Bergen. Het uitzicht vanuit de parkeergarage ook.
De vogels bij de vijver waren wel apart. Er waren verschillende soorten vogels en de verschillende soorten waren netjes gescheiden. Een groepje zelfde vogels hier en een ander groepje vogels iets verderop.
Het eerste standbeeld van de velen die dag kon niet missen.
Bergen kwam eerder aan bod in oktober 2017. Lees de post over Mariakirken. De komende tijd verschijnt er meer over Bergen, want we hebben veel gezien die dag.
In 2010 waren we al een keer in Särna geweest. Het verslag hiervan is terug te vinden in deze post van 14 december 2011. In de zomer van 2017 hebben we weer een bezoek gebracht aan de gammelkyrka van Särna.
Deze keer wat langer gebleven en je ziet dan weer meer dan de vorige keer.
Deze keer in de kerk naar boven gegaan en je hebt daar een mooi uitzicht op de kerk.
We kwamen er ook achter dat er een Gammelgård achter de kerk aanwezig was. Die was ons de vorige keer niet opgevallen.
Een beschrijving van de gebouwen is hier te vinden.
Wat verderop kom je op een soort schiereilandje. Vanuit die plek heb je een mooi uitzicht op Särna.
