Den 12. mann - The 12th man

Filmdetails:
Titel: Den 12. mann - The 12th man
Regisseur: Harald Zwart
Jaar: 2017
Verhaal: Petter Skavlan
Acteurs: Thomas Gullestad, Jonathan Rhys Meyers, Marie Blokhus

Duur: 135 minuten
IMDB cijfer: 7,4

Samenvatting:
Troms, ver boven de poolcirkel in Noord-Noorwegen. Het is maart 1943 en het enorme landschap ontwaakt langzaam uit de derde, donkere winter onder het nazi-regime. 12 Noorse verzetsstrijders hebben een kleine vissersboot geënterd in Schotland. Ze hebben de verraderlijke Noordzee overgestoken om naar hun geliefde land terug te keren om de vijand te bestrijden. Ze worden echter verraden door Noorse collaborateurs en het bootje wordt tot zinken gebracht. 11 van de 12 mannen worden gevangen genomen en uiteindelijk, na gruwelijke martelingen, gedood door de Duitsers. De 25-jarige Jan Baalsrud is de enige die weet te ontsnappen. Maar nu moet hij nog zien te overleven.

De film:
De film trok de aandacht van mij doordat zangeres / kunstenares Elle Marjá Eira in 2017 wat Facebook berichten er aan besteed had. Nu eindelijk de film gekeken en het is een film die indruk achter heeft gelaten en veel informatie heeft verschaft over Jan Bålsrud (Jan Baalsrud). Jan Sigurd Baalsrud (13 december 1917 - 30 december 1988) was een commando in het Noorse verzet getraind door de Britten tijdens de Tweede Wereldoorlog. Nadat hij in 1940 Noorwegen is ontvlucht keert hij terug naar Noorwegen in de vorm van Operatie Martin Red op 24 maart 1943. De operatie mislukt door een blunder en de enige overlevende van de twaalf man is Jan Baalsrud. Hij ontsnapt maar SS Sturmbannführer Kurt Stage zit op zijn hielen en weet niet van ophouden. Van beide mannen had ik tot voor het zien van de film nog niet gehoord. Over Kurt Stage is vrij weinig informatie te vinden en al helemaal in combinatie met Jan Baalsrud. Over Jan Baalsrud is wat meer informatie te vinden. Den 12. mann is namelijk geïnspireerd op het boek Jan Baalsrud og de som reddet ham van Tore Haug en Astrid Karlsen Scott. Verder is er in 1957 de film Ni Liv van Arne Skouen verschenen. Die film is hieronder te zien.

Den 12. mann is eigenlijk een remake van Ni Liv en wat voor een. Ongelooflijk wat iemand kan meemaken in een vlucht die uiteindelijk 63 dagen heeft geduurd. Het boek en de film Ni Liv en waarschijnlijk ook Den 12. mann hebben niet het ware verhaal verteld. Hoe het daadwerkelijk is gegaan is te lezen in dit artikel. Het verschilt niet heel veel. Zo is de tocht die Jan Baalsrud afgelegd heeft hieronder te zien.

Kaart afkomstig van Offgridweb.com.

Conclusie:
Een ongelooflijk verhaal over een verzetsstrijder die door het Noorse volk geholpen is om over de grens naar Zweden te komen. Hoeveel pech kan iemand hebben en daarnaast ook veel geluk. Onvoorstelbaar. De 63 dagen zijn goed samengevat in de ruim twee uur durende ontberingen en spanning. De film geeft een goed beeld hoe de situatie in het noorden van Noorwegen was in de periode van begin 1943. De beelden van de omgeving zijn zo mooi dat je niet kunt voorstellen dat het je ergste vijand kan worden. Het einde van de film met als ondersteuning de joik van Elle Marjá Eira levert kippenvel op. Zelden zo'n eind gezien.

De gebeurtenis heeft ook indruk gemaakt op Jan Baalsrud want na zijn dood is zijn urn bij het graf van Aslak Aslaksen Fossvoll in Manndalen gezet. Aslak Aslaksen Fossvoll was één van de vele mensen die Jan over de grens heeft geholpen. Aslak stierf aan difterie twee weken nadat Jan de grens was overgestoken. Hun graf is hier te vinden. Op de website van NordNorge kun je trouwens in de voetsporen treden van Jan Baalsrud. Het museum, de boerderij waar Jan verbleef, hotel Savoy en de rots waar Jan onder lag staan hier beschreven met de coördinaten.

Leuk om te zien dat de helaas overleden Sami acteur Nils Utsi een kleine rol in de film heeft.

Waar is de film te zien of te koop? Via de Justwatch website kan de film gehuurd of gekocht worden via de bekende kanalen zoals Amazon, Youtube, Apple, Google Play en Microsoft of via de Noorse Boekwinkel. De talen in de film zijn Noors, Duits, Engels en volgens mij ook Samisch.

Meer informatie over de film en /of Jan Baalsrud:

• Offgridweb
• NY Times
• Visit Lyngenfjord
• VG
• War History Online
• Visit Lyngenfjord
• Bivrost
• War History Online
• Times of Israel

Interviews:

• Nordlys
• VG

Recensies:
- Moviemeter
- The Guardian
- Variety
- Roger Ebert
- The New York Times
- Letterboxd
- Metacritic

Een Noorse winternacht - Karen Swan

Boek details:
Auteur: Karen Swan
Titel: Een Noorse winternacht
Originele titel: The Christmas lights

Vertaling: Ireen Niessen
Verschijningsdatum: 2019
Bladzijde: 480
Uitgeverij: Xander Uitgevers B.V.

ISBN: 9789401611756

Flaptekst:
Bo leidt een leven waar vele anderen van dromen. Samen met haar vriend Zac krijgt ze betaald om te reizen en haar sprankelende avonturen te delen met haar online volgers. De kerstdagen komen eraan en Bo verheugt zich op hun volgende trip: een reis naar de besneeuwde Noorse fjorden, waar ze een paar weken zullen verblijven in een pittoresk landhuis onder het romantische Noorderlicht. Maar omgeven door de bevroren watervallen en sneeuwwitte bergen komen er scheurtjes in de relatie en drijven er diep verstopte geheimen naar boven. Bo kan de confrontatie met zichzelf niet langer uit de weg: is dit wel wie ze is?

Het boek:
Het boek gelezen na de tip van Stralend Schrijven. Het boek was beschikbaar in Kobo Plus en direct gelezen. Toen ik het boek uit had is er ook een Thrillzone leesclub gestart. Een verhaal over een bergboerderij en Noorse fjorden doen het bij mij altijd goed. De schrijfster was mij volledig onbekend en zal dit verder ook wel blijven als dit het enige boek is die over Scandinavië gaat. Het boek begint met een gedicht van Atticus (@atticuspoetry) en start met een proloog Lodalen, Noorwegen 13 september 1936. Het gaat over een dorp, verwoest door een golf.

Het daadwerkelijke verhaal begint met het eerste hoofdstuk op het eiland Upolu, Samoa. Het is dan 4 december 2018 en gaat over de Wanderlusters (niet echt een originele naam, er bestaan al een aantal Wanderlusters, The-Wanderlusters.com, Wanderlusters.com en Wanderlusters.nl). De Wanderlusters bestaan uit Zac Austen en Bo Loxley. Zac heeft een Nieuw-Zeelandse accent en is de zoon van een verzekeringsagent uit Christchurch. Zac is een afkorting van Zachariah en komt dus uit Nieuw-Zeeland. Bo komt uit Dorset, Engeland en heet eigenlijk Amy. Haar vader noemde haar voor de grap Little Bo Peep. Ze zijn samen met Lenny de fotograaf en tegenwoordig ook hun manager. Lenny werkt al drie jaar voor Zac en Bo. Lenny komt uit Idaho, Amerika. Ze reizen al vier maanden over de Stille Zuidzee en hebben 9,4 miljoen volgers op social media. Bo en Zac zijn het perfecte stel op social media en hun hele leven staat constant in het teken van social media. Alles wat ze doen wordt door de camera van Lenny geregistreerd. Zac en Bo hebben elkaar ontmoet op Java, Kampung Pelangi. Ze zijn ooit begonnen met een backpackavontuur van zes maanden en dit is tot op heden nog niet gestopt. Ze doen het al vier jaar. In Samoa heeft Zac een huwelijksaanzoek gedaan. Die staat helaas niet op camera dus moet het aanzoek over voor de volgers. Dit gebeurd op hun volgende avontuur in Noorwegen. In Noorwegen hebben ze een deal met Ridge Riders. Tweehonderdduizend dollar voor twee weken samenwerking. Opdracht: minstens één foto per dag plaatsen en een paar korte video’s. Daarnaast wat beelden op hun gezamenlijke blog. Anna Rem, hoofd marketing bij Ridge Riders, begeleidt hun. Hun nieuwe plek is een bergboerderij in de buurt van Geiranger. Ze zijn namelijk geen toeristen en gaan dus niet over de gebaande paden. Ze zoeken elke keer iets speciaals op. In Geiranger is het een verblijf van een maand op de bijna tweehonderd jaar oude zomerboerderij van de zesennegentigjarige Signy.

Signy is de hoofdpersoon in het verhaal uit het verleden uit het jaar 1936. Signy en haar zus Margit Reiten, Sofie Døving en Brit, Åshild en Kari Jemtegård. Ze gaan zomers naar de bergboerderij om hun werk uit te voeren. Ze zijn jong en het leven bestaat uit hard werken op de boerderij. Er is niet veel te beleven voor de meisjes. Af en toe verschijnt er een jonge man en dit is voor hun een enorme belevenis. In het verhaal over het verleden ademt het leven van toen. Je komt dan ook de betekenis van een aantal Noorse woorden te weten zoals, de buføring die het begin van de echte zomer markeerde, seterbudeie (melkmeid), torvtakene (een met graszoden bedekte daken), setergrend (zomerboerderij), Håball (de rustige periode tussen het zaaien en hooien) en Ystingsoll.

Het leven van vroeger staat in stil contrast met het heden waarin bijna alles wordt gedeeld op social media.

Conclusie:
Ik moest tijdens het lezen van dit boek heel vaak terugdenken aan het boek Een man naar mijn hart van Elly Koster. In dat boek speelt het verhaal ook af op een boerderij en is social media ook een rode draad in het verhaal. De verhalen lijken enigszins wat op elkaar alleen heeft Een Noorse winternacht veel meer bladzijden dan Een man naar mijn hart. Dat was dan het enigste minpunt van dit boek. Het boek is te dik voor zo'n dun verhaal. Ondanks dat toch een heel leuk boek. Makkelijk te lezen en lekker simpel. Er zit een spannend tintje aan het verhaal. Bo had drieënhalf jaar geleden flink last van een trol. In Noorwegen is de trol toepasselijk weer actief geworden en zorgt dus voor de nodige spanning. De twee verhaallijnen van vroeger en nu komen mooi bij elkaar en het verhaal uit het verleden maakt het verhaal de moeite waard. Mooie sfeerbeschrijvingen en het verhaal van vroeger is gebaseerd op de vloedgolf in 1936. In 1905 werd dezelfde plek ook al eens getroffen door een vloedgolf. In 1934 is Talfjord ook getroffen. Karen Swan heeft haar research goed gedaan en er een mooi verhaal van gemaakt. Hoe ze zich heeft voorbereid is te lezen in dit interview. Ik ben wel benieuwd hoe de Thrillzone leesclub gaat reageren op deze 'thriller'. DIe ga ik zeker volgen.

Wetenswaardigheden:

• Papaseea Sliding Rocks.
• De zeven zusters watervallen.
• Waterval de Vrijer.
• Zac wil de Åknes beklimmen en door de bergspleet lopen. De Åknes is de meest gemonitorde berg ter wereld. Als er een stuk zou afbreken zou er een tsunami ontstaan van vijfentachtig meter hoog die Geiranger en Hellesylt zou wegvagen. Dit is inderdaad te lezen in de artikelen van Geotechnical Monitoring en InfoNu.
• Boek Het Noorderlicht van Philip Pullman. Bo heeft het boek gelezen toen ze klein was.
• Storseterfossen waterval.
• Hooiramen uit 1936.

• Kerstsfeer met Dean Martins I’ll be home for Christmas. Ik heb hieronder een Noorse cover gevonden.


• Hardangervedel. Beroemde begeleiding voor de halling.
• Muziek van The Pogues en Kirsty MacColl is te horen.

• Ramnefjell.
• Sunnylvsfjord.
• Skiën in Stranda.

Recensies:

- Hebban
- Chicklit
- Stralend Schrijven
- Het Ezels oortje
- Booktime

Fallet

Seriedetails:

Titel: Fallet
Jaar: 2017
Verhaal: Erik Hultkvist, Rikard Ulvshammar
Acteurs: Adam Godley, Lisa Henni, Lia Boysen
Duur: 8 afleveringen van 28 minuten
IMDB cijfer: 6,8

Samenvatting:
In Fallet levert het onderzoek van de Zweedse rechercheur Sophie Borg en haar timide Britse collega Tom Brown naar een gruwelijke moordzaak maar bar weinig resultaat op. Tom en Sophie hebben ondertussen al het geduld van hun bazen opgebruikt en moeten snel resultaten boeken omdat hun carrières op het spel staan. Toch wil het maar niet vlotten in de zaak. Wanneer ze dan eindelijk menen de moordenaar opgepakt te hebben, blijkt toch niets zoals het lijkt. De vele miscommunicaties binnen het team werken ook niet bepaald mee.

De serie:
Een Netflix serie van acht afleveringen die elk een half uur duren. Dit was bij Norsemen ook al het geval, maar die bestond uit zes afleveringen van een half uur. Dit is niet de enige gelijkenis met Norsemen. De humor in Fallet is ongeveer hetzelfde als in Norsemen. In Fallet wordt het Nordic Noir genre op de hak genomen. Hier is de gelijkenis met Bron / The Bridge overduidelijk. Deze keer geen Denemarken - Zweden, maar Engeland - Zweden. Engeland in de vorm van de veel te beleefde Tom Brown en Zweden de onbenullige Sophie Borg. Sophie lijkt heel veel op Sofia Helin. Altijd dezelfde kleren aan, een oude auto, altijd dezelfde openingszin, direct en no-nonsense. In de eerste aflevering is te zien hoe beide rechercheurs hun krediet verspeelt hebben door hun laatste zaak volledig te laten mislukken. Tom in het fictieve plaatsje St. Ives en Sophie in Stockholm. Ze worden beiden overgeplaatst naar de geboorteplaats van Sophie, Norrbacka om gezamenlijk een moord te onderzoeken. Het is een zoektocht met veel humor en miscommunicatie.

Conclusie:
Advies is om toch door te blijven kijken na het zien van de eerste afleveringen. De serie wordt namelijk best wel goed en ik moet zeggen dat de humor in de laatste afleveringen zelfs geweldig is. Heb zelfs gelachen en dat zegt al heel veel. Het is halverwege dan ook best wel spannend hoe het allemaal in elkaar zit en hoe het afloopt. Dat gevoel had ik niet na het kijken van de eerste afleveringen. De acteurs spelen geweldig. Tom, de sukkelige rechercheur, die een goede tegenpool is van de onbenullige Sophie. Het plot zit ook nog eens goed in elkaar en de rest van de acteurs spelen ook geweldig met als hoogtepunt Bill Wall. Geweldig. Verder spelen er nog twee acteurs mee die ook in The Bridge speelden, Magnus Krepper en Dag Malmberg. Een aanrader en vooral door blijven kijken na de eerste afleveringen.

Recensies:
- Thrillist
- The Review Geek
- Scriptgirl
- TV Meter
- Flix Info

Fijne Kerstdagen

Iedereen een fijne kerst gewenst.

Skjelvet - The Quake

Filmdetails:

Titel: Skjelvet - The Quake
Regisseur: John Andreas Andersen
Jaar: 2018
Verhaal: John Kåre Raake, Harald Rosenløw-Eeg
Acteurs: Kristoffer Joner, Ane Dahl Torp, Kathrine Thorborg Johansen
Duur: 106 minuten
IMDB cijfer: 6,2

Samenvatting:
In 1904 wordt Oslo getroffen door een aardbeving met een kracht van 5,4 op de schaal van Richter. De aardbeving had zijn epicentrum in de "Oslo Graben" die onder de Noorse hoofdstad loopt. Er vinden vandaag de dag nog steeds kleinere aardbevingen plaats in dit gebied. Geologen weten het niet zeker, maar er zijn tekenen die erop wijzen dat we een grote toekomstige aardbeving in Oslo kunnen verwachten. Wanneer kan niemand met zekerheid zeggen. Misschien over 100 jaar, misschien over 10 jaar of misschien wel morgen.

De film:
Skjelvet - The Quake is het vervolg op de Noorse rampenfilm Bølgen - The Wave en is te zien op Netflix. Het is drie jaar na de ramp in Geiranger en het gezin van Kristian Eikjord wordt in het vervolg weer gevolgd. Het gezin is dankzij Kristian nog compleet na de eerste film. De acteurs zijn ook dezelfde en dat gebeurd niet vaak. Zoals gezegd is het drie jaar na de ramp in Geiranger en Kristian woont daar nog steeds. Het is al snel duidelijk dat hij er alleen woont en de rest van het gezin in Oslo. Hij ziet er ook niet best uit en heeft moeite met het verwerken van de ramp in Geiranger. Hij ziet er trouwens uit als de Noorse Tygo Gernandt.

Hij krijgt een bericht van ex-collega Konrad Lindblom die vlak daarvoor omkwam in de Oslofjordtunnel terwijl hij er onderzoek deed. Een gedeelte van de tunnel was ingestort. Kristian vertrouwt het niet en gaat vervolgens naar Oslo en bezoekt het huis van zijn ex-collega. Hij treft daar de dochter van zijn ex-collega, Marit Lindblom, aan en een kamer vol onderzoeksresultaten. Ondertussen gaat hij ook bij zijn gezin langs en kom je te weten hoe de relatie tussen Kristian en zijn vrouw Idun zo is geworden.

Ondertussen beginnen bij Kristian alle alarmbellen te rinkelen en op basis van de onderzoeksresultaten van Konrad Lindblom verwacht hij een aardbeving die Oslo zal gaan treffen.

Conclusie:
Niet erg geloofwaardig om het gezin na de ramp in Geiranger nog een ramp te laten doorstaan in Oslo. Natuurlijk zitten er wel meer ongeloofwaardige acties in de film. Maakt allemaal niets uit. De spanning wordt langzaam maar zeker opgevoerd totdat het moment daar is. Volgens velen duurt de opbouw naar het hoogtepunt te lang, maar daar ben ik het niet mee eens. De Amerikaanse rampenfilms staan bol van de actie en volgt de ene ongeloofwaardige actie op de andere. In Skjelvet heeft men een andere aanpak door de opbouw langer te laten duren. Is het eenmaal zo ver dan gaat men helemaal los. Oslo veranderd in een puinhoop en bekende plekken die wij gezien hebben in Oslo bestaan na de aardbeving niet meer. Heftig om te zien. De focus blijft op het gezin liggen. Wat minder op zoon Sondre en meer op Kristian, Idun en hun dochter en Marit. Superspannend, indrukwekkend in beeld gebracht en zoals gezegd best wel confronterend als je een paar keer in Oslo ben geweest.

Het verhaal is gebaseerd op het feit dat in Oslo eerder een aardbeving is geweest, namelijk op 23 oktober 1904. Dat is niet de enige aardbeving. Op 21 februari 2008 is een aardbeving geweest op Spitsbergen en op 24 mei 2012 een aardbeving in de Noorse Zee op 600 kilometer afstand van de stad Tromsø. Norsar, die ook in de film te zien is, heeft een kaart met daarop de seismische activiteit. Deze is hieronder te zien:

NORSAR monitor Scandinavian seismic activity

Het gegeven van een aardbeving in bijvoorbeeld Oslo is dus helemaal niet zo gek.

Recensies:
- Moviemeter
- Nachtvlinders
- Cinemagazine
- VPRO
- De Volkskrant
- Filmtotaal
- Play Watch Read
- Chicklit
- Screendependent
- Film Vandaag
- Norwegian American
- Filmdomein

Vrouwen zonder genade - Camilla Läckberg

Boek details:
Auteur: Camilla Läckberg
Titel: Vrouwen zonder genade
Originele titel: Kvinnor utan nåd

Vertaling: Elina van der Heijden
Verschijningsdatum: 2019
Bladzijde: 160
Uitgeverij: The House of Books

ISBN: 9789044356281

Flaptekst:
Ingrid heeft haar veelbelovende carrière als journalist opgegeven toen haar man hoofdredacteur werd bij een grote krant. Nu heeft ze ontdekt dat hij vreemdgaat. Birgitta, een basisschoollerares, slaat doktersafspraken over omdat haar man haar mishandelt. De Russische Victoria ontmoette haar Zweedse man online en emigreerde, maar hij is niet zo zorgzaam als hij leek. Ingrid, Birgitta en Victoria zijn totaal verschillend, maar hebben één ding gemeen: ze zitten vast in een desastreus huwelijk. Online spreken ze af ieder één echtgenoot te vermoorden, maar dat plan neemt een onverwachte wending...

Het boek:

Vrouwen zonder genade is het tweede boek van Camilla Läckberg buiten de Fjällbacka-serie. Gouden kooi was het eerste boek en over dat boek was ik zeer positief. Ik was aangenaam verrast dat het tweede boek pas geleden uit werd gebracht. De aangename verrassing verdween toen ik het boek in de boekhandel zag liggen. Het is een erg dun boekje geworden en de prijs van het boek was best wel hoog. Gelukkig verscheen het boek al vrij snel in Kobo Plus :-).

Het verhaal bestaat uit drie delen en een epiloog. In het eerste deel maak je kennis met de drie vrouwen en hoe hun leven eruit ziet. Ingrid Steen met man Tommy, hoofdredacteur van Aftonbladet. Ze wonen in Bromma met hun dochter Lovisa. Ingrid is gestopt met haar carrière als journalist om thuis voor haar dochter te zorgen en haar man te ondersteunen.

De Russische Victoria Brunberg, die drie jaar geleden nog Victoria Volkova heette en in de Russische miljoenenstad Jekaterinenburg woonde. Nu woont ze in Sillbo. Ze heeft geen werk en geen vrienden. Heby is het dichtstbijzijnde dorp. Malte heet de man waar ze mee is.

Birgitta Nilsson, de schooljuf van Lovisa. Ze heeft de pensioengerechtigde leeftijd bijna bereikt. Jacob is haar man en ze hebben twee twintigjarige zonen, de tweeling Max en Jesper. Birgitta heeft borstkanker.

De drie vrouwen vormen de basis van het verhaal waarin #MeToo de rode draad is.

Conclusie:
Een snel en hard verhaal. Veel korte hoofdstukken van een paar bladzijdes. De hoofdstukken hebben de namen van de drie vrouwen. Het leest supersnel en ik had het boek in twee dagen treinreis uit. Dat is voor mijn doen heel snel. Goed teken en een mooi boek. Ik heb er van genoten.

Wetenswaardigheden:

• Het Riche restaurant.
• Tommy neuriet het nummer The River van Bruce Springsteen.

Recensies:

- Blije Boekenwurm

- Connie's Boekenblog

Het Oslo-virus - Rolf Österberg

Boek details:
Auteur: Rolf Österberg
Titel: Het Oslo-virus
Verschijningsdatum: 2015
Bladzijde: 656
Uitgeverij: Celtica Publishing
ISBN: 9789491300394

Flaptekst:
Als in 2019 een onbekend virus toeslaat in Zweden, kan men nog niet vermoeden wat er daadwerkelijk aan de hand is. Het virus verandert mensen in rap tempo in psychotische wezens die alleen leven om met moord en doodslag hun basisbehoeften te vervullen, net zolang tot ook zij bezwijken aan de besmettelijke ziekte.

Rob en Selma, een Nederlands stel dat in Zweden woont op een afgelegen landgoed, weten zichzelf goed te beschermen. Samen met vier andere stellen hebben zij zich voorbereid op een ramp en ze doen er alles aan te overleven.

Meesterstrateeg Fahjeed Rashwan weet meer van het virus. Als duidelijk wordt wat zijn rol in het geheel is, ontvouwt zich een sinister verhaal waarvan de uitkomst onzeker is. Het zoeken naar een adequaat medicijn is een race tegen de klok en speelt zich af op het wereldtoneel, precies zoals Rolf Österberg dit al eerder beschreef in “De Al-Qaedaconnectie”.

De auteur:

Rolf Osterberg (pseudoniem) bracht zijn kinderjaren in Zweden door, maar verhuisde op tienjarige leeftijd met zijn ouders naar Nederland. Al jong ging hij als vrijwilliger in het Nederlandse leger en bracht een aantal jaren door bij het Korps Commandotroepen. Hij raakte geïnteresseerd in het werk van de Verenigde Naties en verbleef voor de organisatie een aantal jaren in Afrika. Momenteel is hij fulltime schrijver en woont op Bali, Indonesië maar komt nog regelmatig in Nederland. De reden dat hij onder pseudoniem schrijft, is dat hij niet in de publiciteit wil treden. Op de CPR en de Qreative Minds websites zijn interviews met hem te lezen.

De titel van het boek viel mij op en ook de naam van de schrijver. Het verhaal speelde ook nog eens gedeeltelijk in Zweden af. Het boek stond ook nog eens in Kobo Plus dus spontaan het boek gelezen.

Het boek:
Bengtfors, Zweden. Het is begin februari 2020. Kaij komt psychoten tegen en gaat terug naar Arnskog. Hier wonen Rob en Selma op hun landgoed. Samen met hun wonen er ook Jacco en Flor, Marc en Bette, Sander en Elfie en Kaij en Jasmine. Kaij is van Finse afkomst, maar woonde bijna heel zijn leven in Nederland. Elfie en Sander hebben twee kinderen. Rob en Selma twee zonen, Jacco en Flor twee dochters en Marc en Bette een dochter. De ziekte is al een tijdje bezig en is begonnen in Oslo. Ze leven geïsoleerd op het landgoed en ze zijn sinds de komst van de winter allemaal ingetrokken in de woning van Rob en Selma. Ze wekken namelijk zelf hun stroom op en nu hoeft dit maar voor één huis te gebeuren in plaats van vijf. Het is wel een gespannen situatie met zoveel mensen op een kleine oppervlakte. Het leven op het landgoed in Zweden wordt goed beschreven.

Aan de andere kant wordt de situatie in Noord Afghanistan in maart 2016 beschreven. De Al Qaeda heeft een virus ontwikkeld die ze pas in 2019 gaan inzetten. Ze zitten dan in Noordwest Pakistan en superterrorist Fahjeed Rashwan en leider Ayman al-Zawahiri bedenken met elkaar hoe ze het virus in gaan zetten. Al Qaeda heeft dan nog geen middel om het virus te bestrijden. Toch wil Ayman al-Zawahiri het virus in gaan zetten ondanks de tegenwerking van Fahjeed Rashwan. Oslo is de ideale stad om het virus als eerste in te zetten. De gevolgen zijn al snel te zien. Het virus grijpt in de hele wereld om zich heen, ook in Nederland. In Nederland wordt het verhaal van wetenschapper Cas van Daelen gevolgd. Hij gaat samen met een internationaal team proberen een geneesmiddel voor het virus ontwikkelen.

Politiek gezien moet er ook nog eens een missie uitgevoerd worden in Zweden. Zweden is op dat moment al opgegeven. Toch worden er een aantal Nederlandse militairen van de speciale eenheid Spec-Ops uitgezonden om de situatie daar te onderzoeken. Ze worden uitgezonden in de omgeving van de Zweedse plaats Bengtfors. Belangrijkste militairen zijn sergeant Arjan Buisman en kapitein Eric Oosting.

Conclusie:
Een dik boek over Al Qaeda, geheime diensten, de Nederlandse Spec-Ops en burgers. Puur gelezen omdat het onder andere over Zweden ging. De dikte van het boek is gelijk mijn grootste kritiek. Het verhaal had veel beknopter verteld kunnen worden. Het Oslo-virus heeft hetzelfde probleem als ik ook had bij het boek Boeman van Lineke Breukel. Er zijn heel veel gedachtes te lezen van verschillende personages. Gedachtes waar ik mij best wel aan stoorde en naar mijn mening het verhaal te lang heeft gemaakt. Op de gedachtes na was het verhaal verder goed te volgen en werden de vier verhaallijnen goed verteld en kwamen ze perfect bij elkaar. De schrijver heeft heel veel kennis van de Al Qaeda en de Spec-Ops eenheid. Zweden is ook logisch omdat de schrijver hier gewoond heeft. Het Oslo-virus is een vervolg op de Al-Qaeda connectie boeken. Het boek De Al-Qaeda aanval is weer een vervolg op Het Oslo-virus. Als ik het zo gelezen heb speelt alleen Het Oslo-virus zich af in Zweden. In de overige boeken zijn de geheime diensten en de Al-Qaeda weer nadrukkelijk aanwezig. Dit boek zal het enige boek zijn die ik ga lezen van Rolf Österberg. Voor liefhebbers van terroristen en geheime diensten zijn de boeken van Österberg een must have.

Wetenswaardigheden:
Niet veel. Wat opviel is de onderstaande zin:

Selma staat op en gooit een paar blokken hout in de kakelugn, een kenmerkende Zweedse haard.

Een zin die typisch is voor een niet Scandinavische schrijver. Er wordt uitgelegd wat een kakelugn is. Vond ik zeer opvallend. Verder werd er naar het nummer Hotel California verwezen.

Recensies:
- Hebban
- Banger Sisters
- Boekenkast Jimbo

Den inre cirkeln

Seriedetails:
Titel: Den inre cirkeln
Jaar: 2019
Verhaal: Håkan Lindhé, Anna Platt, Per Schlingmann en Maja Winkler
Acteurs: Niklas Engdahl, Nanna Blondell, Ebba Hultkvist
Duur: 8 afleveringen van 45 minuten
IMDB cijfer: 6,4

Samenvatting:
In het Zweedse Almedalen zijn de belangrijkste politieke kopstukken bijeen. Het gerucht gaat dat premier Elvira Kropp overweegt af te treden. De strijd om haar opvolging gaat tussen minister David Ehrling, die geldt als een politieke belofte, en de meer ervaren minister van Milieu Ann-Louise Hegel. Al snel blijkt dat het politieke spel keihard wordt gespeeld, en Davids familie dreigt de dupe te worden.

De serie:
Op NLZiet de Zweedse serie Den inre cirkeln bekeken. Het verhaal speelt zich af op Gotland tijdens de Almedalen Week in Almedalen, een park in Visby. Ik had er nog nooit van gehoord, maar het bestaat dus echt. Ik kende wel Crimetime Gotland. Een bijzonder eiland :-). Hoofdpersoon is David Ehrling. Een jonge vrouwengek, ambitieus en gedreven. Hij is de minister van Handel en tijdens de Almedalen Week overweegt de zittende premier Elvira Kropp om af te treden. De kans van zijn leven voor David Ehrling. In de week wordt het duidelijk hoe het eraan toe gaat in de politiek. De verwachting is dat David de opvolger van Elvira wordt, maar niets is wat het lijkt in de politiek. Corruptie, zwartmakerij, politieke spelletjes schandalen en de mediagekte. Het zit allemaal in de serie die gebaseerd is op het boek I maktens öga van Per Schlingmann, een bekende Zweedse politieke strateeg, voormalig partijsecretaris voor Moderaterna tussen 28 september 2006 en 1 oktober 2010 en staatssecretaris voor de voormalige premier Fredrik Reinfeldt. Volgens dit artikel had het boek een soort van politieke plot, maar het had niet wat er nodig was om een ​​interessante dramaserie te maken. De relaties tussen mensen waren niet erg ontwikkeld. De familie speelde geen grote rol en de gekke broer (de afkeurende Joel Ehrling, gespeeld door Olle Sarri) bestond niet. Het conflict tussen Davids politieke carrière en zijn gezinsleven bestond helemaal niet in het boek. Daarnaast is er ook een subplot geïntroduceerd waarbij Russen betrokken waren bij de controversiële verkoop van een haven die de leiderschapsambities van David onder druk zetten.

Conclusie:
Een kijkje achter de schermen van de Zweedse politiek. Gelukkig niet alleen de politiek, maar ook de invloed op het gezinsleven. Het gezinsleven van David staat in het teken van zijn ambities en ligt daardoor aardig in de puin, Ondertussen loopt zijn politieke carrière in de politieke week constant deuken op door schandalen. Het gezinsleven vond ik zelf erg leuk om te zien. Het Zweedse leven wordt goed in beeld gebracht met als uitschieter het kapsel van Joel Ehrling. Moest hier vreselijk aan wennen omdat ik acteur Olle Sarri nog nooit eerder zo gezien heb.

Persoonlijk vond ik de serie boeiend. Er zat humor in en ook spanning. Leuk detail is dat schrijver Per Schlingmann één van de politieke commentatoren is. Bojan Eriksson van de plaatselijke politie wordt geweldig gespeeld door Barbro 'Babben' Larsson. De serie is in Zweden niet goed ontvangen getuige de artikelen op Arbetet en Aftonbladet. Ondanks de kritieken komt er een tweede seizoen die gebaseerd is op het tweede boek van Per Schlingmann, Harpsund tur och retur.

Recensies:
- Scriptgirl
- Drama quarterly
- Aftonbladet
- Moviezine
- Expressen
- Stralend Schrijven
- Nordisk Film og TV Fond

Kjeåsen

Ik ben op dit moment Een Noorse winternacht van Karen Swan aan het lezen en in dat verhaal speelt een bergboerderij in de omgeving van Geiranger de hoofdrol. Wij hebben zelf ook in 2017 een bergboerderij bezocht en dat was de boerderij Kjeåsen in de omgeving van Eidfjord en ligt boven het Simadalsfjord. Door zo'n bergboerderij bezocht te hebben, is het enigszins mogelijk om een voorstelling te krijgen van zo'n verhaal als Een Noorse winternacht. Hetzelfde had ik ook met het boek Een man naar mijn hart van Elly Koster. In dat verhaal ging het ook over een soort bergboerderij. Helaas is Een man naar mijn hart nog steeds het laatst geschreven boek van Elly Koster, Het is al weer anderhalf jaar geleden dat het boek is uitgebracht. Het zou geweldig zijn als boek nummer elf gauw uit gaat komen.

Maar nu over Kjeåsen. Het is een beroemde bergboerderij en er zijn twee mogelijkheden om bij de boerderij te komen. Het kan met de auto. Je moet dan over een bergweg van vijf kilometer en halverwege door een smalle tunnel van 2,6 kilometer. Een zelfde soort tunnel als toen we naar Ørsdalen gingen. Het voordeel van de bergweg naar Kjeåsen is dat je om het uur naar boven mag en naar beneden. Je hebt dan een half uur om boven te komen en hetzelfde geldt voor de weg naar beneden. De weg en de tunnel naar Kjeåsen werden in 1974 aangelegd in verband met de stroomontwikkeling in Simadalen. De tunnel is nu verlicht. Wandelen of fietsen in de tunnel is niet toegestaan. De weg wordt ook wel de "de duurste boerderijweg ter wereld" genoemd.

De tunnel

Het is ook mogelijk om lopend de bergboerderij te bereiken. Het steile pad was tot 1974 de toegangsweg. De klim duurt ongeveer 1,5 - 2 uur enkele reis. De klim is volgens de Visit Norway website op het niveau van expert en ze hebben gelijk. Bekijk het onderstaande filmpje.

De naam Kjeåsen komt van kje (geitenlam) en ås (heuvel). De boerderij is al sinds de jaren 1650 bewoond. Tot de weg naar de boerderij was aangelegd, ging al het transport over het steile pad vanaf de bodem van de fjord. In de jaren dertig werd een kabelbaan gebouwd die voedsel en andere goederen naar de boerderij kon vervoeren. De inwoners van Kjeåsen moesten het pad echter als voorheen gebruiken. Resten van de kabelbaan zijn nog steeds te zien.

Vanaf de bergboerderij was een cruiseschip te zien. Het schip lag de hele dag in de haven van Eidfjord.

De geiten.

Toen we er waren was er niemand aanwezig. Na wat zoeken naar informatie blijkt dat Bjørg Wiik er vaak is en ook in de buurt woont. Dit is te lezen op deze website en ook op de Per Holger website. Op deze laatste website is iets over de geschiedenis te lezen en voordat de bergweg en de tunnel er waren was het leven niet makkelijk. Een beetje zoals op de bergboerderij in het boek Een Noorse winternacht. Hier is de geschiedenis in het Engels te lezen. Bjørg Wiik was in 2002 te zien in een documentaire.

Två systrars söta: 170 frestelser från The Cookbook Café

In een gehuurd huisje in Zweden stond het onderstaande boek. De cover en de inhoud sprak mij wel aan dus een foto genomen.

Het is een boek met 170 zoete recepten van de zussen Lisa en Monica Eisenman. Ze werden geboren in Washington en groeiden op in Zweden, de Verenigde Staten en Ethiopië. Samen hebben ze een reeks kookboeken gepubliceerd. Samen hadden ze ook een gecombineerd lunchrestaurant en een kookboekwinkel in Östermalm, Stockholm, The Cookbook Café. Ze hadden een soort blog, maar zijn later een eigen blog gestart die nu nog steeds bestaat. Ze hebben redelijk wat boeken uitgebracht en zijn ook best wel populair in Zweden. Het boek Två systrars söta was in 2005 hun eerste boek.

Op Facebook plaatsen ze regelmatig een link naar hun recepten. In deze blogpost is het recept Devils Cake te zien en hier is een interview met de zussen te lezen. Meer informatie over hun andere boeken is te vinden in deze post.

EILAND blues - Anneke de Bundel en Nicole Franken

Boek details:
Tekst: Anneke de Bundel
Foto's: Nicole Franken
Titel: EILAND blues: Overleven op 60° noorderbreedte
Verschijningsdatum: 2019
Bladzijde: 160
Uitgeverij: KNNV Uitgeverij
ISBN: 9789050117135

Samenvatting:
Voor iedereen die van reizen, fotografie en mensen houdt. Eilandgemeenschappen op 60° NB hebben veel gemeen: ze worden omringd door duizelingwekkende schoonheid, kennen nog een traditionele cultuur, maar kampen ook met leegloop en uitzichtloosheid. Dit boek is een prachtige ode aan die paradoxale wereld.

Eilanden spreken tot de verbeelding. Een eiland is de plek waar alles nog mogelijk is. Waar je opnieuw kunt beginnen, tot jezelf kunt komen, waar een utopie nog kans van slagen heeft. Toch? Was het niet het Canadese eiland Cape Breton dat in maart 2016 aankondigde asiel te verlenen aan Trumpvluchtelingen? Maar hoe idyllisch is het leven in een kleine gemeenschap? Als er geen palmboom is om je hangmat aan op te hangen. Sterker nog, als er helemaal geen bomen en geen wegen zijn?

In EILAND blues gaan fotografe Nicole Franken en journaliste Anneke de Bundel op bezoek bij eilandgemeenschappen op 60° noorderbreedte. Ze gaan op pad met de ijsbeerambtenaar in Ittoqqortoormiit, leven in het matriarchaat van Kihnu waar vreemd genoeg mannen de baas zijn en leren alles over eenzaamheid en de paradox van het plannen in gebieden waar niets te plannen valt. Een ding wordt ze wel duidelijk: Langzaam verdwijnen bloeiende gemeenschappen en dreigen plaats te maken voor een onbemand niemandsland.

• Verhalen uit zes noordelijke eilandgemeenschappen
• Schitterende fotografie en opmaak
• Krachtige combinatie van tragiek, schoonheid en passie voor desolate plekken

Fotografe Nicole Franken en journaliste Anneke de Bundel, alias de dames Nomad & Villager, verhalen over mensen die tegen de stroom oproeien en bestemmingen die uit beeld dreigen te raken. Eerder maakten ze 'Over elfjes en kogelgaten - berichten uit een vergeten landschap'.

De auteurs:
Fotografe Nicole Franken en journaliste Anneke de Bundel, ook wel bekend onder de naam Nomad & Villager, hebben eerder in 2015 het boek Over elfjes en kogelgaten uitgebracht. Pas geleden is het nieuwe boek EILAND blues uitgekomen. De titel van het boek is ontstaan na de reportage IJsland blues. Meer achtergrond over het ontstaan van het boek is te lezen in dit interview in De Gelderlander. In dat interview met Anneke de Bundel worden ze vergeleken met Floortje Dessing in Naar het einde van de wereld, alleen dan niet op de televisie maar in boekvorm. De vergelijking is treffend. In Eiland Blues worden zes eilanden aangedaan in Noord-Europa. Een samenvatting van de eilanden is te lezen in dit artikel op de Linda website. Meer weten over het boek? Bekijk het inkijkexemplaar.

Het boek:
Het boek begint met een voorwoord van Dorian van Rijsselberge en daarna volgen er zes verhalen over zes eilanden voorzien van foto's. Het eerste eiland is IJsland en de titel is IJsland blues. De dames verblijven bij Ytra Lón (dat Buitenmeer betekent) op het schiereiland Langanes, zo'n veertien kilometer van pórshöfn. De naam Ytra Lón kwam mij bekend voor en ik volg inderdaad het Instagram account van Ytra Lón. De eigenaars zijn Mirjam Blekkenhorst & Sverrir Möller Mirjam komt uit Friesland en is ongeveer dertig jaar geleden in IJsland terechtgekomen. In hun verhaal is duidelijk te merken dat het zuiden tegen het noordoosten, waar ze wonen, is. Sverrir gelooft zelfs in een complot tegen het noordoosten. Mooi verhaal over het gezin die leeft in het ontoegankelijke noordoosten van IJsland.

Wetenswaardigheden:

• Réttir, slacht in oktober.
• De film Heartstone van Guðmundur Arnar Guðmundsson.
• Vroeger waren we arm, deden we van alles. Nu is het land rijk, en hebben we niks.
• Kunstenares Roni Horn.
• De film Carcasse. waarin Sverrir de hoofdrol speelde.
• Spookstad Skálar

Het tweede eiland: De ijzige stilte van Groenland.
Dit verhaal gaat over Groenland. Jager Martin doodde drie ijsberen dit jaar en daarmee is de stand op dertig dode ijsberen gekomen. Nog vijf en dan zitten ze aan de oostkust van Groenland aan hun quotum. Een andere jager heet Scoresby. Hij is vernoemd naar het fjord waaraan hij woont. Dat op zijn beurt vernoemd is naar een Schotse onderzoeker. De Inuit zelf noemen het Kangertittivaqfjord. Verder wordt het leven op Groenland goed weergegeven in de verhalen van Anneke.

Wetenswaardigheden:

• Qataimaleq, een zonnende zeehond op een ijsschots.
• De Deen Hans Egede Poulsen. 1722 vertrok hij naar Groenland om Vikingen te bekeren, maar toen hij die niet vond, stortte hij zich op de Inuit.
• Angakut, de sjamaan.
• Niko Tinbergen. In 1932-1933 verbleef hij een jaar met zijn vrouw aan derde oostkust van Groenland. Meer info is te vinden in dit artikel.
• Ittoqqortoormiit.
• Schrijver Lawrence Millman en Aedes rearcticus, de arctische muggen.
• Vliegveld Nerlerit Inaat.
• Muskusossen in de buurt van Kap Tobin.

Het derde eiland: De rijkdom van boer Jóhannus.
De tweeëntwintig jarige schapenboer Jóhannus Kallsgarð Joensen uit het Trøllanes dorp op het eiland Kalsoy. Kalsoy is een eiland van de Faeröer. Er wonen twaalf mensen in het dorp en de verwijzing naar de serie Trapped is snel gemaakt. Interessant om te lezen hoe Jóhannus het leven op het eiland ervaart. Duidelijk is wel dat de Faeröer nog afhankelijk zijn van Denemarken, maar ze verwachten dat dat niet lang meer duurt.

Wetenswaardigheden:

• Toeristen komen voor de vuurtoren of voor het standbeeld van de zeehondenvrouw in Mikladalur.
• For-y-ar, zo heten de verzamelde eilanden waar Kalsoy deel van uitmaakt.
• Vuurtoren Kallur.
• Baai Gjógv, waar in de zomer het beroemde muzikale G-festival wordt gehouden.

Het vierde eiland: De onweerstaanbare aantrekkingskracht van Harris.
Het eiland Harris ligt in de Schotse Buiten-Hebriden en is onlosmakelijk verbonden met het eiland Lewis.

Wetenswaardigheden:

• Mustheb, een ecologisch mosterdimperium, bestierd vanuit de punt van Harris.
• Wee Frees en Wee Wee Frees.
• Heike Winter.
• William Lever oftewel Lord Leverhulme (Unilever).
• Luskentyre.
• Black houses op North Uist.
• Saint Kilda.
• Harris-tweed.
• Donald J. MacLeod. N’duair a chaidh na solus ais. Toen de lichten uitgingen.

Het vijfde eiland: De broederschap van Røvær.
Vroeger voerde de ferry tussen het Noorse eiland en het vaste land drie keer per week. Tegenwoordig vaart de ferry tien keer op en neer naar Haugesund en is het eiland daardoor aantrekkelijker geworden voor wie niet vist.

Centraal thema is de ramp van Røvær. De dood van Engel Olsen Lande zorgde er op vrijdag 13 oktober 1899 voor dat 141 vissers die nacht stierven. Op Røvær bleven twaalf vrouwen en zesendertig kinderen jonger dan veertien achter. Zonder vader, zonder man.

Muziek van de Rock Mecanics is te horen en wel het nummer All along the watchtower. De band was daar aanwezig op het eiland en het nummer en de band heb ik nog gevonden op Youtube.

Het zesde eiland: De mythe van Kihnu.
Het vrouweneiland Kihnu in Estland. Een eiland van 16 km2. De mensen van Kihnu zijn verlegen en wenden hun hoofd af als ze vreemdelingen zien, volgens gastvrouw Mare Mätas. Nog niet zo lang geleden werd er op vreemdelingen geschoten. Ze zijn niet zo dol op Massakas, vastelanders.

Wetenswaardigheden:

• Componist Heino Eller, leraar van de beroemde Estlandse Arvo Pärt.
• Vrouw van Eller, Anna Kremer, pianiste, omgekomen in een concentratiekamp.
• Antropologe Maria Michelson.
• Virve Köster.

Conclusie:

Dit soort boeken vind ik persoonlijk geweldig. Net als hun Over elfjes en kogelgaten is dit boek ook weer een juweeltje. De tekst en foto's wisselen elkaar goed af. De foto's zijn weer adembenemend goed. Eiland Blues vind ik persoonlijk nog beter dan hun Over elfjes en kogelgaten. Ten eerste is het formaat van het boek veel handiger en leest daardoor makkelijker. De verhalen gaan, op Harris na, over landen die mijn interesse hebben. Daarnaast ook wel jaloers dat Anneke en Nicole zulke verhalen en foto's maken. Geweldig !!! Ik ben al fan van hun en zal dat zeker blijven.

Recensies:
- RTV Stichtse Vecht
- Fotografie
- Travel around with me