Samenvatting: Wanneer de boosaardige tweeling Thorkilt en Thorkwin koning Siegmund verraden en vermoorden, slaagt zijn vrouw Siegland er op het laatste nippertje in hun jonge zoon Siegfried uit het kasteel te smokkelen en in een bootje op de rivier te zetten. Hij wordt uit het water gehaald door Eyvind, een wapensmid die Siegfried opvoedt als zijn eigen zoon. Jarenlang gaat Siegfried door het leven als Eric, zonder iets te weten van zijn lot als koninklijke erfgenaam.
De film vertelt het verhaal van het Nibelungenlied wat eeuwenlang mondeling is overgeleverd, voordat het in ca. 1200 werd opgetekend. Het is niet bekend wie dit verhaal heeft opgeschreven. Het is van oorsprong een Duits heldenepos. Op internet is een samenvatting gemaakt naar het boek van J.M. Brans. De afbeeldingen op die website zijn tevens uit dat boek afkomstig. De samenvatting is te lezen op deze website. De samenvatting gaat veel verder dan de film. Het verhaal van de film klopt aardig met de samenvatting, maar het einde van de film is anders dan te lezen is in de samenvatting. Een samenvatting van de film is na te lezen op Wikipedia.
Siegfried komt oorspronkelijk uit het koninkrijk Xanten. Door de smid Eyvind komt Siegfried in aanraking met het koninkrijk Bourgondië. De connectie met vikingen is de IJslandse koningin Brunhilde. Brunhilde en Siegfried zouden volgens de goden (Thor, Odin etc) voorbestemd zijn om bij elkaar te komen. Siegfried verslaat de draak Fafnir met behulp van zijn eigen gesmeden zwaard Balmung en wordt door het baden in het bloed van de verslagen draak onkwetsbaar. Niet geheel onkwetsbaar, want tijdens het baden in het bloed viel er een blad van een boom op zijn rug. Via deze plek is Siegfried kwetsbaar. Dit lijkt erg veel op het verhaal van Achilles. De twee worden wel eens met elkaar vergeleken. Een voorbeeld hiervan is te zien in de comic wereld met deze discussie.
Doordat Siegfried de draak heeft verslagen is hij eigenaar geworden van de schat van de Nibelungen. De Nibelungen zijn nevelige wezens van dwergen en reuzen. De ring van de Nibelungen is het belangrijkste onderdeel van de schat. Wie de ring heeft, is de eigenaar. Helaas zit er wel een consequentie aan het hebben van de schat en dat is de vloek die bij de schat hoort. De film volgt de belevenissen van Siegfried in Bourgondië die onder invloed zijn van de vloek.
Zoals eerder gezegd is de enige link met de Vikingen de IJslandse koningin Brunhilde. Het koninkrijk Bourgondië is christelijk. De Noorse mythologie is het geloof van Brunhilde en Siegfried.
Brunhilde
De rol van Brunhilde wordt gespeeld door Kristanna Sommer Løken. De naam Kristanna Løken stond op de aftiteling en het lijkt een Noorse naam. Wat gezocht naar Kristanna Sommer Løken en het blijkt dat ze is geboren in 1979 te New York. Niks Noors dus. Ze speelde de rol van Brunhilde erg goed. Omdat ik nog niet eerder van haar gehoord had even gezocht in welke films ze heeft gespeeld en dat was onder ander in Terminator 3: Rise of the machines en Bloodrayne. Terminator 3 heb ik in het verleden wel gezien, maar kan me er weinig meer van herinneren. Van Bloodrayne had ik alleen deel 3 gezien. Het eerste deel waarin ze speelt, heb ik gelijk maar bekeken na het zien van Ring of the Nibelungs. Van Bloodrayne zijn naast de films en videogames ook comics aanwezig. Ik wist niet zeker of ik van Bloodrayne comics in bezit had en volgens mijn Comic Collector lijst is dit niet het geval :-).
Bloodrayne comic
Een mooie tekening van Brunhilde kwam ik tegen op deze website. De afbeelding staat hieronder.
Het Nibelungenlied is ook het onderwerp geweest van Richard Wagner. De ringcyclus is een vier voorstellingen durende muziek-theaterproductie. De cyclus omvat 4 samenhangende werken, Das Rheingold, Die Walküre, Siegfried en Götterdämmerung. Meer informatie over de bewerking van Richard Wagner is te vinden op de websites derring.nl en archive.org. Op Youtube is de bewerking van Richard Wagner te horen. Niet mijn soort muziek.
De film Journey to the center of the earth gezien. Normaal gesproken een film die we kijken en vervolgens weer vergeten. De film is losjes gebaseerd op een verhaal van Jules Verne. Ik heb het verhaal vroeger wel eens gelezen, maar weet er natuurlijk weinig meer van. Op een gegeven moment gaan Trevor en Sean, de zoon van de vermiste broer van Trevor, naar IJsland en komen terecht bij Hannah Ásgeirsson. Hannah is de dochter van Sigurbjörn Ásgeirsson. Sigurbjörn was net als Max, de broer van Trevor, een verniaan. Hannah wordt de gids van Trevor en Sean en samen beleven ze hachelijke avonturen. In het verhaal van Jules Verne was de IJslandse gids een man genaamd Hans. De film is wel grappig om te zien en laat een paar mooie beelden van IJsland zien en voornamelijk van Snæfellsjökull. Snæfellsjökull ligt op IJsland en is de 1446 meter hoge stratovulkaan Snæfell die bedekt is met een gletsjer (jökull op z'n IJslands, vandaar zijn naam). Hij ligt op het meest westelijke punt van het schiereiland Snæfellsnes (nes is IJslands voor schiereiland). De vulkaan ligt op ongeveer 120 kilometer van IJslands hoofdstad Reykjavik. De vulkaan wordt in Jules Vernes boek "Reis naar het middelpunt der aarde" genoemd als het startpunt voor de ontdekkingsreis van de Duitse professor Liedenbrock en zijn schichtige neef Axel. Ze besloten tot deze reis naar aanleiding van een in een IJslands manuscript gevonden runengeschrift. Dit geschrift zou geschreven zijn door (de fictieve) Arne Saknussemm; overduidelijk een verwijzing naar de zeventiende-eeuwse IJslander Árni Magnússon, die een groot verzamelaar van de oude saga's was. Jules Verne is zelf nooit op IJsland geweest en is volledig afgegaan op informatie die hij uit kaarten, van beschrijvingen en gesprekken kreeg. Waarschijnlijk heeft hij zich laten leiden door de theorie van de geoloog Deville, volgens welke de Europese vulkanen in ondergrondse verbinding met elkaar stonden. De laatste uitbarsting was in 1219, maar tegenwoordig ligt de met de 250 meter dikke ijskap bedekte vulkaan er vredig bij. (Bron: Wikipedia).
Meer informatie over Snæfellsjökull Nationaal park is te vinden in de officiële brochure die hier te vinden is en op de Engelstalige Wikipedia pagina.
De film speelt zich af in IJsland. Dat is niet het enige wat IJsland betreft. De gids Hannah Ásgeirsson wordt gespeeld door de IJslandse actrice Anita Briem (geboren te Reykjavik op 29 mei 1982).
Anita Briem
Ik had nog niet eerder van haar gehoord. Ze heeft nog niet in veel films gespeeld. Haar debuut was in 2005 in de Spaanse horrorfilm La Monja oftewel The Nun. Ze heeft in totaal in negen films gespeeld. De lijst met films is te zien op de Engelstalige Wikipedia pagina.Volgens de Nederlandse Wikipedia pagina is ze de dochter van Gunnlaugur Briem, de drummer van Mezzoforte. Mezzoforte is bekend geworden door hun hit Garden party uit 1983 en door het programma Blik op de weg waarin hun muziek wordt gebruikt.
Garden party - Mezzoforte
De Facebook pagina van Anita is hier te vinden. Er is op Facebook ook een fanpagina aanwezig. Ze heeft zelf geen website. Er is wel een bar slechte fanwebsite aanwezig.
Anita Briem (scene uit de film)
Interview Anita Briem over de film
Meer informatie over de film is te vinden op Wikipedia. Een korte recensie over de film is hier te vinden. De film stelt weinig voor, de scenes waar het boek van Jules Verne wordt getoond met de bijbehorende afbeeldingen zijn wel leuk om te zien. Dat het verhaal in IJsland afspeelt en er een IJslandse actrice meespeelt is ook leuk. Dit is in ieder geval de reden dat deze film op Blogzweden is belandt.
Het onderstaande boek had ik vroeger. Ik kon het boek niet meer terugvinden en het zal wel ergens achtergebleven zijn. Gelukkig is het boek te downloaden als ebook via deze weblink. Het boek is in allerlei digitale formaten te downloaden. Ik heb het alvast gedownload zodat ik het boek eventueel weer een keer kan lezen.
Boek details:
Auteur: J.H.R. Verboom
Titel: In de schaduw van de Lilla Gemonsfjällen
Jaartal: 1967
Bladzijde: 103 blz
Uitgeverij: N.V. Uitgeverij "De Banier"- Utrecht
Dit keer een boek van J.H.R. Verboom uit de Banier jeugdserie 1967. Het is een klein boekje die zich afspeelt ten tijde van de kolonisten in de gebieden Lilla Gemonsfjällen, Klimpfjäll, Fjällboberg en Vilhelmina. Het is een verhaal uit het leven van een kolonist die op zoek is naar een plek om zich te vestigen in de schaduw van de Lilla Gemonsfjällen. Het verhaal heeft veel overeenkomsten met het boek In de schaduw van het Marsgebergte van Bernard Nordh. Het boek van Bernard Nordh heb ik eerder beschreven in deze blogpost. Over de schrijver J.H.R. Verboom is weinig bekend. Hij heeft een dertiental boekjes geschreven. Welke dat zijn, staat in dit PDF document. Verder is er geen informatie beschikbaar over de schrijver. Hetzelfde geldt eigenlijk voor Lilla Gemonsfjällen. Hier is ook niet zoveel informatie over te vinden. Lilla Gemonsfjällen ligt in de buurt van Vilhelmina zoals in de onderstaande afbeelding te zien is.
De hoogte van Lilla Gemonsfjällen is niet helemaal duidelijk. Hier lees je dat de hoogte 1164 meter is en hier 1088 meter.
Het verhaal gaat over Niel, de oudste zoon van Zakris en Stina Bengelson uit Fjällboberg. Niel woont samen met zijn broertjes en zusjes Paul, Aron, Britta, Peter en Gerbert bij zijn ouders. Het eerste gedeelte van het verhaal gaat over de tocht van Niel naar Lilla Gemonsfjällen, de plek waar hij zich in de toekomst wil vestigen. Het tweede deel van het verhaal speelt zich af in Fjällboberg. Er valt verder weinig over het verhaal te vertellen. Wie de boeken van Bernard Nordh leuk vindt, zal het verhaal In de schaduw van Lilla Gemonsfjällen bekend voorkomen. In het verhaal, wat een klein gedeelte laat zien uit het leven van een kolonistenfamilie, komen concessies, Lappen, de magische drum, Fatmomakk, hooischelven, strenge winters en veel sneeuw aan bod. In het boek kwam ik de onderstaande veelzeggende tekst tegen wat Zakris tegen zijn vrouw Stina zegt.
Zo is het vermoedelijk wel met ieder mens, maar ondertussen komt er een nieuwe dag en met dezelfde heftigheid en boosheid, bezet en beladen met zonde, leeft een mens verder. Al de goede voornemens vervliegen als rook en damp in de wind en we zijn weer even hard en zelfzuchtig als voorheen. Dit tekent wel bijzonder onze verdorven aard en bestaan.
Challenge nummer 15: Nu het einde van het jaar in zicht komt....
De opdracht deze keer is te schrijven over Nu het einde van het jaar in zicht komt.... Kerst kondigt het einde van het jaar aan en dan is het logisch om een blogpost over de plek waar de kerstman woont te maken. Vorige keer ging het over Santapark en deze keer over de poolcirkel te Rovaniemi oftewel Santa Claus village, want Santapark in Rovaniemi is niet de enige plek waar de kerstman overduidelijk aanwezig is. In Rovaniemi is naast Santapark ook Santa Claus village gevestigd. Het is een kerstdorp dat op de poolcirkel is gebouwd. Elly Koster heeft een mooie blogpost over Santa Claus village geschreven. In haar blogpost is te lezen dat je zelf brieven kon schrijven en deze bij de kerstman op de post kon doen. Ze zouden dan met kerstmis aankomen. Jammer genoeg wisten we niet dat het kon en hebben dit dus niet gedaan. De blogpost van Elly is te vinden op haar website.
We hadden alleen nog maar de poolcirkel overgang in Jokkmokk gezien. De Jokkmokk poolcirkel is beschreven in deze blogpost. Grappig is dat we het toen erg vonden tegenvallen en dat de poolcirkel in Rovaniemi ons leuker leek. Veel gezelliger dan bij Jokkmokk. Het is maar goed dat ik het heb vastgelegd in een blogpost. Wat een heimwee hadden we naar de poolcirkel in Jokkmokk :-). Santa Claus village is niet echt aan ons besteed. Wat een commerciële plek. Er zijn bijna alleen maar souvenir winkeltjes met allemaal dezelfde souvenirs. Genoeg rendiervellen en andere pruttel. De winkel Taigakoru was een verademing tussen al het souvenir geweld. De officiële website van Santa Claus village is hier te vinden. Een live video van Santa Claus village is te vinden op de officiële website.
Santa Claus village
Kerst tentoonstelling
Scene uit de kerst tentoonstelling
Postkantoor geschiedenis van de kerstman (meer info over het postkantoor op de website van Elly Koster)
In Santa Claus village kun je mee breien aan de langste sjaal ter wereld. Op internet kon ik alleen een foto van Caroline vinden die in 2009 een paar steken heeft gebreid aan de sjaal. Caroline verbleef in 26 januari 2009 tot 25 april 2009 in Rovaniemi om te studeren aan de Universiteit van Lapland. Haar belevenissen van die tijd zijn te vinden op deze website. Een andere foto van de sjaal is hier te zien.
Van dezelfde Caroline nog een foto van haar en de kerstman. Je kunt namelijk in het huis van de kerstman op de foto met hem. Je mag zelf geen camera meenemen. De foto wordt voor je gemaakt. Het resultaat in 2009 is hieronder te zien. Wij zijn niet op de foto gegaan.
Achter Santa Claus village staan een paar lavvu's.
De geschiedenis van de Saami kun je nalezen op een informatiebord. Dit gedeelte was nog niet af. Men was er afgelopen zomer nog aan het bouwen.
We waren redelijk in de buurt van Rovaniemi en zijn daarom hier naar toe geweest. Het is leuk om het een keer te zien, maar om er speciaal heen te vliegen met kerst zoals velen doen, is overdreven. Onze zoon heeft er in ieder geval een mes van J. Marttiini aan overgehouden.
De messen van J. Marttiini zijn in elke souvenirwinkel van Santa Claus village te vinden. Er is in Santa Claus village een eigen winkel van J. Marttiini.
Hij is geboren in 1893 te Sodankylä. Op zijn zestiende had hij een eerste baan als leerling van een smid en in 1923 richtte hij zijn eigen smederij op te Rovaniemi. Hij ontwierp toen zijn eerste mes, het Lynx mes, naast het maken van sikkels, zeisen en andere ijzeren onderdelen. In 1928 richtte Janne de J. Marttiini Knife Factory in Vartiokatu Street te Rovaniemi op. In 1970 stierf hij op 77 jarige leeftijd. De rest van de geschiedenis is na te lezen op de J. Marttiini website. De officiële website van J. Marttiini is hier te vinden.
Ik heb de blogpost aangepast. Ik heb challenge 14 meegenomen omdat deze goed aansluit op challenge 13. Challenge 14 gaat over Call to Action. Wat Call to Action is, kun je hier zien. Call to Action is het aanzetten van lezers tot het ondernemen van een actie. In deze blogpost heb ik aan het eind een Caal to Action opgenomen. Maar eerst challenge 13. Challenge 12 is uitgewerkt tot een nieuwe blog website en wel scandinavieblog.wordpress.com.
Het is een Wordpress blogsite geworden. Op dit moment ben ik er zelf actief en Sandor en Camilla van de blogsite Naar Zweden - Wonen op het Zweedse platteland. Er zijn meer geïnteresseerden, maar daar zijn nog geen blogposten van te lezen.
Zelf ga ik het Scandinaviëblog gebruiken voor blogposten die eigenlijk te kort zijn voor blogzweden.nl. Het delen van blogwebsites over Scandinavië die interessant zijn om te bekijken is iets wat via Scandinaviëblog gedeeld kan worden.
Mochten er nog meer liefhebbers zijn om mee te doen, stuur een email en je wordt toegevoegd en kunt starten met je eigen blogposten. Voorwaarde is wel dat er een Wordpress account aangemaakt moet worden. Heb je nog nooit een blogpost geschreven, dan ben je meer dan welkom. Er zit geen verplichting aan vast zoals bv op vaste tijden bloggen of regelmatig materiaal aanleveren.
Geen video deze keer voor challenge nummer 12 en 13. Vanwege ziekte van Linda Nuyts was dat niet mogelijk. Hieronder de opdrachten:
Het is een opdracht in twee delen, vandaar twee challenge nummers:
Deel 1 ==> maak een blogartikel met een spefieke vraag, uitspraak of mening en vraag aan alle lezers om hun mening/antwoord/visie in de comments te delen.
Deel 2==> maak een blogartikel waarin je de meningen van de lezers verwerkt. Zitten daar toevallig andere bloggers tussen? Vergeet dan niet te linken naar hun blog.
PS: als je nog niet genoeg lezers hebt om op deze manier "inhoud" te verzamelen, vraag het dan ook eens op facebook profiel of in facebook groepen. En vraag het zeker hier in de groep!
Voor deze challenge heb ik zitten denken aan de optie van gastbloggers op mijn blog. Bij wat testen met Google Blogspot blijkt dat je schrijvers kunt uitnodigen zodat ze hun eigen blogposten kunnen maken op je eigen blog. Voordeel is dat de gastschrijver zijn eigen post kan schrijven en opmaken, nadeel is dat de gastschrijver alle concept posten van iedereen kan zien. Ze kunnen niet gewijzigd worden, maar wel gelezen. Hoe dit in Wordpress zit weet ik niet.
Dit in gedachten brengt me tot het idee om een nieuwe blog te beginnen. Het thema van dit blog is Scandinavië. Het idee is dat bloggers die geïnteresseerd zijn hun eigen blogposten kunnen maken en publiceren.
Mocht er genoeg interesse zijn, dan wordt er een nieuwe blogsite aangemaakt en worden de geïnteresseerden uitgenodigd. Welk blog platform dit wordt, weet ik nog niet. Blogspot is voor mij makkelijker te beheren. Aan de andere kant is Wordpress een optie om wat meer hierover te weten te komen. Dit moet ik nog uitzoeken.
Bij deze de vraag wie interesse heeft om blogposten te schrijven voor een blog over Scandinavië. In Challenge 13 is het de bedoeling om de resultaten uit te werken.
SantaPark in Rovaniemi. We waren de bordjes gevolgd van SantaPark en kwamen dus hier terecht. De entree is indrukwekkend. Geen idee wat SantaPark inhield. Even binnen kijken maar.
De entree (foto is van internet)
Informatie over Santa Claus village
Na door de deur te zijn gegaan, komen we in een hele lange gang terecht. Dit zag er wel gaaf uit. De wolven huilden het uit in de gang.
De gang
Aan het einde van de gang komen we een kerstboom tegen. Hier is ook de kassa van SantaPark. De folders bekeken, maar eigenlijk nog geen idee wat het inhoudt. Het leek ons wat voor kleine kinderen. Gevraagd bij de kassa en het zou ook voor volwassenen en grote kinderen geschikt zijn. De entree in het zomerseizoen was €17,50 per volwassen persoon. De ticket is dan wel twee dagen geldig. In het winterseizoen is de entree €31,00 / €33,00 per volwassen persoon. Prijzen zijn hier te vinden. €70,00 voor ons vieren was wel erg prijzig. Gelukkig was het park nog maar twee dagen open en konden we er voor €10,00 per persoon is. Daarom het toch maar gedaan. Eigenlijk nog steeds geen idee wat SantaPark nu precies inhoudt.
De kerstboom
Overzicht SantaPark
Ze hebben er veel shops en winkeltjes met souvenirs. De Saami winkelhoek viel op.
Saami spullen
Het mooiste gedeelte van SantaPark was wel het Artic circle gedeelte. Alles was hier wit en er liepen elfjes rond die echt op elfjes leken. Zelfs het praten was elfachtig. Dit gedeelte zag er echt mooi uit. Hieronder een tweetal foto's die we tevens gebruikt hebben voor kerstkaartjes.
Voordat je het Artic circle gedeelte in kunt, moet je door de Artic circle poort. We hebben een foto van de andere kant genomen. Vanaf deze kant zag je de sneeuw beter op de foto.
Artic circle poort
In het Artic circle gedeelte was een ijsgalerij met ijsbar aanwezig. Dit was het leukste van SantaPark. Het was ijskoud in de ruimte. Zo had je een beetje het gevoel van het icehotel te Jukkasjärvi. Over het Jukkasjärvi icehotel is in deze blogpost meer informatie te vinden.
We zijn er niet zo heel lang geweest en hebben niet alle voorstellingen bijgewoond. SantaPark is eigenlijk meer een park voor kinderen en je bent er zo doorheen. €17,50 of €33,00 per persoon is eigenlijk veel te duur. In het park moet je namelijk ook nog eens voor een aantal activiteiten betalen. In bv Mrs Gingerbread bakery kun je een koek versieren. Die moet je wel eerst kopen voordat je de koek kunt versieren.
Zoals eerder gezegd is het Artic Circle gedeelte en de ijsgalerij mooi gemaakt. De officiële website is www.santapark.com. In de winter ziet het er natuurlijk anders uit dan in de zomer. Dit is goed te zien op de onderstaande foto van de ingang van SantaPark.
