Google Translate

woensdag 29 december 2021

Jomsviking 3: Het leger van de Denen - Bjørn Andreas Bull-Hansen

Boek details:
Auteur: Bjørn Andreas Bull-Hansen
Titel: Jomsviking 3: Het leger van de Denen
Originele titel: Danehæren
Vertaling: Annelies de Vroom
Verschijningsdatum: 2021
Bladzijde: 411
Uitgeverij: Boekerij
ISBN: 9789022593349



Flaptekst:
Het is het jaar 1007. Jomsviking Torstein is als heerser van het gebied Vingulmörk een van de machtigste mannen van Scandinavië geworden. Zijn leven als tot slaaf gemaakte is slechts een vage herinnering.

Maar conflicten blijken niet ver weg. Zowel de rechtschapen Erik Håkonsson, graaf van Trøndelag, als de Deense koning Sven Gaffelbaard heeft zijn zinnen gezet op de Engelse koninkrijken. Gebieden die ooit onder Deense heerschappij vielen worden opnieuw veroverd, en de verachte koning Ethelred wordt omvergeworpen.

Het leger van de Denen voert de lezer naar de gewelddadige tijd waarin de Scandinavische heersers allianties vormden om de Engelse koninkrijken te veroveren. Met het christendom in aantocht staat de Oudnoorse samenleving op het punt voor altijd te veranderen.

Het boek:
Het derde deel uit de Jomsviking serie. De blogpost over het eerste deel De Viking is hier terug te vinden en de post over het tweede deel Vinland hier. Het is het derde jaar van Torstein als hoofdman van Vingulmork. De zonen Ravntor en Bjørnar zijn respectievelijk zes en drie winters oud. Ravntor lijkt op Torstein en Bjørnar heeft de trekken van Sigrid. Sven Gaffelbaard was de koning van Jylland, Sjælland en heel Viken, uitgezonderd Vingulmork. Torstein was trouw aan Erik Jarl, Ladejarl van Trøndelag. In deze periode wordt het verhaal van de Jomsvikingen verder verteld door de oude Torstein. Het is opnieuw een woelige en onrustige periode voor Torstein en zijn mannen. Het belangrijkste is dat zoals de titel al aangeeft dat Torstein zich aansluit bij het leger van de Denen, het leger van Sven Gaffelbaard. Het leger die zijn zinnen heeft gezet op de Engelse koninkrijken. 

Conclusie:
Het verhaal gaat verder waar het in het tweede deel is gestopt. Deze keer niet echt een spannend verhaal maar gaat het meer over hoe het leven er in de periode van Sven Gaffelbaard eruit zag. Er wordt hier en daar wel strijd geleverd maar dat heeft niet de hoofdrol. Interessant is hoe er naar de Engelse koninkrijken wordt gekeken vanuit de vikingen. Ik moet zeggen dat het bekijken van de serie The Last Kingdom heeft geholpen om een beeld van de koninkrijken te krijgen. Helaas blijven steken halverwege het tweede seizoen. Er komen wel bekende namen terug zoals Mercia en Nortumbria. Ethelred en Uhtred van Bebbanburg. De Sint-Brictius-dag was toen een belangrijke gebeurtenis. Had ik nog niet eerder van gehoord. De slachtpartij op Sint-Brixius-dag op 13 november 1002 was in opdracht van koning Ethelred II het doden van zo veel mogelijk Denen in het koninkrijk Engeland. De naam verwijst naar bisschop Brixius van Tours, de vijfde-eeuwse opvolger van Martinus van Tours, wiens feestdag op 11 november valt. Verder bevat het verhaal veel herkenning vanwege de Vikings en Norsemen series. Ook deze keer weer een boeiend verhaal over de vikingen. Op naar het vierde deel.

Wetenswaardigheden:

Geen opmerkingen:

Een reactie posten