Under an Arctic sky

Filmdetails:
Titel: Under an Arctic sky
Regisseur: Chris Burkard
Jaar: 2017
Acteurs: Chris Burkard, Sam Hammer, Steve Hawk
Duur: 39 minuten
IMDB cijfer: 7,1

Samenvatting:
Zes dappere surfers reizen naar de noordkust van IJsland om golven te bedwingen in ongekende omstandigheden. Ze leggen dit vast met geavanceerde camera’s.

De film:
Een stel Amerikaanse surfers en een fotograaf / filmmaker gaan in IJsland op zoek naar de perfecte surfgolven. De kreet Point Break hoor je een aantal keer genoemd worden. Dit doet natuurlijk gelijk denken aan de gelijknamige film uit 1991 met Patrick Swayze en Keanu Reeves. Die film doet inderdaad erg denken als je Under an Arctic Sky bekijkt. Het enthousiasme is enorm en je leeft mee met de avonturen van de surfers. Natuurlijk helpt het ook dat de omgeving bijzonder is. Surfen in de zee in het noorden van IJsland en dan midden in de winter. Geweldig om te zien.

De film is begonnen als een Kickstarter project van Chris Burkard en op 27 maart 2017 is het project meer dan succesvol afgesloten. Het is zelfs zo'n succes dat de film door Netflix is opgenomen in hun aanbod. Naast de film zat in het Kickstarter project ook een fotoboek, Deze is nu nog te bestellen via de webshop van Chris Burkard voor $10. Helaas zijn de verzendkosten naar Nederland ongeveer $22. Mocht er iemand ook interesse hebben in het fotoboek, dan is het mogelijk om meerdere boeken te bestellen en de kosten van de verzendkosten te verdelen. Hier is een review van het fotoboek te lezen.

De film duurt zo'n veertig minuten en is onderverdeeld in drie delen, namelijk:

Deel 1: The Arrival
Deel 2: The Storm
Deel 3: The Aftermath

De Amerikaanse surfers worden geholpen door een paar IJslanders waaronder Heiðar Logi Elíasson en Elli Thor Magnusson om hun naar de plaatsen te brengen waar ze kunnen surfen. Logi en Elli hebben samen een jaar eerder in 2016 de korte film The Accord gemaakt.

In het eerste deel komen ze aan in IJsland. In het tweede deel worden ze met een boot naar de golven gebracht, maar een zware storm, de zwaarste in de afgelopen vijfentwintig jaar, gooit roet in het eten van het gezelschap. Lukt het hen nog om de ultieme surfervaring te beleven?

Conclusie:

Het enthousiasme spat van het scherm af. De omgeving is fantastisch en ijskoud. De golven zijn er en de surfers laten zien wat ze kunnen. Er zit ook nog eens een verhaal in de film. De film duurt met veertig minuten precies lang genoeg. Daarnaast nog een heerlijke soundtrack. Een bijzonder goed gelukt project en een must have als je van IJsland of van surfen houdt.

Ik had erg graag het fotoboek willen zien. De foto's die in de film te zien zijn, hebben iets speciaals. Ze zijn te zien in het onderstaande filmpje. Ik ben dan ook heel erg benieuwd naar de andere foto's in het zestig pagina's tellende fotoboek.

UNDER AN ARCTIC SKY PHOTO COMPOSITES from Barry Thompson on Vimeo.

De soundtrack is er ook één met heerlijke muziek. Een aantal nummers zijn van IJslandse artiesten. De rest mag er ook zijn. Luister mee.

Het nummer van Ármann Ingvi die in de soundtrack was opgenomen, kon ik niet vinden. Daarom een ander nummer van hem.

Recensies:
- Surfears
- Letterboxd
- Surf Europe Mag

Interessant:
- Behind the scenes
- Interview met Chris Burkard
- Surfing Iceland
- Interview Chris Burkard

Greby gravfält

Vlakbij de plaats Grebbestad ligt het Greby grafveld. Het grafveld ligt ten noorden van Grebbestad. Met zijn meer dan 180 graven is het de grootste site van dit soort in Bohuslän. De doden waren gecremeerd en de verbrande botten werden in kleipotten gestopt. Datering van de opgegraven graven: ijzertijd, 400-500 na Christus.

Volgens legendes is Greby de rustplaats van de Schotse krijgers die ooit Tanum plunderden. Het gebied was ooit de thuisbasis van een grote handelsnederzetting bekend als Tanum, die zich aan de westkust van Zweden bevond. Er wordt beweerd dat veel Schotse krijgers stierven tijdens het plunderen van Tanum en de lokale bevolking gelooft dat de gedenkstenen van deze Schotse krijgers of piraten zijn die daar tijdens de strijd zijn omgekomen. Volgens de plaatselijke folklore is de nederzetting nooit hersteld van de aanval door de Schotten en werd uiteindelijk verlaten.

In juni 1873 onderzocht de Zweedse archeoloog Oscar Montelius elf graven en vond geen wapens en geen bewijs van Schotse artefacten, alleen glasparels, beenkammen, sieraden uit de ijzertijd, kleipotten die de gecremeerde overblijfselen van de doden bevatten en andere alledaagse voorwerpen die zouden dateren uit de Vendel-periode, het tijdperk vóór het Vikingtijdperk, een samenleving die werd gedomineerd door clans en machtige oorlogsleiders. Sommige items wijzen op connecties met Noorwegen, Engeland en Duitsland. Nieuwere bevindingen wijzen erop dat Greby mogelijk een oude handelssite was. (Bron: Wikipedia, Ancient Origins en West Sweden).

Skumringslandet

Filmdetails:
Titel: Skumringslandet
Jaar: 2014

Regisseur: Paul Magnus Lundø
Verhaal: Paul Magnus Lundø, Ronnie Larsen
Acteurs: Leif Nygaard, Kim Bodnia, Ewen Bremner
Duur: 90 minuten
IMDB cijfer: 5,3

Samenvatting:
1348. In middeleeuws Europa, in de greep van de Zwarte Dood, keert een jonge advocaat genaamd Vilhelm terug naar Noorwegen om de pest op de afgelegen boerderij van zijn broer te overleven. Bij zijn aankomst ontdekt hij dat zijn broer is beschuldigd van een reeks mystieke moorden en het omgaan met trollen. Vilhelm gelooft niet in trollen of de beschuldigingen en besluit de moorden te onderzoeken om zijn broer te redden. Gescheurd tussen rede, angst en geloof, reist Vilhelm de Noorse bergen in om de waarheid te vinden.

De film:
Naar aanleiding van de post over Blåfjellgruvene, de film Skumringslandet gekeken. De film is namelijk opgenomen bij de Blåfjellgruvene. In de film speelt de groeve een belangrijke rol. Het is een film met een lange geschiedenis. In 2011 is er al gestart met de film, maar tijdens een opname van de zee bij het strand van Egersund zijn twee mensen meegenomen door een grote golf en zijn sindsdien vermist. Het waren Daniel Henriksbø (27) en Mats Bjarg (25). Meer informatie over het ongeluk is te vinden op de websites van Screen Daily, Dagbladet en VG. In 2014 is de film er uiteindelijk toch gekomen. Het verhaal speelt zich af in oktober 1348 en het draait om twee broers, Ansgar en Vilhelm. Vilhelm is naar Parijs gegaan en Ansgar bleef achter en werd de baas van de mijn. De mijn die dus in de Blåfjellgruvene gesitueerd is. Vilhelm keert terug op het moment dat Ansgar in grote problemen is geraakt. Hij wordt beschuldigd van moord en samenzwering met de trollen. Ansgar is ondergedoken en Vilhelm onderzoekt de beschuldigingen en probeert de onschuld van zijn broer te bewijzen in een periode waarin men geloofde in tovenarij en trollen. Geen makkelijke missie voor Vilhelm.

Conclusie:
Het is een low budget film die eigenlijk best wel goed gemaakt is. Nog interessanter is dat er een bekend gezicht in de film voorkwam. Natuurlijk kent iedereen waarschijnlijk wel Kim Bodnia die in de eerste twee seizoenen van The Bridge heeft gespeeld, maar ik bedoel eigenlijk Nils Utsi, die de rol van Finn-jerv speelt. Nils Utsi speelde onder andere in de films Ofelaš en Bonki en speelde de vader van Ante in de gelijknamige serie. Finn-jarv is een Finse Sami die onder andere een Sami trommel gebruikt. Natuurlijk wordt hij met de tovenarij in verband gebracht. Ik kwam er trouwens achter dat Nils Utsi op 1 januari 2019 op 75-jarige leeftijd helaas is overleden.

Het dorp bij de mijn komt vaak in beeld en de rots met de gaten is herkenbaar. Het verhaal zit goed in elkaar en de Sami inval maakt het wel speciaal. Er wordt goed gebruik gemaakt van de angst voor magie en van de trollen. Verder voel je de machteloosheid tegen de gevestigde orde. Leuke film die nog leuker zou zijn als de kwaliteit goed was :-). Ach ja, ik was al blij dat de film op Youtube te zien is. Wel grappig is het commentaar van hoofdrolspeler Lief Nygaard (Vilhelm) op de Youtube film in de reacties. Best wel sympathiek, normaal gesproken zou de film al verwijderd zijn.

Het nummer tijdens de aftiteling is er een die wel indruk op mij heeft gemaakt. Wat een goed nummer zeg. Als ik de tekst zo hoor zou het wel te maken kunnen hebben met de overleden Daniel en Mats. Hieronder is het nummer te horen en op Soundcloud zijn nog meer nummers van Georg Kristoffer Fjalsett te beluisteren.

Hieronder is de volledige film met Engelse ondertiteling te bekijken.

Recensies:
- Moviemeter
- Montages
- Sørnett
- Dreamlands

Karppi / Deadwind

Seriedetails:
Titel: Karppi / Deadwind
Jaar: 2018

Regisseur: Rike Jokela
Verhaal: Rike Jokela, Kirsi Porkka en Jari Olavi Rantala
Acteurs: Pihla Viitala, Lauri Tilkanen, Jani Volanen
Duur: 12 afleveringen van 45 minuten
IMDB cijfer: 7,2

Samenvatting:
Slechts enkele maanden na het tragische verlies van haar man onderzoekt een rechercheur van een Fins politieteam, Sofia Karppi, de moord op een vrouw die banden heeft met een bouwbedrijf in Helsinki. Het lichaam is aan de kust begraven. Al snel verdenken Sofi en haar nieuwe partner de ontevreden ex-cliënt van het slachtoffer. Ondertussen moet Sofi ook haar twee kinderen zonder vader op zien te voeden.

De serie:
Op Netflix is al een tijdje de serie Karppi / Deadwind te zien. Het is een Finse serie uitgebracht door Netflix zelf. De serie bestaat uit twaalf afleveringen van 45 minuten. Persoonlijk vind ik twaalf afleveringen erg veel voor een serie en was dan ook benieuwd welke gebeurtenissen er allemaal in voor komen. Hoofdrolspeelster is rechercheur Sofia Karppi die direct al begint met grote problemen. Haar man is onlangs overleden bij een auto-ongeluk en hij laat haar achter met twee kinderen waarvan de oudste een stiefdochter is. Ze kan haar moederschap niet combineren met haar werk en dit levert privé grote spanningen op. Deze spanningen lopen eigenlijk de hele serie door en er wordt zelfs een complete aflevering eraan besteedt. Haar nieuwe partner Sakari Nurmi is net begonnen op de recherche afdeling en doet het ook niet goed volgens Karppi. Ondertussen moeten ze wel een moord op Anna Bergdahl onderzoeken en dit gaat niet echt soepel. Ze komen al snel bij het familiebedrijf Tempo terecht met de charismatische Alex Hoikkala. Vanaf dat moment gebeurt er eigenlijk heel veel en lijkt alles betrokken te zijn met de moord op Anna Bergdahl. Anna Bergdahl had namelijk ook een gezin. Haar man Usko en hun twee dochters en hebben na de dood van Anna een prominente rol in de serie. Karpi ziet in het gezin haar eigen situatie met haar overleden man terug en dit heeft invloed op het onderzoek.

Conclusie:
De serie wordt vergeleken met The Bridge en met The Killing. The Killing serie heb ik niet gezien dus daar kan ik niet over oordelen. Wat betreft The Bridge zitten er inderdaad overeenkomsten tussen Saga Norén en Sofia Karppi. Wat het meest opviel is de openingszin van Sofia. Ze zegt elke keer haar naam en waar ze werkt op exact dezelfde manier als Saga Norén dat deed.

De serie is koud, somber en donker. Soms wordt er gelachen en zit er echt wel humor in, voorbeeld is de auto van Nurmi, maar de somberheid overheerst. Wat mij wel opviel is dat Sofia en Nurmi heel erg relaxt zijn. Ze hebben de jassen open terwijl het best wel koud is en Sofia heeft vaak haar muts van haar hoodie op. Jaloers om te zien hoe relaxt ze zijn :-). De twaalf afleveringen had minder gemogen. Het verhaal had sneller verteld kunnen worden. Tegen het einde wordt er van alles bijgehaald en heeft eigenlijk niet veel meer te maken met het eigenlijke verhaal. Ondanks dat wel genoten van de serie. Seizoen twee is trouwens in de maak.

Pihla Viitala, de actrice die Sofia Karppi speelt, kwam mij enigszins bekend voor en ze speelde inderdaad in de Finse serie Arctic Circle als Marita Kautsalo.

Recensies:
- Stralend Schrijven
- TV Meter
- Volkskrant
- Delagarde
- Scriptgirl
- Wat kijken we vandaag
- Mijn Serie
- Old ain't dead
- The Killing times TV

Blåfjellgruvene

Als je de weg afloopt waar Ruggesteinen aan ligt kom je uiteindelijk terecht bij de Blåfjellgruvene. De Blåfjellgruvene is ontstaan doordat de Norwegian Titanic Iron Ore Company Ltd,, een bedrijf met het hoofdkantoor in Leeds, de rechten verwierf in 1863 en een intensieve mijnbouw startte die slechts 12 jaar duurde. Al in 1864 begon het bedrijf met mijnbouw en parallel werd er een spoorlijn gebouwd van Blåfjell naar Rekefjord. De spoorbaan was 8,5 km en werd pas voltooid in 1870. Begin 1874 werden stoomlocomotieven in bedrijf gesteld. Daarvoor werd het erts vervoerd met paard en kar.

De mijnbouw was kort en krachtig. Het laatste jaar met de winning van ijzererts uit de mijnen in Blåfjelldalen was 1875. In de jaren dat de mijn in bedrijf was werkten er zo'n 70 mannen in de mijnen en waarschijnlijk 200 in de erts vervoer en de bouw van het spoor.

Toen de voorzitter Jermiak Bourne Faviell stierf, de drijvende kracht en grote inspiratie voor de Engelse mijnbouwactiviteiten in Sokndal, werd de mijn spoedig gesloten. De spoorrails werden kort na de sluiting verwijderd, maar de weg bestaat nog steeds. Langs de weg naar Blåfjellgruvene zie je trouwens nog overblijfselen liggen van de spoorbaan.

Bovenstaande informatie is afkomstig uit dit artikel. In dat artikel is nog veel meer informatie te lezen over de verschillende kamers in de mijn. Ook interessant is dat in de omgeving van Blåfjellgruvene de film Skumringslandet is opgenomen. Een tijdje heeft het opgebouwde dorpje daar gestaan en was ook te bezichtigen. Zie ook de onderstaande blogartikelen:

- Mellom Bakkar og Berg

- Tur til Blåfjell gruver (og en middelalderlandsby)

- En kjapp tur utenlands

De film uit 2014 is hieronder in zijn geheel te bekijken.

De weg naar Blåfjellgruvene is dus de oude spoorbaan. Geen moeilijk pad en het voordeel hiervan is dat je dan goed om je heen kunt kijken en genieten van het uitzicht.

Het eindpunt Blåfjellgruvene. Je kunt naar binnen en omhoog klimmen naar de kamers die wat hoger liggen, maar dieper in de groeve gaan was volgens mij niet mogelijk.

Er verscheen opeens een auto die bij de groeve parkeerde. Je mag er dus wel met de auto heen, maar het is niet echt de bedoeling. De weg is erg smal en je moet geen tegenliggers tegenkomen. Zelfs als je op de weg loopt moet je op het randje staan om de auto's te laten passeren. Niet echt handig en je ziet in de auto niet echt veel van de omgeving.

We zijn dezelfde weg weer teruggelopen. Op de eigenlijke parkeerplaats is de Aursland/Porshølen wandeling te zien. Deze route hebben we dus gedeeltelijk gelopen.

Meer informatie over de groeve is te vinden op:
- Region Stavanger 
- Visit Norway
- Geo 365
- Sandalsand Norge

SKUMRINGSLANDET from kjetil tønnesen/Skydrone.no on Vimeo.

Arctic

Filmdetails:
Titel: Arctic
Jaar: 2018

Regisseur: Joe Penna
Verhaal: Joe Penna, Ryan Morrison
Acteurs: Mads Mikkelsen, Maria Thelma Smáradóttir en Tintrinai Thikhasuk
Duur: 98 minuten
IMDB cijfer: 6,8

Samenvatting:
Een man strandt op de Noordpool en wacht totdat hij eindelijk gered wordt. Wanneer het ernaar uitziet dat hulp onderweg is, gebeurt er een ernstig ongeluk en is zijn kans op redding verkeken. Nu moet hij een belangrijke beslissing nemen: in het kamp blijven waar het relatief veilig is, of eropuit trekken en het onbekende tegemoet gaan, in de hoop redding te vinden.

De film:
Deze film had gelijk mijn interesse toen ik de trailer zag. Mads Mikkelsen in een arctische omgeving. De film is het debuut van Joe Penna, een Braziliaan die tegenwoordig in Los Angeles woont en bekend is geworden als MysteryGuitarMan op Youtube. Een IJslandse actrice, Maria Thelma Smáradóttir, die ook meedeed in de film. Een vreemde combinatie. De film gekeken en zeer onder de indruk. De film begint met een man die Overgård op zijn jas heeft staan en aan het bikken is in de sneeuw. Even later zie je dat hij de letters SOS heeft uitgegraven in de sneeuw.

Een gecrasht vliegtuig. De OK-AGG. Interessant is dat dit type echt bestaat. Zie de websites Fandom en Airhistory. Je weet gelijk dat het vliegtuig is neergestort en dat er maar één overlevende is en al geruime tijd aan het overleven is, getuige de afgevroren tenen. De man heet Overgård en heeft een routine ontwikkeld in een uitzichtloze situatie. Op een dag gebeurd er iets wat de routine doorbreekt en moet Overgård keuzes maken. Gaat hij de juiste keuzes maken?

Conclusie:
Er wordt heel weinig gesproken in de film. Als er wordt gesproken is het Engels maar ook Deens. Dit was zeer verrassend omdat de film toch door een Amerikaanse Braziliaan is gemaakt. Joe Penna heeft nog een verrassing en dat is dat de film totaal ontdaan is van de gebruikelijke Amerikaanse drama en laat eigenlijk alles aan de kijker over. Zelf heb ik gewoon gekeken en verwonderd over het ritme die Overgård in de overlevingsmodus zet. De kleinste dingen worden dan pijnlijk duidelijk, zoals het intens genieten van een potje droge noedels of het warmen van de handen aan een gasbrandertje.

De film is opgenomen in IJsland en alleen daarom is het al de moeite waard om de film te bekijken. Wat een geweldige beelden. Tel daar bij een Mads Mikkelsen die op dreef is en als hoge noorden liefhebber is dit een film die je niet mag missen. De trailer heb ik niet opgenomen in deze post omdat die eigenlijk het hele verhaal in twee minuten verteld. De opnames duurden trouwens 19 dagen.

De film deed mij trouwens denken aan de verhalen van Bernice Notenboom, Caroline van Hemert, Frank van Zwol en Jolanda Linschooten. Een groot verschil met Overgård, ze doen het uit vrije wil en Overgård niet.

Interviews:

• Mads Mikkelsen interview: ‘I spent so much time alone, I was going crazy’
• Cannes: Mads Mikkelsen talks about the survival drama ‘Arctic,’ the most difficult shoot of his career
• How a Youtuber got the chance to pit Mads Mikkelsen against a polar bear
• Mads Mikkelsen & Joe Penna Interview: Arctic. Uit dit interview komt: There's this moment in film that I wish we could have subtitled, when he's writing his name, and then he writes her name - he copies it from her driver's license - but he's writing down "driver's license" in Thai. He doesn't even get her name right.
• Close-up: An Interview With María Thelma Smáradóttir

Recensies:
- Moviemeter
- Volkskrant
- De Filmblog
- Filmtotaal
- Chicklit
- De Filmrecensent
- Cinemagazine
- De Telegraaf
- De Filmkijker
- De Morgen
- Filmdomein
- XGN
- Screendependant
- Vertigoweb

Ruggesteinen

In de omgeving van Blåfjellveien in Hauge I Dalane te Noorwegen is Ruggesteinen te bekijken. Ruggesteinen is het grootste flyttblock van Noord-Europa. De rots ligt op de weg naar de Blåfjellgruvene. In Zweden kwamen we eerder al een flyttblock tegen in de omgeving van Ambjörby. Die was niet in beweging te krijgen in tegenstelling tot Ruggesteinen. Op de rots heeft men aangegeven wat de beste manier is om het blok in beweging te krijgen en het is nog gelukt ook.

Ruggesteinen ligt op zo'n 700 meter van de parkeerplaats. De weg er naar toe was vroeger een spoorbaan. Het regende die dag, daarom de meeste foto's gemaakt met de telefoon.

Het pad gaat nog verder naar de Blåfjellgruvene. De groeve ligt zo'n 2,8 kilometer verder. We zijn daar ook heen geweest en komt een andere keer aan bod.

Le Havre

Filmdetails:
Titel: Le Havre
Verhaal: Aki Kaurismäki
Regisseur: Aki Kaurismäki
Jaar: 2011
Acteurs: André Wilms, Blondin Miguel, Jean-Pierre Darroussin
Duur: 93  minuten
IMDB cijfer: 7,2

Samenvatting:
'Le Havre' vertelt het verhaal van Marcel Marx, een voormalige schrijver en een bekende Bohemien. Hij heeft zich teruggetrokken in een vrijwillige ballingschap in de Franse havenstad Le Havre, waar hij als eervolle, maar niet al te winstgevende schoenenpoetser werkt. Marcel heeft zijn dromen over een literaire doorbraak begraven, en heeft een gelukkig leven binnen de driehoek van zijn favoriete bar, zijn werk en zijn vrouw Arletty, als het noodlot plotseling een minderjarige allochtone vluchteling uit Afrika op zijn pad brengt. Met als enige wapen zijn aangeboren optimisme en zijn niet aflatende solidariteit met de bewoners uit zijn wijk zal Marcel het opnemen tegen de visnetten van de politie, die zich steeds meer om de jonge vluchteling beginnen te sluiten.

De film:
Le Havre, de zesde film die ik bekeken heb van regisseur Aki Kaurismäki. Het is een film die onmiskenbaar bij Kaurismäki hoort en persoonlijk geweldig vindt. Deze keer is Le Havre in Frankrijk de setting waar de film plaats vindt. De film is dan ook volledig Franstalig, maar toch voelt het als zijn andere films die in Finland plaatsvinden. Ik stoorde mij dan ook in zijn geheel niet aan de Franse taal hoewel ik er geen liefhebber van ben. Zoals gezegd de stijl is Kaurismäki en dit betekent dat je je anderhalf uur in het verleden waant. Een verleden met een mobieltje en euro's. Het kan allemaal in de films van Kaurismäki.

De film draait om de schoenenpoetser Marcel Marx. Hij leeft zijn leventje met zijn vrouw en hond in een volkswijkje. Zijn leven wordt overhoop gegooid als zijn vrouw met spoed naar het ziekenhuis moet en vervolgens blijkt dat ze ongeneeslijk ziek is. Tegelijkertijd komt hij in aanraking met de Afrikaanse vluchteling Idrissa en neemt hij de zorg over hem op zich.

Conclusie:
Een actueel thema, de vluchtelingenproblematiek, wordt in de film aangehaald. Er zijn echte beelden te zien van het vluchtelingenkamp in Calais, ook wel de Jungle van Calais genoemd die in schril contrast staan met het verhaal in de film. Marcel wordt bijgestaan door zijn buren zodra ze weten dat hij Idrissa onder zijn hoede heeft. Le Havre is de tweede Franstalige film van Aki Kaurismäki. Zijn eerste stamt uit 1992 en had als titel La vie de bohème. In die film speelde André Wilms ook al de rol van Marcel Marx. Die film kan ik helaas niet meer vinden. Het zou interessant zijn om die ook te bekijken, alleen al om te zien hoe Marcel Marx vroeger leefde. Een heerlijke film met een goed einde en goede muziek.

Recensies:
- Filmhuis Lumen
- De Filmkrant
- Het Parool
- Volkskrant
- Trouw
- Moviemeter
- Filmofiel
- De Filmkijker
- 8Weekly
- Cinemagazine
- Moviescene
- Observant

Interviews:
- IFFR
- The Guardian
- Philon Film
- SBS
- Volkskrant
- Indiewire

Wetenswaardigheden:

• Het schip Rakel van Sil Lan Pää is te zien.
• Little Bob is ook te zien en te horen.

Muziek uit de film:

Flørli deel 3

Het derde deel over Flørli. Deze keer minder tekst en meer foto's.

Bijna aan het einde van de treden heb je een plateau waar je een geweldig uitzicht hebt.

Nog een paar treden.

Trede 4444 is bereikt.

 

Bovenaan de top staat nog steeds de kraanmachine die de trolleys bediende. Onvoorstelbaar dat een trolley is losgeschoten en met volle vaart naar beneden ging. Ook dat de trolleys op weg naar boven los kwamen van de rails vanwege de steilheid.

Natuurlijk liepen we bovenop de top de verkeerde route. We waren al op weg naar Kjerag. Gelukkig was er internet en deze website kwamen we tegen. We moesten de Rallarsti route hebben. Weer terug gegaan.

We hadden de Ternevatn dam volledig gemist en daarmee ook de Rallarsti route. Maar toch nog gevonden. Terug via de trap wordt namelijk niet geadviseerd. Afdalen via de trap is gevaarlijk en je komt andere mensen tegen en elkaar passeren is erg lastig.

Hieronder de laatste foto van de kale berg. Daarna ga je de bossen in.

Onderweg kwamen we nog een hut tegen. Het bleek de Flørlistølen hut te zijn. Deze is te huur.

Het is ook mogelijk voor de meer ervaren hikers om de Klippevandring te doen. Hier is een mooi filmpje van de wandeling te zien. Je komt dan uiteindelijk bij de Kallaliklumpen.

 

Zicht op de berg met de trap.

De route brengt je door Flørli zelf met onder andere historische hostel.

Het eindpunt.

Je kunt ook nog de oude centrale bekijken. Ik heb hieronder een foto van de Fullsuitecase blog opgenomen. Ik wist het niet dat de oude centrale te bezoeken was.

Onderweg kregen we een sms van Kolumbus dat de boot defect was. Men heeft toen een aantal bootjes van particulieren ingezet. Toen we bijna terug waren, kregen we een sms dat de luxe boot van Kolumbus ingezet werd. Op deze boot de terugreis meegemaakt. Een ontzettend luxe boot met een schipper die veel informatie gaf tijdens de tocht.

Wachten op de boot naar Lauvvik.

En weer de Preikestolen gezien.

Het oude schip Christian Radich.

Meer info over Flørli:
- Waterpower magazine.
- Reishonger.
- Pipeaway.
- Wikipedia.
- Digital museum.